ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4
"ฮือ~ ฮือ~ (ร้องไห้โดยไม่มีเสียงแต่น้ำตาไหล) ทำยังไงดีเหลือแค่วิธีเดียวก็คือไปขอร้องให้อาเรย์ช่วย เพราะแค่หาทางออกจากวังคนเดียวยังไม่เจอ แต่ว่ายังไงฉันก็ไม่ไปขอร้องอาเรย์หรอก ต้องหาทางออกให้ได้ สู้ตาย "
3 ชั่วโมงผ่านไปค๊า~
"แฮ่ก แฮ่ก ทำไมมันยังหาทางออกไม่เจอเนี่ย! >.< " 'ให้อาเรย์ช่วยสิ' อยู่ดีๆสมองก็สั่งให้ฉันไปขอความช่วยเหลือกับอาเรย์
"ขอร้องอาเรย์เหรอ... ไม่ ไม่ ไม่ได้ ฉันต้องไม่ขอร้องให้อาเรย์ช่วยเด็ดขาด.... ง่า~ ไม่ขอ ขอ ไม่ขอ ขอ..
(นับนิ้วในการทายใจตัวเอง) ขอร้องเหรอ T^T ช่วยไม่ได้ไปขอร้องอาเรย์ก็ได่้ ว่าแต่....ห้องของอาเรย์มันห้องไหนเนี่ย!" พูดเสร็จก็ต้องมาเริ่มหาห้องของอาเรย์อีก เหนื่อยนะเนี่ย T.T
ผ่านไปอีก 1 ชั่วโมง~
แอ๊ด... เย้! >w< เจอห้องของอาเรย์สักที กว่าจะเจอห้องของอาเรย์ก็กินเวลาไปเยอะเหมือนกันนะเนี่ย
ตุบ... (เสียงปิดประตู)
"เอ่อ....อาเรย์ อาเรย์ หลับรึยัง..."พูดที่คล้ายๆกับกระซิบแต่ดังกว่านิดหน่อยและก็เดินไปที่ข้างเตียงของอาเรย์
"......."
"อาเรย์...ฉันจะมาขอร้องนายให้พาฉันออกจากวังและฉันจะยอมเป็นข้ารับใช้นายจนกว่านายจะพอใจน่ะ"
"......."
"....อาเรย์~ฉันรู้นะว่านายฟังอยู่นะ อย่ามาแกล้งหลับนะ - - "
"รู้ด้วยเหรอว่าผมแกล้งหลับน่ะ ^ ^ " อาเรย์พลิกตัวมาอีกด้านก่อนจะพูด
"ก็ใช่น่ะสิ" ที่รู้ว่านายแกล้งหลับก็เพราะฉันเจอมาบ่อยจากเพื่อนๆ อย่างเช่น ฮานะ ไง ^w^
"ผมกะไว้แล้วว่า คุณมาโดกะจะต้องมาขอร้องผมแน่ๆ และขอตกลงก็ไม่คัดค้านใช่ไหมครับ ^ ^ "
"เอ่อ...อืม - -; " หลังจากที่ฉันพูดอาเรย์ก็ลุกไปหยิบกระดาษมาจากโต๊ะเขียนหนังสือ
"งั้นคุณมาโดกะกรุณาเซ็นต์ที่กระดาษใบนี้ด้วยนะครับเพื่อให้รับรองว่าคุณมาโดกะเป็นคนรับใช้ของผม"
"อืม"แล้วฉันก็จับปากกาที่อาเรย์มาให้แล้วเซ็นต์
"โอเคครับที่นี้ก็เชิญพักผ่อนจนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้นะครับเพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะพาคุณมาโดกะไปหาท่านพ่อของผมเพื่อบอกให้ท่านพ่อทราบว่าคุณมาโดกะเป็นคนรับใช้ของผมตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปครับ "
"อืมๆ - - (T^T: ในใจ) "
"และส่วนเรื่องทางออกจากวังเดี๋ยวผมจะบอกทีหลัง เพราะตอนนี้ผมง่วงมากแล้ว ยังไงผมขอนอนก่อนนะครับ ^ ^ "
"อืมๆ ถ้างั้นฉันขอใช้โซฟานอนนะ "
"ไม่ได้ครับ ถ้าจะนอนก็ต้องนอนที่เตียงสิครับ แต่ว่าในห้องนี่ก็มีแค่่เตียงเดียวด้วยงั้นมานอนกับผมได้ครับ"
"o-o! ไม่เป็นไรๆ ฉันนอนที่โซฟาได้ ในข้อปฎิบัติเขาไม่ให้คนรับใช้นอนที่เดียวกันกับเจ้านายไม่ใช่เหรอ และถ้าฉันไปนอนที่เดียวกับอาเรย์ก็ผิดข้อปฎิบัติของคนรับใช้น่ะสิ ^ ^; "
"ถ้าไม่ได้ งั้นก็ถือว่าอันนี้เป็นคำสั่งก็ล่ะกันนะ ^ ^ "
"เอ๋!" ขี้โกงอ่า~ 'คนรับใช้ต้องทำตามคำสั่งของเจ้านายทุกอย่าง' Orz... นรกชัดๆ แต่แล้วฉันก็ไปนอนกับอาเรย์ อ๊ากกก >-< ทำไหมวันนี้มันถึงได้ซวยอย่างนี้เนี่ย T^T
3 ชั่วโมงผ่านไปค๊า~
"แฮ่ก แฮ่ก ทำไมมันยังหาทางออกไม่เจอเนี่ย! >.< " 'ให้อาเรย์ช่วยสิ' อยู่ดีๆสมองก็สั่งให้ฉันไปขอความช่วยเหลือกับอาเรย์
"ขอร้องอาเรย์เหรอ... ไม่ ไม่ ไม่ได้ ฉันต้องไม่ขอร้องให้อาเรย์ช่วยเด็ดขาด.... ง่า~ ไม่ขอ ขอ ไม่ขอ ขอ..
(นับนิ้วในการทายใจตัวเอง) ขอร้องเหรอ T^T ช่วยไม่ได้ไปขอร้องอาเรย์ก็ได่้ ว่าแต่....ห้องของอาเรย์มันห้องไหนเนี่ย!" พูดเสร็จก็ต้องมาเริ่มหาห้องของอาเรย์อีก เหนื่อยนะเนี่ย T.T
ผ่านไปอีก 1 ชั่วโมง~
แอ๊ด... เย้! >w< เจอห้องของอาเรย์สักที กว่าจะเจอห้องของอาเรย์ก็กินเวลาไปเยอะเหมือนกันนะเนี่ย
ตุบ... (เสียงปิดประตู)
"เอ่อ....อาเรย์ อาเรย์ หลับรึยัง..."พูดที่คล้ายๆกับกระซิบแต่ดังกว่านิดหน่อยและก็เดินไปที่ข้างเตียงของอาเรย์
"......."
"อาเรย์...ฉันจะมาขอร้องนายให้พาฉันออกจากวังและฉันจะยอมเป็นข้ารับใช้นายจนกว่านายจะพอใจน่ะ"
"......."
"....อาเรย์~ฉันรู้นะว่านายฟังอยู่นะ อย่ามาแกล้งหลับนะ - - "
"รู้ด้วยเหรอว่าผมแกล้งหลับน่ะ ^ ^ " อาเรย์พลิกตัวมาอีกด้านก่อนจะพูด
"ก็ใช่น่ะสิ" ที่รู้ว่านายแกล้งหลับก็เพราะฉันเจอมาบ่อยจากเพื่อนๆ อย่างเช่น ฮานะ ไง ^w^
"ผมกะไว้แล้วว่า คุณมาโดกะจะต้องมาขอร้องผมแน่ๆ และขอตกลงก็ไม่คัดค้านใช่ไหมครับ ^ ^ "
"เอ่อ...อืม - -; " หลังจากที่ฉันพูดอาเรย์ก็ลุกไปหยิบกระดาษมาจากโต๊ะเขียนหนังสือ
"งั้นคุณมาโดกะกรุณาเซ็นต์ที่กระดาษใบนี้ด้วยนะครับเพื่อให้รับรองว่าคุณมาโดกะเป็นคนรับใช้ของผม"
"อืม"แล้วฉันก็จับปากกาที่อาเรย์มาให้แล้วเซ็นต์
"โอเคครับที่นี้ก็เชิญพักผ่อนจนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้นะครับเพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะพาคุณมาโดกะไปหาท่านพ่อของผมเพื่อบอกให้ท่านพ่อทราบว่าคุณมาโดกะเป็นคนรับใช้ของผมตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปครับ "
"อืมๆ - - (T^T: ในใจ) "
"และส่วนเรื่องทางออกจากวังเดี๋ยวผมจะบอกทีหลัง เพราะตอนนี้ผมง่วงมากแล้ว ยังไงผมขอนอนก่อนนะครับ ^ ^ "
"อืมๆ ถ้างั้นฉันขอใช้โซฟานอนนะ "
"ไม่ได้ครับ ถ้าจะนอนก็ต้องนอนที่เตียงสิครับ แต่ว่าในห้องนี่ก็มีแค่่เตียงเดียวด้วยงั้นมานอนกับผมได้ครับ"
"o-o! ไม่เป็นไรๆ ฉันนอนที่โซฟาได้ ในข้อปฎิบัติเขาไม่ให้คนรับใช้นอนที่เดียวกันกับเจ้านายไม่ใช่เหรอ และถ้าฉันไปนอนที่เดียวกับอาเรย์ก็ผิดข้อปฎิบัติของคนรับใช้น่ะสิ ^ ^; "
"ถ้าไม่ได้ งั้นก็ถือว่าอันนี้เป็นคำสั่งก็ล่ะกันนะ ^ ^ "
"เอ๋!" ขี้โกงอ่า~ 'คนรับใช้ต้องทำตามคำสั่งของเจ้านายทุกอย่าง' Orz... นรกชัดๆ แต่แล้วฉันก็ไปนอนกับอาเรย์ อ๊ากกก >-< ทำไหมวันนี้มันถึงได้ซวยอย่างนี้เนี่ย T^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น