ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ชมรมความรู้สึก

    ลำดับตอนที่ #6 : กิจกรรมที่ 1

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 60
      0
      15 ก.พ. 52

    เคสที่ 1

    มีผู้หญิงคนหนึ่ง เธอกำลังกลุ้มใจมาก 
    เธอเล่าว่า 

    อยู่ดีๆ เพื่อนในชมรมก็มาขอเธอเป็นแฟน 
    ตอนแรก คิดว่า "ล้อเล่นน่า พวกเราเป็นเพื่อนกันนะ และก็ค่อนข้างสนิทกันด้วย" 
    และอีกอย่าง เขาก็ชอบรุ่นน้องในชมรมอยู่คนนึงนี่นา
    แต่เมื่อเวลาผ่านไป 1 เดือน เขาคนเดิมก็มาขอเธอเป็นแฟนอีกครั้ง
    คราวนี้ เธอเริ่มจะหวั่นไหว "เอ๊ะ หรือว่าเราจะชอบมันจริงๆนะ"
    แต่เธอก็ได้แต่เก็บความรู้สึกนั้นไว้ โดยบอกให้เขากลับไปทบทวนให้ดีๆ
    เพราะเขาเองก็ชอบรุ่นน้องคนนั้นอยู่นี่นา
    แต่เหตุการณ์เริ่มเลวร้ายขึ้น เมื่อรุ่นน้องอีกคนชอบเขา
    รุ่นน้องคนที่สองนี้ เขาเคยชอบอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร 
    รุ่นน้องคนที่สองรู้ว่าเขาชอบรุ่นน้องคนแรก เลยต่อว่ารุ่นน้องคนแรกอย่างรุนแรง
    ทั้งๆที่รุ่นน้องคนแรกไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลย 
    เธอกลัวว่าเธอจะเป็นแบบรุ่นน้องคนแรก 
    เธอคงรับแรงกดดันไม่ไหว
    แต่มาคิดอีกที คนเราก็ควรจะมีความกล้า
    แต่เขาคิดอย่างไรนั้น เธอก็ยังไม่รู้
    เลย
    บางทีเขาอาจจะล้อเล่นกับเธอก็ได้

    หนึ่งสัปดาห์ต่อมา เธอมีกิริยาแปลกไป เธอเล่าว่า

    "มันจบแล้วล่ะ หมอนั่นคบกับรุ่นน้องในชมรมอีกคน" คนที่สาม
    ซึ่งคนที่สามนี้ ไม่เกี่ยวอะไรกับเหตุการณ์เหล่านั้นเลย
    "ทำไมมันทำอย่างนี้ มันเล่นกันแรงเกินไปแล้วนะ"
    เพราะเธอชอบเขาจริงๆ
    "มาบอกว่าที่ขอเป็นแฟน เป็นการล้อเล่น มันเกินไปรึเปล่า"
    และเธอก็ไม่เคยบอกให้เขารู้เลย
    "มันเสียความรู้สึกนะ ... เพื่อนกันเขาทำอย่างนี้หรอ"

    หลังจากวันนั้น เธอก็ไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีกเลย  
          

    เคสที่ 2

    มีผู้ชายคนหนึ่ง เขากำลังกลุ้มใจมาก 
    เขาเล่าว่า 

    เขาขอเพื่อนในชมรมเป็นแฟน 
    ตอนแรก คิดว่า "เป็นแฟนกับมันคงไม่เสียหายอะไรมั้ง" 
    เขาก็ชอบรุ่นน้องในชมรมอยู่คนนึง แต่น้องคนนั้นไม่ชอบเขาแม้แต่น้อย
    เป็นคนที่แอบชอบ บางครั้ง มันก็แย่เหมือนกันนะ
    แต่เมื่อเวลาผ่านไป 1 เดือน เขาขอเธอ(เพื่อนคนนั้น)เป็นแฟนอีกครั้ง
    แต่เหตุการณ์เริ่มเลวร้ายขึ้น เมื่อรุ่นน้องอีกคนชอบเขา
    รุ่นน้องคนที่สองนี้ เขาเคยขอบอยู่พักนึง แต่ก็ไม่มีอะไรแล้ว
    รุ่นน้องคนที่สองรู้ว่าเขาชอบรุ่นน้องคนแรก เลยต่อว่ารุ่นน้องคนแรกอย่างรุนแรง
    "เราไม่อยากให้ใครต้องเจ็บ" 
    เขาไม่ต้องการให้รุ่นน้องที่เขาชอบต้องเจ็บปวด
    แล้วเรื่องเธอล่ะ
    "เอ๊ะ หรือว่าเราจะชอบมันจริงๆนะ"
    เขายังสับสน ทั้งๆที่ชอบรุ่นน้อง แต่กับเธอ...ก็บอกไม่ถูก
    "แล้วถ้าเราเป็นแฟนมันล่ะ"
    เธออาจจะโดนแบบนั้นก็ได้
    "อย่าให้ใครต้องมาเจ็บอีกเลย"
    บางทีเขาการเลือกคนที่ไม่เกี่ยวข้องอาจจะดีที่สุดก็ได้

    หนึ่งสัปดาห์ต่อมา เธอมีกิริยาแปลกไป เขาเล่าว่า

    "เราบอกไปแล้ว ว่าล้อเล่น" 
    เขาเลือกคนที่สามซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับเหตุการณ์เหล่านั้นเลย
    "ก็มันเป็นแค่การล้อเล่น หวังว่ามันคงจะไม่โกรธนะ"
    ขนาดความรู้สึก เขายังไม่รู้ว่าจะมอบให้ใครดี
    "ที่ขอเป็นแฟน เป็นการล้อเล่น เท่านั้นเอง"
    บอกไปแบบนี้ น่าจะดีที่สุดแล้วล่ะ
    "อย่างน้อย พวกเราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ใช่ป่ะ"
    จะได้ไม่มีใครเจ็บปวดอีก
    เขาจะได้ไม่ต้องเสียใครไป

    หลังจากวันนั้น เขาก็ไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีกเลย  
                       
                    ===
                    ===
                    ===
                    ===
                    ===
                    ===
                =======
                 ======
                  =====
                   ====
                    ===
                     ==
                      =

    ไม่ต้องบอก ทุกคนก็คงจะเดาออกนะคะ
    ว่าเป็นเหตุการณ์เดียวกัน

    เราอยากให้ทุกคนร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยนะคะ
    ว่าถ้าคุณเป็นบุคคลเหล่านี้
    คุณจะทำแบบพวกเขาหรือไม่ เพราะเหตุใด
    และถ้าคุณเลือกที่จะไม่ทำแบบพวกเขา คุณจะทำอย่างไร เพราะเหตุใด

    จะตอบทางไหนก็ได้ค่ะ เราไม่บังคับอยู่แล้ว

         

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×