คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
ในทีสุดโชคชะตาก็เข้าข้างฉันจนได้ ฮุฮุ ^^ จีอึนคนนี้จะได้เข้าเรียนที่โรงเรียนที่สุดแสนจะไฮโซ Diamy Highschool แต่การที่ได้เข้าเรียนที่นี้น่ะเหตุผลรองชัดๆ เหตุผลหลักจริงๆของฉันคือการที่จะได้เจอ ชิน > < ก็เป็นเพราะเขาเลยที่ทำให้ฉันตั้งใจอ่านหนังสือข้ามวันข้ามคืนเพื่อเข้าโรงเรียนนี้เลยเนี่ย
<<<ย้อนกลับไปเมื่อสองเดือนก่อน
“จีอึล วันนี้ไปเล่นโรลเลอร์เบลดกับพี่นะ” จีซอกพี่ชายฉันเรามีอายุห่างกันเพียง 5 วินาที เฮ้อ -O- นี่พี่ฉันพูดประโยคขอร้องแบบเดิมในสามสัปดาห์ที่ผ่านมาตั้งแต่ฉันปิดเทอม ให้ตายสิ- - นี้มันปิดเทอมทั้งทีฉันอยากจะนอนอยู่บ้าน ดูซีรีย์ อ่านนิยาย ดูการ์ตูนบลาๆ มีอะไรให้ทำตั้งเยอะแต่ดูพี่ฉันสิกลับชวนฉันไปเล่นโรลเลอร์เบลดเนี่ยนะ - -“
“ไม่ไปอะ ฉันอยากจะนอนอยู่บ้านดูซีรี่ย์”
“ต้องไป ถ้าแกไม่ไปแล้วใครจะไปเล่นเป็นเพื่อนพี่ พี่ไม่อยากไปเล่นคนเดียวนะ”
“ก็ชวนเพื่อนพี่ไปสิ ฉันไปกับพี่มาหลายอาทิตย์แล้วอีกอย่างฉันก็เล่นไม่ค่อยเป็นด้วย”
“พี่ชวนแล้ว แต่พวกมันไปเที่ยวกับแฟนกันทั้งนั้น นะๆไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะ”
“ไม่เอา ฉันไม่อยากไปพี่ก็ไปเล่นคนเดียวสิไม่เห็นเป็นไรเลย”
“นี่แกจำไม่ได้หรอ แม่บอกว่ามีกันแค่สองคนเราต้องรักกันมากๆน่ะ
แต่แกดูสิจะทิ้งฉันไปคนเดียวเนี่ยนะ” ดูๆ - - พี่ของฉันสิอะไรๆก็ชอบเอาคำนี้มาพูดทุกทีมันเป็นคำพูดเดียวที่แม่บอกกับเราสองคนก่อนท่านจะจากไป
“ฉันรู้นะ ว่าที่พี่ไม่อยากไปเล่นคนเดียวเพราะพี่อยากให้ฉันไปเป็นสะพานระหว่างพี่กับ ฮานึลใช่ปะ”
“ไม่ใช่ซะหน่อยทำไมฉันต้องให้แกทำอย่างนั้นด้วย!!”
“ก็เพราะพี่ชอบ ฮานึล ไง”
“เปล่าว ฉันไม่ได้ชอบซะหน่อย”
“งั้นพี่ก็ไปคนเดียว” ดูซิว่าจะเหตุผลไหนมาอ้าง
“เออๆ ก็ได้ฉันชอบโว้ย! คราวนี้แกจะไปกับฉันได้ยัง นะๆช่วยฉันหน่อย”
“ก็ได้ ถ้าพี่ชอบจริงๆฉันก็จะช่วย”
“เยี่ยมมากนแกน่ารักที่สุ๊ดดดด”
“พอๆๆ เลย”
@ลานลานโรลเลอร์เบลด
“นี่ๆ พี่เดี่ยวฉันจะไปชวนฮานึลมาเล่นด้วยแล้วพี่ก็ค่อยเข้ามาแกล้งเป็นว่าพึ่งมาถึงแล้วก็มาเล่นกับฉัน โอเคไหม”
“รู้แล้วๆ ”
“สวัสดีฮานึล”
“อ้าว จีอึล มาเล่นคนเดียวหรอ”
“อื้ม รอพี่ฉันอยู่น่ะ เธอล่ะ”
“ฉันรอ...ใครคนนึงอยู่น่ะ”
“อ้อ งั้นมาเล่นกับฉันก่อนไหม”
“อื้ม” เข้าแผน ฉันชวนฮานึลสำเร็จ
“ มี่! พี่มาแล้ว”
“อ้าวว มาแล้วหรอ ฮานึล นี่พี่ชายฉันชื่อ จีซอก อันที่จริงเราก็อายุเท่ากันแหละแค่ห่างกัน 5 วินาที“
“อ้อ เป็นแฝดนี่เองสวัสดีเรา ฮานึล นะ”
อิอิ สองคนนั้นเริ่มทำความรู้จักันแล้วเดินหน้าไปหนึ่งก้าว ^^
“หลบไป หลบปายยยย!” ห๊ะ ?? อะไรหลบๆพูดกับฉันหรอพอฉันหันไปก็เห็นไอ้อ้วนตัว โต๊โตกำลังไถโรลเลอร์เบลดมาทางฉันอย่างเร็ว
ตายแน่ๆฉันหลับตาปี๋
โครม!!
ทำไมมันไม่เจ็บเลย ฉันค่อยๆขยับตัวยังไม่หักนี่หว่า ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา ผมสีน้ำตาลเข้ม ดวงตาสีน้ำตาลอ่อน รับกับจมูกโด่งเป็นสันกับผิวขาวมากๆบ่งบอกว่าเป็นลูกครึ่งทางฝั่งตะวันตกแน่นอน หล่อจัง O//O
“เป็น อะไรรึเปล่าว”
“...ไม่..เป็นไร” ทำไมหล่อแล้วยังใจดีด้วยนะ > <
“เอ่อ เธอช่วยลุกหน่อยได้ไหม” ฉันมองอีกทีก็พบว่าตัวเองนอนทับเขาอยู่เต็มๆ
“เอ่อ ขอโทษค่ะ” ฉันลุกขึ้น แต่เพราะล้อโรลเลอร์เบลดทำให้ฉันล้มลงไปอีกรอบ แต่แล้วเขาก็คว้ามือฉันไว้ได้ทัน
♥<<<ตุบๆๆๆ ทำไมใจมันเต้นแบบนี้เนี่ย!
“ขอบ.... คุณ” ♥<<<ตุบๆๆๆๆๆ >///<
“ชินไปกันเถอะ” เพื่อนผู้ชายอีกฝั่งของเขาเรียก
“เธอระวัง ด้วยนะ” นายก็ระวังมาอยู่ในใจฉันด้วยนะ♥_♥(นี่ๆๆ จีอึลเธอเป็นนางเอกนะ - - )
“จีอึล! เป็นอะไรหรอเปล่าว”
“..เปล่าว” ทำไมใจฉันมันรู้สึกแปลกๆนะ เขาเมื่อกี้คือใครกัน
“แล้วนั้นมัน ลีชิน ลูกเจ้าของโรงเรียนDiamy Highschool ไม่ใช่หรอเธอคุยอะไรกับมันอะ”
“พี่รู้จักเขาด้วยหรอ”
“ก็มันฮอตมากขนาดอยู่ต่างโรงเรียนนะ เพื่อนผู้หญิงในห้องเราคลั่งไอ้หมอนั่นมันจะตายเธอไปอยู่ไหนมาเนี่ยไม่รู้เลยหรอไง มันอะได้ฉายาว่า เจ้าชาย เลยนะ”
“…เจ้าชาย....” ♥<<<ตุบ...ตุบ....ตุบ หรือว่าฉันจะตกหลุมรักเขาเข้าแล้ว
ความคิดเห็น