คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เด็กน้อยน่ารักมาจากที่ใด
บทที่ 3: เ็น้อยน่ารัมาาที่ใ
ในินแนแห่ป่าหิมพาน์อันเร้นลับ ท่ามลา้นไม้สูระห่านและพืพรรแปลานานานิ พื้นป่าราวับปูพรม้วยแสสีทออ่อน ๆ ที่เล็ลอผ่านิ่ไม้ลมา พร้อมับเสียสายลมระิบระาบและเสียสายน้ำไหลผ่าน นี่ืออาาัรที่เ็มไป้วยสิ่มหัศรรย์และเวทมนร์ ึ่แม้แ่ผู้ที่ทรพลัที่สุ็ยั้อรู้สึเารพและยำเร
ใ้้นไม้แห่หนึ่ึ่เ็มไป้วยผลมัะลีผลอันามสุปลั่ ายสอนยืนประันหน้าัน นหนึ่ือ เพรพาธร ผู้ส่าามราวับเทพบุร เาสวมอาภร์ประับ้วยอัมีระยิบระยับ เปล่ประายั่เพรที่เรือแสในวามมื เาถือ พระันธ์วิเศษ อาวุธทรอิทธิฤทธิ์ที่มอบพลัมหาศาลแ่เา ะที่อีฝ่ายือ นธรรพ์ ผู้มีพลัแห่นรีเป็นอาวุธ ท่ามลาวามเียบันอป่าหิมพาน์ พวเาำลั่อสู้แย่ิัน้วยวามุเือ เพื่อรอบรอ "ผลนารี" ที่สุอมำลัะร่วหล่นลมา
ผลมัะลีผลนั้นเป็นร่าอหิสาวามราวับเทพธิา เรือนร่าอนาอ่อน้อย ผิวาวนวลละมุน ใบหน้าเรียวามมีรอยยิ้มที่แฝไป้วยวามอ่อนโยน และวาที่เปี่ยมไป้วยเสน่ห์ึูใ ยามที่นาหล่นลมาใล้แะพื้นนั้น ราวับทั้ป่าหิมพาน์หยุนิ่เพื่อรอมวามามอนา นาือ "มัรีนา" ผลนารีแสนามที่ายทั้สอ่าหมายะรอบรอ
ในะที่นามัรีนาร่วลอยลมาอย่า้า ๆ ุั่อไม้ร่วา้น พลันเิแสสว่าวาบึ้น้าายนา ท่ามลาแสสีทอนั้น ปราร่าอเ็ายนหนึ่ เ็ายหน้าาน่ารัน่าเอ็นูราวับเทพน้อยในห้วัรวาล วาอเาลมโสใสราวับประายวาว วหน้าอ่อนเยาว์มีรอยยิ้มที่เปี่ยมไป้วยวามุน แ่ะเียวัน็ายแววไร้เียสา วาอเาสอส่อไปทั่วบริเวโยรอบ้วยวามื่นเ้น
มัรีนามอไปยัเ็ายอย่าประหลาใ “เ็น้อยนนี้มาาที่ใันนะ?” นาิในใ วาเบิว้า้วยวามสสัยแ่็แฝไป้วยวามเอ็นู ราวับ้อมนร์แห่วามไร้เียสาอเ็าย
"เ็นนี้น่ารััเลย" นาพึมพำอย่าอไม่ไ้ พลายิ้มให้อย่าอ่อนโยน
แ่แล้วสิ่ที่ทำให้มัรีนาประหลาใยิ่ึ้นไปอี ือเ็ายนนั้นไม่ไ้สนใวามามอนาหรือวามวุ่นวายที่เิึ้นรอบ ๆ ัวเาเลย เพรพาธรและนธรรพ์ที่ำลั่อสู้ันุเือ้วยอิทธิฤทธิ์ที่รุนแรราวับะทำลายป่าหิมพาน์ให้แหลสลายไป เ็ายไม่แม้แ่ะายามอ เพียยื่นมือเล็ ๆ มาับมือนามัรีนาอย่าไร้เียสา านั้น็เหาะึ้นไปในอาาศ
"พี่สาวนสวย ้าเพิ่มาถึเอ พา้าไปเล่นหน่อยสิ" เ็น้อยล่าว้วยน้ำเสียนุ่มนวล และเ็มไป้วยวามใสื่อ ท่าทาอเาราวับไม่ไ้รู้เลยว่านเอไ้มาแทรอยู่ลาสนามรบอันุเือนี้แล้ว
มัรีนารู้สึอึ้ไปั่วรู่ ่อนะหลุหัวเราะเบา ๆ พลาิในใ [เ็น้อยน่ารันี่มาาไหนันนะ]
มัรีนามอใบหน้าไร้เียสาอเ็น้อยที่ำลัับมือนา รอยยิ้มุนอเาทำให้นาอไม่ไ้ที่ะยิ้มอบ และวามอยารู้บาอย่า็ผุึ้นในใ แม้ะยัไม่แน่ใว่าเ็น้อยผู้นี้เป็นใรและมาาไหน แ่นาลับรู้สึว่านเอถูึู้วยพลัลึลับที่แฝอยู่ในัวอเา
ในะที่นาำลัรุ่นิเสียหัวเราะสใสอเ็าย็ัึ้น “พี่สาว พา้าไปเล่นหน่อยสิ! ป่านี้ให่โีั มีอะไรสนุๆ ให้เล่นเยอะแยะเลยใ่ไหม?”
เสียหัวเราะและำพูอเ็ายั้อไปทั่วป่าหิมพาน์ เสียนั้นสใสและมีีวิีวาราวับเสียลมที่พัผ่านหมู่ใบไม้ในยามเ้า ทำให้มัรีนารู้สึื่นเ้นและอ่อนโยนไปพร้อมัน แ่่อนที่นาะไ้อบอะไรออไป สายาอนา็ับ้อไปยัเพรพาธรและนธรรพ์ ที่ทั้สอหยุ่อสู้ันแล้วและำลั้อมอมาทานาับเ็าย้วยวามสสัยและประหลาใ
เพรพาธรลพระันธ์วิเศษล มอูเ็ายที่ำลัับมือนามัรีนาพร้อมับวามสสัยและไม่พอใ “เี๋ยวหยุ่อนเถอะไอ้นธรรพ์” เาพูึ้น้วยเสียร้าว “เราสู้ันแทบาย แู่นั่นสิ น้อนานารีผลลับไปอยู่ับเ็ัว้อยนี่ั้แ่เมื่อไหร่ัน?”
นธรรพ์ที่ยืนหอบเหนื่อยอยู่ มอามสายาอเพรพาธร พอเห็นเ็ายับมือนามัรีนาและำลัะพานาเหาะึ้นไปบนฟ้า เา็อ้าปา้า้วยวามะลึ “ไอ้หนูนนี้เป็นใรันเนี่ย? แ่เ็ัวเล็ ๆ ยัไม่ทันหย่านม็ล้าริอามาแย่นารีผลับพวเราเหรอ?”
เพรพาธรย่นิ้วอย่าไม่พอใ รีบเหาะรไปหาเ็ายและนามัรีนาทันที นธรรพ์เอ็ไม่รอ้า รีบามไปเ่นัน ทัู้่เหาะมาวาหน้าเ็ายและหิสาวไว้
เพรพาธร้อมอเ็าย้วยสายาุัน “เ้าเป็นใรัน เ็ัวระเปี๊ยยัไม่ทันหย่านม แ่ลับล้ามาแย่นารีผลับพว้า แิว่าัวเอเป็นใรันถึไ้แ่แเินัวเ่นนี้?”
เ็ายเยหน้ามอเพรพาธร วาลมโอเาเปล่ประายราวับไม่ไ้รับรู้ถึอันรายที่อยู่เบื้อหน้า เาเพียยิ้มออมาอย่าไร้เียสา “้าไม่ไ้มาแย่พี่สาวนสวยนี่สัหน่อย” เ็ายอบเสียใส “้าแ่อยาให้พี่สาวพา้าไปเล่นแ่นั้นเอ ทำไม้อแย่พี่สาวับลุ้วยล่ะ?”
ำพูอเ็ายทำเอานธรรพ์หลุหัวเราะออมาเบา ๆ ในะที่เพรพาธรยิ่บรามแน่น้วยวามโรธ “ไอ้หนู เ้านี่่าล้าหาริ ๆ ล้าเรีย้าว่าลุ!” เาะอ “พี่สาวอเ้าที่เ้าเรียนี้ือผลนารีผู้ศัิ์สิทธิ์ แิว่าผู้ใ็สามารถมาอ้าสิทธิ์ไ้ั้นหรือ?”
แ่เ็น้อยลับไม่สะทสะท้านับน้ำเสียราเรี้ยวอเพรพาธรแม้แ่น้อย เายิ้มแป้นพลาระพริบาปริบ ๆ ้วยท่าทีุน “ถ้าลุอยาเล่น้วย็มาสิ แ่้าไม่รู้หรอนะว่า ‘นารีผล’ ืออะไร ้า็แ่เอพี่สาวสวย ๆ ็เลยอยาวนไปเล่นเท่านั้นเอ!”
***1. เพรพาธร
วามหมายและวามเป็นมา:
“เพรพาธร” เป็นอมนุษย์นิหนึ่ในวรรีไทย ึ่มีรูปร่าลัษะล้ายเทพบุร มีวามามและส่าาม โยทั่วไปแล้ว เพรพาธระเป็นผู้มีพลัอิทธิฤทธิ์พิเศษ สามารถเหาะเหินเินอาาศไ้ และมีอำนาเหนือธรรมาิมาว่ามนุษย์ธรรมา ำว่า “เพรพาธร” หมายถึผู้ที่เปรียบเสมือนเพรแห่พาธร บาำราล่าวว่ามีวามสามารถในารใ้เวทมนร์หลาหลาย ไม่ว่าะเป็นารแปลาย ารปลปล่อยพลัอำนาลึลับ หรือารวบุมวัถุหรือธรรมาิ่า ๆ
บทบาทในวรรีไทย:
เพรพาธรมีบทบาทสำัในเรื่อราวหลายเรื่อในวรรีไทย โยเพาะในเรื่อราวที่เี่ยวับป่าหิมพาน์และอาาัรอเหล่าอมนุษย์ มัปราัวในานะผู้พิทัษ์ หรือเป็นผู้รอบรออวิเศษ มีอำนาึูใ้วยรูปร่าหน้าาอันามแ่แฝไป้วยวามน่าลัวาพลัเวทมนร์อนเอ ในบาเรื่อเพรพาธระมีวามทะนน หยิ่ในศัิ์ศรี และไม่ยอมให้ใรมาท้าทายอำนาอน
2. นธรรพ์
วามหมายและวามเป็นมา:
"นธรรพ์" (หรือ “นธรร์” ในบาที่) เป็นอมนุษย์ประเภทหนึ่ในำนานฮินูและวรรีไทย มีลัษะเป็นนันรีและนัร้อแห่สวรร์ นธรรพ์มีบทบาทสำัในารับร้อและบรรเลนรีเพื่อน้อมนำวามรื่นรมย์ให้แ่เทพเ้า โยนธรรพ์มีวามเี่ยวา้านเสียเพลและารบรรเลนรีหลายประเภท เื่อันว่าท่วทำนออพวเามีพลัที่สามารถสะิใอผู้ฟัไ้ ทำให้ผู้ฟัเิวามหลใหลและเลิบเลิ้ม
บทบาทในวรรีไทย:
ในวรรีไทย นธรรพ์มัถูพรรนาว่าเป็นผู้ที่มีรูปลัษ์ามและมีท่วท่าที่ส่าาม ทัษะทานรีอนธรรพ์นั้นถือเป็นพรสวรร์เพาะัว และเสียเพลอนธรรพ์สามารถสร้าผลระทบที่หลาหลาย่อผู้ฟั ไม่ว่าะเป็นารปลอบประโลมใ ารสะิใ หรือแม้แ่ารสะเวทมนร์ บาเรื่อนธรรพ์ยัถูพรรนาให้มีอำนาในารสื่อสารับสัว์ในป่าหรือสิ่มีีวิอื่น ๆ ผ่านทาเสียเพล นอานี้นธรรพ์ยัมีบทบาทเป็นผู้ส่สารระหว่าโลมนุษย์และโลสวรร์อี้วย
3. มัะลีผล (หรือ มันารีผล)
วามหมายและวามเป็นมา:
มัะลีผล หรือที่เรียันว่า “นารีผล” เป็นผลไม้พิเศษนิหนึ่ในป่าหิมพาน์ ามำนานแล้ว นารีผลเป็นผลไม้ที่เิึ้นา้นไม้ในป่าหิมพาน์ โยผลอมันะมีรูปร่าเป็นหิสาวที่มีวามามล้ำเลิศ ร่าายอนารีผละเหมือนมนุษย์ทุประาร และมีผิวพรรที่าวนวล ราวับเทพธิา นารีผละมีีวิอยู่ไ้เพียระยะเวลาสั้น ๆ หลัาที่หลุาั้วอ้นไม้ ร่าายะ่อย ๆ ร่วโรยไปและสลายลายเป็นผลไม้ลับืนสู่ิน
บทบาทในวรรีไทย:
นารีผลปราในวรรีไทยหลายเรื่อ เ่นในเรื่อ พระอภัยมี และำนาน่า ๆ ที่เล่าถึป่าหิมพาน์ โยมัะถูพรรนาว่าเป็นสิ่มหัศรรย์ที่ึูใผู้ที่ไ้พบเห็น นเิารแย่ินารีผลระหว่าเทพ อสูร และมนุษย์ นารีผลมัะเป็นัวแทนอวามามที่ลวาและเป็นสิ่ที่ผู้นปรารถนาแ่ไม่สามารถรอบรอไ้ถาวร บารั้นารีผลถูนำไปใ้เป็นสัลัษ์อวามไม่เที่ยอโลและวามามที่ไม่ยั่ยืน
ความคิดเห็น