รัตมณี

ลำดับตอนที่ #4 : การสอบเข้ามณีรอส

“อย่างแรกเจ้าเอามณีฝังเข้าไปที่ตัวก่อน”อาจารณ์ไพร์สพาซันรอสมาที่โรงฝึกซ้อม เป็นโดมขนาดใหญ่ ใบหน้างงของเด็กก็ทำให้อาจารย์ใหญ่เข้าใจ



“เจ้าก็เอามณีของเจ้ามาวางไว้ในมือ เอะนี้มันขนาดไดมอนมณีเลยนะ เจ้าไปเอามาจากไหน” แล้วซันรอสก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง



“น่าแปลกจริงๆ เจ้าคงไม่รู้ ว่ามณี แบ่งได้ 8 ธาตุ มี ดิน น้ำ ลม ไฟ สายฟ้า ไม้ แสง มืด แล้วยังแบ่งขนาดได้ 4 ขนาด เศษมณี ก้อนมณี

ไดมอนมณี และผลึกมณี  แต่ผลึกมณีแตกเป็นชิ้นๆ ไดมอนมณีจึงใหญ่ที่สุดในขนาดทั้งหมด หายากและมีพลังมากที่สุด เอาแค่นี้ก่อน

มาเข้าเรื่อง ยิ่งขนาดใหญ่ก็ยิ่งคุ้มยากและใช้พลังกายมากด้วย เจ้าลองใช้พลังดูซิ” สิ้นจากการอธิบาย ซันรอสก็เอามณีสีฟ้ากดลงในมือ

อย่างแผ่วเบา มันก็ลงไปผสานกับเนื้ออย่างง่ายดาย



“แล้วผมต้องทำอะไรมั่งหรอครับ”เด็กถามเมื่อใส่มณีแล้ว



“ฮะฮะ ข้าลืมไปเจ้ายังไม่ได้เรียน เอาเป็นว่าเวทย์ลมง่ายๆนะ เพียงเจ้าพูดว่าศรวายุ แล้วใช้นิ้วชี้ตรงไปข้างหน้าก็แค่นี้”สิ้นเสียงคำอธิบาย

ลมขนาดแรงก็หมุนวนรอบแขนเด็ก



“ศรวายุ”เกลียวลมขนาดแรงก็พุ่งเข้าใส่กำแพงเวทย์จนแตกละเอียด



“ว้า ต้องเสียค่าซ่อมกำแพงแล้วซิ” เสียงหัวเราะของไพร์สก็ดังขึ้น



“ขอโทษครับ แต่ผมไม่มีค่าเรียนนะครับ” ใบหน้าขาวเต็มไปด้วยเหงื่อ



“อ้อเรื่องนั้นเธอสบายใจได้ โรงเรียนมณีรอสให้เธอเรียนฟรีก็ได้ เพราะยังไงโรงเรียนเราเป็นของราชินีซาริจัดขึ้น เพื่อฝึกเด็กที่มีความ

สามารถเพื่อปกป้องการ์รอส และเป็นการรวบรวมมณีที่หายสาบสูญไปด้วย เพราะราชินีซาริคิดว่าซักวัน ลอร์ดดาร์สดูม จะต้องกลับมา”

สีหน้าของเด็กก็เริ่มยิ้มออก



“ขอบคุณครับ อาจารณ์ไพร์ส” ซันรอสก็กระโดดไปทั่วโรงฝึก



‘เด็กคนนี้ต้องมีอะไรพิเศษแน่นอนถึงทำลายหินศิราที่เราสร้างขึ้นได้ ถึงจะมีไดมอนมณีก็เหอะ’ใบหน้าของอาจารณ์ไพร์สก็อมยิ้ม