ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : โรงอาหารสื่อรัก 2***
“เอ่อ.. คือ…”ลูกคุณอึกอัก (แหมอะไรจะขี้อายซะขนาดนั้น)
“เฮ้ย!! แตง นั้นพี่ลูกคุณรึเปล่าหน่ะ เค้ามองมาที่แกหน่ะ” พอดีบีมเห็น
“อ้าวพี่คุณ ยืนเอ่อออ อะไรอยู่ตรงนี้ค่ะ” แตงถามด้วยความสงสัย
“เอ่อ..คือพวกพี่เห็นว่าพวกน้องๆหน่ะไม่มีที่นั่งกันพวกพี่ก็เลยอยากจะชวนไปนั่งด้วยกันหน่ะค่ะ”
ลูกคุณอธิบาย พร้อม ชี้ไปที่โต๊ะของตัวเอง พวกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่โตีะเลยขวักมือทักทาย
“ก็ได้ค่ะ” บีมตอบรับทันที เพราะตอนนี้เค้าหิวจนตาลายแล้ววว
“งั้นเราไม่ไปดีกว่า เบื่อขี้หน้าคนแถวนั้น” แพรวรีบปฏิเสธทันที ก็จะไปให้นั่งได้งัยหล่ะค่ะ ก็คู่กัด
เค้านั่งอยู่ด้วยนี่นา มีหวังถ้านั่งด้วยกัน ทะเลาะมากกว่ากินข้าวอีก
“อ้าว ไอแพรวเมื่อกี้ยังบ่นหิวอยู่เลย” ใหม่ถาม (บ่นตอนไหนเนี่ยเราไม่ได้เขียนไม่ใช่หรอ งงจิงๆ)
“เออ..หน่า เดี๋ยวเราไปซื้อขนมแถวนี้กินก็ได้ ไม่ได้กินข้าวกลางวันซักวันคงไม่ตายหรอกมั้ง”
แพรวบอก
“เออ..ก็ได้งั้นพวกเราไปกันเถอะ” แตงชวนเพื่อนทั้งหมด ไปยกเว้นแพรว
“งั้นเราเอากระเป๋าวางไว้ที่โต๊ะก่อนละกัน ไปซื้อข้าวกันก่อนเถอะ” บีมชวนเพื่อน
“จ๊ะ” ใหม่ตกลงพร้อมเดินไปซื้อข้าว
“เดี๋ยวดิ..พี่ฝากซื้อน้ำแก้วนึงด้วย” เพชรใช้น้องทันที แหมช่างเป็นพี่ที่แสนดีจัง
“แหม..ไม่ค่อยเลยนะพี่เพชร” แตงบอก
“เอาเงินมาดิพี่เพชร” แตงรีบทวง
“ออกไปก่อนดิ เดี๋ยวค่อยคืนที่บ้านหล่ะกัน” เพชรพูด
“ จ๊ะพี่ชายสุดประเสริฐ” แตงพูดแล้วเดินออกไป
“เออ..งั้นเราไปก่อนดีกว่า พอดีอิ่มแหละ”เพชรพูด
“อ้าว…แล้วเมื่อกี้แกบอกให้น้องแตงกวาซื้อน้ำมาทำไมหว่ะ” แก้วทักท้วง
“หน่า..ไม่เป็นไรหรอกแกกินแทนหล่ะกันนะ” เพชรบอกแล้วเดินออกไป
“อ่ะนี่ค่ะพี่ลูกคุณบีม ซื้อขนมมาให้ค่ะ” บีมเมื่อมาถึงก็ยื่นขนมให้ลูกคุณทันที
“ขอบคุณนะครับ” ลูกคุณกล่าว
“ แหมน้องบีมไม่เห็นซื้อมาฝากพี่บ้างเลย” ฟิลลิปส์ทักท้วง
“ เออ.ใช่” เบิร์ดทักอีกคน แหมไม่ได้พูดซะตั้งนาน
“ ก็ซื้อมาให้ทุกคนแหละคะ” บีมตอบด้วยอาการเขินๆ
“อ้าวพี่แก้วแล้วพี่เพชรหล่ะ” แตงที่เพิ่งซื้อน้ำมาถามทันที
“ อ๋อไอเพชรมันไปแล้วแหละ” เบิร์ดบอก
“อ้าว ไหงเป็นงั้นหน่ะ” แตงบอกด้วยท่าทางไม่พอใจนิดๆ
“ให้พี่ก็ได้นะจ๊ะ ตอนนี้พี่หิวน้ำม๊าก.มาก” แก้วรีบขอทันที
“อ่ะ.ก้อได้ค่ะ พี่เพชรนะพี่เพชร” แตงยื่นน้ำให้แก้ว
“นี่..ข้าวจะกินมั้ยนั่นหน่ะ นั่งมองกันอยู่นั้น มดขึ้นแล้ว” ไปป์แซวลูกคุณที่กำลัง นั่งมองบีมอยู่
“อ๋อ..ค่ะๆ” บีมทำท่าตกใจนิดหน่อยแล้วทานข้าวต่อ
ด้านนายเพชรบ้างดิ
“นั่งกินคนเดียวเดี๋ยวก็เฉาตายหรอก” เพชรถามแพรวที่กำลังทานขนมอยู่ที่เก้าอี้แห่งหนึ่งใน
โรงเรียน
“นายตามมาทำไม” แพรวพูดขึ้น
“อ้าวก็มานั่งเป็นเพื่อนคนแถวนี้ไง
-----------------------------------------------------------------------
เรื่องราวจะดำเนินต่อไปอย่างไรติดตามด้วยน๊า
ขอโทดด้วยที่มาอัพช้าไปหน่อย
***แปงการ์นอย***
“เฮ้ย!! แตง นั้นพี่ลูกคุณรึเปล่าหน่ะ เค้ามองมาที่แกหน่ะ” พอดีบีมเห็น
“อ้าวพี่คุณ ยืนเอ่อออ อะไรอยู่ตรงนี้ค่ะ” แตงถามด้วยความสงสัย
“เอ่อ..คือพวกพี่เห็นว่าพวกน้องๆหน่ะไม่มีที่นั่งกันพวกพี่ก็เลยอยากจะชวนไปนั่งด้วยกันหน่ะค่ะ”
ลูกคุณอธิบาย พร้อม ชี้ไปที่โต๊ะของตัวเอง พวกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่โตีะเลยขวักมือทักทาย
“ก็ได้ค่ะ” บีมตอบรับทันที เพราะตอนนี้เค้าหิวจนตาลายแล้ววว
“งั้นเราไม่ไปดีกว่า เบื่อขี้หน้าคนแถวนั้น” แพรวรีบปฏิเสธทันที ก็จะไปให้นั่งได้งัยหล่ะค่ะ ก็คู่กัด
เค้านั่งอยู่ด้วยนี่นา มีหวังถ้านั่งด้วยกัน ทะเลาะมากกว่ากินข้าวอีก
“อ้าว ไอแพรวเมื่อกี้ยังบ่นหิวอยู่เลย” ใหม่ถาม (บ่นตอนไหนเนี่ยเราไม่ได้เขียนไม่ใช่หรอ งงจิงๆ)
“เออ..หน่า เดี๋ยวเราไปซื้อขนมแถวนี้กินก็ได้ ไม่ได้กินข้าวกลางวันซักวันคงไม่ตายหรอกมั้ง”
แพรวบอก
“เออ..ก็ได้งั้นพวกเราไปกันเถอะ” แตงชวนเพื่อนทั้งหมด ไปยกเว้นแพรว
“งั้นเราเอากระเป๋าวางไว้ที่โต๊ะก่อนละกัน ไปซื้อข้าวกันก่อนเถอะ” บีมชวนเพื่อน
“จ๊ะ” ใหม่ตกลงพร้อมเดินไปซื้อข้าว
“เดี๋ยวดิ..พี่ฝากซื้อน้ำแก้วนึงด้วย” เพชรใช้น้องทันที แหมช่างเป็นพี่ที่แสนดีจัง
“แหม..ไม่ค่อยเลยนะพี่เพชร” แตงบอก
“เอาเงินมาดิพี่เพชร” แตงรีบทวง
“ออกไปก่อนดิ เดี๋ยวค่อยคืนที่บ้านหล่ะกัน” เพชรพูด
“ จ๊ะพี่ชายสุดประเสริฐ” แตงพูดแล้วเดินออกไป
“เออ..งั้นเราไปก่อนดีกว่า พอดีอิ่มแหละ”เพชรพูด
“อ้าว…แล้วเมื่อกี้แกบอกให้น้องแตงกวาซื้อน้ำมาทำไมหว่ะ” แก้วทักท้วง
“หน่า..ไม่เป็นไรหรอกแกกินแทนหล่ะกันนะ” เพชรบอกแล้วเดินออกไป
“อ่ะนี่ค่ะพี่ลูกคุณบีม ซื้อขนมมาให้ค่ะ” บีมเมื่อมาถึงก็ยื่นขนมให้ลูกคุณทันที
“ขอบคุณนะครับ” ลูกคุณกล่าว
“ แหมน้องบีมไม่เห็นซื้อมาฝากพี่บ้างเลย” ฟิลลิปส์ทักท้วง
“ เออ.ใช่” เบิร์ดทักอีกคน แหมไม่ได้พูดซะตั้งนาน
“ ก็ซื้อมาให้ทุกคนแหละคะ” บีมตอบด้วยอาการเขินๆ
“อ้าวพี่แก้วแล้วพี่เพชรหล่ะ” แตงที่เพิ่งซื้อน้ำมาถามทันที
“ อ๋อไอเพชรมันไปแล้วแหละ” เบิร์ดบอก
“อ้าว ไหงเป็นงั้นหน่ะ” แตงบอกด้วยท่าทางไม่พอใจนิดๆ
“ให้พี่ก็ได้นะจ๊ะ ตอนนี้พี่หิวน้ำม๊าก.มาก” แก้วรีบขอทันที
“อ่ะ.ก้อได้ค่ะ พี่เพชรนะพี่เพชร” แตงยื่นน้ำให้แก้ว
“นี่..ข้าวจะกินมั้ยนั่นหน่ะ นั่งมองกันอยู่นั้น มดขึ้นแล้ว” ไปป์แซวลูกคุณที่กำลัง นั่งมองบีมอยู่
“อ๋อ..ค่ะๆ” บีมทำท่าตกใจนิดหน่อยแล้วทานข้าวต่อ
ด้านนายเพชรบ้างดิ
“นั่งกินคนเดียวเดี๋ยวก็เฉาตายหรอก” เพชรถามแพรวที่กำลังทานขนมอยู่ที่เก้าอี้แห่งหนึ่งใน
โรงเรียน
“นายตามมาทำไม” แพรวพูดขึ้น
“อ้าวก็มานั่งเป็นเพื่อนคนแถวนี้ไง
-----------------------------------------------------------------------
เรื่องราวจะดำเนินต่อไปอย่างไรติดตามด้วยน๊า
ขอโทดด้วยที่มาอัพช้าไปหน่อย
***แปงการ์นอย***
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น