ตอนที่ 118 : ร้อนแรง!
ณ คลับชั้นนำชื่อดังแห่งหนึ่งในย่านสถาบันเทิง
ภายในคลับได้เปิดเสียงเพลงสากลมันส์ๆ แนว EDM ออกมาซึ่งถูกควบคุมและเล่นโดยดีเจที่มีชื่อเสียงพร้อมกับใบหน้าแสนสวยหุ่นเร้าใจคนหนึ่งอยู่ บรรดาเหล่าหนุ่มสาวที่แต่งกายกันอย่างดูดีเข้ามาในที่แห่งนี้นั้นกำลังเต้นอวดลวดลายลีลาดุเด็ดเผ็ดมันนัวเนียกันอยู่ที่ลานตรงกลางของคลับแห่งนี้ ซึ่งแน่นขนัดไปด้วยผู้คนจนแทบไม่มีที่ให้ยืนเลยทีเดียว อีกทั้งยังมีเครื่องเล่นแสงสีเสียงห้อยอยู่เต็มทั่วทั้งเพดานคอยเป็นตัวกระตุ้นให้ทุกคนคล้อยตามไปกับจังหวะพวกนั้นอีกด้วย เรียกได้ว่าเป็นที่แห่งการปลดปล่อยความบ้าคลั่งภายในจิตใจออกมาได้อย่างดี
“น่าแปลกนะเนี้ย ที่คุณจินชวนผมมาในที่แบบนี้” ชายคนหนึ่งที่อยู่ในลุคเรียบง่ายแต่ดูเท่แบบคนมีสไตล์พูดขึ้นขณะในมือกำลังถือแก้วใบหนึ่งอยู่
“วัยรุ่นมันก็ต้องมีบ้างสิครับ เวลาแบบนี้” จินที่อยู่ในลุคแบดบอยสุดหล่อในชุดสีดำแทบทั้งตัวและมีเครื่องประดับต่างๆ เป็นสีเงินและส่องแสงวิบวับ มองไปยังผู้คนที่เต้นด้านล่างพลางจิบเครื่องดื่มไปด้วย ด้วยรูปลักษณ์และหน้าตาของเขา ทำเอาเหล่าสาวๆ พากันมองมาที่เขาด้วยสายตาคุกคามชวนพากลับบ้านเป็นอย่างมาก
“ผมไม่เชื่อหรอกว่าคุณจิน มาที่นี่เพราะอยากเที่ยว มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นสิ อะไรกันน้า…”
“อย่าคิดมากสิครับคุณคิยะ เดี๋ยวจะแก่ไวเอานะ” จินหันไปยิ้มตอบ
ทั้งสองกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่ที่โต๊ะบนชั้นสองติดกับราวกันตกสุดหรู ซึ่งสามารถมองเห็นวิวด้านล่างที่เป็นพวกหนุ่มสาวเต้นกันอยู่ตรงกลางและมีดีเจแสนสวยยืนอยู่บนเวทีที่ยกระดับตรงหน้าของพวกเขาเหล่านั้นได้อย่างถนัดตา
“นานแค่ไหนแล้วเนี้ยที่ไม่ได้มา” คิยะเปรยออกมาพลางมองสาวๆ ไปด้วย
“พูดอย่างกับคนแก่ไปได้นะครับ” จินที่ได้ยินคิยะพูดก็อดแซวไม่ได้
“แหม… พอได้ทำงานขึ้นมา ก็หาเวลาเที่ยวแบบนี้ไม่ค่อยได้แล้วละครับ” คิยะยกแก้วขึ้นชนกลางอากาศให้กับสาวสวยคนหนึ่งพร้อมกับยิ้มหวานไปด้วย
“โอ้โห… ไม่ได้มานานยังขนาดนี้นะครับ” จินพูดพร้อมด้วยหัวเราะเบาๆ
“ของแบบนี้มันเป็นทักษะส่วนบุคคลครับ ฮ่าๆ”
“ว้าย!”
จินหันไปมองต้นเสียงที่ร้องอุทานออกมา และขยับตัวหลบออกด้านข้างเล็กน้อย
ซ่า! …ไวน์สีแดงถูกสาดออกจากแก้วและพุ่งเข้าใส่หน้าใครบางคนจนต้องนั่งกระพริบตาปริบๆ
“ขอโทษค่ะๆๆ” หญิงสาวแสนสวยวัยกลางคนที่ดูร้อนแรงด้วยชุดเดสและสีผมสีแดงเช่นเดียวกัน มาพร้อมกับดวงตาคู่คมสีเทาสวยอย่างชาวต่างชาติ กำลังก้มหน้าขอโทษพวกเขาจ้าละหวั่นด้วยความสำนึกผิด
“เอ่อ… ไม่เป็นไรครับ เรื่องเล็กน้อย” คิยะหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาเช็ดก่อนพูดด้วยรอยยิ้ม
‘ พลาดงั้นเหรอ แต่ระยะแค่นี้ไม่น่าจะพลาดได้ หรือเขาไหวตัวทัน หรืออาจบังเอิญก็ได้ ’ หญิงสาวผมแดงคิดภายในใจออกมาอย่างสับสน ซึ่งดูแล้วจินหลบออกแบบธรรมชาติราวกับเป็นสัญชาตญาณเพียงเท่านั้น
‘ ไม่น่าเชื่อจะมาเจอตัวอันตรายในคืนนี้ เฮ้อ… ’ จินลอบถอนหายใจ พลางมองไปยังหญิงสาวตรงหน้า
“ขอโทษจริงๆ นะคะ เอ่อ… จะเป็นอะไรไหม ถ้าฉันขอเลี้ยงเครื่องดื่มให้กับคุณทั้งสองแทนการขอโทษ” หญิงสาวผมแดงกล่าวออกมาพลางยิ้มให้ทั้งคู่ด้วยรอยยิ้มที่บาดใจเอามากๆ
ซึ่งทำเอาคิยะที่มองอยู่เผลอเหม่อลอยไปชั่วขณะ เพราะไม่อาจทนทานรอยยิ้มคนอย่างเธอได้
“ไม่ต้องก็ได้ครับ แค่ขอโทษก็เกินพอแล้ว อีกอย่างเพื่อนผมก็ไม่ได้เสียหายอะไรด้วย” จินยิ้มพลางปฏิเสธออกมาอย่างมีมารยาท พร้อมด้วยสายตาที่เสียดายของคิยะที่จ้องเขม็งมายังจิน
“แต่ว่าฉันรู้สึกไม่สบายใจเลยนะคะ ขอให้ฉันได้ทำอะไรเป็นการไถ่โทษบ้างก็ยังดี” เธอยังคงไม่ยอมที่จะหนีจากไปไหน พลางเดินเข้าไปใกล้คิยะอย่างรู้งาน
‘ โอกาสมาแล้วจะให้เสียแผนไม่ได้! ’ หญิงสาวผมแดงทำหน้าเสียใจ และก้มหน้าต่ำลงพร้อมกับใช้สองแขนกอดหน้าอกโชว์เนินเขาอันสูงชันของเธอให้ทั้งคู่ได้เห็น
“หากเธอต้องการแบบนั้น ผมก็คิดว่าไม่น่าเสียหายนะครับคุณจิน” คิยะลอบกลืนน้ำลายเบาๆ พลางมองหน้าจินด้วยรอยยิ้มแปลกๆ
ซึ่งเขาก็รู้อยู่แล้วว่าหญิงสาวแสนสวยเผ็ดร้อนคนนี้ต้องการเข้าใกล้จิน แต่ว่าเขาไม่รู้ว่าหญิงสาวคนนี้เบื้องลึกเธอเป็นใคร
‘ มาไม้นี้จนได้ เฮ้อ… ’ จินมองคิยะที่มองกลับมาด้วยสายตาเว้าวอน
“งั้นก็เชิญนั่งตามสบายได้เลยครับ” จินถอนหายใจให้คิยะ ก่อนเชิญให้หญิงสาวได้นั่งลงตรงกลางระหว่างพวกเขา ซึ่งจินกับคิยะนั้นนั่งติดกับขอบราวกันตกนั่นเอง
“ขอบคุณค่ะ!” หญิงสาวยิ้มพราวเสน่ห์ให้จินอย่างสุดความสามารถ และยกมือเรียกพนักงานมาสั่งเครื่องดื่มอย่างมีมารยาจัดจ้าน
‘ เธอมาโผล่ที่นี่ได้ยังไง ทำไมคลาวด์ไม่บอกอะไรเลย ’ จินคิดภายในใจ และดึงโทรศัพท์ของตัวเองออกมา
‘ อ้าว… แบตมือถือหมด ’ แล้วก็ได้รับรู้ถึงความแปลกประหลาดที่ตัวเองหลงลืมไป
“มากันสองคนเหรอคะ” หญิงสาวยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบในท่าทางชวนน่ามองก่อนถามทั้งคู่ขึ้นด้วยน้ำเสียงอันไพเราะ
“ครับ” คิยะยิ้มตอบเธอ ซึ่งจินพยักหน้ายิ้มตอบให้เธอ
“แต่ดูเหมือนสาวๆ โดยรอบอยากจะเข้ามานั่งร่วมวงด้วยทั้งนั้นเลยนะคะ” เธอกล่าวหลังจากมองไปรอบๆ ที่เธอสามารถมองเห็นทุกสายตาของผู้หญิงมากหน้าหลายตาต่างจ้องมายังที่ตัวเองพร้อมแผ่รังสีอาฆาตให้ด้วย
“พวกเราแค่นั่งฟังเพลงและชื่นชมสิ่งบรรเทิงเงียบๆ นะครับ และอีกอย่าง มีคนบอกไว้ว่าสาวงามมักนำภัยมาให้เสมอ” จินหันไปมองเธอก่อนยิ้มให้เบาๆ และหันกลับไปมองด้านล่างต่อ
“หรือว่า ฉันจะมารบกวนค่ะ” หญิงสาวกล่าวด้วยสีหน้าละอายใจ แต่กลับยิ้มที่มุมปากไม่ให้คิยะเห็น
‘ หรือว่าเขารู้ตัวว่าเราเป็นใคร ไม่น่าใช่… ’ หญิงสาวผมแดงคิดภายในใจก่อนจะยิ้มราวกับเจอของสนุก ซึ่งนานมากแล้วที่ไม่มีใครหลงเสน่ห์และเมินเฉยต่อเธอได้เช่นจิน อีกทั้งยังพูดเสียดสีให้คิดไปไกลอีกด้วย
“ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ! คุณจินไม่ได้หมายความแบบนั้น อีกอย่าง มีคุณมานั่งด้วยแบบนี้ก็ทำให้บรรยากาศของโต๊ะหนุ่มโสดอย่างพวกเรามีสีสันขึ้นนะครับ” คิยะรีบแก้ตัวให้จินและกล่าวชมหญิงสาวออกนอกหน้า
“ขอบคุณค่ะ! อ้อ! ลืมแนะนำตัว ฉันมาร์ธา” หญิงสาวทำหน้ามีความหวังและยกมือของเธอไปด้านหน้า
“ผมคิยะ ส่วนคนนั้นจิน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” คิยะยกมือขึ้นไปจับก่อนชี้นิ้วไปยังจินที่เอาแต่มองด้านล่าง
“ยินดีที่ได้รู้จักทั้งคู่นะคะ” หญิงสาวตอบด้วยรอยยิ้ม ซึ่งจินก็พยักหน้าให้เธอเป็นคำตอบแทน
[ ตรวจสอบ ]
[ มาร์ธา คอลลินส์ ค่าต่อสู้ : 901 ]
‘ อื้อหื้อ… เก่งเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี้ย พลังวิญญาณระดับ 2 ขั้นปลายแล้วสินะ ’ จินใช้หางตามองมาร์ธาทำการใช้สกิลตรวจสอบ ซึ่งตรงนี้ทำให้เธอไม่ได้สังเกตสีตาที่ทอแสงของจินแม้แต่น้อย
“แต่ว่าสีตาของคุณจินสวยมากเลยนะคะ ไม่ทราบว่าเป็นมาโดยกำเนิดหรือเปล่า” มาร์ธาโยงเข้าประเด็นทันที
“นั่นสิผมก็สงสัย สีตาของคุณแปลกเอามากๆ จริงด้วย” คิยะจิปากในลำคอก่อนกล่าวสนับสนุนคำถามมาร์ธา
“มีคนให้มานะครับ” จินหันหน้ามามองทั้งสองด้วยดวงตาที่พวกเขาทั้งคู่สงสัย ก่อนจะเอ่ยตอบ
“หรือว่าผ่านการผ่าตัดมางั้นเหรอคะ?” มาร์ธายังทำหน้าสงสัย
“ประมาณนั้นแหละครับ” จินยกแก้วของตัวเองขึ้นมาดื่มก่อนกวาดสายตาไปรอบๆ
“อย่างนั้นเองเหรอคะ” มาร์ธาทำหน้าเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งออกมา พร้อมกับยกมือถือของตัวเองขึ้นมาดู
“ตายแล้ว! ฉันต้องไปแล้วค่ะ! ยังไงขอตัวก่อนนะคะ” เธอแสดงได้เก่งมาก แม้แต่จินยังเผลอคิดไปเลยว่าเธอรีบจริงๆ ซึ่งตอนเธอลุกขึ้นยังเอามือของเธอไปจับที่คอของคิยะพลางลูบไล้เนียนๆ ด้วยมารยาบางอย่างอีกด้วย
“ยังไงผมขอเบอร์โทรติดต่อหน่อยได้ไหมครับ เผื่อวันหน้าพวกเราจะได้มีโอกาสมาเที่ยวกันแบบนี้อีก” คิยะถามเธอด้วยความรวดเร็ว ซึ่งทำเอาท่าทางที่เร่งรีบของเธอสงบลงเล็กน้อย
“ได้ค่ะ!” จินเหลือบเห็นมาร์ธายิ้มที่มุมปากก่อนที่จะกลับมาเป็นปรกติ
‘ เหมือนเธอจะรู้จังหวะเวลา กระทั่งเอาแผนนี้มาใช้ด้วยสิ ให้ตายเถอะ! ’ จินลอบยิ้มภายในใจกับท่าทางของเธอ หากเขาไม่มีความทรงจำของคลาวด์ก่อนหน้านี้เรื่องคงวุ่นน่าดู
“งั้นฉันรบกวนขอของคุณจินด้วยนะคะ” เธอหันมายิ้มพราวเสน่ห์ให้จินพร้อมกับแสดงอาการรีบร้อนให้เห็นด้วย
“เชิญครับ” จินยื่นโทรศัพท์ให้เธอ
เมื่อเสร็จสิ้นการแลกเบอร์กันแล้วเธอก็ขอตัวกลับออกไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งจินก็มองตามหลังเธอออกไป เพื่อเช็คให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้แอบอยู่แถวนี้
“ดูเหมือนเธอจะสนใจคุณจินนะครับเนี้ย ไม่สนใจหน่อยเหรอ” คิยะยิ้มแป้นยิงฟันล้อเลียนจิน
“สงสัยเธอจะร้อนแรงเกินไปสำหรับผมนะครับ” จินยิ้มตอบพลางยกแก้วตรงหน้าของตัวเองขึ้นมาดื่ม และมองไปรอบๆ
“ฮ่าๆๆๆ ลองสิครับอาจติดใจก็ได้” คิยะหัวเราะร่าพูดพลางยกดื่มไปด้วย
พอเขาสบสายตาเข้ากับหญิงสาวคนใด ก็มักจะมีมือน้อยๆ กวักให้เขาเข้าไปอย่างเชื้อเชิญแสดงเจตนาชี้ชัดจริงเชียว
“นั่งเฉยทำไมละครับ คนอื่นเขาส่งสายตาหวานมาให้จนมดจะยกโต๊ะไปได้อยู่แล้ว” คิยะแซวจินทันที
“ผมยังเด็กอยุ่เลย เสี้ยมสอนผมยังไงเนี้ย” จินตอบคิยะพลางส่ายหน้าให้ชายหนุ่มรุ่นพี่คนนี้
“วัยนี้นี่แหละต้องหาประสบการณ์ เดี๋ยวแก่ตัวมาจะไม่มีเรื่องเล่าให้เด็กเขาฟังนะครับ” คิยะหัวเราะร่าให้กลับท่าทางของจิน
“เอาเรื่องดีๆ ไปเล่าดีกว่าไหม” จินตอบกลับ ทำให้คิยะหัวเราะเสียงดังเข้าไปใหญ่
ผ่านไปสักพักก็มีหญิงสาวใจกล้าเดินเข้ามาขอชนแก้วด้วย ซึ่งจินก็ทำตามมารยาทแต่ก็ไม่ได้ให้ความหวังตอบกลับเธอไปแต่อย่างใด ทำเอาเธอรับรู้ได้ด้วยตัวเองและเดินจากไปอย่างไม่เสียดาย แถมยังแสดงสีหน้าประทับใจและคลั่งใคร่เขามาขึ้นไปอีกด้วย
“เสน่ห์แรงเหลือเกิน คราวหน้าผมไม่มากับคุณจินสองคนแล้ว รู้สึกตัวเองด้อยยังไงไม่รู้” คิยะทำหน้าน้อยใจเมื่อเห็นสาวๆ เอาแต่เดินมาหาจินเพียงคนเดียว น้อยคนนักจะมาหาเขา
“ไม่เอาน่า ใช่ว่าตัวเองจะไม่มีสักหน่อย นู้น! ก็คนหนึ่งไม่ใช่เหรอ” จินตอบและชี้นิ้วผ่านการถือแก้วในมือให้คิยะมองตาม
“สงสัยคืนนี้ไอ้เสือได้กินเหยื่อแน่นอน” คิยะมองตามและขยิบตาให้หญิงสาวผมยาวขาวสวยคนหนึ่ง
“ฮ่าๆๆ แล้วมาเล่าให้ผมฟังด้วยนะครับ ว่าใครเสือใครเหยื่อ” จินหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี
“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงคุณจิน… เอ้า! คัมไป!”
“คัมไป!”
กริ๊ง!
พวกเขาต่างยกเครื่องดื่มชนกันอย่างอารมณ์ดีแบบนั้นร่วมชั่วโมงได้ พอเวลานานเข้าเสียงเพลงก็เร่งจังหวะเมามันส์ยิ่งขึ้น ทำเอาหนุ่มสาวบางคนที่อยู่ด้านบนต่างมายืนออกันใกล้กับราวกันตกและออกลวดลายแข่งด้านล่างบ้างแล้ว
“ว่าแต่บอกผมได้หรือยังว่ามาที่นี่วันนี้เพราะอะไร” คิยะที่หน้าเริ่มแดงถามจินขึ้นอีกรอบ
“ลางสังหรณ์ผมชักนำมาที่นี่นะครับ” จินตอบพลางมองไปด้านล่างยังจุดหนึ่งที่มีคนแต่งนัวเนียกันอยู่
“หรือว่าจะมาตามจับผิดแฟน ว่าแต่คนหนายครับ” เสียงของคิยะเริ่มยานเพราะฤทธิ์เมาแล้ว
“ฟงแฟนที่ไหน หื้ม!!! เดี๋ยวผมมานะครับ ไม่สิ! หากผมไปนานกลับก่อนได้เลยนะ” จินลุกขึ้นพูดอย่างรวดเร็ว ทำเอาคิยะตามไม่ทันได้แต่มองตาปริบๆ
“ครับ?” คิยะปรือตามองจินชวนโซเซ
แต่ไม่ทันแล้วเพราะจินได้ออกตัววิ่งไปไกลด้วยท่าทางรีบร้อนจนแทบจะทะยานตัวบินด้วยซ้ำ
“อะราย ของเขา” คิยะหัวเริ่มหมุนพูดเสียงยานออกมา
“นั่งด้วยคนนะคะ” หญิงสาวที่จ้องคิยะมาพักใหญ่เดินมาที่โต๊ะและขอนั่งด้วย
“เชิญเลยครับผม!” คิยะกล่าวด้วยความยินดีอย่างยิ่งและฉีกยิ้มจนปากแทบจะถึงรูหู
สวบ!
“อั่ก! กะ แก” ชายหนุ่มทำหน้าตกใจตื่นตระหนกพร้อมกับปากของเขากลบไปด้วยเลือดที่ไหลออกมา พลางชี้นิ้วไปยังร่างด้านหน้าของเขาก่อนจะพูดบางอย่างแต่ก็ไม่อาจเอื้อนเอ่ยออกมาได้ และตกตายไปในที่สุด
“ขอบคุณสำหรับอาหารนะ” หญิงสาวในชุดเดรสสีดำที่หน้าตาสละสลวยพูดขอบใจชายที่ร่างไร้วิญญาณนั่น พร้อมกับหัวใจที่เต้นเบาบางอยู่ในมือของเธอเป็นจังหวะ ก่อนที่มันจะกลายเป็นควันสีดำลอยเข้าไปในตัวเธอ
“อึก! อ๊า… รู้สึกดีจริงๆ” หญิงสาวกล่าวออกมาอย่างสดชื่น แถมยังเลียเลือดที่เปื้อนนิ้วตัวเอง และมองร่างของเหยื่อที่ค่อยๆ ไถลลงไปนอนกับพื้นด้วย
“!!!” จู่ๆ เธอก็รับรู้ถึงอะไรได้ เหมือนมีบางอย่างกำลังเข้ามาใกล้
ตู้ม! …แต่เธอก็ขยับตัวหนีออกมาไม่ทันแล้ว จนเกิดบางอย่างที่ว่าใช้มืออันแข็งแกร่งจับเข้าที่คอของเธอพาร่างพุ่งชนเข้ากับกำแพงอย่างจังเสียงดังด้วยความรวดเร็วบวกกับความรุนแรง
ทั้งสองต่างนิ่งค้างและเบิกตากว้างยามเมื่อมองเห็นหน้ากันได้อย่างชัดเจน
“ริน?” จินตกใจเป็นอย่างมาก แทบไม่อยากเชื่อสิ่งที่ตาเห็น พร้อมกับมองร่างของเหยื่อที่นอนตายสลับกับเธอไปมา
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ จิน” รินยิ้มยั่วยวนให้จินอย่างไม่เกรงกลัวภายใต้เงื้อมมือของชายหนุ่ม
ระดับพลังวิญญาณที่จินลอบสำรวจ คิด วิเคราะห์ แยกแยะ เอง
1-600 : ระดับ 1
601-1,000 : ระดับ 2
1,001-??? : ระดับ 3
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
โห พีคมาก ไม่คิดว่าเป็นริน
นั่นน่ะ
อื้มถ้าพลังพอๆกับจินอาจไม่แปลกแล้วก็ได้นะเพราะจินก็เคยเป็นคนธรรมดาแล้วได้พลังมาจากเทพมังกรไรจินนี่