....ผมเป็นผู้ชายที่ไม่สมควรที่จะมีความรัก
....ผมไม่ควรรักใคร
ผมเป็นแค่คน.....ที่มีความเป็นคนไม่เท่าคนๆอื่น
...ขอบคุณนะ....สำหรับความดีที่คุณมอบให้
มันทำให้ใจของผู้ชายที่ไม่สมควรมีรัก...ดีขึ้นบ้าง
แต่ก็เท่านั้น ....ยิ่งดีขึ้น..ยิ่งใจชอบคุณมากขึ้น..
พอกลับมามองตัวของผมเอง...ฐานะตัวของผมเอง
ผมรู้สึกว่า...อยากอยู่ห่างจากคุณมากขึ้น ...
ไม่ใช่รังเกียจคุณนะ
แต่ ไม่อยากให้คุณแปดเปื้อนด้วย ...
ฝุ่นละอองของผู้ชายที่ไม่เอาไหนต่างหาก
ผู้ชายที่ฐานะไม่มีค่าพอที่จะเทียบชั้นคนอื่น
ผู้ชายที่ไม่มีความสามารถดีเช่นคนอื่น
ผู้ชายที่อยู่ไปก็ไร้ความหวัง
ผู้ชายที่ถ้าคนทั้งหลายรู้จักจริงๆแล้ว ..จะรังเกียจและไม่อยากเข้าใกล้
เป็นยิ่งกว่าหมาจรจัดตัวหนึ่ง ที่ไม่มีแม้แต่บ้านอยู่
ไม่มีแม้แต่ชีวิตที่เป็นของ
มีแค่ความกระสับกระสนที่อยากจะมีชีวิตรอด
แค่อยากจะมีชีวิตรอด แค่นี้ก็สุดกำลังของผมแล้ว
ไม่ต้องการความสงสารจากใคร
เพียงแค่อยากอยู่รอด...ให้ได้
ขอบคุณมากสำหรับคำบางคำจากคนรอบข้าง
"เอาตัวเองให้รอดเถอะ"
ขอบใจที่เตือน
ความรัก คำนี้ไม่จำเป็นต้องมีสำหรับหมาจรจัดอย่างผมหรอก
คนไร้ค่าอย่างผม แค่ยืนมองดูคุณอยู่ห่างๆ ก็ดีหนักหนาแล้ว
มองเห็นคุณอยู่กับคนที่คู่ควรจริงๆ.ผมดีใจ...ดีใจที่คุณมีความสุข
ดีใจที่คนที่เคยให้ความรู้สึกดีๆแก่ผมแม้เสี้ยววินาที มีความสุขจริงๆสำหรับเธอ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น