ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : วันไม่ดีเท่าไหร่
และแล้วก็ผ่านไปหลายวันเหมือนกันนะ บางคู่ก็หวาน ส่วนบางคู่ก็กัดกัน (เหมือนหมาเลยอิ..อิ)
จนกระทั่งวันหนึ่ง
“ตื๊ดๆๆๆๆๆ”เสียงโทรศัพท์ของแพรวดังขึ้นในขณะที่แพรวนั่งคุยกับเพื่อนอยู่ในห้องเรียน
แพรว-ฮัลโหลหวัดดีค่ะ
หญิงคนหนึ่ง-นั่นใช่แพรวรึเปล่า (ทำเสียงหาเรื่องมาก)
แพรว-นั่นใครอ่ะ (แพรวสงสัย ก็จะไม่สงสัยได้ไงก็พูดน้ำเสียงอย่างนั้นหน่ะ)
หญิงคนหนึ่ง-เธอไม่ต้องรู้หรอกว่าใคร แต่หลังเลิกเรียนเธอมาพบฉันหลังอาคาร 3 แล้วเธอก็จะรู้เอง
แพรว-อะไรนะ เฮ้ยเดี๋ยวดิอย่าเพิ่งวาง ตู๊ดๆๆๆ หญิงคนนั้นวางสายไปแล้วว
“(อะไรหว่ะเนี่ย)”แพรวคิดในใจ
“ใครโทรมาหรอแพรว”แตงกวาเพื่อนที่รู้ใจแพรวมากที่สุดในกลุ่มถามขึ้น
“อ๋อไม่มีมีอะไรหรอก” แพรวตอบเพื่อไม่ให้เพื่อนกังวล
“แน่ใจนะว่าไม่มีอะไร” แตงกวาย้ำอีกครั้งหนึ่ง**
“อืม” แพรวพยักหน้าบอกแพรว
และแพรวก็หันไปคุยต่อ แต่ก็ยังสงสัยอยู่++
เลิกเรียนแล้วสินะ******
แตงกวาเดินมาหาพี่ชาย ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกลุ่มของพี่ชาย
“พี่เพชร กลับบ้านยังวันนี้แตงกวามีการบ้านเยอะน๊าาา” แตงกวาบอกพี่ชาย
“เดี๋ยวค่อยกลับก็ได้นั่งทำที่โต๊ะพี่ไปก่อนหล่ะกัน”ก็ตัวเองหน่ะอ่านการ์ตูนยังไม่เสร็จอ่ะดิ
“ก็ได้ค่ะ”แตงกวาตกลง
*******************************
แพรวได้เดินมาหลังอาคาร 3 ตามที่หญิงคนนั้นนัดหมายไว้
“เอ๊ะ..อยู่ไหนน๊า “ แพรวบ่น
“ใครว่าเธอมารอ ชั้นหน่ะมารอเธอตั้งนาน” แนนลูกเจ้าของโรงเรียน กล่าวขึ้น
“เฮ้ย..แนน” แพรวตกใจ
“เป็นไง ตกใจมากเลยหรอ” ยัยแนนขู่
“ป่าวนี่ แล้วนี่เธอมีอะไรกับชั้น” แพรวพูด
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ ก็แค่จะมาตักเตือนคนไม่รู้จักเจียมเท่านั้นแหละ” แนนพูด
“อะไรหล่ะ ใคร !ใครไม่รุ้จักเจียม” แพรวถามด้วยอาการกลัวนิดๆ
“ก็เธอนั่นแหละ”
“แล้วเธอมีอะไรจะมาตักเตือนคนไม่รู้จักเจียมอย่างชั้นฮะ”แพรวถาม
“ชั้นก็แค่อยากเตือนสติให้เธอเลิกยุ่งกับพี่เพชรของชั้นซะ”
“เพชรไหนอ่ะ”
“ไม่ต้องมาทำเป็นตีหน้าซื่อเลยนะ ก็เพชรพี่ชายเพื่อนเธอนั่นแหละ” แนนเริ่มเอาตัวเข้ามาใกล้แพรวมากขึ้น
“ชั้นไปยุ่งกะเค้าตั้งแต่ตอนไหน” แพรวถาม
“นั่นแหละ..เธอไม่ต้องไปยุ่งกับเค้าแหละกัน เธอก็น่าจะรู้นะว่าถ้าเธอทำอะไรลงไปแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น” แนนขู่  แนนชี้หน้าแพรวแล้วก็เดินออกไป
ตอนนี้เธอคงไม่รู้หรอกว่ามีใครรู้เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ตั้งแต่ต้นแล้ว นั่นก็คือเพชรนั่นเอง พอดีเพชรจะมาเข้าห้องน้ำหน่ะ ก็เลยกะจะมาทักแพรวนั้นเอง แต่ตอนนี้เพชรเริ่มเป็นห่วงเป็นใยแพรวแล้วแหละ
“เฮ้..หวัดดี ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดียวหล่ะ” เพชรถามเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“อ๋อ..ไม่มีอะไรหรอก ชั้นกำลังจะกลับบ้านแล้วแหละ”แพรวก็ตอบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกัน
“งั้นกลับด้วยกันมั้ยหล่ะ ชั้นกับแตงกวากำลังจะกลับอยู่พอดี” เพชรชวนแพรว
“ไม่ดีกว่าชั้นกลับเองได้” แพรวเดินหันกลับบ้านไปเลยโดยที่ไม่พูดอะไรเลยสักคำ
***************
“วันนี้เป็นวันอะไรเนี่ย” แพรวนั่งบ่นกับตัวเองอยู่ในห้องนอน
“แล้วทำไม เราต้องไปกลัวยัยแนนนั่นด้วยหล่ะ ก็เราไม่ได้ไปยุ่งกับนายเพชรนั่นนิ”แพรวเริ่มคิด
“ใช่เราต้องสู้สู้ สู้ตาย” เอ๊ะประโยคนี้คุ้นๆนะ ก็เอามาจากเรื่อง full house ไง เพื่อนๆคงจำได้น๊าาา
และแล้วแพรวก็เผลอหลับไปในที่นอนอันแสนนุ่มของเธอ
“ก๊อก ก๊อก !! ยัยแพรวมีเพื่อนมาหาลูก” แม่ของแพรว บอกลูก
แพรวทำท่างัวเงียแล้วตอบว่า “ค่ะแม่ เดี๋ยวแพรวลงไป”
“ไหนอ่ะค่ะแม่” แพรวถามแม่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว
“อ๋อ..อยู่ในสวนหน้าบ้านหน่ะลูก” แม่บอกแพรว
“ค่ะแม่” 
แพรวเดินไปที่สวนหน้าบ้านตามที่แม่บอก และแล้วเธอก็ได้พบใครคนหนึ่งเข้า
“เฮ้ย พี่ดิว” แพรวทำท่าตกใจมาก
****************************************
นั่นแน่ เริ่มสนุกแล้วใช่ม๊าา พี่ดิวคนนี้จะเป็นใครแล้วเกี่ยวข้องอะไรกับแพรวนั้นต้องติดตามตอนหน้านะจร้าาา (หลังจากที่ไม่ได้อัพซะนานเลย)
ช่วยเม้นท์ ช่วยโหวตให้เหมือนเดิมนะค่ะ ขอขอบคุณทุกคนที่อ่านนะ เช่น
fongnam_lookkhun/น้องแอม_ลูกคุนคะ/**อิมปายยาโกะ**/~Mono...Ko~ /เด็กตูดหมึก
เด็กแก้มใส
ส่วนใครถ้าเรายังไม่เอ่ยก็ต้องขอโทษด้วยน๊า เราก้อขอบคุณทุกคนแหละ
                                                                ***แปงการ์นอย***
จนกระทั่งวันหนึ่ง
“ตื๊ดๆๆๆๆๆ”เสียงโทรศัพท์ของแพรวดังขึ้นในขณะที่แพรวนั่งคุยกับเพื่อนอยู่ในห้องเรียน
แพรว-ฮัลโหลหวัดดีค่ะ
หญิงคนหนึ่ง-นั่นใช่แพรวรึเปล่า (ทำเสียงหาเรื่องมาก)
แพรว-นั่นใครอ่ะ (แพรวสงสัย ก็จะไม่สงสัยได้ไงก็พูดน้ำเสียงอย่างนั้นหน่ะ)
หญิงคนหนึ่ง-เธอไม่ต้องรู้หรอกว่าใคร แต่หลังเลิกเรียนเธอมาพบฉันหลังอาคาร 3 แล้วเธอก็จะรู้เอง
แพรว-อะไรนะ เฮ้ยเดี๋ยวดิอย่าเพิ่งวาง ตู๊ดๆๆๆ หญิงคนนั้นวางสายไปแล้วว
“(อะไรหว่ะเนี่ย)”แพรวคิดในใจ
“ใครโทรมาหรอแพรว”แตงกวาเพื่อนที่รู้ใจแพรวมากที่สุดในกลุ่มถามขึ้น
“อ๋อไม่มีมีอะไรหรอก” แพรวตอบเพื่อไม่ให้เพื่อนกังวล
“แน่ใจนะว่าไม่มีอะไร” แตงกวาย้ำอีกครั้งหนึ่ง**
“อืม” แพรวพยักหน้าบอกแพรว
และแพรวก็หันไปคุยต่อ แต่ก็ยังสงสัยอยู่++
เลิกเรียนแล้วสินะ******
แตงกวาเดินมาหาพี่ชาย ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกลุ่มของพี่ชาย
“พี่เพชร กลับบ้านยังวันนี้แตงกวามีการบ้านเยอะน๊าาา” แตงกวาบอกพี่ชาย
“เดี๋ยวค่อยกลับก็ได้นั่งทำที่โต๊ะพี่ไปก่อนหล่ะกัน”ก็ตัวเองหน่ะอ่านการ์ตูนยังไม่เสร็จอ่ะดิ
“ก็ได้ค่ะ”แตงกวาตกลง
*******************************
แพรวได้เดินมาหลังอาคาร 3 ตามที่หญิงคนนั้นนัดหมายไว้
“เอ๊ะ..อยู่ไหนน๊า “ แพรวบ่น
“ใครว่าเธอมารอ ชั้นหน่ะมารอเธอตั้งนาน” แนนลูกเจ้าของโรงเรียน กล่าวขึ้น
“เฮ้ย..แนน” แพรวตกใจ
“เป็นไง ตกใจมากเลยหรอ” ยัยแนนขู่
“ป่าวนี่ แล้วนี่เธอมีอะไรกับชั้น” แพรวพูด
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ ก็แค่จะมาตักเตือนคนไม่รู้จักเจียมเท่านั้นแหละ” แนนพูด
“อะไรหล่ะ ใคร !ใครไม่รุ้จักเจียม” แพรวถามด้วยอาการกลัวนิดๆ
“ก็เธอนั่นแหละ”
“แล้วเธอมีอะไรจะมาตักเตือนคนไม่รู้จักเจียมอย่างชั้นฮะ”แพรวถาม
“ชั้นก็แค่อยากเตือนสติให้เธอเลิกยุ่งกับพี่เพชรของชั้นซะ”
“เพชรไหนอ่ะ”
“ไม่ต้องมาทำเป็นตีหน้าซื่อเลยนะ ก็เพชรพี่ชายเพื่อนเธอนั่นแหละ” แนนเริ่มเอาตัวเข้ามาใกล้แพรวมากขึ้น
“ชั้นไปยุ่งกะเค้าตั้งแต่ตอนไหน” แพรวถาม
“นั่นแหละ..เธอไม่ต้องไปยุ่งกับเค้าแหละกัน เธอก็น่าจะรู้นะว่าถ้าเธอทำอะไรลงไปแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น” แนนขู่  แนนชี้หน้าแพรวแล้วก็เดินออกไป
ตอนนี้เธอคงไม่รู้หรอกว่ามีใครรู้เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ตั้งแต่ต้นแล้ว นั่นก็คือเพชรนั่นเอง พอดีเพชรจะมาเข้าห้องน้ำหน่ะ ก็เลยกะจะมาทักแพรวนั้นเอง แต่ตอนนี้เพชรเริ่มเป็นห่วงเป็นใยแพรวแล้วแหละ
“เฮ้..หวัดดี ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดียวหล่ะ” เพชรถามเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“อ๋อ..ไม่มีอะไรหรอก ชั้นกำลังจะกลับบ้านแล้วแหละ”แพรวก็ตอบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกัน
“งั้นกลับด้วยกันมั้ยหล่ะ ชั้นกับแตงกวากำลังจะกลับอยู่พอดี” เพชรชวนแพรว
“ไม่ดีกว่าชั้นกลับเองได้” แพรวเดินหันกลับบ้านไปเลยโดยที่ไม่พูดอะไรเลยสักคำ
***************
“วันนี้เป็นวันอะไรเนี่ย” แพรวนั่งบ่นกับตัวเองอยู่ในห้องนอน
“แล้วทำไม เราต้องไปกลัวยัยแนนนั่นด้วยหล่ะ ก็เราไม่ได้ไปยุ่งกับนายเพชรนั่นนิ”แพรวเริ่มคิด
“ใช่เราต้องสู้สู้ สู้ตาย” เอ๊ะประโยคนี้คุ้นๆนะ ก็เอามาจากเรื่อง full house ไง เพื่อนๆคงจำได้น๊าาา
และแล้วแพรวก็เผลอหลับไปในที่นอนอันแสนนุ่มของเธอ
“ก๊อก ก๊อก !! ยัยแพรวมีเพื่อนมาหาลูก” แม่ของแพรว บอกลูก
แพรวทำท่างัวเงียแล้วตอบว่า “ค่ะแม่ เดี๋ยวแพรวลงไป”
“ไหนอ่ะค่ะแม่” แพรวถามแม่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว
“อ๋อ..อยู่ในสวนหน้าบ้านหน่ะลูก” แม่บอกแพรว
“ค่ะแม่” 
แพรวเดินไปที่สวนหน้าบ้านตามที่แม่บอก และแล้วเธอก็ได้พบใครคนหนึ่งเข้า
“เฮ้ย พี่ดิว” แพรวทำท่าตกใจมาก
****************************************
นั่นแน่ เริ่มสนุกแล้วใช่ม๊าา พี่ดิวคนนี้จะเป็นใครแล้วเกี่ยวข้องอะไรกับแพรวนั้นต้องติดตามตอนหน้านะจร้าาา (หลังจากที่ไม่ได้อัพซะนานเลย)
ช่วยเม้นท์ ช่วยโหวตให้เหมือนเดิมนะค่ะ ขอขอบคุณทุกคนที่อ่านนะ เช่น
fongnam_lookkhun/น้องแอม_ลูกคุนคะ/**อิมปายยาโกะ**/~Mono...Ko~ /เด็กตูดหมึก
เด็กแก้มใส
ส่วนใครถ้าเรายังไม่เอ่ยก็ต้องขอโทษด้วยน๊า เราก้อขอบคุณทุกคนแหละ
                                                                ***แปงการ์นอย***
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น