รักวุ่น ๆ ของยัยคุณหนูกับนายจอมโหด

ลำดับตอนที่ #3 : ไปทงแดมุน....อีกครั้ง

เย่!!!  เป็นครั้งแรกที่ฉันมาเดินทงแดมุน   (  ส่วนใหญ่เดินแต่ห้างหรู  ^^  )   โดยไม่มีการ์ดตามมา  อ๊า....อิสระเป็นแบบนี้เอง  วู่  เย่  โว๊............-.-

“หยุดทำท่าบ้า ๆ ของเทอซะ”  ซึงฮยอนพูกับฉันอย่างเอือม ๆ   ทำไมล่ะก็ฉันดีใจนี่หน่า   ชิ  อ้อ  วันนี้อีตาบ้านั่นผ้าฉันมาซื้อเสื้อผ้าด้วยแหละ  แถมเมื่อคืนฉันก็ใส่เสื้อของอีตาบ้า  ตัวใหญ่เป็นบ้า  -0-

“เข้าร้านนี้ละกัน   ฉันรู้จักกับพี่สาว”   เอ๋  พี่สาวหรอ

“เฮ้อ  คนรู้จักน่ะ -_-^”

“สวัสดีค่ะ  ต้องการ...อ้าว  ซึงฮยอน”   พี่สาวน่าตาดี  แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด (  นิสัยน่าจะดีกว่ายัยกระซู่นั่นแน่นอน  )  อายุประมาณ  25-26 ปี  ทักขึ้น  ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม   ชิ  ทำเป็นยิ้มตอบ  เท่ตาย

“เอ่อ   สวัสดีค่ะ”  ฉันรีบก้มหัวอย่างนอบน้อม

“เอ๋  สาวน้อยคนนี้เป็นใครอ่ะ  น่าตาผิวพรรณดีจัง  พี่ชักอิจฉาซะแล้วซิ  หรือว่า.....”  ประโยคสุดท้ายพี่สาวเหล่ตาไปทางอีตาบ้านั่น    อิอิ  ใครเค้าก็ชมหนูอย่างนี้แหละค่ะ  โฮะ โฮะ  (  ไม่ค่อยเลยนะ  )

“เฮอะ   ผมไม่เอายัยไม้กระดานมาเป็นแฟนหรอก”   มะ...ไม้กระดาน  _*_

“ไม้กระดานบ้านนายดิ  อึ๋มแบบนี้กำลังดีต่างหาก  หุหุ”  เอ่อ  พี่สาวคะ  อย่าเอามือลูบแบบนั้นได้ไม๊.....มันแปลก ๆ นะ=0=

“=_=” 

“ชิ  ไม่แกล้งก็ได้  เลิกทำน่าไม่พอใจซักที  จะให้ฉันช่วยอะไรว่ามา”  เชอะ  ไม่พอใจที่แฟนนายมาทำแบบนี้หรอไง  (  ทำไมต้องอารณ์เสียด้วยเนี่ย  )

“พี่โมยอน  ช่วยเลือกชุดให้ยัยนี่ 7-8 ชุดดิ”

“ชิ  ยัยบาร์บี้ตามพี่มานี่เลย”  ไมฉันมีหลายชื่อว่ะ

“เอ่อ  นะ...หนูชื่อฮันอุนค่ะ”

“แต่พี่จะเรียกบาร์บี้”

“0.0”    เฮือก  นิสัยนายกับแฟนเหมือนกันชะมัด

ฉันจึงเดินตามพี่โมยอนไปหลังร้าน  ว้าว  เสื้อผ้าร้านนี้สวยชะมัด  ไม่แพงเว่อร์เหมือนในห้างบ้านั่นด้วย =_=  และพี่โมยอนยังแถมให้ฉันอีก 1 ชุด  และให้ฉันใส่ออกไปเลย

“อ๊ายยยย  ตายแล้ว  แม่บาร์บี้น้อยของช้านนน”

“=_=”

“อะไรจะน่ารักขนาดนี้เนี่ย”

“^0^”  พี่ชมแบบนี้ฉันก็เขินแย่ซิคะ  แต่ฉันก็ไม่เถียงหรอก  หุหุ

“เอ....แต่พี่ว่าน่าจะเปลี่ยนแปลงอะไรหน่อยนะ”

“O_O”

“55+  บาร์บี้ของเราทำตาโตน่ารักจัง  จุ๊บ”

“O0o”  อ๊ากกก  พะ...พี่โมยอนหอมแก้มฉ้านนน  ทำไมรอบตัวฉันมีแต่คนแปลก ๆ ว่ะเนี่ย

“55+  พี่ล้อเล่นน่า  ดูทำหน้าเข้าซิ”   แล้วพี่โมยอนก็ลากฉันมาอีกฝั่งนึงของร้าน  เอ่อ  ร้านนี้แบ่งเป็น 2 โซนนะ  คือ  ขายเสื้อผ้ากับร้านทำผม

“พ...พี่  คะ...เอ่อ..”   ตาซ้ายขวาของฉันกระตุก  หมายความว่าไงฟ่ะ

“เงียบ”  T.T  พอจะโหดก็โหดซะ

“ตัดๆๆๆ”

“ซอยๆๆๆ”

“โกรกๆๆๆ”   เฮอะ  เล่นง่ายดีแฮะ  =_=

“อ่า...เรียบร้อย”  เสียงพี่โมยอนพูดอย่างภูมิใจ

“o0o”  ฉะ...ฉันจิง ๆ หรอเนี่ย   ผมยาวดำสวยของฉันถูกหั่นออกให้ยาวพอประมาณ   และทำสีผมของฉันเป็นสีน้ำตาลหมอก  (  เวลาออกแดดสีผมจะเด่นมาก  )  ทำให้หน้าฉันดูสว่างขึ้น  ดันผมเป็นลอนตรงปลายผม  และแต่งหน้าอ่อนให้ฉันอีก  อ๊ากกก  นี่ฉันจิงหรอเนี่ย  น่าร๊ากกกก   =.=

“ว้าวววว  บาร์บี้ของพี่กลายเป็นบาร์บี้ไปจิง ๆ แล้ววว  โฮะ โฮะ”

“เอ่อ....ฉันไม่ชิน  เลยค่ะ”

“แหม  อีกหน่อยก็ชิน  ป่ะ  ไปหาซึงฮยอนได้แล้ว  ป่านนี้คงบ่นพวกเราอยู่แน่เลย  ฮิฮิ”

“ชื่อไรคะ”

“ขอเบอร์ได้ไม๊”

“มีแฟนยังเนี่ย”

“มาคนเดียวไม่เหงาแย่หรอค่ะ”

“เลิกยุ่งกับฉันซะทีเว๊ย”  =0=  ชิทำเป็น  ที่แท้ก็ชอบละซิ  ทำเป็นเก๊ก  แหวะ

“รอนานไม๊จ๊ะ”  พี่โมยอนพูดเสียงหวาน

“นี่พี่เล่นอะไรอ่ะ   แค่เลือกเสื้อผ้าใช้เวลาตั้ง 2-3 ชั่วโมงเชียวหรอ....”

“=//=”  นายอย่าจ้องฉันแบบนี้น๊าาาาา

“อ้าวอึ้ง  ชิ  เป็นไงล่ะ ฉันอุตสาห์แปลงโฉมให้แฟนนายนะ”   O_O

“ผมกับยัยนี่ไม่ได้เป็นแฟนกัน / หมอนี่เป็นแฟนพี่นะไม่ใช่ฉัน”   อุ๊บ

“O0O”  พี่โมยอน

“=_=^^”  ซึงฮยอน

“......”  ฉะ...ฉันพูดอะไรผิดงั้นหรอ

“พี่กับซึงฮยอนไม่ได้เป็นแฟนกันนะ  แล้วพี่ก็มีแฟนแล้วด้วย”  พี่โมยอนที่หายอึ้ง  รีบพูดปฎิเสธ 

“O_O”  ฉันเข้าใจผิดงั้นหรอ...รู้สึกโล่งใจแฮะ

“เฮอะ  เมื่อกี๊เทอเรียกฉันว่าไงนะ”    -_-^

“O0o”

“หมอนี่งั้นหรอ”  อย่าจ้องหน้าฉันแบบนั้นซิ  แง้....

“ปะ....ป่าวนะ  ฉะ...ฉันหิวแล้ว  หิวมาก ๆ เลย  ไปหาอะไรกินกันเหอะน๊า  เอ่อ  พี่โมยอน  ฉันกลับก่อนนะคะ  แล้วก็ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ”   แล้วฉันก็ลากอีตาซึงฮยอนออกจาก

“เฮ๊ย....ปล่อยฉันนะ”    อ๊าก  ตัวหนักชะมัด

+ - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - +