รัตมณี

ลำดับตอนที่ #10 : วายุพักษณ์ 2

“ข้าว่ายาก ดูมันเซ่อๆนะ ”แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะ ในมือก็ผลัดกันรุกและรับ



“ศรวายุ”เวทย์นี้ทำเอาเรจิน่าตกใจ เพราะมันเป็นเวทย์พื้นฐาน ปลายดาบสีฟ้าก็เกลียวไปรอบๆดาบแล้วก็ยิงเข้าไปในพายุ

เกลียวหมุนเข้าไปในพายุ



“ว้าแย่ละซิ รู้อยู่บทเดียวด้วย ” ใบหน้ายังคงจ้องมองพายุตรงหน้าที่ค่อยๆเข้ามาใกล้ตัวมากขึ้น  พรึบ ภาพสงครามปรากฏขึ้น



“เจ้าแห่งวายุ จงออกมา วายุพักษณ์” ลมหมุนรอบตัวซันรอส บังเกิดเป็นรูปร่าง ก่อตัวเป็นพญาครุฑครึ่งตัวขนาดใหญ่กว่า 2 เมตร

เรจิน่าตะลึงจนคทาในมือหลุดออกจากมือหล่นลงบนพื้นหญ้า ส่วนคิร่ากับดาริลหยุดประมือชั่วคราวแล้วหันหน้ามามองพยาครุฑแทน

มันใช้ปีกกระพืบเข้าใส่พายุคลั่ง



ตูม...! เกิดกลุ่มลมอย่างแรง ต้นหญ้าปลิ้วกระจายไปทั่วพายุคลั่งค่อยๆจางหาย เหลือแต่พายุพักษณ์ยังคงอยู่

แล้วฉับพลันมันจึงค่อยๆจางหายไป พร้อมกับร่างคนหนึ่งล้มลง



“ซันรอส ”เรจิน่าวิ่งเข้าไปพยุงเอาไว้ก่อนที่ร่างจะล้มลง



“โทษทีครับ มันออกมาเองนะ”แล้วตาของเขาก็ค่อยๆหรี่ลงจนปิด



“ไม่น่าเชื่อ ใช้เวทย์กาเดียนขั้นสูงได้ด้วยคงหมดแรงเลยสลบไป”หญิงสาวมองหน้าซันรอส