=[บนบ้านต้นไม้ ยามราตรี]=

ลำดับตอนที่ #2 : I

ใบสมัคร {{คนของศาสนจักร - ธิดาพระแม่มาเรีย

ชื่อ ;           เอลลาเดีย  เรสทารอส วีเฟลย่า                    ชื่อเล่น ; เอลโค่

(จะยุ่นหรือปะกิดแฟนตาซีก็ตามสบาย)

อายุ ;          14                       วันเกิด ; 4/12

นิสัย ; ง่ายๆเหมือนไม่มีอะไรเลย แต่พอลึกๆเข้าไปเก็บกดมาตั้งแต่เล็กๆพอเวลาได้ยินเสียงเพลง และดนตรีเธอจะเปลี่ยนไปราวกับคนละคน เเละเคยคิดว่าของตัวเองดีที่สุด ไม่ถูกกะของคนอื่นๆแต่อย่างใด เธอมีวัฒนธรรมที่คนอื่นๆเห็นว่าแปลกประหลาด แม้ว่าตัวเองจะเห็นว่านี่ปกติที่สุดก็ตาม เธอเป็นคนสุภาพเรียบร้อย ขยันขันแข็ง เคร่งเครียด มีฝีมือ แต่ไม่ค่อยรู้เรื่องโลกภายนอกนักและต้องใช้เวลาในการปรับตัวเข้ากับคนอื่นบ้าง เธอชอบเฝ้าดูความเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลโดยชื่นชอบดอกไม้กับพระจันทร์ และเชื่อว่าความสง่างามนั้นเป็นสิ่งวิเศษที่สุด ระหว่างที่เธอทำตัวตัดขาดจากโลกภายนอก โลกก็เปลี่ยนแปลงไปมาก แต่เธอก็ปรับตัวเข้ากับคนอื่นๆได้ในเวลาเพียง2-3ปีเท่านั้น โดยในช่วงเวลาที่เก็บตัวเองนั้น ได้อาศัยเอริเพื่อนสาวที่เป็นเพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียวกันมายาวนาน คอยบอกข่าวสารเกี่ยวกับโลกภายนอกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ภายนอกจะดูเหมือนปกติทำหน้าตาน่ารักใสซื่อ แอ็บแบ๊วแต่พอเอาเข้าจริงแล้วเป็นคนที่ดูโหดเหี้ยม น่าเกรงขาม และ น่าสะพรึงกลัวไม่แพ้ใครทั้งนั้นและเก่งกาจ  งานอดิเรกของเธอคือ ทำอาหาร,ทำขนม,นอนกลางวัน,ออกแบบศิลปะวาดรูป,สะสมเงิน ทำความสะอาด,พาหมาไปเดินเล่น บางครั้งก็ชอบออกอาการคึกคักกระฉับกระเฉงและหัวแข็ง มั่นใจสุดๆก็เรื่องอาหาร รักศิลปะ วัฒนธรรม และ เสื้อผ้า หากรักใครแล้วก็ชอบหมดทุกอย่างที่เธอต้องการ มีบรรยากาศสุนทรีย์ หลงรักวัฒนธรรมของตนเองเป็นอย่างมาก แม้จะดูเหมือนพี่สาวใจดี แต่หากเธอโกรธขึ้นมาก็พร้อมจะใช้หน้าไม้ไล่ยิงคุณให้ตายไปข้างหนึ่งทีเดียว แม้ฝีมือจะถดถอยไปหลังจากที่เก็บกดความโหดเอาไว้ แต่เธอก็ยังคงแข็งแกร่งอยู่ดี

(ขอยิบๆเนะ)

ลักษณะรูปร่งหน้าตา ;ผมยาวนุ่มหอมราวกับดอกลิลลี่สีบลอน์ ซอยๆตรงปลายผมนิดๆถึงเอว นัยน์ตาสีฟ้าใสราวกับนำทะเล ผิวขาวราวกับหิมะ ริมฝีปากอ่อนหวานราวกับสตอเบอร์รี่แรกแย้ม รูปร่างค่อนข้างผมหุ่มเพรียวดี ผมข้างหน้าอาจจะหัวยุ่งไปนิดๆ แต่ก็พอเข้าทรงกับตัวเองได้

(บอกมาให้หมด พรรณามาเลย)

รูป ;


อาวุธ ; รองเท้าสีนิล

(ได้ตั้งแต่สากเบอยันเรือรบนะจ๊ะ ?)

ลักษณะขออาวุธ ; {{ (บ่ต้องใส่รูป ให้บรรยายมานะคะ คนแต่งไม่มีปัญญาคิดหรอก?) ติดอยู่ที่รองเท้าทั้งสองข้าง มีลักษณะเป็นรองเท้าบู๊ตสีดำลายทางเป็นสีทอง-ดำ ซึ่งเมื่อใช้แล้วจะเป็นการเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่และเพิ่มความแข็งแกร่งตรงขาของเธอ และทำให้เธอสามารถเดินทางบนอากาศหรือบนน้ำได้อย่างอิสระ ซึ่งเธอสามารถใช้ลูกเตะของเธอนี้ในการทำลายศัตรู ทักษะพิเศษอีกอย่างหนึ่งของเธอขึ้นสามารถเตะอากาศให้เกิดลมพายุขึ้นมาได้ เรียกว่า "บ่วงระบำ หมอกวายุ  "  ดาร์กบูธของเธอ มีท่าอีกหลาบแบบซึ่งแต่ละท่าจะแตกต่างกับออกไปและมีความสามารถดังนี้ 

สัททะพันธนาการ
ใช้คลื่นอากาศที่เกิดจากเสียงมาเป็นฐานในการเคลื่อนที่ ซึ่งจะทำให้เคลื่อนไหวได้เทียบเท่ากับความเร็วเสียง

วารีพันธนาการ
ทำให้เดินได้อย่างดีเยี่ยมบนผิวน้ำ

ตรวนเหล็ก
เป็นการลดพลังงานเพื่อเชื่อมตัวเองเข้ากับรองเท้าสีนิล บนความหนักและซับซ้อนของใบมีด ครั้งนี้เป็นการโจมตีครั้งสุดท้ายของเธอ