คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ::ตอน 6:: ( * -_ -) Vs o(_ _* ) ตะตะต่อยกัน ดีกว่า
“ฉันว่าแระ ว่ามันมีกลิ่นทะแม่งๆ ไม่น่าไว้ใจเล๊ย” กี สบดกับตัวเอง ตอนนี้เขารู้สึกหัวเสียเป็นที่สุดทั้งๆที่เอะใจ มากแต่แรกแล้วว่า การมาครั้งนี้ มีเบื้องหน้าเบื้องหลัง
“เป็นแผนจริงๆด้วยแฮะ พี่แกเล่นซะ ฉันตึบ” มินว่าพลางเกาหัวแกรกๆ
“โธ่วุ้ย~ พวกเราก็ติดกับกันซะหมด เอ่อ….แล้วจะทำยังไงต่อไปดี” โอ ถาม แต่ทุกคนก็ส่ายหน้ากันหมด จน จิน เอ่ย ประโยคๆ หนึ่ง ขึ้น
“….หาของกินสิ ฉันหิวแล้ว…..”
“เอ่อ ก็ดี ไม่ทำอะไร…ก็อดตายกันพอดี….กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะ หาไรกินก่อนค่อยหาทางกลับเหอะ”
“งั้น เดี๋ยวฉันทำอาหารเอง ^^” กี รับอาสาอย่างหน้าชื่อตาบาน เพราะในที่นี่ มีแต่ กี ที่พอจะทำของยัดลงท้องได้
“….ฉันว่า เราไปหาซื้อของกิน ก่อนไม่ดีกว่า หรอ - -” มินพูดขึ้น ทำเอา กี ขมวดคิ้วชนกัน
“อะไร มิน นายกำลังดูถูกฉันอยู่ใช่มั้ย โด่ๆ ฉันทำอาหารเป็นตั้งแต่สองขวบแระ”
“เหอๆ….ไม่ได้ว่าอย่างนั้น แค่จะบอกว่า ตอนนี้เราไม่มี เสบียงเลยสักอย่าง”
“เอ่อ ใช่ ลืมไป - -* ”
……………………………………..
……………
“- -* หงุดหงิดๆ”
“เป็นอะไร ฮุน”
“ทำไม ต้องเป็นเราสองคนที่ต้องออกมาเผชิญชะตากรรมข้างนอก - -*”
“ก็นายออกกรรไกร นิ - - แน่จิงนายออกกระดาษดิ นายจะได้ไม่ต้องออกมาซื้อของกิน กับฉันแบบนี้” (คงรู้นะคะว่า พวกเค้าใช้วิธีไหนตัดสินปัญหา - -)
“อ้าว นายล่ะ นายแพ้ไม่ใช่หรอถึงได้ต้องออกมากับฉันเนี่ย…..โอ”
“ฉันตั้งใจจะออกมาอยู่แล้วล่ะ อยากเห็นโรงเรียนที่พวกเราต้องไปเรียน… กะว่าจะถามทางคนแถวนี้”
“อ้าว กะจะทิ้งกันซะงั้น”
“วุ้ย กลัวอะไร ไม่มีใครฉุดนายหรอก เหอๆ ไม่แน่ นายอาจจะเจอสาวๆสวยๆแถวนี้ก็ได้ เอิ๊ก”
“เหอะๆ มีก็แปลกละ บ้านนอก ขนาดนี้ ถ้ามีสาวสวย ก็ผีอย่างเดียว”
“ฉันก็ว่างั้นแหละ……. แยกกันตรงนี้เลยละกัน แล้วอย่าลืม ซื้อของกินกลับมาด้วยล่ะ”
“งึมๆ เข้าใจละๆ ” (-_-)(_ _)(-_-)(_ _)
ว่าแล้วก็แยกย้ายกันไปคนละทาง…..
“อย่ามาตามฉันนะ ไปให้พ้น พูดไม่ฟังเหรอไง อย่ามายุ่งกับฉัน ไอ้พวกบ้า!!! เดี๋ยวก็ฆะ….. ”
“เฮ้ย!! ปล่อยเธอซะ” สัญชาตญาณความเป็นลูกผู้ชาย(ชอบหาเรื่อง)บังเกิด เขา ตะเบงเสียง ออกคำสั่งกับชายที่อยู่เบื้องหน้าอย่างไม่เกรงกลัว…….. หญิงสาวและชายอีกห้าคนหันมามองมาทางเดียวกัน…..
…………………
ไม่นานสีหน้าของหญิงสาวก็เปลี่ยนไป จากหน้าดุ กลายเป็นหน้า งงๆ สงสัย….. เธอกำลังคิดว่า ไอ้พ่อหนุ่มรูปงามคนนี้ มาคนเดียว แบบนี้ คิดว่าตัวเองเป็นฮีโร่ในหนังแอ๊กชั่นหรือไง มาช่วยหรือมาให้ถูกยำ
“ก็แค่คนหล่ออยากมีเรื่องอ่ะ………^^” เขายียวนกวนประสาท พวกนักเลงได้สำเร็จ เมื่อมีนักเลงคนหนึ่ง วิ่งเข้าหา หวังจะชักหน้าเขา ว่าแล้วก็ตรงเข้าใส่ เสียงแรงปะทะ จากการต่อสู้เกิดขึ้น
พลั่ก! ผัวะ!!! ! ตุบ ตับ!! โพะ!! พลั่ก! ผัวะ!!!! แล้วไม่นานผลการต่อสู้ก็ออกมา โอ ซึ่งชำนาญในการต่อสู้เป็นอย่างดี เป็นผู้ชนะ ใบหน้าของเขายังคงหล่อเหลาเช่นเคย….. หญิงสาว มองอย่าง แปลกใจ O0O!?
“โอ๊ย…..ย!!! แกกล้าหือกับเจ้าถิ่นอย่างพวกเรางั้นเหรอ” พวกนักเลง ถูกซ้อมจนพากันล้มไปกองกับพื้น กันหมด เป็นภาพที่คุ้นเลยดีสำหรับ โอ
“… หึ จะใครก็ช่างเหอะ ถ้าเก่งนักก็เข้ามา”
“อู๊ย…ย ลูกพี่คร๊าบบบ เอาไงดี ท่าทางไอ้นี่จะไม่ใช่แค่คุยซะด้วย ”
“อะ…เอ่อ ลูกพี่ ดูตามันสิๆ คะ….โครตเหี้ยมเลย” -_-“
“เฮ้ย! พวกเราาาาาาา!!!!……………กลับ~ ” พวกนักเลงพากันวิ่งล้มลุกคลุกคลานกลับไปอย่างหมดฟอร์ม
“เธอ….เป็นยังไงบ้าง ^- ” โอ หันมาถามสาวน้อยหน้าหวาน อย่างสุภาพ แต่เธอกลับมองหน้าเขาอย่างไม่ชอบใจ แล้วก็เอ่ย คำๆหนึ่งขึ้น
“-_- ยุ่งไม่เข้าเรื่อง”
“เฮ้ย! เดี๋ยวสิ คนอุตส่าห์ช่วยไม่ขอบคุณ แล้วยังมาว่าอีกแน่ะ - -* ”
“-_-“ …….ฉันเอง ก็ไม่ได้ขอให้นายช่วยสักคำ!! ”
“โหย ปากดีชะมัด รู้งี้ปล่อยให้พวกนั้นจับเธอไปซะดีมะ”
“ชิส์ ไม่กลัวสักนิด…….”
“เธอ…….”
“อ๊ากกกกก!!! สายแล้วๆ ฉันกำลังรีบไม่ว่างคุยหรอกนะ…… ”
“เดี๋ยว!!! อะไรกันยัยนี่ หนีไปเฉยเลย??? ” โอ ตะโกนเสียงตามหลัง หญิงสาวที่กำลังจะวิ่งจากไป……เสียงตะโกนของโอไม่เป็นผล เมื่อสาวน้อยวิ่งหลับตาไป
………….คิดว่าฉันจะกลัวลูกน้องตัวเองเหรอไงยะ พ่อนะพ่อ จะให้คนตามฉันไปถึงไหน ทั้งๆที่ฝีมือพวกนั้นสู้ฉันไม่ได้เลยสักคน…..มาคุ้มครองหรือมาให้ฉันคุ้มครองกันแน่ -_-“ จะว่าไปพวกนั้นไม่ได้เรื่องเอาซะเลย ขนาดกับตาหน้าตี๋คนเดียวยังไม่กล้าจะสู้ด้วย อึ่ม แต่ก็ดีเหมือนกัน ที่สลัดพวกนั้นไปได้ ตามมาตั้งแต่เช้าแล้ว บอกว่าไปเองได้ๆ ก็ยังจะตามอีก สาวน้อยคิด
ไม่นานโอก็หาโรงเรียนของเขาจนเจอ มันดูเป็นโรงเรียน ที่ชนบทสมชื่อ มีเพียงอาคารเดียวตั้งตระหง่าน อยู่ตรงหน้า เขาจึงถือโอกาส เข้าไปสำรวจรอบๆ ด้วยความสนอกสนใจ
“เธอนี่เอง!!!!! ยัยคนไม่รู้จักคุณคน” เขาหันไปเจอสาวน้อยคนเดิม ที่กำลังอยู่ในโรงเรียน
“O_O นายอีกแล้วหรอ ตาหน้าตี๋”
“ธะ…เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ - -* ……ยัยตัวดี อยากตายช่ายป่ะ”
“โหย คิดว่าอย่างนายจะทำอะไรฉันได้ ถ้าอยากหาเรื่องนัก ก็ไปไกลๆ เลย น่ารำคาญ”
“เหอะ ไม่คิดว่าจะโชคร้ายมาเจอเธออีก ผู้หญิงอะไรวะ ปากดีฉิบ ”
-_-* เธอเริ่มของขึ้น ในใจก็คิดอย่างเดียว ว่า อยากฆ่าหมอนี่นักเชียว
“ชอน~~~~ซา!!!!!!!!!!” เสียงตะโกนของหญิงสาวอีกคน ดังขึ้น ทำให้ทั้งสองที่จ้องจะกินเลือดกินเนื้อ ต้องหันไปมอง
O_O!!!!!!!!! โอ มองเธอ ที่วิ่งมา ด้วยความตกตะลึง หญิงสาวผมยาว ร่างบางระหง ใบหน้าจิ้มลิ้ม ดูน่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกิน
“แฮ่กๆ เหนื่อยๆ ” เธอหอบมาแต่ไกล พอเห็นหนุ่มแปลกหน้า ก็ทักขึ้นทันที
“ชอนซา… แฟนเธอหร๋อ??????? ”
“กรี๊ดดดดดดด!!~ ดาจอง …..เอาอะไรมาคิด นายตี๋หน้าเป็ดเนี่ยนะ จะเป็นแฟนช้านอ่ะ –[]-”
“อ้าว พูดงี้ก็สวยดิ” โอ พูดขึ้นอย่างหงุดหงิด - -* ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยมีใครกล้าว่าเขาได้ น่าเกลียดขนาดนี้ นี่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นผู้หญิง เขาคง ตืบเธอ ไปแล้ว
“สวยอยู่แล้ว ไม่ต้องชม ไม่ปลื้มย่ะ”
“สมองส่วนไหนคิด ฉันไม่ได้ชมเฟ้ย …….ยัยป้าหน้าชา!!!!”
“หนอย พูดงี้ ต่อยกันเลยป่ะ ตี๋หน้าเป็ด!!!!”
( * -_ -) -----------------Vs------------- o(_ _* ) ……………… (OoO )!?
ความคิดเห็น