Joob Joob Onii san

ลำดับตอนที่ #6 : We’are’PRD

บทที่ 4

We’are’PRD

By..smile

กรี๊ดดด!! ถึงหน้าบ้านเนสเล่แล้วตื่นเต้น  ทุกคนจะอยู่กับครบป่าวหว่า –O- 

และในที่สุดฉันก็ได้ย่างเก้าเข้ามาสู่เขตบ้านของเนสเล่ ในใจนี่ตื่นเต้น ทุ๊บๆ >O<

“นาย กลับไปได้แล้ว -*-” ฉันหั่นไปแว้ดโปรเจ๊กที่มองฉันอย่างเหมือนเดิม  - -

“อือๆ - - 4โมงเย็นจะมารับ” –O- ให้เวลาน้อยไปม่ะ นี่ก็9โมงแล้ว น่ะ อยากอยู่กับเพื่อนนานๆจัง>w< แต่ก็ชั่งเถอะ ทำเวลาต่อไปนี้ให้มีความสุขก็พอ

“จ้า ^O^”

ตึก ๆ ๆ ๆ

กริก!

“แฮปปี้เบริดเดย์ นังหอยยยยยย!! >3< มีความสุขมากๆ น๊ะ”  อร๊ายยย!! T^T นี่มันเลยวันเกิดฉันไป2อาทิตย์แล้วน่ะ ย่ะเพิ่งมาให้ แต่ฉันดีใจมากกก!!!!

“เอาหอยออกไป -*-” 55+ อันนี้รับไม่ได้

“อ๊านี้ เค้กตั้ง3ปอนด์แน่ะ รู้ว่าแกต้องกินไม่อิ่ม -3- แพงน่ะย่ะ” เจแพน เพื่อนสนิทคนแรกพูด

เพื่อนฉันน่ะมี 5 คนน่ะ ฉันก็1ในนั้นด้วย

เนสเล่: ยัยขี้บ่น

กิลล์: เพื่อนชาย(50%)

เจแพน: เจ้แกรวย

โนเน: ยัยเฉิ่ม!

“แหมๆ แก็รู้อยู่ ฮ่าๆๆๆ >O<” เข้ามาถึงตัวบ้านก็รับถึงบรรยากาศเก่าๆ พูดแล้วซึ้ง เวลาที่อยู่กับเพื่อน มีความสุขจัง

“แล้วนี่แกมาทำไมย่ะ นานๆทีมา -*-” ยัยเนสเล่พูดตัดบท

“มีเรื่องจะมีปรึกษาง่ะ T^T”

“เรื่อง ผู้ชายคนเมื่อกี้รึป่าว??” รู้ทันอีก อีกิลบ้า! แอบเห็นหลอ ย่ะ- -

“อือ -3-”  อร๊ายย! ตอบไปแล้วๆ>///<

“แฟนแกเหรอ ?” ใช่ย่ะ อยากตอบแบบนี้^////^

“ไม่ใช่ย่ะ ยัยโนเนบ้าๆๆๆๆ >O<”

“แล้วไงๆๆๆ >O< อิจฉาแกง่ะ” เมื่อกี้ยังทำเข้มเลย เนสเล่ - - พวกแกนี้จะรู้เรื่องของฉันเยอะไปแล้วน่ะย่ะคิดถูกมั้ยเนี่ยที่มาปรึกษาพวกนี้ แต่ละพูดกันทำเอาฉันซะเขว -3- แถมยังไปพูดถึงโปรเจ็กอย่างโน้นอย่างนี้อีก - -

ฉันได้แต่นั่งแบ่งเค้ก กินๆ รอพวกนั้นบ่นเสร็จก่อน - -

“อ๊า เข้าเรื่องเลยๆ >O<” ขอบคุณเจแพน แต่สายไป- -‘

“ไม่เป็นไรเราเพื่อนกัน 555” ยังไม่รู้สึกๆ เด่ะตบคว่ำเลยนิ

“คือว่าน่ะ คนนั้นน่ะชื่อโปรเจ๊ก เขาเป็นลูกของเพื่อนพ่อของฉัน แล้วเพื่อนพิ่ก็ให้เขามาอยู่บ้านฉันง่ะ”

“เห้ย! แล้วแกนอนเตียงเดียวกันป่ะ?” ไอ้กิล แกคือนางฟ้า  = =

“อือน่ะซิ” >////< พูดแล้วเขินๆ

“แกเสร็จยังเนี่ย”

“ปากดียัยโนเน -3- แต่....ก็อยากอยู่ 5555”

“5555”

เริ่มจะออกนอกเรื่องเรื่อยๆ และ –O-

“อ๊าย ไม่ใช่ๆ เข้าเรื่องก่อนๆ” ดีน่ะฉันชักได้ทันไม่อย่างนั้นฉันคงร้องไห้ขี้มูกโป่งแน่ๆ

........

“ต่อๆน่ะ เรื่องนั้นอ่ะถูกแต่ฉันยังไม่ได้ ได้เสียกับเขา -.-แล้วฉันอ่ะอยู่กับเขามาได้2วันแล้วหล่ะ ฉันรู้ศึกแปลกๆยังไงไม่รู้ง่ะ T^T เมื่อเช้าน่ะฉันตื่นนอนมาไม่เห็นเขาอยู่บนเตียงฉันเลยตะโกนเรียกหาเขาด้วยดังมากๆเลย  ทั้งๆที่เมื่อคืนฉันไล่เขาไปนอนที่โซฟา ฉันต้องเพล้อไปแล้วแน่ๆ T^T พวกแกช่วยฉันหน่อยน่ะ” ฉันเล่าความเป็นมาทั้งหมดอย่างแจ่มแจ้งทั้งเรื่องนอนกับเขา ตะโดนเรียกเขา

“ฉันว่าแกคงชอบเขาหล่ะมั้ง”

“ไม่ใช่ซักหน่อย กิลแกปากดี - -” กิลนี่แหละที่เรียกฉันหอย ปากดีจริงๆตบให้คว่ำแล้วไปหมกในห้องน้ำชิบ

“มันก็ ไม่แน่น่ะฉันว่า =.=’’ อย่ามาเสริมได้มั้ยฮ่ะ โนเน

“อืมๆ”<< เจแพน

“ถ้าอยากรู้ขนาดนั้นก็มาพิสูจณ์กัน กล้ามั้ยล่ะสมายล์ ?” เนสเล่พูดอย่างนี้ฉันแพ้ทุกที T^T

“เอาๆๆๆๆ” เสียงสมทบอีก3ตัว ฉันจะพาแกไปรับถ้วยดาราเสริมยอดนิยมประจำปีเลย

................

ไม่กล้าจะพูดเนสเล่น่ะ เซ้นแม่ยจะตายไปเคยทักว่าฉันจะตกคณิต ฉันก็ตก T^T แล้วมาทักว่ารักพี่ชายตัวเองอย่างนี้ โอกาสสูงมากที่จะเป็นจริง อ๊ากกก จะทำไงดีๆๆๆๆ

“สมายล์แกเคยหวั่นไหวเวลาอยู่กับเขาบ้างรึป่าว” อยู่โนเนก็โพล่งขึ้นมา ทำเอาฉันสดุง T^T

“แหม มันก็แน่ซิ ผู้หญิงกับผู้ชายนน่ะเฟ้ย ถ้ากระเทยอ่ะว่าไปอย่าง -*-” ฉันพูดถึงตุ๊ดแล้วคิดถึงหน้าอีกระเทยนั้นจริงๆ อยากจะเอาหมาเน่ามาฟาดหน้ามัน

“อย่างนั้นเหรอ ฉันว่าไม่ใช่หรอก พี่ชายกับน้องสาวหวั่นไหวมันหน้าแปลกน่ะ” เจแพนผู้ซึ่งพูดมาทำให้ฉันคิดคำอ้างไม่ถูก T^T

“แต่ไม่ใช่พี่ ทะ แท้ซักหน่อย”

“ถ้าแกคิดว่าเขาเป็นพี่แกก็จะไม่หวั่นไหว” โนเนพูดมีหลักการก็ครั้งนี้แหละจ้า

ตึบ!!! เนสเล่ทุบโต๊ะดัง ตึบ ยังก็เพิ่งได้ไปเลยการต่อสู้อะไรอย่างงี้มา

“ถ้าอย่างนั้น PRD mission เริ่มได้ฉันจะพิสูจณ์เองว่าแก * */(ชี้มาทางฉัน) กับพี่ชายแกไม่ได้ชอบกัยเพราะฉะนั้นแกต้องทำๆๆๆ!! เข้าใจป่ะ ?”  มันออกแนวบังคับมากกว่าน่ะ T^T

“ค่ะ TOT”

THE★FARRY