คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ::ตอน 8:: T-T ผมหิวค๊าฟ~ and สาวปริศนาผู้มีพระคุณของจิน ???
“โอ้ย~หิว~ใครก็ได้ช่วยด้วย ฉันกำลังจะตาย.... T^T ” เสียงครวญครางของมิน ดังขึ้นในขณะที่นอนดิ้นทุรนทุรายอยู่บนห้อง
“วุ้ย!! ไม่ใช่นายคนเดียวหรอกมินที่หิว ฉันจะกินรองเท้าผ้าใบแทนข้าวแล้ว = =” กี ว่า
“ไม่รู้สองคนนั้นเป็นไงกันมั่ง บางทีอาจเกิดเรื่องก็ได้นะ” จินว่าพลางมองไปนอกหน้าต่าง
“โอ้ย~หิว~ ท้องฉันร้องเป็นจังหวะแทงโก้แล้วเพื่อนๆ T_T”
“ฉะ…ฉัน…จะออกไปตาม ไอ้ฮุนกะไอ้โอเอง = = ” ว่าแล้ว กี ก็ทำท่า จะคลานออกไป ทั้งๆที่ไม่มีแรง
“ฉันไปเอง กี…” จินรับอาสาแล้วเดินออกจากบ้านไปแทนกี… เมื่อจินออกไปได้สักพัก กี ก็ล้มลงพื้นด้วยความหิวเช่นเดียวกับมินที่สลบไปด้วยความหิวจับจิต
สักพัก เขาก็ได้กลิ่นอาหารโชยมาเตะจมูก.........เขาเดินไปตามกลิ่นนั่น อย่างไม่รู้ตัว พอไปถึงที่หมายก็เห็น ผู้หญิงสาวคนหนึ่งกะลังเข้าครัวทำอาหาร อยู่หลังบ้าน เขามองเธอผ่านหน้าต่างบานเล็กได้ไม่ค่อยชัดนัก........ สักพัก เขาก็สลบล้มลงไปกับพื้น ด้วยความหิวและความเหนื่อยเต็มที……
ที่บ้านน้อยๆของเหล่า FT
“กี …ไอ้จิน มันไปไหน ของมัน” ฮุน ถามกี ที่นั่งเขมือบอาหารลงท้อง
“ไปหาพวกนาย แหละ เล่นไปตั้งแต่เช้าแต่กลับ 5 โมงเย็น แกจะฆ่าเพื่อนๆหรอไงวะ” กี พูดประชด
“เอ่อ ก็คนมันหลงทางนี่ คราวหลังนายก็ไปเองสิฟะ”
“ว่าแต่แก โอ ไปโรงเรียนมา เป็นไงมั่งวะ” มินถามโอ ในขณะที่ยังมีอาหารเต็มปาก
“อ๋อ!! อือ ที่ๆเราต้องเรียน เป็นโรงเรียนเล็กๆ ห่างจากนี้ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก แต่ว่า ฉันก็ไม่ได้เข้าไปสำรวจในอาคารเรียนหรอกนะ เพราะมันปิดเทอมอยู่ รู้แต่ว่า อีกสองวันมันจะเปิดเรียน แล้วรายชื่อห้องเรียนก็ออกแล้วด้วย ” ว่าแล้วก็พูดต่อ…
“ฉัน กี แล้วก็ ฮุน ม.6 ห้อง A………….ส่วนจิน ม.5 ห้อง A…………..และนาย มิน ม.4 ห้อง A………….”
“ก็ทุกระดับชั้น มีห้องเดียวไง -.-”
“ง่ะ ฉันกับ จิน ต้องอยู่คนเดียวเงี้ย - -*” มินว่าพลางเกาหัวอย่างไม่พอใจ
“ก็นายอยากเกิดช้าทำไมเอง….ช่วยไม่ได้” โอ ว่า สะกิดต่อมโมโห มิน
“เอ่อ ไอ้เฒ่าทารก”
“ทำไม ไอ้เด็กน้อย” ว่าแล้วทั้งสองก็จ้องหน้าปานจะกัดกันซะให้ได้ จน กีต้องมาห้ามทัพไว้
“พอๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้ว ตอนนี้ จิน เป็นยังไงมั่งไม่รู้”
“จะออกไปตามหามั้ยล่ะ” ฮุนว่า
“อย่าเลยดีกว่า พลัดกันไปพลัดกันมา เมื่อไหร่จะเจอกันวะ จะพาหลงทางซะมากกว่า” กีตอบ
“ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ อีกอย่าง จิน มันฉลาดที่สุดในหมู่เรา คงเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว” โอพูดขึ้น…..
“อือ งั้นเราก็ไปนอนกันเหอะ อย่าห่วงจินเลย มันมีหน้าตาเป็นอาวุธ อย่างมากก็ถูกจับข่มขืน ไม่ถึงตายหรอก ”มินว่า พลางเดินเข้าห้องไปนอนก่อนใคร………
(-_-)” (-[]-“) (_ _)”
ไม่นาน อาหารอันน้อยนิดก็หมดไปอย่างรวดเร็ว จริงๆมันไม่น้อยหรอก แต่พอคนหิวกินก็จะคิดว่ามันน้อย เขาไม่รู้เลย ว่าเจ้าของบ้าน และ เจ้าของสำรับ อาหารชุดนี้เป็นของใคร……… เขาออกมาจากนอกห้องก็ไม่พบใครเลย ก่อนที่เขาจะสลบไปก็จำได้ว่า เจ้าของบ้าน เป็นผู้หญิง คนหนึ่ง เธอสวยและดูอบอุ่น กับเสื้อกันเปื้อนสีขาว เธออาจจะเป็นคนช่วยเขาไว้
…เขาก็เลย โค้งคำนับ หนึ่งครั้งตรงประตูหน้าบ้านที่ๆ ไม่มีใครอยู่ตอนนี้…. เป็นการขอบคุณ เจ้าของบ้านที่ช่วยชีวิตเขาไว้ แล้วเขาก็รีบกลับบ้านทันที เพราะคิดว่าเพื่อนๆ ของเขาจะเป็นห่วงอยู่
ปล.----------•ลองเดาดิ๊ ว่านางเอกจิน คนนี้เป็นแฝดผู้พี่ รึ แฝดผู้น้อง = ="
ความคิดเห็น