ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เปิดเทอม 2
“นี้หรอ ซันรอส วันนั้นไม่เหมือนวันนี้เลย”เรจิน่าตะลึงในความหล่อของซันรอสซักพักก็นั่งลง
“วันนี้เป็นคาบแรกเราคงต้องแนะนำตัวก่อน อาจารณ์ชื่อไคริว เบอร์ล่า ถ้า ผมเรียกใครให้ยกมือขึ้นด้วยนะครับ” ชายผมสั้นสีออกฟ้า
เล็กน้อย นัยตาย์คมกริบสีแดง กล่าวแนะนำตัว
“การิบ ไพรรอส มอลลัส ....... ซันรอส”ใบหน้าอาจารณ์ก็มาหยุดที่ใบหน้าขาวเจ้าของชื่อ และจึงเรียกชื่อคนอื่นต่อ
“นายคิดไหมว่ามันแปลกๆ ตอนที่อาจารย์เรียกชื่อซันรอส”คิร่าเอ่ยถามแต่ไม่ค่อยได้สนใจมากนัก
“คิดมากไปไหม คิร่า อาจารณ์คงอยากเห็นหน้า” ซันรอสตอบในมือหมุดปากกาเล่นไปพลางๆ
“ในคาบแรกของวันนี้ เราจะเรียกอาวุธจากมณีเพื่อได้รู้ถึงประสิทธิภาพของมณีตนเอง ให้ทุกคน พูดว่า อาวุธเวทย์ อาวุธก็จะออกมา”
เมื่อพูดจบ อาจารณ์ก็เอามือยื่นมาข้างหน้า แล้วเอ่ยคำเบาๆ อาวุธของเขาก็ออกมา เป็นถุงมือสีฟ้า ส่องแสงสีฟ้าอ่อนเหมือนออร่า
แล้วทั้งห้องก็เกิดแสงไปทั่วห้อง อาวุธของเรจิน่า เป็นคทามีลูกแก้วสีฟ้าเล็กๆอยู่ที่ปลาย ด้ามทำจากผลึกแก้ว ของคิร่า
เป็นมีดขนาดเล็ก 2 อัน เขาตวัดไปมาเกิดลมเล็กน้อย ของดาริล เป็นกระบองขนาดใหญ่ น่าจะหนักมากแต่ก็เหมาะกับขนาดร่างกาย
อันใหญ่โตของเขา 
“โห่ ดาบน่าสวยมากเลย ซันรอส” ดาริลมองดาบสีฟ้าอ่อนยาวเกือบเมตรได้ด้ามเป็นผลึกสักด้วยภาษาโบราณที่เขาก็อ่านไม่ออก ตัวดาบ
สลักไปด้วยลายอ่อนช้อยดูสวยและน่าทะนุถนอมอย่างยิ่ง
“ข้าว่าข้าหมือนเคยเห็น ดาบอย่างนี้ที่ไหนน่า แต่จำไม่ได้”คิร่าดูดาบพลางคิดไปพลาง
“เมื่อทุกคนเรียกอาวุธประจำตัวได้แล้ว เราจะรู้สึกว่ามันออกมาตามแบบที่เราถนัดใช่ไหม เอาเป็นว่าคาบนี้เอาวิธีเรียกและเก็บก่อนก็
พอแล้ว ถ้าจะเก็บก็เพียงแต่สลายพลังที่ปล่อยออกมา ” เมื่ออาจารณ์พูดจบ ถุงมือก็ค่อยๆหายไป แล้วอาวุธของแต่ละคนก็เริ่มหายไป
มีแต่ซันรอสที่ยังเก็บไม่เป็น
“เราจิน่า สลายพลังนี้มันทำยังไง”เสียงเบาๆเอ่ยถามหญิงสาวข้างๆ
“เจ้าก็ตั้งสมาธิแล้ว ก็ปล่อยวางพลังที่มี” เมื่อเธอพูดจบ ดาบสีฟ้าก็ค่อยๆจางหายไป
“โล่งอกนึกว่าจะเก็บไม่ได้แล้ว”เท่านั้นเรจิน่าก็หัวเราะเบาๆ แล้วทั้ง 4 คนก็ทยอยกันออกไปจากห้อง
“วันนี้เป็นคาบแรกเราคงต้องแนะนำตัวก่อน อาจารณ์ชื่อไคริว เบอร์ล่า ถ้า ผมเรียกใครให้ยกมือขึ้นด้วยนะครับ” ชายผมสั้นสีออกฟ้า
เล็กน้อย นัยตาย์คมกริบสีแดง กล่าวแนะนำตัว
“การิบ ไพรรอส มอลลัส ....... ซันรอส”ใบหน้าอาจารณ์ก็มาหยุดที่ใบหน้าขาวเจ้าของชื่อ และจึงเรียกชื่อคนอื่นต่อ
“นายคิดไหมว่ามันแปลกๆ ตอนที่อาจารย์เรียกชื่อซันรอส”คิร่าเอ่ยถามแต่ไม่ค่อยได้สนใจมากนัก
“คิดมากไปไหม คิร่า อาจารณ์คงอยากเห็นหน้า” ซันรอสตอบในมือหมุดปากกาเล่นไปพลางๆ
“ในคาบแรกของวันนี้ เราจะเรียกอาวุธจากมณีเพื่อได้รู้ถึงประสิทธิภาพของมณีตนเอง ให้ทุกคน พูดว่า อาวุธเวทย์ อาวุธก็จะออกมา”
เมื่อพูดจบ อาจารณ์ก็เอามือยื่นมาข้างหน้า แล้วเอ่ยคำเบาๆ อาวุธของเขาก็ออกมา เป็นถุงมือสีฟ้า ส่องแสงสีฟ้าอ่อนเหมือนออร่า
แล้วทั้งห้องก็เกิดแสงไปทั่วห้อง อาวุธของเรจิน่า เป็นคทามีลูกแก้วสีฟ้าเล็กๆอยู่ที่ปลาย ด้ามทำจากผลึกแก้ว ของคิร่า
เป็นมีดขนาดเล็ก 2 อัน เขาตวัดไปมาเกิดลมเล็กน้อย ของดาริล เป็นกระบองขนาดใหญ่ น่าจะหนักมากแต่ก็เหมาะกับขนาดร่างกาย
อันใหญ่โตของเขา 
“โห่ ดาบน่าสวยมากเลย ซันรอส” ดาริลมองดาบสีฟ้าอ่อนยาวเกือบเมตรได้ด้ามเป็นผลึกสักด้วยภาษาโบราณที่เขาก็อ่านไม่ออก ตัวดาบ
สลักไปด้วยลายอ่อนช้อยดูสวยและน่าทะนุถนอมอย่างยิ่ง
“ข้าว่าข้าหมือนเคยเห็น ดาบอย่างนี้ที่ไหนน่า แต่จำไม่ได้”คิร่าดูดาบพลางคิดไปพลาง
“เมื่อทุกคนเรียกอาวุธประจำตัวได้แล้ว เราจะรู้สึกว่ามันออกมาตามแบบที่เราถนัดใช่ไหม เอาเป็นว่าคาบนี้เอาวิธีเรียกและเก็บก่อนก็
พอแล้ว ถ้าจะเก็บก็เพียงแต่สลายพลังที่ปล่อยออกมา ” เมื่ออาจารณ์พูดจบ ถุงมือก็ค่อยๆหายไป แล้วอาวุธของแต่ละคนก็เริ่มหายไป
มีแต่ซันรอสที่ยังเก็บไม่เป็น
“เราจิน่า สลายพลังนี้มันทำยังไง”เสียงเบาๆเอ่ยถามหญิงสาวข้างๆ
“เจ้าก็ตั้งสมาธิแล้ว ก็ปล่อยวางพลังที่มี” เมื่อเธอพูดจบ ดาบสีฟ้าก็ค่อยๆจางหายไป
“โล่งอกนึกว่าจะเก็บไม่ได้แล้ว”เท่านั้นเรจิน่าก็หัวเราะเบาๆ แล้วทั้ง 4 คนก็ทยอยกันออกไปจากห้อง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น