คนสำคัญ มิตรภาพ และความทรงจำ

ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1

"พ่อค่ะ! พ่ออย่าพึ่งเป็นอะไรนะ ถ้าพ่อไปหนูจะอยู่ยังไง"

เสียงใสของเด็กหญิงพูด พร้อมจับมือร่างผู้เป็นบิดาอย่าเศร้าใจ ตอนนี้ร่างกายของชายชราเต็มไปด้วยโลหิตสด สีแดงฉาน ร่างนั้นอยู่บนเตียงผู้ป่วยที่ถูกบุรุษพยาบาลลากไป

"พ่อสู้ๆนะอย่าเป็นอะไรนะค่ะ!"

เป็นเสียงสุดท้ายของเด็กหญิงที่วิ่งตามบิดาของตนเองจนถึงห้อง ผู้ป่วยฉุกเฉิน
  

เวลาผ่านไป 3 ชั่วโมง....นาฬิกาดิจิตอนบอกเวลาว่าตอนนี้ ตีสามแล้ว....
ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออกพร้อมนายแพทย์และนางพยาบาลจำนวนหนึ่ง
"พ่อหนูเป็นยังไรค่ะคุณหมอ"
เสียงเด็กหญิงถาม
"เสียใจด้วยครับ เราช่วยชีวิตผู็ป่วยไม่ทันครับ..."
เพียงแค่คำพูดประโยคเดียวร่างเด็กหญองทรุดลงไปกับพื้น พร้อมหยดน้ำตาใสๆอาบแก้ม
....ไม่จริง พ่อของฉัน คนสำคัญที่เหลือเพียงคนเดี๋ยวได้จากไปแล้ว แล้วฉันจะเหลือใครเล่า...