อยู่เงียบๆกันไม่ได้หรือไง!!!

ลำดับตอนที่ #2 : อีเวนท์ที่02[ต่างโลก]

ไอเซนเทียร์

ดาวเคราะห์อันแสนสวยงามที่เต็มไปด้วยสัตว์มหัศจรรย์เวทย์มนต์โบราณสถานที่อันพิศวงรวมกลุ่มกับเหล่านักพจญภัยถล่มดันเจี้ยนแล้วก็เป็นตำนานมันคงเป็นโลกที่ีสวยงามเป็นอย่างมากถ้าไม่ใช่ว่าฉันได้โผล่มากลางเหวลึกแบบนี้โว้ย!!!

ขอย้อนกลับไปซัก10นาที

ฉันจันทรา เกียรติธนธาดา เป็นพนักงานเงินเดือนธรรมดาทีิ่ติดเกมติดอ่านมังงะและก็ดูอนิเมะขณะที่กำลังเดินบนทางเท้าอยู่ดีๆก็โดนอิเซไคส่งมาต่างโลกโดยทรัคซัง(ไอเวรเอ้ยบ้านพ่อเองขับรถบนฟุตบาทกันหรือไงฮะ!!!)

แน่นอนว่าพอฉันตายก็ได้เจอกับเทพธิดาบ้าๆบอๆที่มีชื่อว่าฮิคาริบอกว่าฉันเป็นผู้โชคดี1ในล้านที่จะได้ไปต่างโลกแต้งยังไม่ทันจะทำอะไรเธอก็ถูกส่งเข้ามาในเหวลึกแห่งนี้พร้อมกับหน้าจอโฮโลแกรมเด้งขึ้นมาอัดหน้านี่คงเป็นระบบแบบตามมังงะ,อนิเมะพื้นฐานสินะคนสร้างหมดมุกแล้วหรือไง

[ดีจ้าเราคือฮิคาริเองเทพธิดาผู้แสนน่ารักและมีเสน่ห์รับหน้าที่ดูแลตัวเธอไงละ]หน้าจอระบบได้แสดงข้อความยาวเหยียดออกมาจนจันทราตกใจ

“เดียวสิปรกติระบบมันต้องควบคุมด้วยAiไม่ใช่หรือไงทำใมคนควบคุมระบบถึงเป็นเทพธิดาได้ละเนี่ย”จันทราพูดออกมาพร้อมกับเอามือกุมหัว

[คนควบคุมระบบเป็นเทพธิดาแล้วไงข้องใจหรอคะ]บทพูดอย่างกับชื่ออนิเมะเกิดใหม่ต่างโลกซักเรื่องแต่ช่างมัน

“ช่างเรื่องนั้นไปก่อนแล้าระบบนี้ทำงานยังไงละฮิคาริ”จันทราถามออกมา

[เวลาเรียกชื่อข้าต้องเติมท่านด้วยสิไม่งั้นเรารันระบบให้นะ]ดูท่าเทพธิดาองค์นี้ค่อนข้างเอาแต่ใจแฮะ

“เออ ท่านฮิคาริได้โปรดช่วยเหลือมนุษย์ตัวน้อยๆคนนี้ด้วยเถอะ”ถึงจะดูเบียวๆหน่าแต่คงช่วยได้

[หึ เห็นแก่ความอ่อนน้องของเจ้าข้าจะเป็นคนรันระบบให้เจ้าเองแต่ก่อนอื่นเจ้าต่องตั้งชื่อของตนเองใหม่เสียก่อน]ใช้ได้จริงด้วยแฮะ

“แต่ว่าชื่อจันทราไม่ดีตรงไหนกัน”ฉันถามออกไปอย่างสงสัย

[เจ้าเคยเห็นเอลฟ์ชื่อสมชายใหมละ]

“นั้นก็จริง”ระหว่างที่กำลังคิดชื่ออยู่นั้นก็ได้มีเสียงเดินของบางอย่างตังขึ้นมาด้านหลัง

“กร๊าวซซซ!!!”ในตอนนี้มีหมาป่าตัวใหญ่ประมาณรถยนต์กำลังจ้องเธออยู่พร้อมน้ำลายที่ไหลออกจากปาก

“ชิบหายละ”จันทรารีบวิ่งหนีไปหาซอกหินใกล้ๆพร้อมกระโจนเข้าไปหลบจนเกือบโดนหมาป่าตัวนั้นงับเข้า

“ท่านฮิคาริได้โปรดด่วนเลยค่ะ”จันทราพูดกับระบบอย่างไวระหว่างที่เจ้าหมาป่าตะกุยชอกหินเข้ามาเรื่อยๆ

[งั้นก็รีบตั้งชื่อใหม่สิมันมีของขวัญมือใหม่เป็นรางวัล]ได้การละ

“ไม่มีเวลาแล้วตั้งชื่อไปว่ามูนเลยคะ”มันจะเข้ามาได้แล้ว

[ติ้ง การตั้งชื่อเสร็จสิ้นเริ่มการส่งมอบของรางวัลมือใหม่]

[ท่านได้รับ ดาบเหล็กสั้น ระดับC x1]

[ท่านได้รับ ชุดนักพจญภัย ระดับD x1]

[ท่านได้รับ สกิวหลบหลีก ระดับB ]

[ท่านได้รับ สกิวการพูด/ฟัง/อ่าน/เขียนภาษากลาง ระดับB ]

[ท่านได้รับ กระเป๋าเป้ขนาดกลางพร้อมของเดินป่า ระดับD x1]

[ท่านได้รับสกิวระดับAแบบสุ่ม1สกิว//ทำการสุ่ม]

[ท่านได้รับ สกิวควบคุมสายฟ้า ระดับA ]

“ระบบสวมใส่ของทั้งหมด” “งับ!!!”เจ้าหมาป่าที่ตะกุยซอกหินเข้ามาได้ก็อ้าปากหมายจะกินมนุษย์คนนั้นเข้าไปทั้งตัว

“ชึก!!!!ก๊าซ!!!!!”เท่าเหล็กคมกริบแทงทะลุกเพดานปากมันจนทะลุขึ้นมาทำให้มันไม่สามารถหุบปากของมันได้

“ไม่เห่าต่อเล่าไอหมาบ้า ไลนิ่งลอท(lightning rod//สายล่อฟ้า)”ไฟฟ้าแรงสูงถูกอัดลงใบดาบจนไหลผ่านไปยังหมาป่ายักษ์ทำให้สมองมันถูกเผาในเวลาไม่ถึงวิและล้มลงไปนอนกับพื้น

[โคตรเท่แต่ว่ามันเจ้ามีสกิวนี้ด้วยหรอจำได้ว่ามันเป็นสกิวควบคุมสาบฟ้านิ]

“ชื่อท่าไม้ตายไงตัวเอกอนิเมะก็มีกันทุกคนถ้าตะโกนว่า“ควบคุมสายฟ้า”ก็คงไม่เท่ใช่ใหมละ”มูนกำลังงัดดาบเหล็กออกจากปากของเจ้าหมาจนเลือดกระฉูดออกมา

[นั้นก็จริงแต่ว่าเจ้านี่พอโกรธแล้วเลือดขึ้นหน้าหรอเนี่ยด่าซะเสียหมาเลย]

“ในตอนที่เป็นมนุษย์เงินเดือนฉันมักจะโดนหัวหน้างานใช้บ่อยๆเพราะเป็นพนักงานใหม่เลนทำให้ปฎิเศษไม่ได้พอมีที่ให้ระบายอารมณ์ก็เผลอใส่ซะสุดข้อไม่ว่ากันนะ”มูนกล่าวพร้อมเก็บดาบสั้นเข้าฝัก

[นั้นมันเรื่องของเจ้าแต่ตอนนี้มีภาระกิจใหม่มาละ มูนนี่]

“รับเลยก็ได้คะแต่ว่ามันเป็นภาระกิจแบบไหนหรือคะ”มูนถามพร้อมกำชับกระเป๋าเป้ให้เข้าที่

[ภาระกิจต่อเนื่ิอง-ออกเดินทาง]

[เป้าหมาย-ออกเดินทางไปยังอณาจักรทั้ง9เพื่อสัมผัสถึงการพจญภันในต่างโลก]

[ของรางวัลจะถูกส่งมอบหลังจากไปถึงเมืองหลวงของอณาจักรนั้นๆโดยแบ่งเป็นไอเทม9ชนิดที่บ่งบอกถึงอณาจักรนั้น(เป็นไอเทมผูกมัดทั้งหมด)-ความสำเร็จ0/9]

“เป็นระบบที่อธิบายเควสได้ระเอียดีแฮะ”ไม่เหมือนระบบที่อ่านๆมาที่นอกจากจะบอกรายระเอียดแถมบางครั้งก็ทำให้สถานการแย่ลงบางครั้งถึงขั้นยัดเยียดเควสแปลกๆที่ไม่ทำต้องตายไร้เหตุผลชะมัด

[แน่นอนอยู่แล้วระบบของข้าซะอย่าง]

“แต่ว่ากว่าจะทำเควสนี้เสร็จก็คงนานแน่ๆมีเควสที่สามารถทำได้ตอนนี้ใหม่คะท่านฮิคาริ”

[งั้นก็คงจะเป็นเควสนี้]

[ภาระกิจทำครั้งเดียว-เริ่มต้นการพจญภัย]

[เป้าหมาย-ออกเดินทางสู่หมู่บ้านที่ใกล้ที่สุด]

[ของรางวัลหนังสือฝึกสอนเวทย์มนต์เริ่มต้น ระดับB x1-ความสำเร็จ0/1]

“มีเควสแล้วตอนนี้คงต้องหาทางปีนออกจาที่นี่ก่อนละนะ”มูนมองไปยังขอบเหวแล้วบอกตามตรงท้อสุดๆ

ถึงจะท้อยังไงแต่ใน3ชั่วโมงต่อมามูนก็ปีนขึ้นมาถึงขอบเหวได้สำเร็จซึ่งมันก็มืดพอดีมูนจึงหาต้นไม้ที่ดูแข็งแรงทำเป็นห้างเล็กจากนั้นก็นำเศษไม้ที่หาได้ก่อกองไฟจุดไว้ใกล้ๆพอที่ไฟจะไม่ลามสุดท้ายจึงปีนขึ้นห้างและนำถุงนอนที่มีอยู่ในเป้ออกมา

“นี่ท่านฮิคาริได้เห็นเหมือนฉันหรือเปล่าดวงจันทร์มีตั้ง3ดวงแหนะแถมแต่ละดวงก็มีสีต่างกันอีกทั้งสีเหลือง,เขียวแล้วก็ฟ้ามันสวยมากเลย”มูนสอดตัวเข้าไปในถูงนอน

[เห็นสิมันสวยมากเลยละ]

“ฝันดีค่ะท่านฮิคาริ”

[ฝันดีเช่นกันมูน]