(ขาย)นิยายมือสอง แจ่มใส ลด 35-50% จ้า

ลำดับตอนที่ #213 : inlove / ดวงใจประกาศิต / เพฑูรย์ **หนังสือใหม่!! ***แนะนำ

 


ดวงใจประกาศิต / เพฑูรย์ / 198 / 150……**หนังสือใหม่!! ***แนะนำ


“ให้คุณไปตายแล้วเกิดใหม่ก่อนเถอะ คุณภาคิไนย ฉันถึงจะยอมเป็นของคุณ” 

เพราะคำพูดท้าทายเพียงประโยคเดียวที่ ‘เพียงดาว’ ตอกหน้าเขาจนชาวูบ 
‘ภาคิไนย ธรรมวิชญ์’ มหาเศรษฐีหนุ่ม เจ้าของสัมปทานเกาะรังนกผู้เอาแต่ใจจึงรู้ว่า... 
หากเขาต้องการครอบครองร่างกายและความสาวของครูประถมผู้แสนจะปากกล้า ดื้อรั้น และใจแข็งอย่างเธอ 
เขาก็จำเป็นจะต้องทำทุกวิถีทาง... 
แม้กระทั่งอาศัยความเป็นบุตรชายของ ส.ส.ผู้ทรงอิทธิพล ควงปืนบุกขึ้นไปข่มขู่และปลุกปล้ำชำเราครูสาวถึงบนบ้าน 
ก่อนจะลากตัวเธอกลับไปกักขังเอาไว้ในฐานะเมียจำยอม 
ก็ให้รู้กันไปว่า... ถ้าเขายัดเยียดความเป็นสามีให้เธอทุกวันอย่างนี้ มันจะทำให้เพียงดาวรักเขาไม่ได้! 

ไม่มีวัน! เพียงดาวย้ำกับตัวเองอยู่เสมอว่าเธอจะไม่มีวันหลงรักผู้ชายสารเลว หน้าด้านไร้ยางอาย 
ที่คอยตามตื๊อเธออยู่ไม่หยุดหย่อนเป็นอันขาด 
เขากล้าดีอย่างไรมาทำก้อร่อก้อติกในงานศพของบิดาเธอ ทั้งๆที่เขาเองเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการฆาตกรรมในคืนนั้น 
อย่าคิดนะว่าการใช้กำลังขืนใจและลักพาตัวเธอไปจองจำจะทำให้เรื่องทุกอย่างจบลง 
เมื่อโอกาสมาถึง... เธอจะทวงหนี้ชีวิตจากเขาคืนให้แก่บิดา ถึงแม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นการทำลายหัวใจของตัวเองก็ตาม 

“ครูคงรู้นะว่าที่ผมมาที่นี่คืนนี้เพื่ออะไร? ผมมาทวงคำสัญญาจากครู” 
“คุณภาคิไนย!” 
“ครูก็รู้ว่าตอนนี้ผมเปรียบเหมือนคนที่ตายแล้วเกิดใหม่ หวังว่าครูคงไม่ลืมคำพูดของตัวเอง” 
“คุณภาคิไนย! ฉัน...” 
“หากไม่อยากตกเป็นของผมในคืนนี้ ครูก็ยิงผมซะ!!” อันธพาลร้อนรักสั่ง นัยน์ตาสีสนิมเหล็กมองหล่อนอย่างเร่งเร้า 
“คุณทำอย่างนี้ทำไม คุณก็รู้ว่าฉันทำไม่ได้” 
“ครูต้องทำได้ ถ้าครูทำไม่ได้ คืนนี้ครูก็ต้องเป็นของผม! ยิงผมซะ!” 
อีกครั้งที่ชายหนุ่มใจนักเลงหันด้ามปืนไปให้หล่อน “หากครูไม่ยิง ครูคงรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา 
แค่หยิบมันขึ้นมาแล้วเหนี่ยวไก แค่นี้ผมก็ทำอะไรครูไม่ได้แล้ว” ภาคิไนยยัดปืนใส่มือหล่อน “ยิงผมซะ!” 
อีกครั้งที่ชายหนุ่มใจนักเลงสั่งด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม หันปลายกระบอกปืนเข้าหาตัวเองในตำแหน่งของหัวใจ 
“จะยิงตรงนี้หรือตรงไหนก็ได้ที่ครูพอใจ แล้วครูจะรอดจากการเป็นเมียของผม” 
“ฉันไม่ ฉันทำไม่ได้” 
เพียงดาวสั่นหน้า น้ำตารื้นขึ้นก่อนจะไหลรินอาบแก้ม ตัวสั่นเพราะความกลัว 
ภาคิไนยยังดึงมือหล่อนให้ถือปืนจ่อไปที่หน้าอกของเขา 
“ยิงผมสิ! ยิงตรงหัวใจที่มันร่ำร้องว่ารักแต่ครูตรงนี้ 
หากครูไม่ยิงผม ก็เท่ากับว่าครูยอมรับในชะตากรรมที่จะเป็นของผม 

และเมื่อถึงเวลานั้น ผมจะไม่มีวันปล่อยครูไปเป็นของใครอย่างเด็ดขาด”