ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Prince หลงรักซะแล้วองค์ชายขี้อ้อน

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1

    • อัปเดตล่าสุด 5 ธ.ค. 55


    "เย้! เลิกเรียนซะที >3<" ฉันและฮานะพูดบ่นพร้อมกัน
    "จ้าๆ เลิกเรียนแล้ว = =;" รันพูด
    "งั้นไปกินไอศกรีมกัน!!" ฮานะพูด
    "อืม มาโดกะจัง ไปด้วยกันนะ ^ ^" รันพูด
    "หวา~ เสียดายจังวันนี้ไม่ว่างซะด้วย เพราะเดี๋ยวฉันต้องไปทำงานพิเศษต่ออีกต้องขอโทษด้วยนะจ้า >/\<" ฉันพูด
    "อืม ขยันทำงานจังเลยนะ - -" ฮานะพูด
    "งั้นแยกกันตรงนี้เลยนะ เดี๋ยวฉันจะไปทำงานสาย แล้วพรุ่งนี้เจอกัน" ฉันพูดพร้อมโบกมือลา
    "อืม/จ้า พรุ่งนี้เจอกัน" รันและฮานะพูดแล้วก็โบกมือลาเหมือนกัน แล้วต่างคนก็ไปในที่ที่้ตัวเองจะไป
    -------------------------------------------
    ณ ร้านอาหาร จากทำงานเสร็จแล้ว
    "อะนี้ ค่าจ้างตอบแทนไว้มาทำงานใหม่นะ"  เจ้าของร้านอาหารพูดพร้อมยื่นค่าจ้างให้ฉัน
    "ขอบคุณค่ะ แล้วจะมาใหม่นะค่ะ" ฉันพูดพร้อมรับค่าจ้างแล้วเดินกลับบ้านไป
    -----------------------------------------
    ระหว่างเดินกลับบ้าน
     ครืน~ครืน~ (เสียงฟ้าร้อง)
    "อ๊ะ! ฝนจะตกเหรอในข่าวสภาพอากาศไม่เห็นบอกเลยว่า ฝนจะตกในช่วงตอนเย็นวันนี้ นี่น๊า แต่ชั่งมันเถอะรีบกลับบ้านไปจับน้องสึกะจังแต่งคอสเพลย์แล้วถ่ายรูปเก็บไว้ดีกว่า >w< ล่า~ลา~" ฉันพูดพึมพำคนเดียวแล้วก็รีบวี่งกลับบ้านเพื่อไปแกล้งน้องสาวของตัวเอง
    เปรี้ยง!!!!!!!! (เสียงฟ้าผ่าทางด่านหลังของมาโดกะ)
    "O-O!! เฮ้อ~ ตกใจหมดเลย นึกว่าจะมาผ่าตรงตัวฉันซะอีก = =;" 
    ฉันพูดแล้วก็เดินต่ิเพื่อกลับบ้าน แต่ว่าทำไมมันก้าวขาไม่ออกล่ะเนี่ย เมื่อมีอะไรมาดูดตัวเราอยู่เลย ฮึบ.... >^< ฉันเลยลองหันหน้าไปดูด้านหลังตัวเอง... เฮ้ย! O[]O หลุมดำจากห้วงอวกาศเวอร์ชั่นย่อส่วน  ต้องรีบวิ่งแล้ว ฮึบ >o< ย้ากกกกกกกกกก!!! >[]< ต้องหนีให้ได้ แต่แล้วก็หนีไม่พ้น เมื่อขาทั้งสองข้างได้ลอยขึ้น
    แล้วได้ดูดฉันเข้าไปในหลุมดำย่อส่วนนั้น...
    ---------------------------------------
       "กรี๊ดดดดดดดดดดดด! >[]<"
    ตุบ! ดึ๊ง~
    "โอ๊ย~ เจ็บๆ ที่นี่ที่ไหนเนี่ยมืดชะมัด มองไม่เห็นเลยแล้วที่นุ่มๆนี้อะไรเนี่ย =^= เตียงนอนเหรอ ว๊าย!"
    ฉันพูด แล้วอยู่ดีๆมีอะไรไม่รู้มาผลักฉันทำให้นอนลงบนเตียงอีก 
    "เอ๊ะ ไม่ใช่ผู้บุกรุกนี้ ผู้หญิงนี่นา"
    "ก็ใช่นะสิย่ะ -*- ฉันเป็นผู้หญิงแล้วจะทำไมย่ะ >o<" ฉันพูด
    "อืมเป็นผู้หญิง แล้วเธอเป็นใคร ทำไมฉันยังไม่เคยเห็นหน้าที่ไหนมาก่อนเลย" ชายผู้นั้นพูดอย่างสงสัย
    "เอ่อ...ฉ..ฉันชื่อ..."ฉันพูดทั้งเหงื่อตก อ๊ากกก จะพูดว่าไงดีเนี่ย >o< (ไม่กล้าพูดสักเท่าไร:มาโดกะ)
    ------------------------------------------------------
    ป.ล. เย้! จบตอนที่ 1 ลงสักที ขอให้อ่านสนุกๆนะค่ะ และตอนที่ 2 น่าจะมาอัพในไม่ช้านี้ ถ้ายังไงก็ช่วยติดตามและคอมเมนต์กันด้วยนะค่ะ ^ ^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×