องค์กรลับ เอฟ่าคริดีน่า

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2

“ เฮ้ย เดี๋ยวไปเลี้ยงกัน สอบเสร็จวันสุดท้ายแล้วนี่ ฉันเลี้ยงเองเลยนะเว่ย “

                “ ไปเว่ย ไป “

                “ ไปด้วย อย่างฉัน กินฟรีเคยพลาดด้วยหรอ “

                “ ไอ้งกเอ้ย “

                “ เรื่องของฉันน่า “

                “ งก งก งก “

     เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกนี้จะชอบทำเลาะกันเป็นประจำ จริงๆแล้ววันนี้เป็นวันสุดท้ายของการสอบของโรงเรียนแห่งการต่อสู้ และ พวกคิวก็จะเรียนจบซะที

     ระหว่างที่พวกนี้กำลังเถียงกันเรื่องงก ก็มีกลุ่มอันธพาลเดินมา

                “ คิดว่าพวกแกเก่งกันนักหรือไง อีแค่สอบเสร็จ คิดว่าจะมาชนะฉันได้เร้อ “ แก๊งงี่เง่าในโรงเรียนเดินมาหาเรื่อง

                “ แล้วพวกแกเก่งกันนักรึไงเล่า ถุ้ย ทำเป็นอวดไปได้ “ ไลท์พูด

                “ ไอ้เด็กกำพร้า ฉันอยากดวลกับแกมานานแล้ว “

                “ ได้ งั้นเรามาดวลกันมั้ย ใครตายก่อนก็แพ้ จบ ง่ายดี “ คิวท้า

                “ เฮ้ย อย่าเอามันตายนะ “ มีน่าบอกคิวที่กำลังมีท่าว่าจะฆ่าพวกนั้นอยู่แล้ว ใครๆก็รู้ว่า เมื่อไหร่ที่คิวโกรธขึ้นมา  ก็สามารถฆ่าคนได้เลย โดยเฉพาะเวลาที่มีใครมาด่าว่าเป็นเด็กกำพร้า

                “ น่าหนุกดีว่ะ เอาเลยคิว “ ไลท์หนับหนุน

                “ เคเลย ดวลกันตัวต่อตัวนะเว่ย “ แก๊งงี่เง่าตอบรับในทันที

     แล้วการดวลก็เริ่มขึ้น โดยคู่แรกคือ คิว กับ แก๊งงี่เง่าคนที่ 1

                “ แกจะชนะฉันได้เร้อ ไอ้เด็กกำพร้า “

                “ ได้ไม่ได้ เดี๋ยวแกก็จะรู้เอง “ คิวพูด พร้อมกับนัยน์ตาของคิวก็เปลี่ยนไปเป็นเย็นชา พอถึงโหมดโหดของคิว และควักมีดสั้นประจำตัวที่เป็นสมบัติเพียงชิ้นเดียวของพ่อที่เขามีอยู่ออกมา ที่มีดสั้นนี้ จะมีสัญลักษณ์แปลกๆอยู่ ซึ่งไม่มีใครรู้ว่าคือสัญลักษณ์อะไร เมื่อไหร่ที่คิวใช้มีดสั้นนี้ แสดงว่าเขาเอาจริงและไม่เคยแพ้ เวลาที่ใช้มีดสั้นนี้

                “ หึหึ ไอ้มีดสั้นกระจอกอย่างนั้นหรอ จะมาสู้กับดาบอันแข็งแกร่งของข้า “ พูดพร้อมกับตวัดดาบอย่างรวดเร็วและเข้าโจมตีคิว ซึ่งได้เตรียมพร้อมอยู่เหมือนกัน

     ฉึก !!!!! วินาทีนั้น ทุกคนหันไปมองไอ้แก๊งงี่เง่าคนนั้น ปรากฏว่า  มีดสั้นเล่มนั้น ได้ถูกเสียบเขาที่หัวใจและตายไปในทันทีแล้ว แก๊งงี่เง่าทุกคนมีสีหน้าที่หวาดกลัว แล้วพากันวิ่งหนีไปในทันที

 “ เฮ้อออ ทำไมมันอ่อนยังงี้วะ แป๊ปเดียวตายและ “ คิวบ่น พร้อมกับทำหน้าเซ็ง

“ แต่นายไม่เห็นต้องฆ่าเค้าเลยหนิ ฆ่าทำไมวะ “

“ ช่วยไม่ได้ มันอยากยั่วโมโหฉันเองนี่นา แต่หนุกดีว่ะ การฆ่าคน “ 555+

     แล้วหลังจากนั้นพวกเขาก็ไปกินเลี้ยงฉลองสอบเสร็จกัน ทุกคนทำหน้าตะกละกันมากที่จะได้ไปกินฟรี (แหม ตะกละกันจริงๆเล้ย พวกนี้)

                “ เฮ้ย นั่นใครอ่ะ สวยจัง “ คิวพูด พร้อมกับหันไปมองหญิงสาวคนหนึ่งทางซ้ายมือ ซึ่งเขาเห็นหน้าเธอแวบๆ

                “ นายอย่ามัวแต่เหล่สาว จะกินมั้ยฮะ “

                “ กินเว่ยกิน “

     คิวเลยไม่ได้ติดใจเธอคนนั้นมากนัก แต่เขาก็ได้ยินผู้ชายคนนึงเรียกเธอคนนั้น ทำให้เขาได้รู้ว่า เธอชื่อว่า ฟลอร่า แล้วเธอก็เดินจากไปพร้อมกับผู้ชายคนนั้น

                “ สงสัยเป็นแฟนกันแน่เลย ฮ่วย แย่อ่ะ “ คิวคิดในใจ

     หลังจากวันนั้น คิวก็มัวแต่นั่งคิดถึงฟลอร่าคนนั้นทั้งวัน จนเพื่อนๆก็คอยถามว่าเป็นอะไร

                “ ไอ้คิว นายเป็นอะไรวะ เห็นนั่งซึมตั้งแต่วันที่เลี้ยงแล้ว “

     แล้วคิวก็เล่าให้ฟังถึงฟลอร่าคนนั้น คนที่ทำให้เขาเหม่อได้นานขนาดนี้ เป็นเพราะว่า ปกติแล้ว ในชีวิตคิวมีผู้หญิงเยอะมากๆ เนื่องจากคิวเองก็หน้าตาดีสุดๆ หล่อลากเลยล่ะ อีกทั้งนิสัยร่าเริงด้วย ยิ่งทำให้คิวเจ้าชู้มักมากเลย แต่เขาไม่เคยหลงใครมากขนาดนี้เลย

                “ กะอีแค่ผู้หญิงคนเดียวเอง นายเอาไรมากวะ ปกติแกก็ไม่คิดไรจริงจังอยู่แล้วหริ “

                “ เฮ้ย แต่คนนั้นมันสวยจริงๆนะเว่ย โคดๆเลยอ่า “

     คิวยังเพ้อถึงฟลอร่าไม่เลิก เพื่อนๆเลยปล่อยให้มันนั่งเพ้ออยู่คนเดียว แล้วไปเดินเล่นกันอย่างมีความสุขกับชีวิตที่ไม่ต้องเรียนแล้ว เนื่องจากจบแล้ว เหลือแค่นั่งรอ งานจะมาให้ทำเท่านั้น