ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักสดใสหัวใจ@FREE PLAY@

    ลำดับตอนที่ #10 : วันไม่ดีเท่าไหร่

    • อัปเดตล่าสุด 27 ส.ค. 48


    และแล้วก็ผ่านไปหลายวันเหมือนกันนะ บางคู่ก็หวาน ส่วนบางคู่ก็กัดกัน (เหมือนหมาเลยอิ..อิ)

    จนกระทั่งวันหนึ่ง



    “ตื๊ดๆๆๆๆๆ”เสียงโทรศัพท์ของแพรวดังขึ้นในขณะที่แพรวนั่งคุยกับเพื่อนอยู่ในห้องเรียน



    แพรว-ฮัลโหลหวัดดีค่ะ



    หญิงคนหนึ่ง-นั่นใช่แพรวรึเปล่า (ทำเสียงหาเรื่องมาก)



    แพรว-นั่นใครอ่ะ (แพรวสงสัย ก็จะไม่สงสัยได้ไงก็พูดน้ำเสียงอย่างนั้นหน่ะ)



    หญิงคนหนึ่ง-เธอไม่ต้องรู้หรอกว่าใคร แต่หลังเลิกเรียนเธอมาพบฉันหลังอาคาร 3 แล้วเธอก็จะรู้เอง



    แพรว-อะไรนะ เฮ้ยเดี๋ยวดิอย่าเพิ่งวาง ตู๊ดๆๆๆ หญิงคนนั้นวางสายไปแล้วว



    “(อะไรหว่ะเนี่ย)”แพรวคิดในใจ



    “ใครโทรมาหรอแพรว”แตงกวาเพื่อนที่รู้ใจแพรวมากที่สุดในกลุ่มถามขึ้น



    “อ๋อไม่มีมีอะไรหรอก” แพรวตอบเพื่อไม่ให้เพื่อนกังวล



    “แน่ใจนะว่าไม่มีอะไร” แตงกวาย้ำอีกครั้งหนึ่ง**



    “อืม” แพรวพยักหน้าบอกแพรว

    และแพรวก็หันไปคุยต่อ แต่ก็ยังสงสัยอยู่++



    เลิกเรียนแล้วสินะ******



    แตงกวาเดินมาหาพี่ชาย ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกลุ่มของพี่ชาย



    “พี่เพชร กลับบ้านยังวันนี้แตงกวามีการบ้านเยอะน๊าาา” แตงกวาบอกพี่ชาย



    “เดี๋ยวค่อยกลับก็ได้นั่งทำที่โต๊ะพี่ไปก่อนหล่ะกัน”ก็ตัวเองหน่ะอ่านการ์ตูนยังไม่เสร็จอ่ะดิ



    “ก็ได้ค่ะ”แตงกวาตกลง



    *******************************

    แพรวได้เดินมาหลังอาคาร 3 ตามที่หญิงคนนั้นนัดหมายไว้



    “เอ๊ะ..อยู่ไหนน๊า “ แพรวบ่น



    “ใครว่าเธอมารอ ชั้นหน่ะมารอเธอตั้งนาน” แนนลูกเจ้าของโรงเรียน กล่าวขึ้น



    “เฮ้ย..แนน” แพรวตกใจ



    “เป็นไง ตกใจมากเลยหรอ” ยัยแนนขู่



    “ป่าวนี่ แล้วนี่เธอมีอะไรกับชั้น” แพรวพูด



    “ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ ก็แค่จะมาตักเตือนคนไม่รู้จักเจียมเท่านั้นแหละ” แนนพูด



    “อะไรหล่ะ ใคร !ใครไม่รุ้จักเจียม” แพรวถามด้วยอาการกลัวนิดๆ



    “ก็เธอนั่นแหละ”



    “แล้วเธอมีอะไรจะมาตักเตือนคนไม่รู้จักเจียมอย่างชั้นฮะ”แพรวถาม



    “ชั้นก็แค่อยากเตือนสติให้เธอเลิกยุ่งกับพี่เพชรของชั้นซะ”



    “เพชรไหนอ่ะ”



    “ไม่ต้องมาทำเป็นตีหน้าซื่อเลยนะ ก็เพชรพี่ชายเพื่อนเธอนั่นแหละ” แนนเริ่มเอาตัวเข้ามาใกล้แพรวมากขึ้น



    “ชั้นไปยุ่งกะเค้าตั้งแต่ตอนไหน” แพรวถาม



    “นั่นแหละ..เธอไม่ต้องไปยุ่งกับเค้าแหละกัน เธอก็น่าจะรู้นะว่าถ้าเธอทำอะไรลงไปแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น” แนนขู่  แนนชี้หน้าแพรวแล้วก็เดินออกไป



    ตอนนี้เธอคงไม่รู้หรอกว่ามีใครรู้เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ตั้งแต่ต้นแล้ว นั่นก็คือเพชรนั่นเอง พอดีเพชรจะมาเข้าห้องน้ำหน่ะ ก็เลยกะจะมาทักแพรวนั้นเอง แต่ตอนนี้เพชรเริ่มเป็นห่วงเป็นใยแพรวแล้วแหละ



    “เฮ้..หวัดดี ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดียวหล่ะ” เพชรถามเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น



    “อ๋อ..ไม่มีอะไรหรอก ชั้นกำลังจะกลับบ้านแล้วแหละ”แพรวก็ตอบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกัน



    “งั้นกลับด้วยกันมั้ยหล่ะ ชั้นกับแตงกวากำลังจะกลับอยู่พอดี” เพชรชวนแพรว



    “ไม่ดีกว่าชั้นกลับเองได้” แพรวเดินหันกลับบ้านไปเลยโดยที่ไม่พูดอะไรเลยสักคำ



    ***************

    “วันนี้เป็นวันอะไรเนี่ย” แพรวนั่งบ่นกับตัวเองอยู่ในห้องนอน



    “แล้วทำไม…เราต้องไปกลัวยัยแนนนั่นด้วยหล่ะ ก็เราไม่ได้ไปยุ่งกับนายเพชรนั่นนิ”แพรวเริ่มคิด



    “ใช่เราต้องสู้สู้ สู้ตาย” เอ๊ะประโยคนี้คุ้นๆนะ ก็เอามาจากเรื่อง full house ไง เพื่อนๆคงจำได้น๊าาา



    และแล้วแพรวก็เผลอหลับไปในที่นอนอันแสนนุ่มของเธอ



    “ก๊อก ก๊อก !! ยัยแพรวมีเพื่อนมาหาลูก” แม่ของแพรว บอกลูก



    แพรวทำท่างัวเงียแล้วตอบว่า “ค่ะแม่ เดี๋ยวแพรวลงไป”



    “ไหนอ่ะค่ะแม่” แพรวถามแม่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว



    “อ๋อ..อยู่ในสวนหน้าบ้านหน่ะลูก” แม่บอกแพรว



    “ค่ะแม่”  



    แพรวเดินไปที่สวนหน้าบ้านตามที่แม่บอก และแล้วเธอก็ได้พบใครคนหนึ่งเข้า



    “เฮ้ย…พี่ดิว” แพรวทำท่าตกใจมาก



    ****************************************

    นั่นแน่ เริ่มสนุกแล้วใช่ม๊าา พี่ดิวคนนี้จะเป็นใครแล้วเกี่ยวข้องอะไรกับแพรวนั้นต้องติดตามตอนหน้านะจร้าาา (หลังจากที่ไม่ได้อัพซะนานเลย)

    ช่วยเม้นท์ ช่วยโหวตให้เหมือนเดิมนะค่ะ ขอขอบคุณทุกคนที่อ่านนะ เช่น

    fongnam_lookkhun/น้องแอม_ลูกคุนคะ/**อิมปายยาโกะ**/~Mono...Ko~ /เด็กตูดหมึก

    เด็กแก้มใส

    ส่วนใครถ้าเรายังไม่เอ่ยก็ต้องขอโทษด้วยน๊า เราก้อขอบคุณทุกคนแหละ



                                                                     ***แปงการ์นอย***

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×