รักวุ่น ๆ ของยัยคุณหนูกับนายจอมโหด

ลำดับตอนที่ #1 : เจอกันครั้งแรก และ จูบแรกของช้านนนน.....

โอ๊ยๆๆ เซ็ง   เซ็งสุดขีดเรยนะเนี่ยที่เกิดมารวย  (  หุหุ  ไม่ค่อยอวดเรา -_- )  แต่ก็นะคนรวยที่น่ารัก  ( เกี่ยวกันไม๊ )  จะไปไหนทีมันก็ลำบาก   ทำไมน่ะหรอ  ก็การ์ดเล่นยกโขยงตามฉันมาเนี่ย   แถมยังมีพี่เลี้ยงตามมาอีก  นี่ฉันไม่ใช่เด็กสามขวบแล้วนะ     (  ถ้าเป็นสมองก็ไม่แน่ =.=  )    จนสิ่งมีชีวิตที่โรงเรียนคิดว่าฉันเป็นมาเฟียอยู่แล้ว 

เฮ้อ!!!ช่างเหอะ  วันนี้มาเดินห้าง  อารมณ์ฉันดีเป็นพิเศษ  55+  เรื่องอะไรนะหรอ  อิอิ  (  เอ่อ...ฉันไม่ได้บ้านะ  =_=  )

“โอ๊ย!!”

“เอ่อ...ขอโทดคับคุณหนู  ก็คุณหนูหยุดเดินกะทันหัน  ผมเลย....”

“นี่นายว่าความผิดทั้งหมดเป็นของฉันงั้นหรอ”  ฉันตะโกนใส่หน้าการ์ดตัวบึกที่เดินชนฉัน  ซึ่งนั่นก้อทำให้หมอนั่นถึงกับหน้าซีด....^0^ 

“ปะ...ป่าวคับ  คือ...คือ...”  ชิ  ถึงกับติดอ่างเลยหรอย่ะ  แม่ไล่ออกซะเลยดีไม๊

“เฮอะ   ช่างเหอะ  อะนี่”  ฉันยื่นกระดาษที่มีชื่อสินค้าต่าง ๆ ให้หมอนั่น  ซึ่งบอกเลยว่าเยอะมากกกก

“อะ...อะไรคับนี่”

“ขนมเค้กมั้ง”  =_=

“T.T”

“เลิกทำหน้าอยากร้องไห้ซะทีเหอะ!!  แล้วช่วยลากตัวและหัวอันบึกบึนของนาย   อ้อ  พวกนายที่เหลือด้วยนะ  ไปซื้อของตาม list ที่ฉันเขียน  ห้ามขาดตกแม้แต่ชิ้นเดียว  ไม่งั้น....”  ฉันยกนิ้วชี้และนิ้วกลางขึ้นชี้ที่หัวตัวเอง   บอกเป็นนัย ๆ ว่า    ‘ ถ้าพวกนายทำพลาด  ตาย’  ก๊าก  ทำแบบนี้เท่ชะมัด^^

“เอ่อ....แล้วใครจะอยู่ดูแลคุณหนูละคับ  ถ้าเกิด...”  นี่  อยากทำหน้าซีดเสียงสั่นแบบนั้นได้ไม๊  ฉันไม่ใช่ผีนะ  ถึงฉันจะสวยก็เหอะ  หุหุ  (  พยามหลอกตัวเอง =0=  )

“ฉันอายุ 17 แล้ว”  ฉันพูดเสียงเรียบ   และจ้องหน้าหมอนั่น

“ดะ...ได้  คับ  เฮ้ย  รีบไปซื้อด่วนเลย”   ประโยคหลังนายการ์ดตัวเล็ก  (  กว่าช้าง  )  หันไปสั่งพรรคพวก   55+  เดินทั้งวันพวกนายคงจะได้อ่ะนะ   เพราะ  list ที่ฉันให้ไป  ในห้างนี้ไม่มีเลย  หุหุ  โฮะโฮะ ฮา....ก๊ากกกก  (  ยัยบ้า  แต่แบบนี้ฉันก้อหมดสวยพอดี....ให้ตายซิ  )  เชอะ  ฉันรีบไปจากที่นี่ดีกว่า

“คุณหนูจะไปไหนคะ?”  O.O เฮือก   อ๊ากกกก   เซ็ง  ยังเหลือพี่เลี้ยงฉันอีกคนหรอเนี่ย   T_T

“ฮันอุนจะเข้าห้องน้ำ  พี่จะไปด้วยไม๊”  ฉันหันกลับไปตอบพี่ยูริอย่างเซ็ง  เฮ้อ  ที่จิงพี่ก็สวย  อายุแค่22เอง  น่าจะหาที่ดีกว่านี้นะ   ไม่น่ามาเป็นผู้คุมฉันเลย...

“ไปซิคะ  พี่ยูริอยากเข้าพอดีเลย^.^”  โธ่เว๊ย  ไปก็ไปซิย่ะ  ยังไงฉันก็ต้องหนีให้ได้

WOMEN  

“อ้าว  คุณหนูไม่เข้าหรอคะ  แล้วคุณหนูมองหาอะไรคะ”  หาอะไรก็ได้ค่ะ  ที่ทำให้พี่ออกจากห้องน้ำบ้านี่ไม่ได้ +_=

“เอ่อ....ป่าวค่ะ...คือ...เอ่อ....พี่ยูริเข้าก่อนเลยค่ะ  เดี๋ยวฮันอุนปัดหน้าอีกนอดดีกว่า  หุหุ”

“อ๋อ   ค่ะ”  ว่าแล้วพี่ยูริก็เดินเข้าห้องน้ำไป  ฉันจะทำไงดีเนี่ย  ฮือออ  หาซิ  หาๆๆๆๆ   “อ๊ะ”   เย่  เจอแล้วโว๊ย...ยย..

ฉันเดินมาที่ห้องน้ำห้องสุดท้ายที่ไม่ได้เปิดให้ใช้  พนักงานแล้วเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดมาเก็บไว้ที่นี่  หุหุ   พี่ยูริ  ขอโทดนะค้า...าา...   แผ่นละเว๊ย.....

แฮ่ก ๆ ๆ  เหนื่อยจิง ๆ เลย  ไอ้การที่วิ่งจากชั้น7ลงมาชั้นจอดรถใต้ดินเนี่ย   เป็นความคิดที่แย่มาก  บรรยากาศน่าขนลุกแฮะ  มีแต่รถ  รถ  รถ  แล้วสิ่งมีชีวิตอยู่ไหนว่ะนี่ย......แล้วฉันจะไปทางไหนดีละเนี่ย.....  =_=

“แล้วแกจะเอาไงว่ะ”  เสียงผู้ชายดังขึ้น  ด้วยความตกใจฉันจึงรีบหลบข้างๆ รถ  แต่ก็นะ  แอบบดูซะเลย  อิอิ    แต่หมอนี่ก็หล่อดีแฮะ

“นี่  ซึงฮยอน  ฉันเบื่อที่ต้องทนคบกับนายแล้วนะ  ให้เรื่องของเราจบตรงนี้เถอะ”  เสียงใสแต่แฝงด้วยความร้ายกาจเอ่อขึ้น  ก้อสวยดีนี่  แต่แต่งตัวเปรี้ยวชะมัดเลย  แถมยังแต่งหน้าจัดอีก  ชิ  สวยเลือกได้หรือไงย่ะ  ดูฉันซิ เกิดมา 17 ปียังไม่เคยที่แฟนเลย  =_+  ฉันว่านะ   คนที่ยืนหันหลังให้ฉัน  ต้องชื่อ  ซึงฮยอน  อะไรนั่นนาเลย  สูงเป็นบ้า  เชอะ  ฉันมันเกิดมาเตี้ย                (  แล้วจะว่าตัวเองทำไมเนี่ย  -0-  )

“เฮอะ  เบื่องั้นหรอ”  ซึงฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงที่หยิ่งและเย็นชา  พร้อมกับหันมา  (  อ๊ากกก  หล่อเป็นบ้าเลย  ) เหมือนไม่อยากไห้ยัยนั่นเห็นสายตาเค้าในแบบนั้น  (  ฉันรู้สึกอย่างงั้นจิง ๆ นะ  )  สายตาที่เต็มไปด้วยความหยิ่งยโส  เสียใจ  ผิดหวัง  โกรธ  โอ๊ย  อะไรกันเนี่ย 

O.O เฮือก  คะ...เค้า  คงไม่เห็นฉันหรอกนะ  ฉันไม่น่าไปจ้องหน้าเค้านานเลย  โฮ.....Y0Y

“ฉันต่างหากที่ควรพูดคำนั้น   อย่างเธอก็เป็นแค่   ‘ของเล่น’ ”  หว๋า....สะ....เสียงนั่นใกล้เข้ามาแล้ว  อ๊ากกก  โดเรม่อนอยู่หนายยย  ฮือออ  (  สติเริ่มแตก  )

“หึ  แต่ยัยนี่คือตัวจิงของฉัน”  >.<  O_O

“โอ๊ย!!!”  จมูกฉันจะยุบไม๊เนี่ย  หมอนี่เล่นดึง (  กระชาก  ) ฉันอย่างแรง  หน้าฉันเลยไปกระแทกกับอกหมอนี่อย่างจัง  เจ็บชะมัด  ฉันเตี้ยขนาดนี้เลยหรอ  T.T   อ๊ากก  แถมหมอนี่ยังโอบเอวฉันอีก  ปะ...ปล่อยนะเว๊ย  (  ฉันห้ามใจตัวเองไม่เก่ง =_=  )  ยิ่งฉันพยามแกะมือที่แน่นกว่าปลากหมึกออก  มันกลับแน่นกว่าเดิมจนจะเป็นร่างเดียวกันอยู่แล้ววว....

“นะ...นายว่า...ไงนะ  ซึงฮยอน”  ยัยนั่นถามอย่างอึ้ง  และผู้ชายที่ยืนข้างยัยนี้ก็อึ้งไม่แพ้กัน

“หูหนวกหรอ”  =_=

“นะ...นายทำแบบนี้กับฉันได้ไง  ฉะ...ฉันไม่เชื่อหรอก  ว่า....ยัยเผือกนี่จะเป็นแฟนนาย”  วะ...ว่าไงนะ  ยัยเผือกงั้นหรอ  หน๊อยยย   ฉันแค่ไม่เคยโดนแดดเท่านั้นและย่ะ  เพราะขังอยู่แต่บ้าน =_=

“OK”

“กิ๊สสสส”  O.o  มะ..ไม่ใช่  ไม่ใช่เสียงฉันนะ  แม้แต่จะพูดฉันยังพูดไม่ได้เลย  โฮ....ก็หมอนี่มันก้มมาจูบช้านนนน

ฉันเลย  (  พยาม  )  ผลักหมอนี่ออก  มันเลยทำให้เค้าเอามือจับหน้าฉันไว้..... >_< 

“พอใจไม๊”  

“นะ...นายจำไว้นะซึงฮยอน  จำสิ่งที่นายทำกับฉัน”  ยัยกระซู่ชี้หน้าเค้าก่อนเดินออกไป  ยังไม่วายหันมาจิกตาอาฆาตฉันอีก  T_T 

“เลิกยืนทื่อได้แล้ว”  ห๊ะ  หมอนี่พูดกับใครอะ

“เฮอะ  จูบแรกของเทอใช่มะ”   OoO   จะ...จูบแรกชองช้านนน  อ๊ากก  ทำไมนายต้องเสียงดูถูกด้วยฟ่ะ  หงุดหงิดๆๆ

“..........”

“จ้องหน้าฉันทำไม”  OoO  อ๊าก  คนอะไรว่ะหล่อโคตร  ยิ่งดูใกล้ ๆ โคตรหล่อ  (  ต่างกันตรงไหน  )  จมูกโด่งได้รูป  เรียวปากบางสวยน่าจูบ  ผิวงี้ขาว  (  แน่นอน  น้อยกว่าฉัน  )  ตะ..แต่  ตานาย  โคตรดุเลย... =_=

“ปะ...ป่าว  โอ๊ย”  ทำไมฉันรู้สึกแสบที่ปากนะ  หา...ละ...เลือดดดด

“เฮ้อ   โทดที  จูบแรงไปหน่อย  ตอนนั้นมันโกรธอยู่”  ทำไมเสียงนายพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติว่ะ  =_=

+ - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - +