ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : แฟนผมเอง
วันนี้เป็นวันหยุดเจ้าค่ะท่านผู้อ่าน (เป็นเสาร์น๊าา)
เบิร์ดได้เดินมาเที่ยวสยามคนเดียว ( แปงการ์นอย : ไปเดินด้วยมั้ยเพ่ !+55)
“เฮ้ย..เบื่อหว่ะ ไม่มีใครมาเดินด้วยเลย” เบิร์ดบ่นไปเรื่อย (โห !! เฮียไม่คิดจะซื้อของเลยหรอ)++
“เฮ้ย จ๋า เนี่ยใช่พี่เบิร์ดป่ะ” พิมพ์ถามเพื่อนขณะที่กำลังเดินซื้อของอยู่
“เบิร์ดไหนอ่ะ” จ๋าถาม เพราะตนกะลังเลือกของอยู่
“นั่นไง! ที่ใส่เสื้อสีเหลือง เดินอยู่คนเดียวนั่นหน่ะ” พิมพ์
“เออ..ใช่ งั้นเราไปทักเค้ากันดีกว่านะ” จ๋าบอกแล้วก็จูงมือพิมพ์ไปเลย
“หวัดดีค่ะพี่เบิร์ด” ทั้ง 2 พูดพร้อมกัน
“เออ..หวัดดีครับ” เบิร์ดทำท่าอึกอัก
“มาเดินคนเดียวหรอค่ะ” พิมพ์ถาม
“คับ” เบิร์ดทำท่าจะเลี่ยงเดินไปทางอื่น
“เดี๋ยว พวกเราเดินเป็นเพื่อนเอามั้ยค่ะ?” จ๋าถามแล้วเกาะแขนพี่เบิร์ดไว้
“เออ..พอดีพี่มีเพื่อนเดินแล้วอ่ะคับ” เบิร์ดพูด
“ไหนอ่ะค่ะไม่เห็นมีเลย” พิมพ์พูด
“นี่ไงคับ” เบิร์ดเห็นใหม่เดินมาพอดี เลยคว้าแขนมมาอยู่ใกล้ตัว
“ยัยนี่เอ๊ย ! คนนี้หรอค่ะ” จ๋าชี้นิ้วไปทางใหม่
“อ่อ..ใช่คับนี่แฟนพี่เอง” เบิร์ดชี้ไปทางใหม่
“อ้าว..เฮ้ยนาย” ใหม่สะกิดเบิร์ด พร้อมทำท่าตกใจเล็กน้อย
“ไม่เชื่อหรอครับ” เบิร์ดถาม จ๋า+พิมพ์ และก็หันไปหอม ใหม่ 1 ฟอด (อู้ยยย อิจฉา)
“ค่ะเชื่อแล้วงั้นพวกเราไปก่อนนะครับ” จ๋า+พิมพ์ก็เดินออกไป
“เอ้า! ไปกินข้าวกันดีกว่าหิวแล้ว” เบิร์ดทักใหม่ที่ตอนนี้กำลังอึ้งอยู่ น้อย-ปานกลาง
“เดี๋ยว! เมื่อกี้นายทำไรหล่ะ แล้วเรื่องไรมีสิทธิ์มาบอกว่าชั้นเป็นแฟนนาย…” ใหม่บ่นเป็นชุด
“ทีละคำถามดิ” เบิร์ดทำท่าเกาหัว
“ก็..ชั้น” เบิร์ดทำท่าอึกอัก
“ก็อะไรนายบอกมานะ ถ้าเหตุผลฟังไม่ขึ้นนะชั้นไม่ยกโทษให้นายแน่” ใหม่เริ่มโมโห
“ก็ชั้น……ชอบเธอนี่” เบิร์ดพูดเบาๆ
“อะไรนะ” ใหม่ถาม
“ชั้นชอบเธอ” เบิร์ดพูดไปข้างๆหูใหม่
“เหตุผลฟังขึ้นยังอ่ะ” เบิร์ดถาม
“ไม่รู้ ไปแล้ว” ใหม่หน้าแดง แล้วเดินออกไป
“เฮ้ยเดี๋ยวดิ” เบิร์ดพูดแล้วเดินตามไป
-----------------------------------------------------------------
เฮ้อ..มาอัพสักที หลังจากที่ไม่ได้มาอัพนานมากๆๆ แต่มาอัพน้อยไปหน่อยนะจ๊ะ
เม้นท์และโหวตหายไปไหนหมดเจ้าค่ะ ช่วยเม้นท์ ช่วยโหวตด้วยเด้อ แล้วหลังสอบมาอัพต่อแน่ๆจร้าาา
***แปงการ์นอย***
เบิร์ดได้เดินมาเที่ยวสยามคนเดียว ( แปงการ์นอย : ไปเดินด้วยมั้ยเพ่ !+55)
“เฮ้ย..เบื่อหว่ะ ไม่มีใครมาเดินด้วยเลย” เบิร์ดบ่นไปเรื่อย (โห !! เฮียไม่คิดจะซื้อของเลยหรอ)++
“เฮ้ย จ๋า เนี่ยใช่พี่เบิร์ดป่ะ” พิมพ์ถามเพื่อนขณะที่กำลังเดินซื้อของอยู่
“เบิร์ดไหนอ่ะ” จ๋าถาม เพราะตนกะลังเลือกของอยู่
“นั่นไง! ที่ใส่เสื้อสีเหลือง เดินอยู่คนเดียวนั่นหน่ะ” พิมพ์
“เออ..ใช่ งั้นเราไปทักเค้ากันดีกว่านะ” จ๋าบอกแล้วก็จูงมือพิมพ์ไปเลย
“หวัดดีค่ะพี่เบิร์ด” ทั้ง 2 พูดพร้อมกัน
“เออ..หวัดดีครับ” เบิร์ดทำท่าอึกอัก
“มาเดินคนเดียวหรอค่ะ” พิมพ์ถาม
“คับ” เบิร์ดทำท่าจะเลี่ยงเดินไปทางอื่น
“เดี๋ยว พวกเราเดินเป็นเพื่อนเอามั้ยค่ะ?” จ๋าถามแล้วเกาะแขนพี่เบิร์ดไว้
“เออ..พอดีพี่มีเพื่อนเดินแล้วอ่ะคับ” เบิร์ดพูด
“ไหนอ่ะค่ะไม่เห็นมีเลย” พิมพ์พูด
“นี่ไงคับ” เบิร์ดเห็นใหม่เดินมาพอดี เลยคว้าแขนมมาอยู่ใกล้ตัว
“ยัยนี่เอ๊ย ! คนนี้หรอค่ะ” จ๋าชี้นิ้วไปทางใหม่
“อ่อ..ใช่คับนี่แฟนพี่เอง” เบิร์ดชี้ไปทางใหม่
“อ้าว..เฮ้ยนาย” ใหม่สะกิดเบิร์ด พร้อมทำท่าตกใจเล็กน้อย
“ไม่เชื่อหรอครับ” เบิร์ดถาม จ๋า+พิมพ์ และก็หันไปหอม ใหม่ 1 ฟอด (อู้ยยย อิจฉา)
“ค่ะเชื่อแล้วงั้นพวกเราไปก่อนนะครับ” จ๋า+พิมพ์ก็เดินออกไป
“เอ้า! ไปกินข้าวกันดีกว่าหิวแล้ว” เบิร์ดทักใหม่ที่ตอนนี้กำลังอึ้งอยู่ น้อย-ปานกลาง
“เดี๋ยว! เมื่อกี้นายทำไรหล่ะ แล้วเรื่องไรมีสิทธิ์มาบอกว่าชั้นเป็นแฟนนาย…” ใหม่บ่นเป็นชุด
“ทีละคำถามดิ” เบิร์ดทำท่าเกาหัว
“ก็..ชั้น” เบิร์ดทำท่าอึกอัก
“ก็อะไรนายบอกมานะ ถ้าเหตุผลฟังไม่ขึ้นนะชั้นไม่ยกโทษให้นายแน่” ใหม่เริ่มโมโห
“ก็ชั้น……ชอบเธอนี่” เบิร์ดพูดเบาๆ
“อะไรนะ” ใหม่ถาม
“ชั้นชอบเธอ” เบิร์ดพูดไปข้างๆหูใหม่
“เหตุผลฟังขึ้นยังอ่ะ” เบิร์ดถาม
“ไม่รู้ ไปแล้ว” ใหม่หน้าแดง แล้วเดินออกไป
“เฮ้ยเดี๋ยวดิ” เบิร์ดพูดแล้วเดินตามไป
-----------------------------------------------------------------
เฮ้อ..มาอัพสักที หลังจากที่ไม่ได้มาอัพนานมากๆๆ แต่มาอัพน้อยไปหน่อยนะจ๊ะ
เม้นท์และโหวตหายไปไหนหมดเจ้าค่ะ ช่วยเม้นท์ ช่วยโหวตด้วยเด้อ แล้วหลังสอบมาอัพต่อแน่ๆจร้าาา
***แปงการ์นอย***
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น