คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Hey Boy 03.5 - ตอนพิเศษ อดีตของเนมแคท (100%)
ตอนพิเศษ อดีตของเนมแคท
หลายคนอาจยากรู้ว่าบุคคนที่มีนามว่า แคท เป็นใคร ผมก็จะตอบออกไปอย่างเต็มปากเต็มคำเลยว่า เธอคนนี้เป็นรักแรกของผม ถึงจะไม่ใช่คนแรก แต่แคทเป็นรักแรกของผมจริงๆ เพระคนที่ผ่านๆมาเป็นรักที่ผมพูดแค่ลมปากไปก็เท่านั้นเอง แคทเป็นเด็กสาวน่ารักมาก ตาโต ผิวขาว ผมยาว ตัวเล็ก, ผมกับแคทเรียนห้องเดียวกันมาตั้งแต่มอหนึ่ง แต่ก็พึงมาคบกันตอนเทอมสองของมอสองนี้เอง ช่วงเวลาที่ผมได้อยู่กับแคทมันช่างเป็นอะไรที่ผมมีความสุขมาก แคทมักจะมาปลุกผมในทุกๆตอนเช้า และเราก็ไปโรงเรียนด้วย โดยที่แคทเอารถมาทิ้งไว้ที่บ้านผม แล้วนั่งรถผมไปแทน ในสายตาของทุกๆคน ผมกับแคทช่างเป็นคู่รักที่เหมาะสมและรักกันมาก ผมวางแผนชีวิตกับแคทไว้ว่า หลังจากที่เราเรียนจบ มอปลาย เราจะไปเข้าเรียนมหาลัยที่เดียวกัน หลังจากจบ เราทั้งคู่จะทำงานหาเงินชักสองปีแล้วก็จะแต่งงานกัน ตอนนั้นถึงผมจะเป็นแค่เด็กมอต้น แต่ผมก็จริงจังกับทุกสิ่งที่ผมพูด และทางพ่อแม่ของเราทั้งคู่ก็ดูจะเห็นดีด้วยที่เราคบกัน.
ผมกับแคทใช้ชีวืตแบบนี้จนชิน คือแบบว่าทุกๆเช้าแคทจะขี่รถหรือไม่ก็ให้คนทางบ้านมาส่งที่บ้านผม ปลุกผม ทานข้าวเช้าที่บ้านผม แล้วก็นั่งรถผมไปโรงเรียน คือโรงเรียนที่ผมกับแคทเรียนเป็นโรงเรียนเอกชนน่ะ จึ่งไม่แปลกที่นักเรียนมอต้นจะขับรถมาเรียนได้. ผมกับแคทในตอนนั้นดูไม่ต่างอะไรจากคู่ผัวเมียเลย ทำทุกอย่างด้วยกัน อยู่ด้วยกันทั้งวัน จนผมไม่อยากคิดถึงวันที่ผมต้องใช้ชีวิตโดยไม่มีแคท. แต่ในที่สุดวันที่ผมกลัวก็มาถึง สองเดือนก่อนจบมอสาม แคทเริ่มมีทีท่าแปลกๆไป ไม่มาปลุกผมที่บ้าน ไปโรงเรียนก็ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันทั้งๆที่เรียนห้องเดียวกันแท้ๆ พอผมเข้าไปคุยด้วยก็หาข้ออ้างเพื่อออกห่างจากผมทุกที จนในวันที่ผมสอบเสร็จ และมีการถ่ายรูปอะไรกัน แต่ผมไม่เห็นแคทเลย ผมอยากรู้เหตุที่ทำให้แคทเปลี่ยนไป ผมจะถามตรงๆ เพราะบางทีผมอาจทำอะไรผิดไปโดยไม่รู้ตัว.
เหตุการในวันนั้น....
ผมเดินหาทุกที่ที่ผมคิดว่าแคทอยู่แต่ก็ไม่เห็น จนในที่สุดผมมาหยุดที่โรงยิมของโรงเรียน และเหมือนโชคชะตาเล่นตลกกับผม ผมเห็นแคทอยู่กับผู้ชายอีกคน และเค้าทั้งคู่กำลัง... กอดกันอยู่ ผมซ็อกกับภาพตรงหน้ามากแต่เชื่อไหนว่านั้นไม่ซ็อกเท่ากับสิ่งที่ผมได้ยินหรอก.
“ณัฐจะให้แคททำยังไง แคทรักณัฐจริงๆน่ะ” นี้เป็นคำที่ออกจากปากของหญิงที่ผมรักมากครับ และผมว่าณัฐคนเป็นชื่อไอ้ผู้ชายคนนั้น.
“แคทพูดว่ารักเรา แล้วทำไมแคทยังคบกับไอ้เนมอยู่ล่ะ” มีพาดพิงมาถึงผมอย่างนี้แสดงว่าไอ้นี้ก็รู้อยู่แล้วว่าผมกับแคทเราเป็นอะไรกัน.
“ที่ยังไม่เลีกก็เพราะว่าแคทสงสาร เนมน่ะ แคทหมดรักเนมไปนานแล้ว” พอได้ยินคำพูดนั้นออกมาจากปากแคท ผมน้ำตาไหลออกมาเลยทีเดียว ทำไมแคทถึงพูดออกมาด้วยสีหน้าและน้ำเสียงจริงจังอย่างนั้นล่ะ....
“ไอ้เนมดูรักแคทมากเลยไม่ใช่หรอ” คำพูดของไอ้คนมือที่สามเหมือนรู้ในสิ่งที่ผมอยากบอกกับแคทเลย.
“ก็เรื่องของเค้าสิ จะพูดทำไม ก็แคทไม่ได้รักแล้วจะให้ทนอยู่ทำไม” คราวนี้แคทเรียกผมด้วยคำว่าเค้าไม่ใช้ชื่อ นั้นบ่งบอกได้ชัดเจนเลยว่า แคทกำลังจะไปจากผมจริง.
“งั้นก็แปลว่าวันหนึ่งแคทก็คงจะหมดรักเราแบบนี้สิ”
“แคทไม่มีวันหมดรักณัฐได้แน่”
“แล้วไอ้เนมล่ะ”
“แคทจะเลีก แคทไม่เคยรักเนม และจะไม่ทนอีกต่อไป”
แก๋กๆๆๆ
“แคท... บอกเนมได้ไหมมมมม... ว่าที่พูดมานั้น... แคทแค่พูดเล่นน่ะ... แคทโกหกใช่ไหม” ผมเปิดประตูเข้ามาแทรกระหว่างที่ทั้งสองคุยกัน และแคทเองก็ยื่นคำขาดแล้ว ผมได้แต่พูดเสียงสั่นๆ มองแคทด้วยสายตาอ้อนวอน.
“เนม...” แคทดูตกใจมากที่เห็นผม ส่วนไอ้คนชื่อณัฐเองก็ไม่ต่างอะไรกับแคท.
“งา....งั้นเดียวเราไปก่อนน่ะ” ไอ้ณัฐพูดจบ แล้วก้าวขาจะเดินออกไปแต่.
“นายน่ะ... อยู่ก่อนก็ได้ ฉันไม่รบกวนเวลาของพวกนายนานหรอก” ผมหันไปพูดกับไอ้ณัฐ แต่ในใจผมตอนนี้ อยากได้ยินแคทบอกผมว่าที่พูดมาแคทโกหกมาก.
“แคทไม่รักเนมแล้วหรอ... แคทจะไปจากเนมจริงๆแล้วใช่ไหม” ผมหันไปถามแคทอีกครั้งทั้งน้ำตาที่ไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง เป็นผู้ชายแท้ๆ แต่กับมาร้องไห้อย่างกับผู้หญิง ผมในตอนนี้มันคงน่าสมเพชมาก.... ถึงผมจะเคยทิ้งผู้หญิงเป็นว่าเล่น แต่ก็ใช่ว่าผู้หญิงพวกนั้นจะจริงจังกับผม พอเปลี่ยนจากผม ก็ไปหาคนใหม่ได้ทันที... ผมไม่เคยนึกเลยว่าการถูกทิ้งมันจะเจ็บอย่างนี้....
“เนมม... คือว่าแคท... แคท... เอออออ... อืมมมม” แคทอั้มอึ้งแบบนี้ แสดงว่า สิ่งที่พูดมาเป็นความจริง แคทไม่ได้รักผม แต่แค่สงสารผม... นี้ผมมันน่างสงสารขนาดนั้นเลยเหรอ.
“ขอบใจน่ะแคท ขอบใจที่บอกกันตรงๆ” การที่ไม่ปฏิเสธก็แสดงว่ายอมรับ ผมเงยหน้าขึ้น แล้วยิ้มให้แคททั้งที่น้ำตายังอาบแก้มอยู่... “ขอบใจน่ะสำหรับวันเวลาดีๆ ที่ผ่านมา ถึงเนมจะพึ่งมารู้ว่าแคทแค่ฝืนใจทำ แต่เนมก็มีความสุขมาก เนมจะไม่ขอให้แคทกลับมาหาเนม แต่เนมอยากจะขออะไรอย่างหนึ่งจากแคท แคทจะทำให้เนมได้ไหม” ตอนนี้ผมไม่ร้องไห้ฟูมฟายแล้ว.
“เนมฟังแคทก่อนได้ไหม... ไม่ใช่ว่าแคทไม่เคยรักเนมน่ะ... เมื่อก่อนแคทรักเนมมาก รักมากๆเลยด้วย แต่....”
“พอเถอะแคท” ผมไม่รู้หรอกว่าแคทจะพูดอะไร แต่เรื่องนั้นผมไม่อยากรับรู้มันอีกแล้ว.
“ขอให้แคทได้พูดเถีดน่ะเนม แคทขอร้อง” เสียงแคทเริ่มสั่นเครือ เหมือนจะร้องไห้.
“เนมขอร้อง อย่าพูดถึงมันอีกเลย ยิ่งรู้มันยิ่งทำให้เนมเจ็บน่ะแคท เนมไม่อยากเจ็บมากไปกว่านี้แล้วแคท แค่นี้มันก็ทำให้เนมเจ็บปางตายแล้ว พอเถอะน่ะ” ผมล้มลงคุกเข่ากับพื้น ไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะยืนต่อ น้ำตาที่อดกลั้นไว้ไหลออกมาอีกรอบ อย่างห้ามไม่ได้.
“เนมมมมม” แคทวิงมาหาผม แต่ก็ต้องชะงัก.
“อย่าเข้ามาน่ะ... ผมขอร้อง อย่าทำดีกับผมอีกเลย ในเมื่อเธอเลือกที่จะไปแล้ว” ผมเปลี่ยนสรรพนามที่ผมเคยแทนชื่อตัวเองกับแคท เพราะยิ่งทำเหมือนเดิมผมยิ่งเจ็บ.
“เนมมม... ทำไมกัน... ทำไมถึงใช้คำพูดห่างเหีนอย่างนั้น เราจะพูดกันเหมือนเดิมไม่ได้หรือไงเนม” แคทร้องไห้ แต่ก็มีไอ้ณัฐที่ผมเกือบลืมว่ามันก็อยู่ กำลังกอดเช็ดน้ำตาให้แคท.
“มันไม่มีทางเหมือนเดิมได้อีกต่อไปแล้วล่ะ ถึงยังไงความเจ็บนี้ก็ไม่มีทางหายไปได้ ความทรงจำดีๆ ก็ไม่มีทางลบเลือนไป.... เธอก็น่าจะรู้อยู่แล้วนิ” ตอนนี้ผมดีขึ้นแล้ว คราวนี้ดีจริงๆ...
“เนมมมม... แคทขอโทษ” คำขอโทษแผ่วเบาของแคทดังออกมา แต่กับมันเหมือนคมมีดกรีดลงกลางใจผม.
“ผมไม่โกรธเธอหรอก แต่ผมขออะไรเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม”
“งั้นแคทขอให้เนมพูดด้วยคำเหมือนที่เราเคยพูดกันได้ไหม... เนม... แคทขอร้อง”
“งั้นเนมขอให้แคท อย่าทำกับใครเหมือนทีทำกับเนมอีกน่ะ ถึงแคทไม่รู้สึกอะไร แต่มันก็เจ็บมากเลย...” ผมเว้นวรรคก่อนจะหันไปหาคนชื่อณัฐอีกที.
“รักกันให้นานๆน่ะ แล้วอีกอย่างน่ะแคท.... ขอบใจน่ะสำหรับความเจ็บปวดที่แคทมอบให้ ขอบใจจริงๆที่ทำให้เนมได้รู้ว่าอกหักเป็นยังไง” ผมพูดทิ้งท้าย แล้วหันหลังเดินจากไป.
“เดี๋ยวสิเนม...” แคทเรียกผม แต่ผมไม่คิดหันหลังกับไปหาแคทอีกแล้ว ผมได้แต่เดินต่อไป โบกมือให้กับทั้งสอง แล้วเดินจากลาออกมาพร้อมกับความเจ็บปวดที่แคทมอบให้.
ถึงเรื่องของผมกับแคทจะผ่านไปได้ครึ่งปีแล้วก็ตาม แต่ทุกอย่างเกี่ยวกับแคทยังคงวนเวียนอยู่ในหัวผม ไม่หายไปเลย ผมก็ได้แต่หวังว่า สักวัน.... จะมีใครมาลบมันออกจากสมองไป....
{{{{{{{{{{{{{{{{
เราเป็นกำลังใจให้น่ะนายเนม สักวันหนึ่งนายคงจะลบภาพอดีคเหล่านั้นออกไปหมดได้แน่ แต่ตอนนี้นายต้องอดทนกับมันก่อนน่ะ... JJ
เป็นยังไงบ้างครับทุกคนกับตอนพิเศษของเนม.
ความคิดเห็น