คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : The Frozen Heart :: 01 Black latter
everything is untrustworthy [ทุกอย่างนะมักจะ … ไม่น่าไว้วางใจหรอกจะบอกให้!!(แม้แต่หนังตาซ้ายกระตุกก็ไม่น่าไว้ใจหรอก)]
ก็แค่ซองจดหมาย จ่าหน้าซองถึงตัวเอง เท่านั้นแหละ ถ้ามันไม่บังเอิญเป็นสีดำและส่งมาในวันศุกร์ที่ 13 ฉันจะไม่มานั่งเครียดอยู่เยี่ยงนี้หรอก จริงๆนะ
ซองจดหมายสีดำที่ปิดผนึกอย่างดี ถูกเปิดออกอย่างไม่ใยดีนัก จะเรียกว่า กระชากเลยก็ว่าได้ ร่างบางเจ้าของเรือนผมสีมรกตดูจะลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตัดสิใจเปิดอ่าน แต่มิวายหนังตาซ้ายมันกระตุกพิกล ว่ากันว่า ขวาร้ายซ้ายดีสินะ แต่สำหรับฉันแล้ว ขวานะร้าย และซ้ายนะ ซวย
มันคงจะมิใช่จดหมายลูกโซ่ที่ให้ส่งต่อๆไปหรอกนะ
ก็แน่ละ ที่ได้รับมาฉันยังเขียนไม่ครบสามร้อยฉบับเลย
ถ้าเอามาเพิ่มอีกได้ตายแน่ …
จะว่าไปต้นเหตุของจดหมายก็มาจาก เหตุการณ์ในตอนเย็นของวันนี้นี่นา
กรุ๊งกริ๊ง~ เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น ทำให้คนตัวเล็กที่กำลังใจจดใจจ่ออ่านหนังสือการ์ตูนอยู่ภายในบ้านสะดุ้งแล้วรีบวิ่งไปเปิดประตูบ้า
“ดีจ้า” เด็กชายตัวเล็กอายุไม่น่าจะเกิน สิบสี่ยืนยิ้มกว้างให้เธออยู่หน้าประตูบ้าน เรือนผมสีพิสุทธิ์ยาวระต้นคอช่วยเสริมความน่ารักเข้าไปอีก (แถมทำเสียงหยังกะนักฆ่าตัวเปี๊ยกบางคนที่หน้าหมั่นไส้)
“กลับมาแล้วครับ” เด็กหนุ่มอีกคนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่งพร้อมรอยยิ้มน้อยๆ เรือนผมสีดำดูจะยาวไปนิดแต่ถูกมัดรวบเอาไว้อย่างหลวมๆ แลดูคล้ายทรงสับปะรด(?) จากการ์ตูนที่พึ่งอ่านมะเมื่อครู่ … ผมที่เหลือนั้นก็ ปรกหน้าเล็กน้อย อา หล่อนะเนี่ยอีกคนก็น่ารักสุดๆ เฮ้ย นั้นน้องนะ ฉันสะบัดหน้าเล็กน้อย เพื่อไล่ความคิดแปลกๆ สงสัยต้องอยู่ห่างจาก สุกี้จังแล้วละ …
ชิ โรมจะสูงไปไหนฟ่ะ ได้ข่าวแกเป็นน้องฉันนะยะ
ริว จะน่ารักไปไหน ได้ข่าวหนูเป็นเด็กชายนะเฟ้ย
อา อย่าไปสนใจจิตใต้สำนึกเลย…
อา ในที่สุดก็กลับมา พี่หิวแล้วละริว ไปทำกับข้าวได้แล้วละ ของก็เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว ฉันบอกน้องชายคนเล็กของบ้าน
คงไม่ได้บอกสินะว่า ฉันเป็นพี่ใหญ่ของบ้านที่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง งานบ้านหน้าที่โรม พวกทำกับข้าวหน้าที่ริว กินและนอนหน้าที่ฉัน
“เพราะแบบนี้แหละ เจ๊แกถึงขายไม่ออก” โรมหันไปกระซิบกับเรียวและหัวเราะกันสองคน
ชิ ฉันเดาะลิ้นอย่างไม่บอใจ ในมือกางหนังสือการ์ตูน[วาย]ที่ซื้อมาจากพี่สาวคนสวยคนหนึ่งอยู่ จะทำอะไรก็ไม่ได้ เดี๋ยวจะอดข้าวซะเปล่าๆ
“เจ๊ มีคนฝากจดหมายมาให้นะ” ริวยื่นซองจดหมายสีดำให้ฉัน ก่อนจะขึ้นไปข้างบน
จดหมายสีดำ!!
Usbdl dfgjsp
๑๔. ๑ – ๔.๒ + ๒.๑
ที่อ่านจดหมายฉบับนั้นจบ ฉันเผยยิ้มออกมาน้อยๆ จดหมายสีดำ กับหมึกสีแดง เป็นเค้าไม่ผิดแน่ Dady [แด๊ดดี๊] แม้จะไม่มีการลงบันทึกชื่อหรืออะไรต่างๆ แต่คนที่จะทำแบบนี้ได้ก็มีแต่เค้าละ … รวมถึงรหัสลับนั่นด้วย
.
.
.
.
แว่นตาสีดำถูกสวมเข้ากับใบหน้าเนียนสีขาวใส หญิงสาวร่างเล็กยังคงจ้องจดหมายอย่างใจจดใจจ่อ เป็นเวลาร่วมชั่วโมงแล้ว บัดนี้เป็นเวลากว่าสี่ทุ่มเห็นจะได้
แล้วถ้าหาก ลองเอาตัวก่อนหน้านั่นของศัพท์ละ ร่างบางขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย ในมือจดยุกยิกคำศัพท์ไม่เป็นประโยคทั่วแผ่น ก่อนจะเขียนคำว่า Black และ Back ลงไป แบล็กเหมือนกันนี่นา จดหมายสีดำส่อถึงคำว่าแบล็ก ซึ่งเสียงเหมือนกับคำว่าแบล็กที่แปลว่า กลับ
U = T S = R B = A D = C L = K = Track
D = C F = E G = F J = I S = R P = O = Cefiro
ที่ราบสูง ทรักซิฟิโอ้
หญิงสาวยิ้มออกมา อย่างน้อยก็รู้ที่หมายแล้ว รหัสตัวเลขนั่นนะ ช่างหัวมันก่อนละกัน!!
อา ฉันยังไม่ได้บอกสินะว่า ฉันไม่ใช่นักเรียนมัธยมปลายปีหนึ่งธรรมดานะ
อา และยังไม่ได้บอกใช่มั้ยว่า ฉันทำงานส่งน้องและตัวเองเรียนนะ
อา และยังไมบอกใช่มั้ยว่า งานนี้นะ คืออะไร
มนุษย์เราก็ต้องมีความลับที่ต้องปิดบ้างสิ จริงมั้ยละ
คฤหาสน์สีเทาหลังใหญ่ ถูก ปรกคลุมไปด้วยต้นไม้และเถาวัลย์นับร้อยๆที่เบียดเสียดยัดเยียดกันอยู่อย่างแออัด กำแพงของคฤหาสน์เกือบทั้งหมดต่างถูกเถาวัลย์เกาะเกี่ยวไว้จนดูคล้ายกับว่าเป็นสีเขียว ราวกับว่าคฤหาสน์หลังนี้เป็นส่วนหนึ่งของพวกมัน
มิน่าหล่ะ .... ก็สงสัยอยู่แล้วเชียวว่าทำไมค่าจ้างสำหรับงานนี้มันถึงได้แพงนัก
อา ที่นี่หรอก คฤหาสน์ที่ว่า วังเวงกว่าที่คิดนะ หญิงสาวได้แต่คิดสาปแช่งตัวเองที่ดันไขปริศนาตัวเลขนั่นออก ทำให้การที่จะเดินทางมาตอนเช้านั้นเป็นอันโมฆะ บรรยากาศโดยรอบเลยดู …. อย่างที่เห็น สาเหตุที่ต้องเดินทางมาในเวลานี้ก็คือ หนึ่งเพราะเด็กบ้าพวกนั้นอยู่บ้านไงเลยต้องอยู่ดูแลไงตอนนี้หลับไปแล้วละ คอยดูนะ กลับถึงบ้านเมื่อไหร่ จะไล่ให้ไปอยู่กับสึกิโยะจังเลยคอยดูสิ!!ส่วนอีกสาเหตุหนึ่งนะหรอ หญิงสาวพูดได้เท่านั้นละ ก่อนจะมีไอเย็นแผ่ออกมาจากประตูดุจหมอกควันราวดรายไอซ์ก็ไม่ปาน
บรรยากาศโดยรอบสร้างความรู้สึกให้นึกถึงหนังสือสยองขวัญที่เคยอ่าน
เมื่อเหล่าวิญญาณร้ายที่เต็มไปด้วยความอาฆาต และความพยาบาท ต่างฟื้นคืนชีพขึ้นมาจากพันธนาการแห่งความมืดของผู้วายชนม์อีกครั้ง การไล่ล่าอย่างโหดเหี้ยมจึงได้เริ่มต้นขึ้น เหล่าผู้มีชีวิตที่ตกเป็นเหยื่อจำต้องทำทุกวิถีทาง เพื่อที่จะดิ้นรนให้มีชีวิตรอดจากฝันร้ายที่ไร้ซึ่งทางหนี
แถมอีกนิดนะ
ทางด้านสองหน่อผู้ถูกกล่าวถึง
ฮัดชิ่ววววว!!
โรมและริวหันมามองหน้ากัน
ก่อนจะคิดว่า ในห้องคงมีฝุ่นเยอะละมั้ง ก็เล่นไม่ได้ทำความสะอาดมาเกือบสองอาทิตย์แล้วนี่
ฮา แม่นางสุกี้คือใครอ่ะ # โดนเสย
ตัวอย่างตอนต่อไปนิดดีกว่า …
ในเมื่อเข้าทางประตูไม่ได้ นั้นฉันปีนกำแพงก็ได้ฟ่ะ !! นี่คือคำบอกเล่าของโจรมือใหม่(?)
และรหัสลับปริศนานั่น มันคืออะไรกันแน่นะ คอยดูฉันจะต้องไขปริศนานั่นให้ได้ เพราะ
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว!!
อ้อ ใครสามารถไขปริศนาตัวเลขนั่นได้บ้างค่ะ!!
๑๔. ๑ – ๔.๒ +๒.๑
ความคิดเห็น