คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1
“โหย เจ๊ๆไปทางขวาดิ ขวาๆ”
“เฮ้ย!! แกเข้ามาได้ไงเนี่ย ออกไปเลยนะ ออกจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยไป แน้…ยังอยู่อีก ไป๊ ไป ชิ่วๆ” มากวนอารมณ์ฉันตั้งแต่เช้าเชียวนะ ฮึ!
“เฮ้ย!! แกเข้ามาได้ไงเนี่ย ออกไปเลยนะ ออกจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยไป แน้…ยังอยู่อีก ไป๊ ไป ชิ่วๆ” มากวนอารมณ์ฉันตั้งแต่เช้าเชียวนะ ฮึ!
“โห เจ๊ง่ะ เค้าอุตส่าห์คิดถึง พอเข้ามาก็ไล่เค้าอ้ะ เดี๋ยวเค้าก็งอนซะหรอก”
“ช่างเเกเด๊ะ” “หุย เจ๊พูดจาไม่สุภาพเลยอ้ะ พูดงี้กับเพียร์ซได้ไง น้อยใจนะเนี่ย” และเเล้วน้องชายตัวดีของฉันก็ทำท่าทางงอนอย่างดัดจริต ( ซึ่งมันสามารถทำได้อย่างน่าถีบ ) เเล้วมันก็จีบปากจีบคอพูดต่อไป “นี่ๆ เจ๊รู้ตัวมั้ย เจ๊เล่นเกมส์ได้เก่งแบบห่วยแตกสุดยอดอ้ะ อืม…งั้นเอางี้ เนื่องจากเพียร์ซทั้งหล่อ แล้วก็ใจดีไม่ใจดำ” มันว่า พลางเหลือบสายตามามองฉัน ชิ! ฉันไม่สนหรอกย่ะ “ส่งเมาส์มานี่เลย เดี๋ยวเพียร์ซเล่นให้เจ๊เองน้า” “ขอบใจ!! แต่ไม่ต้อง ฉันรู้ว่าเเกอยากเล่น ไปเล่นห้องแกดิ” เพียร์ซเอียงคอทำท่าน่ารัก ยักคิ้วเเล้วทำหน้าทะเล้น แบบที่ว่าถ้ามันไม่ใช่น้องชายคลานตามกันมาของฉันแล้วล่ะก็ ฉันจับปล้ำไปนานเเล้ว “อย่ายุ่งน่า” ฉันหันมาจะจับเมาส์เล่นเกมส์ต่อ แต่ว่า… “อยู่นี่เจ๊ โห…เจ๊นี่โง่เป็นบ้าไปเลย ฮ่าๆ” ถึงมันจะน่ารัก แต่นิสัยมันนี่แหละที่น่าตบ ย้าก!! มันมาเเย่งเมาส์ของช้านนน!!
“ช่างเเกเด๊ะ”
“หุย เจ๊พูดจาไม่สุภาพเลยอ้ะ พูดงี้กับเพียร์ซได้ไง น้อยใจนะเนี่ย” และเเล้วน้องชายตัวดีของฉันก็ทำท่าทางงอนอย่างดัดจริต ( ซึ่งมันสามารถทำได้อย่างน่าถีบ ) เเล้วมันก็จีบปากจีบคอพูดต่อไป
“นี่ๆ เจ๊รู้ตัวมั้ย เจ๊เล่นเกมส์ได้เก่งแบบห่วยแตกสุดยอดอ้ะ อืม…งั้นเอางี้ เนื่องจากเพียร์ซทั้งหล่อ แล้วก็ใจดีไม่ใจดำ” มันว่า พลางเหลือบสายตามามองฉัน ชิ! ฉันไม่สนหรอกย่ะ
“ส่งเมาส์มานี่เลย เดี๋ยวเพียร์ซเล่นให้เจ๊เองน้า”
“ขอบใจ!! แต่ไม่ต้อง ฉันรู้ว่าเเกอยากเล่น ไปเล่นห้องแกดิ”
เพียร์ซเอียงคอทำท่าน่ารัก ยักคิ้วเเล้วทำหน้าทะเล้น แบบที่ว่าถ้ามันไม่ใช่น้องชายคลานตามกันมาของฉันแล้วล่ะก็ ฉันจับปล้ำไปนานเเล้ว
“อย่ายุ่งน่า” ฉันหันมาจะจับเมาส์เล่นเกมส์ต่อ แต่ว่า…
“อยู่นี่เจ๊ โห…เจ๊นี่โง่เป็นบ้าไปเลย ฮ่าๆ” ถึงมันจะน่ารัก แต่นิสัยมันนี่แหละที่น่าตบ ย้าก!! มันมาเเย่งเมาส์ของช้านนน!!
“เอาเมาส์ของฉันคืนมานะเฟ้ย เอาคืนม๊าาา!”
“แบร่! คืนให้โง่อ่าดิ คิกๆ โง่เหมือนเจ๊นะค้าบบ ก๊าก” “อ๊ากก!! ไอ้น้องเลว” “โอ๊ย! เจ๊อย่าดึงผมเพียร์ซดิ” ท่ามกลางความชุลมุนวุ่นวายที่บังเกิดขึ้นหน้าคอมพ์ ทันใดนั้นหน้าจอก็ปรากฏตัวอักษรสีแดงตัวเบ่อเริ่มหรา พร้อมเสียงนุ่มดังเสียงสวรรค์ก้ดังขึ้นจากลำโพง “GAME OVER”
“แบร่! คืนให้โง่อ่าดิ คิกๆ โง่เหมือนเจ๊นะค้าบบ ก๊าก”
“อ๊ากก!! ไอ้น้องเลว”
“โอ๊ย! เจ๊อย่าดึงผมเพียร์ซดิ”
ท่ามกลางความชุลมุนวุ่นวายที่บังเกิดขึ้นหน้าคอมพ์ ทันใดนั้นหน้าจอก็ปรากฏตัวอักษรสีแดงตัวเบ่อเริ่มหรา พร้อมเสียงนุ่มดังเสียงสวรรค์ก้ดังขึ้นจากลำโพง
“GAME OVER”
“……”
“……” “ง่า…เจ๊เก่งนะเนี่ย เป็นสถิติที่ต่ำที่สุดเลย ทำได้ไง ฮิ้ววววววว” “แกตายย!!”
“……”
“ง่า…เจ๊เก่งนะเนี่ย เป็นสถิติที่ต่ำที่สุดเลย ทำได้ไง ฮิ้ววววววว”
“แกตายย!!”
แล้วสงครามปัญญาอ่อนของพี่น้อง ก็บังเกิดขึ้นด้วยประการฉะนี้
"อะไรกัน พี่น้องคู่นี้ซ้อมมวยกันอีกเเล้วเรอะ ไม่ใช่เด็กๆกันเเล้วนะ เฮ้อ” แม่ว่าพลางส่ายหน้าอย่างเอือมระอา สายตามีโฟกัสอยู่ที่น้องชายตัวดีที่บัดนี้หมดหล่อเพราะปากเจ่อ
“นี่เรารู้ตัวบ้างมั้ยว่าเป็นผู้หญิงนะเพนท์” แม่จงใจพูดกับฉัน ที่บัดนี้ทำท่าเจี๊ยมเจี้ยม
“……” เงียบจ้อย ไม่รู้จะเอาอะไรไปเถียงกับแม่ดี
“ใช่เเล้วครับแม่ เจ๊อ่ะ! ไม่มีความน่ารักเหมือนผู้หญิงเค้าเล้ย” ฮึ่ม! บังอาจเอาปากเจ่อๆของเเกมาว่าฉันเรอะ
“พอเถอะ! จะกัดกันอีกแล้วเหรอไง แม่นั่งอยู่ตรงนี้นะ เราน่ะก็เหมือนกัน รู้อยู่ว่าเจ๊เค้าไม่ชอบให้ใครไปเข้าห้องนอนของเค้าโดยพลการ ก็ยังชอบเข้าไปอยู่เรื่อยเลยเชียว”
“โธ่! แม่ค้าบบ ทีเจ๊อ่ะยังเข้าไปห้องผม แถมยังเอาหนังสือผมไปชั่งกิโลฯขายเลยอ้ะแม่” มันอ้อนแม่อย่างน่าถีบ ชิ!
“ก็เเล้วเจ๊เอาหนังสืออะไรของเพียร์ซสุดหล่อไปขายกันล่ะจ๊ะ?” ฉันพูดเสียงหวานปานนางเอกในละครน้ำเน่า แต่ในในสะกดคำว่า ตายเเน่! ไอ้เพียร์ซ
“แหม…เจ๊ก็ทำเป็นแบ๊ว กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้องแท้ๆนะเนี่ย ก็หนังสือโป๊ของเพียร์ซไงเจ๊ อุ๊บส์!!”
“แหม…เจ๊ก็ทำเป็นแบ๊ว กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้องแท้ๆนะเนี่ย ก็หนังสือโป๊ของเพียร์ซไงเจ๊ อุ๊บส์!!”
“อะไรนะ!?!” เสียงของแม่ดังขึ้นอย่างที่รู้ๆกันว่าแบบนี้น่ะ…อันตราย
เอื้อกกก…ซวยล่ะสิ เหอๆโชคดีน้าไอ้น้องชาย “ปะ…เปล่าน้าค้าบบ เพียร์ซไม่เคยเอาตังค์แม่ไปซื้อหนังสือโป๊เลยนะค้าบบบ ไม่เค้ยยไม่เคย แหะๆ” “หาา!?! นี่ขโมยตังค์แม่ไปซื้อด้วยงั้นเร้อะ!!”
เอื้อกกก…ซวยล่ะสิ เหอๆโชคดีน้าไอ้น้องชาย
“ปะ…เปล่าน้าค้าบบ เพียร์ซไม่เคยเอาตังค์แม่ไปซื้อหนังสือโป๊เลยนะค้าบบบ ไม่เค้ยยไม่เคย แหะๆ”
“หาา!?! นี่ขโมยตังค์แม่ไปซื้อด้วยงั้นเร้อะ!!”
หลังจากที่เพียร์ซผู้ปล่อยไก่มาหมดเล้าเรียบร้อยเเล้ว แม่ก็ออกปากให้ฉันไปได้ พร้อมขึ้นเสียงสูงว่าจะอบรมน้องชาย ฉันก็รีบส่งสายตาขอโทษแกมเห็นใจในโชคชะตาของมัน แต่มันกลับ มองแบบอาฆาตซะอย่างนั้น และเเม้ว่าฉันจะอยากรู้ว่าแม่จะทำโทษเพียร์ซอย่างไร ฉันก็รีบจรลีเผ่นแผล็วมานั่งแกร่วเลียไอติมอยู่ที่มอลต์เซ็นเตอร์แถวบ้านอย่างไม่รอช้า อ่ะนะ! ใครจะไปโง่ถึงขนาดนั่งเสนอหน้าสวยๆของตัวเองให้โดนน้องชาย( ในคราบมัจจุราช )มันมาฆ่าฉันตอนแม่เผลอกันล่ะ พูดง่ายๆคือถ้ายังเจ๋ออยู่ฉันได้ซวยซ้วยซวยจริงๆแน่
‘ง่า…ขอโทษนะไอ้น้องชาย’ ได้เเต่นึกอยู่ในใจ นึกแล้วก็สงสารแกมสะใจไอ้คนที่ถูกแม่อบรมเเละทำโทษอยู่รำไร ก็ไคร้มันจะไปรู้ ว่าน้องชายจอมกะล่อนจะเปลี่ยนนิสัยแบบปัจจุบันทันด่วน เป็นคนจริงใจใสซื่อ( บื้อ )บอกแม่ไปซะแจ่มแจ้งเเดงแจ๋ซะรวดเร็วขนาดนี้
หลังจากที่เพียร์ซผู้ปล่อยไก่มาหมดเล้าเรียบร้อยเเล้ว แม่ก็ออกปากให้ฉันไปได้ พร้อมขึ้นเสียงสูงว่าจะอบรมน้องชาย ฉันก็รีบส่งสายตาขอโทษแกมเห็นใจในโชคชะตาของมัน แต่มันกลับ มองแบบอาฆาตซะอย่างนั้น และเเม้ว่าฉันจะอยากรู้ว่าแม่จะทำโทษเพียร์ซอย่างไร ฉันก็รีบจรลีเผ่นแผล็วมานั่งแกร่วเลียไอติมอยู่ที่มอลต์เซ็นเตอร์แถวบ้านอย่างไม่รอช้า อ่ะนะ! ใครจะไปโง่ถึงขนาดนั่งเสนอหน้าสวยๆของตัวเองให้โดนน้องชาย( ในคราบมัจจุราช )มันมาฆ่าฉันตอนแม่เผลอกันล่ะ พูดง่ายๆคือถ้ายังเจ๋ออยู่ฉันได้ซวยซ้วยซวยจริงๆแน่
‘แหม แต่เราไม่ผิดนี่น่า ไม่ได้พูดสักหน่อย จำเลยเค้าพูดออกมาเองต่างหาก ช่วยไม่ได้’ คิดเข้าข้างตัวเองพลางเลียไอติมอย่างไม่ทุกข์ร้อน แต่ยังไงก็โชคดีละกันนะ พ่อน้องชาย เหอๆๆ และเนื่องจากพ่อแม่ฉันไวไฟกันเกินไปหน่อย ฉันจึงได้มีน้องชายที่มีอายุอานามห่างกันเพียงเก้าเดือนเศษเท่านั้น และด้วยความที่เล่นด้วยกันเหมือนเพื่อนมาแต่เล็กๆ มันจึงไม่มีคำว่า’เคารพ’เจ๊คนนี้ของมันไว้ในสมองอันกลวงโบ๋ของมันเลยแม้แต่น้อย
ว่าเเล้วก็สูดลมหายใจเฮือกใหญ่ เปิดกระเป๋าใบจิ๋วอย่างมั่นใจ หวีผมนิด ทาลิปกลอสซักหน่อย แล้วจึงเริ่มปฏิบัติการล่าผู้ชาย! เอ๊ะ ฟังดูส่อแววหื่นมากไปรึเปล่า เปลี่ยนเป็นปฏิบัติการตามหาเจ้าชายในฝัน เข้าท่ากว่าเยอะ! พลั่กกก!! “โอ๊ยย” เอาเเล้วไงล่ะ เดินได้ไม่เท่าไหร่ ชนคนอื่นเค้าเฉย ซุ่มซ่ามจริงฉัน “เอ่อ…ขอโทษค่ะ” ฉันกล่าวอย่างสุภาพ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่เจ็บ เเล้วคุณโอเครึเปล่าคะ” อุเเม่เจ้า!ทำไมยัยคนนี้ถึงทั้งสวยเเละเรียบร้อย ผิดกับฉันหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้เนี่ย “ค่ะ ฉันไม่เป็นไร ขอโทษนะคะ” ว่าเเล้วก็รีบจรลีจากมาในทันใด ก่อนที่แฟนของหญิงสาวคนนั้นจะเดินมาหา แล้วหยอกล้อกันหวานชื่น ช่างเป็นภาพที่คนไม่มีแฟนอย่างฉันพูดได้อย่างเดียวเลยว่า น่าอิจฉา! แต่ว่า…ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงดูคุ้นตาฉันอย่างประหลาด ทั้งผมสีน้ำตาลยาวประบ่าของหล่อน บวกกับหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก แหม! ทำไมมันเหมือนแฟนน้องชายฉันขนาดนี้ล่ะเนี่ย เอ๊ะ! นะ…นั่นมันอิงฟ้าเเฟนน้องชายฉันจริงๆเลยนี่หว่า!!
ฟังฉันพล่ามมาตั้งนาน ขอแนะนำตัวเลยละกัน ฉัน’เพนท์’ค่ะ เป็นลูกสาวคนโตของบ้าน มีน้องชายที่ชื่อว่า’เพียร์ซ’ซึ่งท่านผู้อ่านคงจะรู้ดีว่ามันกวนส้นตีงขนาดไหน อ้ะ! แต่อย่าด่วนเข้าใจผิดว่าฉันกับน้องไม่ถูกกันนะคะ ถึงบางครั้งเราจะกัดกันเหมือนสัตว์สี่ขาร้อง’บ๊อกๆ’ที่น่ารัก เเต่เราก็รักกันมากๆเลยล่ะค่ะ แม้ว่าฉันจะรักเพียร์ซน้อยกว่าเจ้าแยมโรล สุนัขพันธุ์ชิวาวาสีแฟนซีตัวจิ๋วของฉันก็ตาม
และที่ฉันยังโสดสนิทไม่มีแฟนมาถึงสิบหกปี ไม่ใช่ว่าหน้าตาไม่เอาอ่าวหรอกนะ แต่เป็นเพราะมันนี่แหละที่คอยตามติดฉันแจด้วยโรคหวงพี่สาว ซึ่งมันมีอาการหนักยิ่งกว่าหมาหวงกระดูกยังไงยังงั้น แล้วฉันจะมีเวลาไปหาคนหล่อมาเป็นแฟนแก้เหงาอย่างคนอื่นเค้ายังไงล่ะ แง้! คิดเเล้วเศร้าใจชะมัด
และเนื่องจากพ่อแม่ฉันไวไฟกันเกินไปหน่อย ฉันจึงได้มีน้องชายที่มีอายุอานามห่างกันเพียงเก้าเดือนเศษเท่านั้น และด้วยความที่เล่นด้วยกันเหมือนเพื่อนมาแต่เล็กๆ มันจึงไม่มีคำว่า’เคารพ’เจ๊คนนี้ของมันไว้ในสมองอันกลวงโบ๋ของมันเลยแม้แต่น้อย
ว่าเเล้วก็สูดลมหายใจเฮือกใหญ่ เปิดกระเป๋าใบจิ๋วอย่างมั่นใจ หวีผมนิด ทาลิปกลอสซักหน่อย แล้วจึงเริ่มปฏิบัติการล่าผู้ชาย! เอ๊ะ ฟังดูส่อแววหื่นมากไปรึเปล่า เปลี่ยนเป็นปฏิบัติการตามหาเจ้าชายในฝัน เข้าท่ากว่าเยอะ! พลั่กกก!! “โอ๊ยย” เอาเเล้วไงล่ะ เดินได้ไม่เท่าไหร่ ชนคนอื่นเค้าเฉย ซุ่มซ่ามจริงฉัน “เอ่อ…ขอโทษค่ะ” ฉันกล่าวอย่างสุภาพ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่เจ็บ เเล้วคุณโอเครึเปล่าคะ” อุเเม่เจ้า!ทำไมยัยคนนี้ถึงทั้งสวยเเละเรียบร้อย ผิดกับฉันหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้เนี่ย “ค่ะ ฉันไม่เป็นไร ขอโทษนะคะ” ว่าเเล้วก็รีบจรลีจากมาในทันใด ก่อนที่แฟนของหญิงสาวคนนั้นจะเดินมาหา แล้วหยอกล้อกันหวานชื่น ช่างเป็นภาพที่คนไม่มีแฟนอย่างฉันพูดได้อย่างเดียวเลยว่า น่าอิจฉา! แต่ว่า…ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงดูคุ้นตาฉันอย่างประหลาด ทั้งผมสีน้ำตาลยาวประบ่าของหล่อน บวกกับหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก แหม! ทำไมมันเหมือนแฟนน้องชายฉันขนาดนี้ล่ะเนี่ย เอ๊ะ! นะ…นั่นมันอิงฟ้าเเฟนน้องชายฉันจริงๆเลยนี่หว่า!!
และที่ฉันยังโสดสนิทไม่มีแฟนมาถึงสิบหกปี ไม่ใช่ว่าหน้าตาไม่เอาอ่าวหรอกนะ แต่เป็นเพราะมันนี่แหละที่คอยตามติดฉันแจด้วยโรคหวงพี่สาว ซึ่งมันมีอาการหนักยิ่งกว่าหมาหวงกระดูกยังไงยังงั้น แล้วฉันจะมีเวลาไปหาคนหล่อมาเป็นแฟนแก้เหงาอย่างคนอื่นเค้ายังไงล่ะ แง้! คิดเเล้วเศร้าใจชะมัด
และที่ฉันยังโสดสนิทไม่มีแฟนมาถึงสิบหกปี ไม่ใช่ว่าหน้าตาไม่เอาอ่าวหรอกนะ แต่เป็นเพราะมันนี่แหละที่คอยตามติดฉันแจด้วยโรคหวงพี่สาว ซึ่งมันมีอาการหนักยิ่งกว่าหมาหวงกระดูกยังไงยังงั้น แล้วฉันจะมีเวลาไปหาคนหล่อมาเป็นแฟนแก้เหงาอย่างคนอื่นเค้ายังไงล่ะ แง้! คิดเเล้วเศร้าใจชะมัด
ว่าเเล้วก็สูดลมหายใจเฮือกใหญ่ เปิดกระเป๋าใบจิ๋วอย่างมั่นใจ หวีผมนิด ทาลิปกลอสซักหน่อย แล้วจึงเริ่มปฏิบัติการล่าผู้ชาย! เอ๊ะ ฟังดูส่อแววหื่นมากไปรึเปล่า เปลี่ยนเป็นปฏิบัติการตามหาเจ้าชายในฝัน เข้าท่ากว่าเยอะ!
พลั่กกก!!
“โอ๊ยย” เอาเเล้วไงล่ะ เดินได้ไม่เท่าไหร่ ชนคนอื่นเค้าเฉย ซุ่มซ่ามจริงฉัน
“เอ่อ…ขอโทษค่ะ” ฉันกล่าวอย่างสุภาพ
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่เจ็บ เเล้วคุณโอเครึเปล่าคะ” อุเเม่เจ้า!ทำไมยัยคนนี้ถึงทั้งสวยเเละเรียบร้อย ผิดกับฉันหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้เนี่ย
“ค่ะ ฉันไม่เป็นไร ขอโทษนะคะ”
ว่าเเล้วก็รีบจรลีจากมาในทันใด ก่อนที่แฟนของหญิงสาวคนนั้นจะเดินมาหา แล้วหยอกล้อกันหวานชื่น ช่างเป็นภาพที่คนไม่มีแฟนอย่างฉันพูดได้อย่างเดียวเลยว่า น่าอิจฉา! แต่ว่า…ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงดูคุ้นตาฉันอย่างประหลาด ทั้งผมสีน้ำตาลยาวประบ่าของหล่อน บวกกับหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก แหม! ทำไมมันเหมือนแฟนน้องชายฉันขนาดนี้ล่ะเนี่ย เอ๊ะ! นะ…นั่นมันอิงฟ้าเเฟนน้องชายฉันจริงๆเลยนี่หว่า!!
ความคิดเห็น