ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Chaotic Love....รักอลหม่าน สูตรเปรี้ยวคูณหวาน หารด้วยขม Y

    ลำดับตอนที่ #3 : ปฐวีออกรบ

    • อัปเดตล่าสุด 5 ก.พ. 53


    ตอนที่ 3

     

    - ปฐวี -

                    ระหว่างเรียนอยู่ผมกับเอมก็นั่งมองดูพฤติกรรมของเพื่อนรักผมว่ามันเป็นอะไรของมัน  บางเวลาก็นั่งเหม่อลอยเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่  แต่บางครั้งก็อารมณ์เสียขึ้นมาดื้อๆ  ตกลงมันเป็นบ้าไปแล้วหรือไง  แต่ผมก็ไม่กล้าถามหรอกครับว่าเป็นอะไร  เพราะดูจากหน้ามันแล้วถ้าเกิดผมถามไปแล้วมันเกิดบ้าลุกขึ้นมาข่มขืนผมกลางห้องเรียนใครจะรับผิดชอบ (ลูกในท้อง)  ไม่เอาด้วยหรอก  (แล้วแกท้องได้หรือไง)  เสือกอีกแล้วนะ

                    หลังเลิกเรียนผมกับชะเอมก็รีบกันเก็บของเพื่อจะได้เดินทางไปหาอะไรกินกัน  เพราะเริ่มรู้สึกหิวขึ้นมาอีกแล้ว  แต่สวรรค์ทำไมต้องคอยกลั่นแกล้งคน(หน้าตา)ดีอยู่เลยไป  เพราะดันมานางชะนีน้อยมาคอยดักตบนางเอกอย่างผมอยู่หน้าตึกเรียนนั่นเอง

                    ผมลงมาจากตึกก็พบว่าแบมกับพรรคพวกสองสามคนยืนคอยอยู่แล้ว  เมื่อเห็นผมทั้งโขลงก็ยกโขยงเดินมาที่ผม  พร้อมกับล้อมรอบผมไว้  โดยที่แบมยืนเผชิญหน้ากับผม  ฉันจะตายไหมเนี่ย

    “อีหน้าด้าน  ไม่มีปัญญาหาผัวแล้วหรือไง  ถึงได้ชอบมาแอบกินของคนอื่น”  แบมเป็นฝ่ายเปิดฉากด่าผมก่อน

    “ผมไม่ทราบว่าคุณพูดถึงเรื่องอะไร  ขอทางผมด้วย”  ผมรักษาภาพนางเอกให้ถึงที่สุด  ก็ไม่ได้อยากมีเรื่องในสถานที่แห่งนี้  แต่ถ้าเจอกันข้างนอก  ก็ขอวิ่งแล้วกัน 555

    “ต๊ายยยย ตายๆๆๆ  หน้าด้านจริงๆด้วย  ฟุตบาทเรียกพี่  ซีเมนต์เรียกพ่อ  น่าสมเพช”  นางกระเทยเพื่อนชะนีแบมมันช่วยเพื่อนมันด่าผม  และเสียงที่มันด่าออกมานั้นมันก็บีบจนแหลมมาก  น่ารักตายละ!!!!

    “พวกเธอจะเอายังไงว่ามา”  ชะเอมเองมันก็คงไม่อยากมีเรื่อง  จึงใช้วิธีสันตินั้นก็คือ  ดึงเสื้อออกจากกระโปรงเตรียมตัวตบเต็มกำลังสูบ  555  เพื่อนฉัน!!!!  ฮุเล ฮุเล  สู้ๆๆๆ  สู้ตาย  เชียร์สุดใจขาดดิ้น

    “ก็เอาอย่างนี้ไง”  พูดจบชะนีแบมมันก็ตบเข้ามาที่หน้าผม  ซึ่งผมเองก็ไม่ทันได้ตั้งตัว

                    หลังจากนั้นก็เกิดการจราจลขึ้น  ผมตบตีอยู่กับกระเทยสาวสองคน  ส่วนชะเอมมันก็รับฝีมืออยู่กับชะนีสองตัวเหมือนกัน  สรุปสี่รุมหนึ่งเลย  เอมแกช่วยตัวเองไปก่อนนะ

    “อร๊ายยยย   แกอย่าชกซิ”  กระเทยนางหนึ่งด่าผมหลังจากผมทั้งเตะและต่อยมันลงไปนอนกองบนพื้น  ถูกฉันตบไม่เป็นนิ  เป็นแต่เตะต่อย

    “แก.....  ว๊ายยยยย”  อีกคนมั้นพูดพร้อมกับเดินเข้ามาหาผม  แต่โดนผมเตะเข้ากลางตัว  ลงไปนอนกองกับเพื่อนมันอีกคน

                    ผมหันไปดูเอาก็พบว่าตอนนี้เอมมันโดนรุมอยู่  ซึ่งนางแบมนั้นโดนเอมมันจับตบอยู่  หน้านี้หันไปตามแรงตบของเอม  ส่วนอีกคนนั้นก็ขี่คอไอเอมพร้อมกับตบลงไปบนหัวของเอม  ผมจึงเดินเข้าไปช่วยเอมด้วยการดึงผมชะนีตัวที่ขี่คอเอมอยู่  แล้วลากมันมาโยนรวมกับเพื่อนมันที่นอนเอ้งเม้งอยู่บนพื้น

    “เห้ยๆๆๆ  หยุดๆๆๆๆ  แบมนี้มันอะไรกัน”  ผมหันไปมองตามเสียง  ก็เจอว่าคนที่เข้ามาห้ามแบมกับเอมนั้นคือกฤษที่มาพร้อมกับเพื่อนอีกสองคน

    “วี...เกิดอะไรขึ้น   เสียงดังไปถึงบนตึกเลย”  กรีวิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาผม  พร้อมดึงเอมที่จะเข้าไปตบแบมอีกครั้งเอาไว้

    “ไม่มีอะไรหรอก  เขามาหาเรื่องนะ  วีเลยจัดให้”  ผมบอกกับกรีแล้วหันไปดูสภาพคนใกล้ตายที่ตอนนี้มันกำลั้งออดอ้อนออเซาะกฤษอยู่

    “ก็มันโทรมานัดแบมให้มา  พอแบมมาถึงมันก็เข้ามาตบแบม  แบมเจ็บจังเลยคะกฤษ”  นางแบมมันชี้มาทางผม  พร้อมกับเล่าความเท็จให้กับแฟนหนุ่มมันฟัง

    “อ้าวววว!!!  ผมกับชะเอมร้องออกมาพร้อมกัน

    “กรีปล่อย  เอมจะเข้าไปตบให้อีตัวตอแหลมันกระเด็นออกมาหน่อย”  ชะเอมมันพูดพร้อมสะบัดข้อมือแต่ก็ไม่หลุดเพราะกรีมันจับไว้แน่น

    “กฤษช่วยแบมด้วย”  มันพูดพร้อมกับออเซาะเข้าไปที่กฤษ

    “กฤษ...  วีว่ากฤษน่าจะรู้จักนิสัยวีดี  แล้วยังไงก็พากันไปเคลียร์ให้เรียบร้อย  อย่าให้มาระรานวีอีก”  ผมบอกกับกฤษ  กฤษก็พยักหน้า  ก่อนจะลากพร้อมกับชุดแบมกลับไปและนางเพื่อนๆมันก็วิ่งตามกันไป

     

     

     

     

    - บุหรี่ -

                    ผมยืนดูเหตุการณ์ทั้งหมดตั้งแต่เริ่มจนจบโดยไม่ได้คิดไปห้าม  ผมเดาเอาไว้ไม่ผิดว่าเรื่องที่มันตบกันนั้นมันคงไม่พ้นเรื่องผู้ชายและก็เป็นอย่างที่ผมคิดไว้จริงๆด้วย  ก็มันจะเป็นเรื่องอื่นไปได้ยังไง  ในเมื่อมันชอบที่จะไปยุ่งกับคนที่มีเจ้าของแล้ว  ของๆใคร ใครก็ห่วงนิครับ

    “น่าสมเพช”  ผมเดินเข้าไปที่ไอวียืนแล้วพูดออกมา

    “นายว่าอะไร”  ไอตัวเล็กมันหันมากระชากเสียงใส่ผม

    “เปล่า !!!” ผมตอบเสียงสูงพร้อมกับหันหลังกลับ

    “ปากหมา”  มันบ่นออกมาเบาๆ  แต่ผมดันได้ยินที่มันบ่นจึงหันมามองมัน  มันสะดุ้งตกใจแต่ก็เก็บอาการไว้  แล้วขาสั่นทำไมว่ะ

    “มึงว่าอะไรกู”  ผมพูดพร้อมกับไปบีบปากมัน

    “โอ๊ยยยย  เจ็บ!!!  ไอตัวเล็กมันร้องออกมา

    “พี่ครับ  ผมขอเถอะครับ  อย่ามีเรื่องกันเลย”  ไอกรีเข้ามาห้ามอีกแล้ว  ทุกครั้งที่ผมกับไอตัวเล็กต่อปากต่อคำกันทีไร  ไอกรีก็จะเข้ามาขัดทุกครั้ง

    “ไอเลว  ปล่อยกู”  ไอตัวเล็กยังปากดีไม่เลิก  ผมจึงยกมือขึ้นจะตบมัน  แต่ก็โดนไอกรีจับเอาไว้

    “ทำไม  กูจะตบให้มันหายปากดี....หรือมึงจะยอมเจ็บตัวแทนมัน” ผมหันไปมองหน้ากรี  มันพยักหน้า  ผมจึงผลักไอตัวเล็กมันก็เสียหลักลงไปนั่งกับพื้น  จากนั้น

    เพลี๊ยะผมก็ตบไปที่หน้าไอกรีด้วยความโกรธ  ไอกรีก็หน้าหันตามแรงตบของผม  ผมโกรธที่มันปกป้องคนอื่น  ผมไม่ชอบและไม่อยากให้มันไปยุ่งเกี่ยวกับไอวี  ผมยอมรับว่าผมชอบมัน  ชอบมานานแล้วด้วย   ผมกับไอเอสจึงเดินออกมาจากตรงนั้น

    “เซ็ง  แดกเหล้าโว้ยยยยย”  ผมตะโกนออกมาเมื่อเข้ามาอยู่ในรถแล้ว

    “หึงเขาอ่ะดิมึง”  ไอเอสมันพูดออกมา

    “เออ  มีอะไรไหม”  ผมตอบออกไปย่างเซ็งๆ

    “กูช่วยเอาไหมว่ะ” 

    “ช่วยยังไง”

                    หลังจากนั้นไอเอสมันก็บอกรายละเอียดเกี่ยวกับแผนที่มันจะช่วยผม  เมื่อฟังจนจบผมถึงกับยิ้มออกมาได้  แผนของมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร  ถ้าสำเร็จผมก็จะได้สมหวังและไอวีมันก็จะพบกับฝันร้าย  ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

     

     

     

     

     

    - ธนกฤษ –

    “ทำไมถึงทำแบบนั้น”  ผมขับรถพาแบมมาส่งที่คอนโด  แล้วเริ่มที่จะเปิดฉากถามก่อน  ผมเชื่อคำพูดของวี  ไม่รู้ทำไมแต่ผมก็เชื่อ  เพราะวีไม่ใช่คนที่จะหาเรื่องคนอื่นก่อน 

    “กฤษเลือกที่จะเชื่อมันมากกว่าเชื่อแบม”  แบมพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหล่ออกมา

    “ใช่  กฤษรู้จักวีดี  วีไม่ใช่คนที่จะคอยหาเรื่องใคร”

    “กรี๊ดดดดดด  กฤษบ้า  กฤษบ้าไปแล้วหรือไง  มันเป็นเกย์นะ”  แบมกรีดร้องออกมาเสียงดัง  ดังจนแก้วหูผมเกือบแตก

    “แล้วยังไง  หึหึ.....ผมกลับละ  และหวังว่าคุณจะเลิกยุ่งกับวีและเลิกยุ่งกับผม”  ผมพูดพร้อมกับเดินออกมา

    “กฤษไม่ต้องการร่างกายนี้แล้วหรอ  ร่างที่กฤษคอยทะนุถนอมมาตลอด”  แบมพูดออกมา  ผมหันกลับไปมองก็พบว่าแบมกำลังถอดกระดุมเสื้อทีละเม็ดๆ   ผมยืนมองอยู่อย่างนั้นจนร่างของแบมเปลือยเปล่า 

    ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าตัวเองกำลังรู้สึกอย่างไร  หนึ่งความคิดก็รู้สึกสมเพช  แต่ลึกๆแล้วก็เกิดความรู้สึกสงสาร  จากนั้นความต้องการในตัวผมก็ประทุขึ้น  ร่างของแบมสามารถกระตุ้นความเป็นชายของผมได้ทุกเวลาและทุกครั้งที่ผมเห็นหรือสัมผัส

    แบมเดินเข้ามากอดผมและจากนั้นก็พยายามปลุกอารมณ์ผม  เธองัดทุกวิชาที่เธอมีออกมาปรนเปรอผมจนสามารถทำให้ผมคล้อยตามเธอได้   และทุกอย่างก็จบลงบนเตียง 

    ความเลวของผมไม่ได้จบเพียงเท่านี้  ผมคิดจะเลิกกับเธอนิและผมก็จะทำให้มันจบในวันนี้  ผมหยิบยาที่ผมติดตัวไว้ตลอด  เพราะเวลามีปาร์ตี้ทีไรผมก็มักจะเอายาเหล่านี้มาให้กับคู่นอนของผมกิน  มันคือยาปลุกเซ็กส์นั้นเอง  ผมอมยาเอาไว้ก่อนจะเข้าไปจูบกับแบมอีกครั้ง

    “กฤษเอาอะไรให้แบมกิน”  แบมคงรู้สึกได้ว่าตัวเองได้กินอะไรเข้าไป

    “ไม่มีอะไรหรอกครับ  แบมนอนรอกฤษก่อนนะ  เดี่ยวกฤษมา”  แบมพยักหน้ารับ  ผมเอาผ้าเช็ดตัวมาพันกายก่อนจะเดินออกมาจากห้องเพื่อจะโทรศัพท์หาไอก้อง  ซึ่งไม่นานมันก็มาถึงห้อง  เพราะมันอยู่คอนโดเดียวกับแบม  แต่คนละชั้นกัน

    “มีอะไรว่ะ”  ก้องมันถามผม  พร้อมกับเดินมานั่งที่โซฟา

    “หึหึ”  ผมไม่ตอบเอาแต่หัวเราะ

    “ยิ้มแบบนี้  หัวเราะแบบนี้กำลังคิดอะไรเลวๆอยู่ใช่ไหม”  เพื่อนผมมันพูดออกมาแบบรู้ทัน

    “เออ  แล้วเอากล้องมาไหม”

    “เอามา  นี้ไง”  มันตอบพร้อมกับชูกล้องให้ผมดู 

    “โอเค  เดี่ยวมึงถ่ายนะ  แล้วจะแจมก็ได้กูไม่หวง”  ผมบอกมันพร้อมกับเดินเข้าไปในห้อง

    “เห้ย  ไอเหี้ยหรือว่ามึง”  มันพูดพร้อมกับทำตาโต  มึงจะตกใจทำเหี้ยไรของมึงว่ะ

    “หรือมึงไม่เอา  อยากได้อยู่ไม่ใช่หรอ”  มันก็พยักหน้าพร้อมกับถอดสื้อผ้ามันออก ก่อนจะตามผมเดินเข้ามาในห้อง

                    ตอนนี้ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้วละครับ  เพราะแบมเริ่มที่จะนอนเล่นกับน้องสาวของเธอ  และเมื่อเห็นผมเธอก็พุ่งตรงมาหาผมทันที  หลังจากนั้นผมกับไอก้องก็พลัดกันส่งมอบความสุขให้กับเธอ  บางครั้งก็เข้าพร้อมๆกันเลยจนเธอหมดแรงหลับไปในที่สุดนั่นแหละครับ  ผมออกมาจัดการเอาคลิปวิดิโอที่อัดไว้เมื่อสักครู่ลงใส่แผ่นแล้วนำไปตั้งไว้บนที่นอนของเธอ  พร้อมกับกระดาษแผ่นหนึ่งที่มีข้อความว่า  เลิกยุ่งกับผมซะ  ถ้าไม่อยากดัง’ 






    -กรีฑา-

                    หลังจากทำแผลให้วีกับชะเอมเสร็จทั้งสองก็พากันไปเที่ยวต่อ  ผมละเชื่อสองคนนั้นจริงๆเจ็บขนาดนั้นยังมีหน้าไปเที่ยวได้อีก    ผมกลับมาถึงห้องได้สักพักแล้วละครับ  ระหว่างทางผมก็คิดมาตลอดเลยว่าตกลงมันต้องการอะไรจากผมกันแน่   เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน  มันมาเมื่อไหร่ค่อยถามมันแล้วกันว่าต้องการอะไร  ผมก็นั่งดูโทรทัศนืฌพื่อฆ่าเวลาหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว

    17.30 น.  มันก็ยังไม่มาผมก็นั่งดูโทรทัศน์ไปเรื่อยๆ

    18.00 น.  ท้องผมเริ่มที่จะร้องแล้ว  แต่เอาว่ะรอมันอีกหน่อยแล้วกัน  จะได้เคลียร์กันให้จบๆ

    20.00 น.  อีกครึ่งชั่วโมงถ้ามึงยังไม่มา  กูไม่คอยแล้วนะโว้ยยยยย

    22.00 น.  กูหิ้วโว้ยยยยย  ไม่คอยแมร่งแล้ว

                    ผมเดินเข้าไปในห้องเพื่อจะไปหยิบกระเป๋าสตางค์  กะว่าจะออกไปหาอะไรทางสักหน่อย  หิวมากมายรอไม่ไหวแล้ว  และจังหวะที่ผมเปิดประตูนั้นเอง

    โป๊ก โป๊ก โป๊ก  เจ็บนะเว้ย  ใครมาเคาะหน้าเนี๊ย

    “โอ๊ย”  ผมร้องออกมา  พร้อมกับกุมจมูกตัวเอง

    “เห้ย  โทษทีไม่ทันมอง”  พี่เอสเพื่อนไอบุหรี่เองแหละครับที่เป็นคนเคาะหน้าผม

    “ครับ  แล้ว...เอ่อ....”  ผมไม่รู้จะพูดอะไร  ได้แต่ชี้ไปที่ไอบุหรี่ที่ตอนนี้มันเมาหมดสภาพ

    “มันให้พี่มาส่งที่คอนโดเราอ่ะ  พี่ไม่รู้จะทำยังไง  ไปส่งที่บ้านมันก็ไม่ยอม  มันบอกว่ามันนัดกับน้องไว้”  เวรแล้วไง  เมาขนาดนี้ยังจำได้ว่านัดกับผมไว้  แต่ทำไมไม่มาพรุ่งนี้เลยละครับ  ไอบ้า!!!!

    “แล้วเอาไงละครับ”  ใช่  เอาไงละทีนี้  ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้มากแค่ไหน  เพราะพี่เอสเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับพาไอบุหรี่ไปนอนบนโซฟา

    “พี่ฝากกรีดูมันด้วยละกัน  พอดีพี่มีธุระต่อ  ไปก่อนนะ”  พี่เอสพูดพร้อมกับเดินออกไป  ผมจะเรียกก็ไม่ทันแล้วได้แต่ยืนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  หันไปมองไอขี้เมาก็นอนครางอย่างกับคนใกล้ตาย

                    หลังจากเดินไปเดินมา  มองมันเป็นระยะพร้อมกับคิดว่าจะเอายังไงกับมันดี  ก็เลยตัดสินใจว่าจะไปส่งมันที่บ้าน  แต่บ้านมันอยู่ไหนละ  ด้วยสมองอันฉลาดผมจึงโทรหาพี่สาวเพื่อจะถามทางไปบ้านมัน

    “พี่เก๋  บ้านไอหรี่อยู่ไหน”  ผมถามพี่สาวทันทีที่พี่สาวรับสาย

    “อ้าว  มีอะไรหรอกรี”

    “มันเมาอ่ะพี่  แล้วดันมาหมดสภาพที่ห้องผมเนี๊ย”  ผมบ่นใส่พี่สาว

    “หรอ  ตอนนี้ที่บ้านบุหรี่ไม่มีใครอยู่นะกรี  ไปต่างประเทศหมด  กรีช่วยดูไปก่อนนะ”  พี่สาวผมตอบกลับมาอย่างเป็นห่วงไอบุหรี่  มันจะรู้ไหมเนี๊ยว่าพี่สาวผมห่วงมันขนาดไหน  แล้วพี่สาวผมจะรู้ไหมเนี๊ยว่าคนที่พี่กำลังห่วงมันจะทำร้ายพี่กับลูก

    “แต่.....”  ผมกำลังจะปฏิเสธแต่ก็โดนพี่สาวตอบกลับมา

    “ถือว่าพี่ขอนะกรี  ยังไงๆเขาก็เป็นลูกชายของคนที่พี่รัก  นะวันเดียวเอง  อีกอย่างเรื่องแค่นี้ไม่เหลือบ่ากว่าแรงกรีหรอกนะ”

    “ก็ได้ๆ  ครั้งเดียวนะ  ต่อไปกรีจะไม่ช่วยแล้ว”

    “จ๊ะ  ขอบใจมาก”  แล้วพี่สาวผมก็วางสายไป

                    ผมจึงเดินไปเอาผ้ากับน้ำมาเพื่อจะเช็ดตัวให้ไอขี้เมา  ผมเองไม่เคยทำแบบนี้ให้กลับใครเลย  แต่สุดท้ายต้องมาทำให้กับคนที่ผมไม่คิดจะผูกมิตรด้วย  ระหว่างเช็ดมันก็ร้องออกมาพร้อมกับเอามือปัดๆมือผม  สงสัยจะเป็นหมาถึงได้กลัวน้ำขนาดนี้

    “อือ...อือ...”  มันร้องครางออกมายังกับคนใกล้ตาย  ผมก็ลงมือเช็ดไปเรื่อยๆ  ตั้งแต่ใบหน้า  ซอกคอ  แขน

    “อือ....เย็น.....อืม..”  อย่ามาตายในห้องกูนะ  กูกลัว  ขนาดยังไม่ตายยังดุเลย  นี้ถ้าตายไม่ถึงกับเหี้ยนจนอยู่ไม่ได้เลยหรอ

                    หลังจากเช็ดที่ตัวมันเสร็จผมก็เดินกลับไปที่ครัวเพื่อจะเอาน้ำไปเททิ้ง  จะได้ออกไปหาอะไรทานเพราะเริ่มหิวมากมาย   แต่ระหว่างที่เดินออกไปนั้นผมกลับได้ยินมันเพ้อออกมา  แต่ไม่แน่ใจว่ามันนเพ้อว่าอะไรจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ  ไม่ค่อยอยากรู้เรื่องชาวบ้านเลยครับ

    “เรา..รัก......นาย........กรี..เรา...รัก...”  แล้วมันก็หลับไปต่อ  มันเพ้ออยู่อย่างนี้หลายรอบ  ผมคิดเอาว่าผมคงฟังผิดหรือไม่มันก็ประสาทกลับ  คนอย่างมันเนี๊ยนะจะมาชอบผม  ถึงชอบจริงๆก็ไม่มีทาง  เพราะผมไม่ได้ชอบผู้ชายและไม่เคยคิดจะชอบเลยด้วย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×