คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Wrong'say ฉันเป็น...หวงนาย!
บทที่ 3
ฉันเป็น..หวงนาย!!>////<
By..Smile
ตอนนี้ฉันกลับมาถึงบ้านแล้ววว >O< กินข้าวเช้าตอน5โมงเย็น ครั้งแรกในชีวิตTOT แล้วก็จะกินข้าวเที่ยงตอน 3 ทุ่ม ข้าวเย็นก่อนนอน(ยังจะกินอีก - -)
กว่าจะหลับมาถึงบ้านอีกนี้ก็ 1 ทุ่มแล้วรีบไปอานน้ำทำกับข้าวดีกว่า >O</
โครมๆๆๆ ซ่า!!!ซ่า!!
ลั้น ลา ลา ล๊า ~
กริ๊ก! สดชื่นจังเลย ฮ่ะๆ >w<
เอ่ออออ ว่าแต่โปรเจ๊กหายไปไหนหล่ะนั้น หรือว่าเขาจะเป็นนินจา *O* เก่งเกิดไปแล้ว
= = เขาจะเป็นนินจาได้ยังไงทำไมฉันโง่ขนาดนี้น่ะ
ช่างเขาเถอะรีบไปทำข้าวเย็นดีกว่า
ห้องครัว
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงวันที่จะได้ทำอาหารเลี้ยง ผู้ชาย >///////<
จะทำอะไรดีน๊า~? >w<
เอิ่ม ๆ ๆ ๆ ปิ๊งป่อง!
ทำผัดกระเพราไข่ดาวก็ได้ฉันพอทำเป็น และชอบกินเป็นส่วนตัวด้วยแหละ ฮิๆ
เอาล่ะ อันดับแรกก็ต้อง เด็ดผักกระเพรา หั่นหมู และทำโน้นทำนี้ทำนั้น บราๆๆ
ว้าว เตรียมของเสร็จแล้ว
เอาขั้นต่อไป ใส่น้ำมั้นให้ร้อนๆๆ >O< อ๊าฉันลืมเตรียมน้ำนี่หน่า หวาย ต้องไปน้ำก่อนๆ
ซู่~~~~~~~~~~~~~~!!!!!
ได้และ เร็วมาก พอดีน้ำบ้านฉันมันไหลแรง!!
ตึกๆๆๆ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด กระทะไหม้!
ตึกๆๆๆๆ!!!!!
กึก
“กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!!!!” TOT
โครมมมม!!!!!!!!
“กรี๊ดดดด!! ร้อนๆๆๆๆๆๆๆ น้ำ!!! TOT” ตอนนี้ฉันได้แต่สบับมือ พั๊บๆไปมา ก็ดันไปสดุดรักของโปรเจ๊ก >///< ไม่ใช่! ไปสดุดอะไรไม่รู้มือเลยลงไปในกระทะแทนหมูโดนน้ำมัน เจ็บมากก T^T
“เห้ย! เธอเป็นอะไรน่ะ!?” อ๊า โปรเจ๊กวิ่งมาดูฉันทันทีที่ได้ปล่อยเสียง กรีดร้องอันหน้าพิศวงออกไป TOT
“นะ นะ มือๆ ไปโดะ”
“เห้ยทำไมมือพองได้ขนาดนี้เนี้ย” ก็กำลังจะบอก - - แทรกทำไมหล่ะ
“น้ำมันลวกมือฉัน TOT” น้ำตาเม็ดเล็กเม็ดน้อยหยดลงมาอาบแก้มจนเปียกไปทั่วหน้า มันรู้สึกเจ็บมากกว่าเมื่อกี้อีก TOT ฮือๆ
อยู่โปรเจ๊กก็.....กอดฉัน O___O!แถมเอามือลูบหัวเบาๆอีก
ตอนนี้ฉันอยู่อ้อมกอดเขากี่นาทีแล้วเนี่ย ทำไมถึงไม่รู้สึกตัวเลยอ่ะ >/////< ฉันได้ซบอกของพี่ชายสุดหล่อโฮกกก!! >w< แล้วเขาจะทำอะไรฉันเนี่ย
ซู~~~
“กรี๊ดดด!!! แซบน่ะ” อยุ่ๆฉันก็ผลักตัวออกจากเขาแล้วก็สบับมืออย่างแรง ถ้าเลียได้เลียไปแล้ว T^T เขาแกล้งฉันเหรอ ?
“= =ทนไม่ได้หรือไง เดี๋ยวมือก็ยิ่งบวมหรอก รีบไปล้างเลย” แง่ะ เย้ ฉันมีพ่อใหม่แล้ว -*-
“แต่มันเจ็บน่ะ T^T” โอ่ย! จะร้องไห้แล้วน่ะ
“เอาเถอะ เจ็บแปปเดียวเดี๋ยวจะทำแผลให้- -”
“นายทำเป็นเหรอ”ไม่ได้ถามลุงว่าเขาจบหมอเหรอ = =
ฉันพยักหน้าเพื่อให้เขารู้ว่า อือก็ได้ (แอบตีหน้าเศร้าด้วย)
ซู~~~~
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ >O< อ๊าแซบจริงว่อย ยิ่งกว่าขี้จักรยาม3ล้อล้มอีก TOT
“นะ นายแล้วกระทะล่ะ T^T” ไหม้รึยังหว่า???
“เป็นห่วงตัวเองดีกว่ามั้ย - - ปิดแก๊สแล้วหล่ะ”(เห็นด้วยล้านๆจ่ะ)
แล้วเขาก็พาฉันมาบนห้อง*O* เพื่อมาทำแผล กลัวจังเลยวุ้ย>w<
หลับตาปี๋ๆ >O< กลัวๆ
“กรี๊ดดด!! แซบบบง่า T^T เบาๆหน่อยซิ” อยู่ก็เอาน้ำยาแอลกอฮอล์มาเช็ดฉันก็สะดุ้งน่ะซิย่ะ T T
“นิดเดียวๆ พูๆ” อร๊าย! .///. อยู่เขาก็ก้มลงมาเป่ามือฉันเบาๆ >///< มีความสุขจังเลยยย >O<
หลังจากนั้นก็เอาผ้ามาผันให้ฉัน น่าจะเป็นผ้าของเขานั้นแหละ
“งั้นฉันไปทำอาหารเย็นก่อนน่ะ ไม่รู้ว่าจะกินทำไมในเมื่อเพิ่งกลับมาจากร้านอาหาร- -” อย่ามาบ่นฉันน่ะ นายนั้นแหละผิดที่ตามหาฉันช้า ชิ! นึกแล้วแค้นๆ-*-
เฮ้อ~ มีพี่ชายก็ดีไปหน่อยน่ะ ถ้าไม่มีเขาฉันคงทำอะไรไม่ได้ -3- ชักจะเริ่มรักเขาซะแล้วซิ.....อ๊า! ไม่ได้ๆรักเขาไม่ได้เขาเป็นลูกของลุงเลยน่ะ ไม่ๆ! ห้ามคิดอย่างนั้นเด็ดขาดน่ะยัยสมายล์รีบลงไปดีกว่า
“ข้าวเสร็จยังๆๆๆ >O<” *O* นั้นเขาทำเหรอ วี๊ดว๊ายๆ ทำไมทำได้หน้ากินขนาดนั้นน่ะ แถมยังทำผัดกรพเพราต่อจากฉันอีก- -
“อ่าๆ เสร็จแล้วมากินได้” >w< อาหารที่รอคอยตอนนี้เหมือนเจ้าหญิงยังไงไม่รู้ โปรเจ๊กมานั่งๆข้างๆฉัน เขาบอกว่าเดี่ยวป้อนเอง มือบวมขนาดนั้นทรมานป่าว>w< ทำไมน่ะๆ
ง๊ามมมมม~ >[]<
อัม ๆ
งามๆ
“อ่ะหมดแล้ว = = ต้องให้ประเคนน้ำให้มั้ย?” ที่จริงก็อยากกกก
“เอาหลอดมาก็พอค่ะพี่ชาย ;)”
“เหอะๆ อือๆ”
หลังจากที่เขาเอาหลอดมาเขาก็ไปกินข้าวบนห้องแถมยังขอเล่นคอมของฉันอีกแล่ว - -ชักสงสัยแต่ช่างกับเขาเถอะ -3-
เอ่อ! แต่ถ้าฉันปวดฉี่ขึ้นมาหล่ะจะทำยังไง -////- อร๊าย ทะลึ่งๆม่ายยย!! >/////////<
ไปนอนดีกว่าฮิฮิ คืนนี้น่าจะหลับฝันดีน่ะ >w<(ภาวนาให้เป็นอย่างนั้น)
“นี่นายคืนนี้นายไปนอนที่โซฟาน่ะ นี้คือคำสั่ง-*-” ฉันจะได้หลับฝันดี ><
“เออๆ ก็ได้ไปรอรเถอะ” ^U^/ เย่ๆ
“ห้าวววว~ ตื่นๆ /><\” อ่อยเวียนหัวชิบ โปรเจ็กหล่ะ โปรเจ๊ก >O<เขาหายไปได้ยังไง เห้ย!
“โปรเจ็ก!!!อยู่ไหนนนน TOT” ฉันตะโกนดังลั่นเมื่อไม่เห็นเขาอยู่บนเตียง
“- -เป็นอะไรของเธออีก ก็มห้ฉันมานอนโซฟาไม่ใช่เหรอ” เออโน่ะ เห้ย!สมองฉันเป็นอะไรมากรึป่าวเนี่ยย ใครก็ได้บอกที ฮือๆ~อ๊ากกกก!!!
“เป็นเอามากน่ะเธอนี่” มากๆๆๆเลยแหละ T^T
“เอาเป็นว่าวันนี้ก็ไปหาเพื่อนซิ มีอะไรจะได้ปรึกษา - -” อือไปหาเพื่อนดีกว่า T^T ฉันน่าจะเครียดจริงๆ ไปหาใครดีหล่ะ เอิ่ม......เนสเล่! เนสเล่ แกต้องช่วยฉันได้แน่นอน!
ความคิดเห็น