รัตมณี

ลำดับตอนที่ #9 : วายุพักษณ์

“มันพูดจริงหรอก ซันรอส”ดาริลหันมาถาม



“ใช่ ผมเคยเป็น คนใช้ที่นี้ แต่....”



“ไม่ต้องพูดหรอ ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ดี กินจ็กไปเหอะ อย่าสนใจบาริสเลย”เรจิน่าส่งสายตาอ่อนโยนให้



“ใช่ อย่าใส่ใจเลย ไอ้บาริสมันนิสัยอย่างนี้แหละ ”คิร่าเอ่ยปลอบใจ



“เดี่ยวเราไปลองอาวุธกันไหม ข้าคันไม้คันมือมากเลย”ซันรอสก็เริ่มยิ้มออก แล้วก็กินโจ๊กของตน เมื่อกินกันเสร็จ ก็ลงมาข้างลงเป็นสนาม

หญ้ากว้างสุดลูกหูสุดลูกตาเลย แล้วอาวุธประจำตัวก็ถูกเรียกออกมา



“มาจับคู่สู้ดีไหม เราขอกับคิร่า ดูแล้วน่าจะเก่ง”ดาริลหยิบกระบองชี้ไป ที่คิร่า



“งั้น เรจิน่ากับซันรอสละซิ”คิร่าเอ่ยพลางหัวเราะพลาง



“ได้ซิ เดี่ยวฉันกับซันรอสเอง มาซันรอสไม่ต้องออมมือนะ”แล้วคทาเวทย์สีฟ้าก็โผล่ออกมา



“ได้ครับ”ดาบสีฟ้าก็ปรากฏขึ้นมา เกิดเกลียวลมเล็กน้อยเขารู้สึกถึงพลังมากกว่าแต่ก่อนเล็กน้อย มันเป็นพลังที่พลุ่งพล่านไปทั้งตัว



“วายุคลั่ง”แสงจากลูกแก้วเปล่งประกาย พายุก็ก่อตัวขึ้นรอบซันรอส



“โห่มาถึงก็เวทย์ขนาดใหญ่เลย ซันรอสจะไหวหรอ”คิร่าปะมือกับดาริลไปพูดไป