ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~The Grudge Girl~เหตุอลวน...คนล้างเเค้น

    ลำดับตอนที่ #3 : แฟนน้องชาย ~ยัยอิงฟ้า

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 49


       แล้วทำไม? ทำไมถึงมาควงชายอื่นหน้าตาเฉยแบบนี้อ้ะ ก็เมื่อวันก่อนฉันยังแอบตามไปเห็นเพียร์ซกับเธอหอมแก้มกันอยู่เลยนี่น่า ( ช่างสอใส่เกือกจริงๆเลยเรา ) แล้วทำไมมันมีแฟนเเล้วฉันยังไม่มีอ้ะ กรี๊ดดด ยอมไม่ด้ายยย!!

    แต่เอ๋…นี่มันไม่ใช่เวลามาอิจฉานี่หว่า เข้าสู่พี่สาวแสนดีก่อน ฮึบ!

        “ให้เพียร์ซรู้ไม่ได้เด็ดขาด ให้รู้ไม่ได้” ฉันพึมพำ พลางมองอิงฟ้ากับแฟนอีกคนของหล่อนเดินหายเข้าไปในแผนกเครื่องเขียน

        เดินถอยหลังไปอย่างตกใจกับความคิดตัวเอง ก็บังเอิญชนกับหนุ่มรูปหล่อร่างสูง ที่ขยับริมฝีปากบางเฉียบที่บัดนี้เจ่อไปเรียบร้อย โดยฝีมือเทควันโด้อันฉกาจของฉันเมื่อตอนเช้า เสียงที่ทำให้อึ้งกิมกี่ด้วยความช็อค

       “ไม่ให้เพียร์ซรู้อะไรเหรอเจ๊!?!

        เดินถอยหลังไปอย่างตกใจกับความคิดตัวเอง ก็บังเอิญชนกับหนุ่มรูปหล่อร่างสูง ที่ขยับริมฝีปากบางเฉียบที่บัดนี้เจ่อไปเรียบร้อย โดยฝีมือเทควันโด้อันฉกาจของฉันเมื่อตอนเช้า เสียงที่ทำให้อึ้งกิมกี่ด้วยความช็อค

       “ไม่ให้เพียร์ซรู้อะไรเหรอเจ๊!?!

    กรรม!!!

        พูดได้คำเดียวจริงๆเลยคราวนี้ โธ่! พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ขา ได้โปรดสงสารน้องชายลูกช้างเถอะค่า อย่าให้มันเห็นนะคะ มันเฮิร์ทง่าย

        “แอบมาอยู่นี่ คิดว่าจะหนีเพียร์ซพ้นเหรอเจ๊ ก่อนถึงบ้านเจ๊โดนแน่ แต่ว่า…เรื่องอะไรที่เพียร์ซรู้ไม่ได้เหรอเจ๊?”

        “ปะ…เปล่า ไม่มี๊ ไม่มีเลยจริงๆ เจ๊ไม่ได้ปิดเรื่องแฟนแกเลยนะ”

        “แฟนฉัน? เจ๊บอกมานะว่าปิดเรื่องอะไรของแฟนฉัน เเล้วนี่เจ๊รู้จักแฟนฉันได้ยังไง” เพียร์ซพูดอย่างตกใจ

        เวรกรรม!!ทำไมฉันกับน้องถึงต้องมีความจริงใจใสซื่อ( บื้อ )อยู่ในสายเลือดเหมือนกันขนาดนี้ฟะเนี่ย

       “จะ…เจ๊รู้จักอิงฟ้าด้วยเหรอ?”

       “อืม… เอ่อบังเอิญเจอกันนะ…ในห้าง เค้าเลยมาปรึกษาปัญหาคาใจแบบผู้หญิ้งผู้หญิงน่ะ ฮะๆ” นี่ฉันพูดอะไรไปฟะเนี่ย

       “สงสัยฟ้าเค้าคงไม่รู้จักเจ๊ดีพอถึงได้ไม่รู้ว่าเจ๊ไม่ได้เป็นผู้หญิง แต่ฟ้าเค้าไม่รู้จักเจ๊นี่น่า?”

       อ้าว เวรล่ะสิ แกจะมาฉลาดอะไรกันตอนนี้ ฮือๆๆ ทำไมฉันมันซวยซ้วยซวยขนาดนี้ฟะเนี่ย อ้ากก!! อยากจะบ้าตาย

       “เเล้วฟ้าจะมาที่นี่ได้ยังไง? วันนี้เพียร์ซชวนฟ้าไปเที่ยว ฟ้าบอกเพียร์ซว่าไม่สบายนี่ ถ้าเค้ายังอุตส่าห์มาหาเจ๊ถึงนี่ เค้าคงต้องมีอะไรสำคัญมากแน่ๆ ไม่อย่างนั้นเค้าคงไม่มาหรอกเจ๊ ฟ้าเค้ามาปรึกษาอะไรกับเจ๊อ้ะ บอกเพียร์ซหน่อยซิเจ๊”

       ง่า…ถ้าแกเป็นห่วงเป็นใยอิงฟ้าขนาดนี้ ฉันจะไปกล้าบอกแกได้ไงล่ะ ว่าฉันเห็นเค้าควงชายหนุ่มเดินเล่นในห้างสบายใจเฉิบๆ ไม่มีเค้าคนไม่สบายอยู่ที่นี่อ้ะ ยัยนั่นก็เหลือเกินจริงๆ หน้าตาก็ออกจะน่ารัก แถมยังดูสุภาพเรียนร้อย ไฉนไยทำตัว…อย่างนี้ก็ไม่รู้ เฮ้อ!

       ง่า…ถ้าแกเป็นห่วงเป็นใยอิงฟ้าขนาดนี้ ฉันจะไปกล้าบอกแกได้ไงล่ะ ว่าฉันเห็นเค้าควงชายหนุ่มเดินเล่นในห้างสบายใจเฉิบๆ ไม่มีเค้าคนไม่สบายอยู่ที่นี่อ้ะ ยัยนั่นก็เหลือเกินจริงๆ หน้าตาก็ออกจะน่ารัก แถมยังดูสุภาพเรียนร้อย ไฉนไยทำตัว…อย่างนี้ก็ไม่รู้ เฮ้อ!

       “น้า เจ๊บอกเพียร์ซหน่อยน้า น้าาา… ฟะ…ฟ้า”

       “พะ…เพียร์ซ”

       มองตามสายตาอันอึ้งสนิทของเพียร์ซน้องชายไป แล้วตกใจแทบสิ้นสติ โธ่! เธอจะมาทำฉันหัวใจวายอะไรกันตอนนี้ยะ ยัยอิงฟ้าถล่ม

    ตกลงนี่ฉันทำกรรมไว้มากใช่ไหมเนี่ย!!

       “พะ…เพียร์ซ”

       มองตามสายตาอันอึ้งสนิทของเพียร์ซน้องชายไป แล้วตกใจแทบสิ้นสติ โธ่! เธอจะมาทำฉันหัวใจวายอะไรกันตอนนี้ยะ ยัยอิงฟ้าถล่ม

    ตกลงนี่ฉันทำกรรมไว้มากใช่ไหมเนี่ย!!

       “เพียร์ซมาทำอะไรที่นี่เหรอคะ” อิงฟ้าว่าพลางทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม

       เธอจะมาทำมารยาใส่น้องฉันทำไมยะ ฉันรู้หมดไส้หมดพุงเธอแล้วย่ะ ยัยปลาไหล ชิส์!

       เธอจะมาทำมารยาใส่น้องฉันทำไมยะ ฉันรู้หมดไส้หมดพุงเธอแล้วย่ะ ยัยปลาไหล ชิส์!

       “ไหนฟ้าว่าไม่สบายไง ไม่ใช่เหรอ…”เงียบลง ก่อนจะว่าต่อด้วยความเข้าใจอะไรมากกว่าเดิม

       “ที่ฟ้าบอกเพียร์ซว่าไม่สบาย เพราะจะมาเที่ยวกับไอ้กุ๊ยนี่ใช่ไหม!!?!! เพียร์ซว่าเกือบจะตะโกน

       "พะ…เพียร์ซคะ เอ่อ…ฟ้าขอโทษ”

       “ฟ้า บอกเพียร์ซสิว่ามันไม่จริง ฟ้ายังรักเพียร์ซ เรายังมีกันและกัน ใช่มั้ย?…” เสียงแผ่วเบาราวไม่เข้าใจคนตรงหน้า ก่อนจะคว้ามือยัยตัวปัญหา (รู้สึกฉันจะเรียกเค้าแต่คำเสียๆหายๆนะเนี่ย) แล้วทำสายตาเจ็บปวดรวดร้าวราวพระเอกมิวสิค (ฉันเล่นอะไรของฉันฟะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน)

        “เพียร์ซคะ ปล่อยฟ้าเถอะ…” อิงฟ้าพูดเบาๆ พลางสะบัดแขนออก เหลือบมองแฟนใหม่ตัวเองที่เริ่มอารมณ์กรุ่น ที่เพียร์ซมาจับข้อมือแฟนมัน จะว่าไปก้แฟนเพียร์ซนี่หว่า

        “ทำไมฟ้าทำกับเพียร์ซแบบนี้ล่ะ ฟ้า”

        “ความจริงฟ้าไม่อยากจะพูด แต่เพียร์ซก็เห็นเเล้ว ฟ้าไม่อยากทำแบบนี้นักหรอกนะคะ แต่ว่า…ฟ้าไม่เคยระ…รักเพียร์ซเลย ฟ้าขอโทษค่ะ”

        ว่าแล้ว นังมารยาก้ก้มหน้า คว้าเเขนแฟนใหม่กอดแน่นได้อย่างหน้าตาเฉย เธอกล้าทำแบบนี้เรอะ !!!!

        “ความจริงฟ้าไม่อยากจะพูด แต่เพียร์ซก็เห็นเเล้ว ฟ้าไม่อยากทำแบบนี้นักหรอกนะคะ แต่ว่า…ฟ้าไม่เคยระ…รักเพียร์ซเลย ฟ้าขอโทษค่ะ”

        ว่าแล้ว นังมารยาก้ก้มหน้า คว้าเเขนแฟนใหม่กอดแน่นได้อย่างหน้าตาเฉย เธอกล้าทำแบบนี้เรอะ !!!!

        แต่ว่า…แฟนใหม่เพียร์ซก็มีเเล้ว น่ารักดีนะคะ”เมื่อเห็นฉันที่เริ่มเข้ามาในจุดยุทธศาสตร์ ยัยนั่นก้เริมพูดอย่างคนไม่รู้เรื่องรู้ราวยิ้มๆ

        มองเพียร์ซที่อึ้งสนิท เอาไงก้เอาวะ ขอสักทีเถอะ ทนไม่ไหวเเล้วว้อยยยยย !!!

        เพี๊ยะ!!

       “ที่ฟ้าบอกเพียร์ซว่าไม่สบาย เพราะจะมาเที่ยวกับไอ้กุ๊ยนี่ใช่ไหม!!?!! เพียร์ซว่าเกือบจะตะโกน

       "พะ…เพียร์ซคะ เอ่อ…ฟ้าขอโทษ”

       “ฟ้า บอกเพียร์ซสิว่ามันไม่จริง ฟ้ายังรักเพียร์ซ เรายังมีกันและกัน ใช่มั้ย?…” เสียงแผ่วเบาราวไม่เข้าใจคนตรงหน้า ก่อนจะคว้ามือยัยตัวปัญหา (รู้สึกฉันจะเรียกเค้าแต่คำเสียๆหายๆนะเนี่ย) แล้วทำสายตาเจ็บปวดรวดร้าวราวพระเอกมิวสิค (ฉันเล่นอะไรของฉันฟะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน)

        “เพียร์ซคะ ปล่อยฟ้าเถอะ…” อิงฟ้าพูดเบาๆ พลางสะบัดแขนออก เหลือบมองแฟนใหม่ตัวเองที่เริ่มอารมณ์กรุ่น ที่เพียร์ซมาจับข้อมือแฟนมัน จะว่าไปก้แฟนเพียร์ซนี่หว่า

        “ทำไมฟ้าทำกับเพียร์ซแบบนี้ล่ะ ฟ้า”

        “ความจริงฟ้าไม่อยากจะพูด แต่เพียร์ซก็เห็นเเล้ว ฟ้าไม่อยากทำแบบนี้นักหรอกนะคะ แต่ว่า…ฟ้าไม่เคยระ…รักเพียร์ซเลย ฟ้าขอโทษค่ะ”

        ว่าแล้ว นังมารยาก้ก้มหน้า คว้าเเขนแฟนใหม่กอดแน่นได้อย่างหน้าตาเฉย เธอกล้าทำแบบนี้เรอะ !!!!

        “ความจริงฟ้าไม่อยากจะพูด แต่เพียร์ซก็เห็นเเล้ว ฟ้าไม่อยากทำแบบนี้นักหรอกนะคะ แต่ว่า…ฟ้าไม่เคยระ…รักเพียร์ซเลย ฟ้าขอโทษค่ะ”

        ว่าแล้ว นังมารยาก้ก้มหน้า คว้าเเขนแฟนใหม่กอดแน่นได้อย่างหน้าตาเฉย เธอกล้าทำแบบนี้เรอะ !!!!

        แต่ว่า…แฟนใหม่เพียร์ซก็มีเเล้ว น่ารักดีนะคะ”เมื่อเห็นฉันที่เริ่มเข้ามาในจุดยุทธศาสตร์ ยัยนั่นก้เริมพูดอย่างคนไม่รู้เรื่องรู้ราวยิ้มๆ

        มองเพียร์ซที่อึ้งสนิท เอาไงก้เอาวะ ขอสักทีเถอะ ทนไม่ไหวเเล้วว้อยยยยย !!!

        เพี๊ยะ!!

       "พะ…เพียร์ซคะ เอ่อ…ฟ้าขอโทษ”

       “ฟ้า บอกเพียร์ซสิว่ามันไม่จริง ฟ้ายังรักเพียร์ซ เรายังมีกันและกัน ใช่มั้ย?…” เสียงแผ่วเบาราวไม่เข้าใจคนตรงหน้า ก่อนจะคว้ามือยัยตัวปัญหา (รู้สึกฉันจะเรียกเค้าแต่คำเสียๆหายๆนะเนี่ย) แล้วทำสายตาเจ็บปวดรวดร้าวราวพระเอกมิวสิค (ฉันเล่นอะไรของฉันฟะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน)

        “เพียร์ซคะ ปล่อยฟ้าเถอะ…” อิงฟ้าพูดเบาๆ พลางสะบัดแขนออก เหลือบมองแฟนใหม่ตัวเองที่เริ่มอารมณ์กรุ่น ที่เพียร์ซมาจับข้อมือแฟนมัน จะว่าไปก้แฟนเพียร์ซนี่หว่า

        “ทำไมฟ้าทำกับเพียร์ซแบบนี้ล่ะ ฟ้า”

        “ความจริงฟ้าไม่อยากจะพูด แต่เพียร์ซก็เห็นเเล้ว ฟ้าไม่อยากทำแบบนี้นักหรอกนะคะ แต่ว่า…ฟ้าไม่เคยระ…รักเพียร์ซเลย ฟ้าขอโทษค่ะ”

        ว่าแล้ว นังมารยาก้ก้มหน้า คว้าเเขนแฟนใหม่กอดแน่นได้อย่างหน้าตาเฉย เธอกล้าทำแบบนี้เรอะ !!!!

        “ความจริงฟ้าไม่อยากจะพูด แต่เพียร์ซก็เห็นเเล้ว ฟ้าไม่อยากทำแบบนี้นักหรอกนะคะ แต่ว่า…ฟ้าไม่เคยระ…รักเพียร์ซเลย ฟ้าขอโทษค่ะ”

        ว่าแล้ว นังมารยาก้ก้มหน้า คว้าเเขนแฟนใหม่กอดแน่นได้อย่างหน้าตาเฉย เธอกล้าทำแบบนี้เรอะ !!!!

        แต่ว่า…แฟนใหม่เพียร์ซก็มีเเล้ว น่ารักดีนะคะ”เมื่อเห็นฉันที่เริ่มเข้ามาในจุดยุทธศาสตร์ ยัยนั่นก้เริมพูดอย่างคนไม่รู้เรื่องรู้ราวยิ้มๆ

        มองเพียร์ซที่อึ้งสนิท เอาไงก้เอาวะ ขอสักทีเถอะ ทนไม่ไหวเเล้วว้อยยยยย !!!

        เพี๊ยะ!!

        มองเพียร์ซที่อึ้งสนิท เอาไงก้เอาวะ ขอสักทีเถอะ ทนไม่ไหวเเล้วว้อยยยยย !!!

        เพี๊ยะ!!

       “ยัยหน้าด้าน เธอกล้าทำอย่างนี้เร้อะ”

        ยัยนั่นตกใจราวกับฟ่าผ่าก้มิปาน แม้แต่แฟนยัยนั่นก็ไม่ขยับตัวมาทำอะไรฉันสักนิด อึ้งอ่าดิ โฮะๆๆ

        แล้วยัยอิงฟ้าก็รีบเปลี่ยนโหมดบีบน้ำตาเป็นนางเอกในละครหลังข่าวที่โดนนางร้ายตบ ในเมื่อวันนี้ฉันมันเป็นนางร้ายก็ขอร้ายให้เต็มที่ก่อนเถ้อะ (กำลังมันส์ ฮุๆ)

       ฉันเงื้อมือขึ้นอีกครั้ง แต่เพียร์ซไวกว่าฉันหนึ่งก้าว คว้ามือฉันไว้ได้ทันก่อนจะถึงหน้าหนาๆของปลาไหล

       อยากจะถามว่าเจ็บปวดนัก แล้วจะปกป้องมันทำไม?

     
      “เราจบกันแค่นี้นะ”อิงฟ้าพูดอย่างรวดเร็ว แล้วรีบลากแฟนตัวเองที่ยังอึ้งทึ่งเสียวตามไปอย่างรวดเร็ว

        ยัยนั่นตกใจราวกับฟ่าผ่าก้มิปาน แม้แต่แฟนยัยนั่นก็ไม่ขยับตัวมาทำอะไรฉันสักนิด อึ้งอ่าดิ โฮะๆๆ

        แล้วยัยอิงฟ้าก็รีบเปลี่ยนโหมดบีบน้ำตาเป็นนางเอกในละครหลังข่าวที่โดนนางร้ายตบ ในเมื่อวันนี้ฉันมันเป็นนางร้ายก็ขอร้ายให้เต็มที่ก่อนเถ้อะ (กำลังมันส์ ฮุๆ)

       ฉันเงื้อมือขึ้นอีกครั้ง แต่เพียร์ซไวกว่าฉันหนึ่งก้าว คว้ามือฉันไว้ได้ทันก่อนจะถึงหน้าหนาๆของปลาไหล

       อยากจะถามว่าเจ็บปวดนัก แล้วจะปกป้องมันทำไม?

     
      “เราจบกันแค่นี้นะ”อิงฟ้าพูดอย่างรวดเร็ว แล้วรีบลากแฟนตัวเองที่ยังอึ้งทึ่งเสียวตามไปอย่างรวดเร็ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×