ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ข้อเสนอ
...."ว่า ยัไ ุ ิิศัิ์ ุะยอมยลูสาวให้แ่านับผมไหม" ผมำลัอายสูวัยอายุ 50 ปี ้ายสายาุัน ผม 'นาย ราวิท รันไลูล' นัธุระิ วารุ่พุ่แร ผู้วบุมบริษัทอสัหาริมทรัพรายให่ที่สุในประเทศ ำลัเราอลูสาวเพื่อใ้หนี้สินอพ่อเาที่ะล้มละลายอีไม่้า และนั้น่เป็นอันีที่ะไ้ัว แอนนา มา ผู้หิที่ผมเฝ้าามหาเธอมาแสนนาน
"ือ ว่าเธอยัเ็อยู่นะรับ เปลี่ยน้อเสนอไ้ไหมรับ ผมอร้อนะรับ"ายสูวันอบ้วยสายาอ้อนวอนเา แ่มีรึเาะยอมแพ้
" ผมไม่มี้อเสนออื่นใหุ้หรอนะ ลยัไรับ "
ายสูวัยมอหน้าเาอย่ายอมแพ้ ่อโะา เลยอบออไป"ลรับ" เมื่อโรมันไ้ยินำอบนั้น แล้วยิ้มที่มุมปาอย่าพอใ "ลูสาวยุะมาเมื่อไรรับ" าวสูวัยอบลับอย่าหวั่นใ " อี 3 วันรับ" พอไ้ยิมำอบบ็พยัหน้าอย่าพอใ
"ผมให้ เวลา ลูสาวุ 1 สัปาห์ แล้วผมะัานแ่านที่บ้านอผมที่ริมทะเล ลามนี้นะรับ"
ิิ มอ นัธุระิหนุ่มแล้ว เบิาว้าอย่าใ "มันไม่เร็วไปหน่อยหรารับ "
"ไม่เร็วไปหรอรับ ำลัพอี ผมมีาน้อสะสานะรับ เิรับ" นัธุริหนุ่มมอายวัยลานอย่าหุหิ ายวันลานถึับนิ่ไป มีรึนเป็นพ่อะไม่หวลู แ่ถึอย่านั้น็เทอะ
"ผมออะไรสัอย่าไ้ไหมรับ"ายหนุ่มถึหันหาลับมามอ้วยแววาที่นิ่สนิท
"ว่ามา" ้วยแววาที่มุ่มั่น "ผม...ผมอแุู่แลลูสาวผมให้ี อ่อนโยนับเธอให้มาๆๆ สัาับผมไ้ไหมรับ" ้วยแววาห่วหาอาทอน่อลูสาวอเา ทำให้ 'โรม ราวิท รันไลูล ' อบลทันที เมื่อาววัยลานออไป ทำให้ห้อทำานอเานิ่สบลอีรั้ แล้วหยิบรูปภาพาลิ้นัออมา แล้ว รูปหิสาว น่าาสะสวย น่ารัสใส ยิ้มอย่าร่าเริ ทำให้ายหนุ่มยิ้มออมามอรูปนรหน้าอย่าอ่อนโยน
..สามวัน่อมา...
หิสาว ร่าบา าลมโ หน้าาสวยสะุา น้อเหลียวหลัลับมามอ แอนนาเินออมาาสนามบิน แล้วมอหานับรถอพ่อ ที่อไว้ริมถนน เมื่อเห็นันั้น ร่าบาึเินไปหารถ แล้วเปิประูเาไป ็พบพ่อ อัวเออยู่้าใน ทำให้ใบหน้าอหิสาว ยิ้มีใ แล้วโผอนเป็นพ่ออยาิถึ "ุพ่อสบายีไหมร๊ แอนนาิถึุพ่อทุวันเลย ุพ่อเป็นอะไรหรือเปล่าร่ะ ทำหน้าาุพ่อไม่ีเลบ ุพ่อเป็นอะไรหรือป่าวร่ะ"
ายสูวัยมอหน้าลูสาวสุที่รัอย่าทุ์ใ วามรู้สึที่เ็บเอาไว้็พัทลายออมา น้ำาอนเป็นพ่อไหลออมาเมื่อมอหน้าลูสาวอย่ารู้สึผิที่่อไปนี้ะไม่ไ้เห็หน้าลูสาวอนอี 21 ปีแล้วสินะที่เาเฝ้าทะนุถนอมมา เารัลูสาวสุหัวใ ถ้าลูสาวไม่ยอมเาะรับะารรมเพียผู้เียว
"ุพ่อเป็นอะไรร๊ ุพ่อร้อไห้ทำไหม " หิสาวมอหน้าบิาแล้วหยิบผ้าเ็หน้าับน้ำาให้นเป็นพ่อ
"พ่ออโทษ...... พ่ออโทษ.......ฮือออออ" หิสาวมอหาพ่ออัวเออย่าประหลาใ "พ่อ อโทษแอนนาทำไหมร๊ พ่อเป็นอะไรหรือป่าว พ่อบอแอนนาไ้นะร๊"
หิสาวถามออไปอย่าสสัย " ... ธุระิอเราล้มละลาย เราิหนี้มหาศาล รอบรัวเราไม่มีเินใ้หนี้ แม้แ่บ้านเรา่แทบะไม่มี.....พ่อออะไรสัอย่าไ้ไหมลู"
เบิาว้าอย่าใเมื่อนเป็นพ่อพู "ไ้ร๊"
แล้ว็สูลมหายใเาปออย่าลึๆ "พ่อ อยาให้เราแ่าน เพื่อพะยุ บริษัท และ หนี้อเราไว้ พ่อไม่มีหนทาแล้ว พ่ออโทษ "
เมื่อไ้ยินำที่พ่อบัเิเล้าพู ทำให้หิสาวร่าบา๊อทันที นี้มันอะไร มันเิอะไรึ้น หิสาวมอบิาอนอย่าหมหนทา "ุพ่อ..." หิสาว เอ่ยเรียุพ่อ เบาๆ
นเป็นพ่อเมื่อเห็นหน้าลูอย่าสับสนปวใ ึัสินใพูออไป " ถ้า ลูไม่แ่่ไม่เป็นไรลู พ่อไม่อยาบัับลู "
หิสาวรีบเยหน้ามาบอ ่อนะัสินใออไป "ล ่ะ พ่อ หนูะทำเพื่อ พ่อไม่้อเป็นห่วนะร๊" แล้วยิ้มให้บิาอนเอ
แม้สิ่ที่เธอัสินใไปมันือวามสุอเธอทั้ีวิอยู่ันไป็รัันไปเอนั้นแหระ ลอารเินทามันทำให้เธอิอะไรไม่ออปวหัว สับสน มึน ไปหมับีวิัวเอะทำไไ้เพื่อรอบรัวแล้วเธอยอมทำทุอย่าให้ีที่สุัเพ้ออยู่ในใ
...............................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น