My RoomMate Part 2

ลำดับตอนที่ #3 : My RoomMate Part 2 #3

  - - 3 - - 

-กรุงโซล-

"เซฮุน!! พรุ้งนี้วันอะไร?"ผมเรียกเซฮุนอย่างดัง จนเขาสะดุ้งนิดๆ

"ตะโกนทำไม-__-"เซฮุนตอบแบบเซงๆ

"ขอโทษนะ กำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่...ว่าแต่พรุ้งนี้วันอะไร?"ผมหันมาถามเซฮุนที่นั่งดูทีวีอยู่ข้างๆ

"วัน...เสาร์มั้ง?"เขาตอบโดยที่ไม่มั่นใจ ผมเลยเปิดปฏิทินในโทรศัพท์ดูเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง

"วันเสาร์ที่ไหนล่ะ วันอาทิตย์ต่างหาก"ผมหันไปบ่นเขานิดๆ 

"ลู่ฮ่านจะทำไมอ่ะ?"เซฮุนหันมาถามผม

"นี่เซฮุน เราไปแทกูกันเถอะ"ผมหันไปชวนเซฮุนที่อยู่ข้างๆ เขาหันหน้ากลับมาทันที

"แทกู?"เซฮุนทำหน้างงๆ

"ไปหาชานยอลไง ไปเยี่ยมแบคด้วย ฉันเป็นห่วงเขาไม่ไหวแล้วนะ"ผมโวยวายนิดๆ ผมทนไม่ได้ที่เพื่อนต้องมาเป็นอะไรแบบนี้

"อืมม นั่นสินะ.."เซฮุนทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่ แล้วจู่ๆเขาก็ลุกขึ้น

"ป..ไปไหนน่ะ?"ผมถามเขาแบบอึ้งๆ

"ไปแทกูไง"เซฮุนหันมาตอบเบาๆ ผมยิ้มดีใจ และลุกตามเขาไป

 

"นี่เซฮุน นายอย่าขับไวมากนะ"ผมหันไปบอกเซฮุนก่อนออกรถ

"นายกลัวรึไง?"เขาหันมายิ้มเย้ยผม

"กลัวสิ ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วนะ"ตอนนั้นตี2ครับ-..- แต่พวกผมตอนดึกเป็นประจำ ชิน~แต่ก็อดห่วงไม่ได้

"จะกลัวอะไร มีฉันอยู่ทั้งคน"เขาหันมายิ้มบางๆให้ผมก่อนจะสั่งให้ผมขาดเข็มขัด

 

"ถ้าง่วงก็นอนไปเลยนะ ไม่ต้องห่วงฉันหรอก"เซฮุนหันมาบอกผมเบาๆ ตอนนี้เราเริ่มขับรถออกมาได้สักพักนึงแล้ว จริงๆแล้วผมง่วงมากเลย แต่ใครจะปล่อยให้เขาขับรถคนเดียวกันล่ะ ผมทน
อยู่เป็นเพื่อนเขาดีกว่า

"ฉันไม่ง่วงหรอก"แต่ตาจะปิดแล้วครับ-0-

"ง่วงก็นอนสะ ตานายจะลืมไม่ขึ้นอยู่แล้ว ยังจะมาบอกว่าไม่ง่วงอีก"เซฮุนบ่นผมเบาๆ ผมพยายามลืมตาให้กว้างๆ เพื่อไม่ให้ง่วง

"ถ้าฉันหลับ นายก็ขับรถคนเดียวล่ะสิ"

"ก็ใช่ไง ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย"เขาตอบแบบไม่ได้คิดอะไร แต่ผมก็รู้ว่าเขาต้องง่วงอยู่แน่ๆ ต่างคนต่างง่วง -__-

"งั้นเราคุยกันไปเรื่อยๆแล้วกัน จะได้ไม่ง่วง"ผมหันไปชวนเขาคุยทันที

"ไม่เอา"เซฮุนตอบปฏิเสธกลับมาทันที ทำผมถึงกลับเหวอเลย

"อ่าว ทำไมล่ะ?"ผมถามเขาอย่างสงสัย

"ร้องเพลงให้ฟังหน่อย"เซฮุนพูดขึ้นมา ทำเอาผมตกใจนิดๆ

"ห..ห้ะ??"ผมหันไปถามเขาอีกครั้ง

"ร้องเพลงให้ฟังหน่อยนะ~ลู่ฮ่าน~"เขาทำเสียงอ้อนนิดๆ ทำให้ผมขำออกมาเบาๆ

"เพลงอะไรดีล่ะ?"ผมหันไปถามเขาอีกที

"อะไรก็ได้ ที่นายชอบ แล้วฉันต้องชอบด้วยนะ"เขาหันมาบอกผมแบบยิ้มๆ ผมนิ่งไปสักพัก เพลงอะไรดีน้า~ ทั้งผมชอบและเขาก็ต้องชอบด้วย? -_-'

 

"When I see your face

There's not a thing that I would change

Cause you're amazing

Just the way you are~

And when you smile,

The whole world stops and stares for awhile

Cause  you're amazing

Just the way you are~..."

 

จู่ๆผมก็ร้องเพลงนี้ขึ้น ไม่รู้ว่าทำไมนะ เพลงนี้ผมก็ชอบ แต่ผมคิดอะไรไม่ออกแล้ว พอผมร้องจบ ผมก็หันไปมองหน้าเซฮุนที่ขับรถอยู่ เขายิ้มเล็กๆออกมา

"ทำไมถึงเป็นเพลงนี้ล่ะ?"เขาหันมาถามผมเบาๆ

"เอ่ออ..ก็ฉันชอบ"ผมหันไปตอบเขาแบบอายๆ

"แล้วคิดว่าฉันชอบด้วยหรอ?"เขาหันมาถามฟผมอีกครั้ง หมายความว่ายังไงกันเนี่ย?

"ล..แล้วนายชอบมั้ยล่ะ?"ผมหันไปถามเขาเบาๆ

"ชอบเพราะนายร้องนี่แหละ"เขาตอบแล้วยิ้มเล็กๆออกมา ผมนิ่งไปสักพัก ดีนะที่เป็นตอนกลางคืน ไม่งั้นเขาต้องเห็นผมแก้มแดงแน่ๆเลย><

"ฮ่าๆ จริงหรอ?"ถามกลบเกลื่อน จริงๆแล้วเขิน-///-

"ตอนแรกเคยได้ยินนายฟังเพลงนี้ ก็รู้สึกเฉยๆ แต่ทำไมพอนายมาร้องฉันถึงกลับชอบเพลงนี้ขึ้น
มา"เขาพูดแล้วยิ้มไปด้วย ส่วนผม ได้แต่ยิ้มออกมา^___^

 

"เดี๋ยวอีกชั่วโมงกว่าๆก็จะถึงแล้วนะ"เซฮุนหันมาบอกคนที่นั่งอยู่ข้างๆ

"อ..อื้ม.."ลู่ฮ่านตอบกลับเบาๆ เซฮุนหันมามองหน้าสวยๆของลู่ฮ่านตลอดเวลา โดยที่เจ้าหัวไม่รู้เลย เพราะการที่เขามองหน้าลู่ฮ่านบ่อยๆ ก็ทำให้เขาหายง่วงได้โดยไม่ต้องคุยกัน แต่ว่าดูเหมือนลู่ฮ่านจะง่วงแล้ว เขาเริ่มขยับตัวช้าๆ และหลับตาอยู่พักนึง แล้วสะดุ้งขึ้นมาเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะหลับ และอีกไม่นานเขาก็หลับตาลงอีก เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง เซฮุนหันไปมองลู่ฮ่านอยู่บ่อยๆเลยอดห่วงไม่ได้

"นี่..หลับไปเลย ไม่ต้องไปฝืนหรอก"เซฮุนหันไปบอกลู่ฮ่านเบาๆ 

"ไม่เอา~"ลู่ฮ่านทำเสียงงอแงเหมือนเด็ก แล้วขยี้ตาตัวเองให้ตื่น

"หลับไป ถึงแล้วเดี๋ยวฉันบอกเอง"เซฮุนหันมาบอกลู่ฮ่านอีกครั้ง

"ไม่~ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนนาย"ลู่ฮ่านยืนกรานไม่ยอมหลับ เขายิ้มกว้างให้กับเซฮุน

"ฮ่าๆ ตามใจแล้วกัน"เซฮุนตัวเราะออกมานิดๆ สุดท้าย เขาก็ยอมลู่ฮ่านจนได้...

 

 

-แทกู-

ในห้องเงียบๆ เงียบสะจนเหมือนไม่มีคนอยู่ มีแต่เสียงเครื่องปรับอากาศที่ดังอยู่ในห้อง ชายร่างสูงเดินวนไปมาในห้องเงียบๆ เขาหันไปมองเตียงที่อยู่กลางห้องโดยที่ไม่ละสายตาเลย เขาเดินไปมาและสุดท้าย ก็มานั่งข้างๆเตียงนั้น

"แบค...เมื่อไหร่นายจะตื่นเนี่ย..."่ชานยอลกุมมือของร่างที่นอนอยู่บนเตียง และพูดพึมพำหวังว่าเขาจะได้ยินสิ่งที่ตัวเองพูด

"นายตื่นมาได้แล้วนะ..ไม่หิวข้าวบ้างหรอ?.."เขายังคงพูดอยู่เรื่อยๆ 

'ก้อกๆ'จู่ๆก็มีเสียงคนเคาะประตูเบาๆ ชานยอลหันไปมองที่ประตู แต่ก็ไม่มีใครเข้ามา เขาเลยหันหน้ากลับมา สักพัก ก็มีคนเปิดเขามาในห้อง

"อ่าา~ห้องนี้จริงๆด้วย~"เสียงหวานๆคุ้นหู ทำให้ชานยอลรีบหันไปทันที

"ห..เห้ย! มาได้ไงเนี่ย??"ชานยอลถึงกับตกใจ เพราะคนที่เดินเข้ามาก็คือลู่ฮ่านกับเซฮุนนั่นเอง พวกเขาเดินทางมาถึงแล้ว

"ขับรถมา"เซฮุนพูดด้วยเสียงเรียบๆ ก่อนจะค่อยๆเดินไปที่เตียง สายตาเขามองไปรอบๆเตียง พร้อมกับสีหน้าที่ดูเครียดๆ ลู่ฮ่านเดินตามมาพร้อมกับหยุดดูร่างที่นอนอยู่ มันทำเอาพวกเขาถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย

"บ..แบคหรอเนี่ย..?"ลู่ฮ่านพูดด้วยเสียงเบาๆ แต่มันแฝงไปด้วยความตกใจ เขาพูดจบก็หันไปมองชานยอล ที่นั่งเงียบอยู่ข้างเตียง

"แล้วแบคตื่นขึ้นมาบ้างรึยัง?"เซฮุนเดินไปข้างๆชานยอล พร้อมกับถามเขาเบาๆ

"ยัง.."ชานยอลก้มหน้าตอบ ทุกคนรู้ดีว่าชานยอลต้องทรมานแค่ไหนที่ต้องอยู่ในสภาวะแบบนี้ เซฮุนเดินมาตบไหล่ชานยอลเบาๆ เขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากจะให้กำลังใจชานยอลอยู่อย่างนี้

"แล้วนายกินอะไรรึยังเนี่ย?"ลู่ฮ่านหันมาถามชานยอลด้วยความเป็นห่วง

"ยัง.."คำสั้นๆออกมาจากปากชานยอล

"ไม่หิวหรอ ออกไปหาอะไรกินก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวฉันเฝ้าแบคเอง"ลู่ฮ่านพูดให้ชานยอลไปหาอะไรกิน แต่ชานยอลก็ไม่ได้ไป ถึงจะไป แน่นอนว่าเขาคงจะกินอะไรไม่ลงหรอกในตอนนี้

"เดี๋ยวฉันหิวเมื่อไหร่ ฉันไปเอง "ชานยอลพูดออกมาเบาๆ ลู่ฮ่านก็พยักหน้ารับ และเดินไปนั่งที่โซฟาริมห้อง

 ตอนนี้ใกล้จะเช้าแล้ว พวกเขายังไม่ได้นอนกันสักคน พวกเขาทุกคนคงง่วงมากๆ ลู่ฮ่านที่อัดอั้นมาตั้งแต่นั่งรถก็ได้หลับอยู่ที่โซฟาแล้ว เซฮุนที่นั่งอยู่ข้างๆชานยอลก็ค่อยๆลุกและเดินไปนั่งที่โซฟาข้างๆลู่ฮ่าน พร้อมกับค่อยๆหลับลง เหลือแต่ชานยอล ที่ไม่ยอมหลับยอมนอน ได้แต่นั่งกุมมือแบคเอาไว้อยู่ตลอด..แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็ค่อยๆฟุบลงที่ข้างเตียง

 

"อือออ..."เสียงครางเบาๆ ทำให้ชานยอลรีบตื่นขึ้นมาทันที เมื่อกี้มันเสียงอะไร? เสียงเหมือนแบคเลย ชานยอลคิดในใจ เขาเงยหน้ามามองแบคแต่ก็เห็นแบคนอนเงียบๆ

"รึว่าหูฝาด.."ชานยอลบ่นเบาๆ สักพัก ก็มีเสียงแบบนั้นดังอีกรอบ

"อือออ..." ชานยอลหันมามองที่แบคอีกรอบ เขาเริ่มอยู่ไม่สุข รึว่าเสียงแบคจริงๆ เขามองแบคโดยไม่ละสายตา มือยังคงกุมมือแบคไว้อยู่ และในตอนนั้น ที่มือของเขา รู้สึกว่าจะมีแรงเบาๆตอบจากมือคนที่เขากุมไว้ ชานยอลนิ่งสักพัก เขามองที่มือตัวเอง เขารู้สึกว่ามีแรงออกมาจริงๆ เขาค่อยๆลุกขึ้นและพยายามจะคุยกับแบค

"แบค..."ชานยอลเรียกคนที่นอนอยู่เบาๆ แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับเลย แต่แรงที่บีบมือเขานั้นรู้สึกว่ามันจะแรงขึ้น แรงขึ้นจนเขาสัมผัสมันได้ชัดเจน..

"แบค..."ชานยอลเรียกแบคอีกรอบ รึว่าแบคกำลังจะฟื้น เขารู้สึกว่าแบคได้ยินเขาจริงๆ เนื่องจากแรงที่บีบมือเขาอยู่ ชานยอลรุกรี้รุกรน เขาเริ่มอยู่ไม่สุขสะแล้ว

"แบคฮยอน นายได้ยินฉันไหม?"ชานยอลคุยกับแบคอีกครั้ง แล้วเขาก็ต้องอึ้งไป เพราะแบคที่นอนอยู่บนเตียงนั้น เหมือนเปลือกตาเขาจะขยับนิดหน่อย คล้ายๆกำลังจะลืมตาขึ้นมา ชานยอลตัดสินใจลุกขึ้นมาพร้อมกับโน้มตัวไปใกล้แบค และในตอนนั้น...

"ช..ชาน.."เสียงพูดเบาๆ เบาจนแทบไม่ได้ยิน แต่ชานยอลได้ยินมันชัดเจนมาก เขาจ้องหน้าคนที่พยายามจะเรียกชื่อเขาพร้อมกับน้ำตา ที่มันกำลังเอ่อขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

"บ..แบค.."ชานยอลเรียกแบคเบาๆ เขาพยายามกลั้นน้ำตาตัวเองไว้ ไม่ให้มันไหลออกมา

"......"ไม่มีเสียงตอบจากแบคฮยอน แต่เปลือกตาของเขาเริ่มขยับพร้อมกับคิ้วที่เหมือนจะขมวดขึ้นเล็กน้อย ชานยอลจ้องคนที่เหมือนกำลังจะลืมตาขึ้นอย่างใจจดใจจ่อ 

"ช..ชานยอล.."และในที่สุด แบคก็ลืมตาขึ้นมา พร้อมกลับเรียกชื่อชานยอล เขาค่อยๆลืมตากว้างขึ้น และหันไปมองคนที่จ้องหน้าเขาอยู่ เขายิ้มบางๆออกมาให้คนๆนั้น

"บ..แบค.."ชานยอลแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง แบคฮยอนฟื้นขึ้นมาแล้ว แถมยังยิ้มให้เขาอีกด้วย ชานยอลค่อยๆยิ้มกว้างพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา ไม่มีใครสามารถอธิบายความรู้สึกของชานยอลตอนนี้ได้เลย ว่าเขารู้สึกดีขนาดไหน 

"แบคฮยอน..นายฟื้นแล้ว"ชานยอลพูดเสียงดังขึ้นเพราะความดีใจ น้ำตาเขาไหลออกมาเรื่อยๆ น้ำตาแห่งความดีใจนั้น ได้อาบแก้มของชานยอลทั้งสองข้าง แบคฮยอนจ้องมองชานยอลแล้วน้ำตาของเขาก็ค่อยๆเอ่อขึ้นมา แต่เขายังคงยิ้มให้ชานยอลอยู่

"อ..อย่าร้องสิ.."แบคฮยอนพูดด้วยเสียงที่แหบพร่าน เขาพยายามจะพูดกับชานยอลให้มากๆ แต่มันยังลำบากที่จะพูดได้ในตอนนี้

"แบค..ฉันคิดถึงนายมากๆเลยนะ"ชานยอลพูดออกมาอย่างดังด้วยความดีใจ ชานยอลค่อยๆโน้มตัวไปใกล้หน้าแบค แล้วเขาก็ก้มลงจูบแบคฮยอนอย่างอ่อนโยน ก่อนจะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา แต่น้ำตาเขายังคงไหลไม่หยุด

"ฉ..ฉันก็..เหมือนกัน.."แบคฮยอนพูดตอบเบาๆ เขายิ้มบางๆให้ชานยอลที่ร้องไห้ไม่ยอมหยุดสักที

"ย..หยุดร้องได้แล้ว.."แบคฮยอนบอกชานยอลอีกครั้ง ทำให้ชานยอลรีบเช็ดน้ำตาตัวเองออกทันทีและยิ้มกว้างให้แบคฮยอนด้วยความดีใจอย่างบอกไม่ถูก..

 

"อื้ออ~~ ปวดฉี่ชะมัดเลยยย~"เสียงบ่นเบาๆดังอยู่ริมห้อง ชานยอลหันหน้าไปมองทันที 'เซฮุน' เขากำลังขยี้ตาตัวเองแล้วกำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่เขาก็หยุดชะงักเพราะว่าเห็นชานยอลยืนอยู่ เขางงนิดๆก่อนจะค่อยๆเดินไปดูในเตียงว่าเกิดอะไรขึ้น พอเขาเห็นว่าแบคลืมตาขึ้น เขาก็ตกใจมากจนเผลอร้องออกมา

"แบค!!"เซฮุนเรียกชื่อแบคฮยอนอย่างดัง จนแบคฮยอนค่อยๆหันหน้าไปมองที่เซฮุนพร้อมกับยิ้มบางๆให้ แต่เซฮุนยังไม่เชื่อสายตาตัวเอง เขารีบเดินกลับไปที่โซฟาพร้อมกลับปลุกลู่ฮ่านที่นอนอยู่

"ลู่ฮ่านๆ ตื่นเร็ว แบคฟื้นขึ้นมาแล้ว"เซฮุนเขย่าตัวลู่ฮ่านอย่างแรง จนทำให้ลู่ฮ่านตื่นขึ้นมา

"อารายย?"ลู่ฮ่านยังคงงัวเงียอยู่ เขาขยี้ตาตัวเองเหมือนเด็กๆ

"แบค! แบคฟื้นแล้ว"เซฮุนบอกกับลู่ฮ่าน ทำให้ลู่ฮ่านตาสว่างขึ้นมาทันที เขารีบลุกไปดูที่เตียง ก็เห็นแบคฮยอนลืมตาอยู่

"บ..แบค"ลู่ฮ่านเรียกชื่อแบคพร้อมกับยิ้มไปด้วย เขาคงดีใจที่เพื่อนของเขาฟื้นแล้ว แบคฮยอนยิ้มบางๆให้ลู่ฮ่านก่อนจะหันมามองที่ชานยอลต่อ

"เซฮุนกับลู่ฮ่านมาหาน่ะ เขาเป็นห่วงนายนะรู้มั้ย?"ชานยอลบอกกับแบคฮยอนพร้อมกับยิ้มไปด้วย แบคฮยอนได้แต่ยิ้ม และหันไปมองที่เซฮุนกับลู่ฮ่านอีกครั้ง

"เห้ย! ฉันลืมไปว่าปวดฉี่อยู่"เซฮุนโวยวาย แล้วเขาก็รับวิ่งไปเข้าห้องน้ำ ลู่ฮ่านเดินเข้ามาใกล้แบคฮยอนมากขึ้น เขายิ้มหวานให้แบคฮยอนตลอดเลย

"ช..ชานยอล.."แบคฮยอนเรียกชานยอลอีกครั้ง แถมเขายังบีบมือชานยอลแน่นขึ้นด้วย

"มีอะไรหรอ?"ชานยอลตอบเสียงใส พร้อมกับลูบมือแบคเบาๆ

"ขอบคุณนะ..."แบคฮยอนพูดออกมาพร้อมกับยิ้มบางๆ ชานยอลพยายามกลั้นน้ำตาตัวเองอีกครั้ง เขายิ้มกว้างออกมาและโน้มตัวลงมาหาแบคอีก

"แบคนอนพักก่อนนะ ดีขึ้นแล้วค่อยตื่นมาคุยกัน โอเคมั้ย?"ชานยอลกระซิบข้างหูแบคเบาๆ พร้อมกับยิ้มหวานให้ แบคฮยอนยิ้มตอบพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย ชานยอลยิ้มกว้างออกมาอีกแล้วเขาก็ค่อยๆโน้มตัวลงมาจูบที่หน้าผากของแบคฮยอนเบาๆ พวกเขาจ้องหน้ากันสักพักก่อนแบคฮยอนจะค่อยๆหลับลงอีกครั้ง ส่วนชานยอล เขาได้แต่จ้องหน้าแบคพร้อมกับยิ้มไปด้วย สักพัก เขาก็ค่อยๆนอนซบข้างๆตัวแบคก่อนจะหลับไปอีกครั้งพร้อมกับรอยยิ้ม...

...................






















.
..........................................




































.
.................................................
























WT:มาอัฟแล้วนะจ๊าาาาาาาา อิอิ^^
     วันนี้วันอะไร?? Happy 1st Anniversary with EXO!♥ ใครเทรนบ้าง?555 ไรเตอร์นอกกเรื่องและๆ55-W-
     แอบฟินเบาๆ-W- จะมาอัฟเรื่อยๆนะ ขอบคุณทุกคนนะคร้า จุ๊ฟฟฟ รักลีดเดอร์>3<