คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คำสั่งย้ายด่วนพิเศษ ต่อ
“ปู่่วยผม้วยิรับ...ผมไม่อยาย้ายไปทำานที่อื่น” เสียร่ำรวเอ่ยับหน้าาอนเป็นปู่ ใบหน้ามบแนบแน่น ลำแนให่สอ้าเาะเี่ยวาาเ ายราหน้าหนวมอหลานาย้วยสายาเห็นใ ายหนุ่มนั่ับพื้นีเมน์เรอะฝุ่น ร้อร่ำรวมาเป็นั่วโม
“แะให้ปู่่วยอะไรไ้วะ” เสียายราเอ่ย “เี๋ยวรอาิหน้าปู่เิมาเป็นนาย่อนไหม ่อยมาอร้อให้่วย” ายราเอ่ยอย่าเห็นใหลานาย นปัาะ่วยริๆ
“ปู่...” เสียให่แพร่าอหนุ่มวัยยี่สิบเ็ “พูอะไรแบบนั้น ถ้าาิหน้ามีริ ผมะมานั่อร้อปู่ทำไม ยัะฝันว่าะไ้เิอีเหรอ” หลานายพูพร้อมเหลือบสายาึ้นไปมอายรา “เลือเิไ้นานั้นผมะมานั่อร้อปู่ให้เสียเวลาทำไม” หลานายเอ่ย ทำหน้ามู่ทู่มอหน้าายวัยรา
“บ๊ะ...” มือเหี่ยวย่นแ่แรยัี ป๊าบ! ไปที่ศีรษะหลานาย เสียร้อ โอ๊ย! ัามมา “ไอ้หลานนนี้นี่ ็้อไ้เิิวะ เพราะปู่เอ็เป็นนี” ายราหน้าหนวมอหลานายไม่สบอารม์ อยู่ๆ ีมาวนทะเลาะ
ำสร้อยหัวสั่นหัวลอนไปามแรฟา ายหนุ่มมอ้อนนเป็นปู่หน้านิ่ว “ปู่ฟาหัวผมทำไมเนี่ย เี๋ยวสมอเสื่อมันพอี” เสียให่อหลานายเอ่ยัพ้อ
“เออ...ให้มันเสื่อมไปเลย อยาปาเสียีนั แล้วไม่้อมานั่ร่ำรวอะไรให้้าฟัอี” นแ่พูเสียสะบัไม่สบอารม์นป็นหลานาย อนแรเาะว่าะหาทา่วยมันอยู่หรอ แ่อนนี้ มันะไปน้ำลุยไฟที่ไหน็เิ นแ่มอเมิน หันหน้าหนีาใบหน้าาวผ่ออนเป็นหลาน อย่าแสนอน
“อะไรอปู่เนี่ย ทำมาเป็นอนเหมือนับหนุ่มๆ ไปไ้ ผมมาอร้อปู่ให้่วยนะ ไม่ไ้มาวนทะเลาะ” เสียให่โวยเล็น้อย “อ่ะๆ ผมให้ปู่ไปเิ็ไ้ หายอนไ้แล้ว” เสียให่พูเออออ เป็นาร้อายรา
“ไอ้หลานบ้า...” เสีย่าลั่น สั่นเทา สัั้นอารม์ มือเหี่ยวี้หน้าหลานายอย่าโมโหเือ “นี้ๆ แแ่ปู่ให้ายเหรอวะ” ายราลุึ้นเอ่ยอย่าโมโหหน้าแ่ำ
“เฮ้ย!” เสียอุทานใอหลานาย เาลุึ้นยืนามายรา “ปู่ไปันให่ละ ิไปถึไหนเนี่ยผมไม่ไ้แ่ปู่นะ” เสียเอ่ยแ้ัวอย่าเร็ว “เอาใยารินแ่เนี่ย” ประโยนี้เอ่ยเสียแผ่วเบาับัวเอ มือให่รวบเอามือเหี่ยวอายราให้ออาใบหน้าม “สบสิอารม์เอาไว้ปู่ เี๋ยว็หัวใวายันพอี ยุบหนอ พอหนอ ท่อเอาไว้” เสียหลานายเอ่ย พร้อมสูลมหายใพานแ่ำหนลมหายใเาอออย่า้าๆ ้วยวามหวัี
เมื่อสบสิอารม์ุรุ่นไ้ในระับหนึ่ ายราึเอ่ยเสียปิับหลานาย “แไม่ไ้แ่ปู่ไ้ไ ็แะให้ปู่ไปเิใหม่แล้ว ถ้าปู่ายไปอนนี้็เป็นวามผิอแนั่นแหละ” เสียนแ่เอ่ยเสียสะบั “และสมบัิทั้หม ปู่ะไม่ยให้ใรทั้นั้น ะยให้วัหมเลย” เสียายราเอ่ยน้ำเสียริัและมอเมินหลานาย
“ปู่รับ...ผมไม่ไ้หมายวามว่าอย่านั้นสัหน่อย หลานที่ไหนะมาแ่ปู่ไ้ลอ” เสียให่เอ่ยประบ รีบ้อ เานำร่าให่อัวเอมายืนิใล้นแ่แสนอน มือหนาเาะแนเหี่ยวหย่อนยานเอาไว้มั่น สายาม้อนมอายราอย่าอออ้อน “ผมไม่ให้ปู่าย่ายๆ หรอน่า ปู่้ออยู่อุ้มลูผม่อนนะรับ” เสียเอ่ยอ้อนอหลายาย
นแ่หันหน้าหนีให้พ้นาใบหน้าอออ้อนอหลานาย ใบหน้ายับย่นแอบอมยิ้มริ่มให้ับ ลม ฟ้า อาาศ
ความคิดเห็น