ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนะนายสุดหล่อ

    ลำดับตอนที่ #7 : รักเธอ3

    • อัปเดตล่าสุด 5 มิ.ย. 53


    "ก็ใช่อ่ะสิยัยบ้า"

    "อ่าโทษที!!" ฉันพูดด้วยเสียงอาย!!

    "หิวแล้วใช่ไหมล่ะ" ฮิบาริเอ่ยถามฉันขึ้น

    "อื้มกำลังหิวพอดี" ฉันตอบพร้อมลุกจากเตียง

    "เอ้าข้าวต้ม" ฮิบาริยกข้าวต้มกลิ่นหอม!! มาอยู่ตรงหน้าฉัน

    "ทำเองเหรอฮิบาริ" ฉันถามฮิบาริขึ้น

    "อื้มทำเอง" ฮิบาริตอบแล้วจับช้อนมาป้อนข้าวต้มฉันน O///O

    "อุ๊ยอร่อยยจัง" โห ทำอาหารอร่อยกว่าฉันอีก

    "อร่อยเหรอ?" ฮิบาริหันมาถามฉัน

    "อื้มอร่อยสิ๊จาโกหกไปทำไม" ฉันพูดไปกินไป  (ก๊อมันอร่อยอ่ะ)

    "งั้นแปปน๊ะจาไปเอาน้ำมาให้"

    "เฮ้อ! อร่อยจนอิ่มเลยละ" 

    "ฮิบาริลูกกลับมาแล้วเหรอจ๊ะ" เสียงแม่ของฮิบาริดังขึ้น

    "ครับกลับมาแล้วคลับแม่" ฮิบาริขานตอบแม่ของเขา

    "ลงมาหาแม่หน่อยสิจ๊ะลูก" 

    "ครับ"

    ตึก ตึก ตึก !!  เสียงลงบรรได

    "เอ๊ะบ้านฮิบาริเองหรอกเหรอ" 

    (ความในใจของนางเอกจ้า ><")

    ........!   ทำไมเวลาอยู่กับเขาเราถึงใจเต้นน๊ะ  แถมเต้นไม่เป็นจังหวะด้วย  ทำไมกันนะ

    เพราะอ่ะไร เราถึงใจเต้นแบบนี้น๊ะ ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ เฮ้อออออออออออออออ!!!

    (กลับมาอยู่ในโลกความจริง)

    ตึก ตึก ตึกตึกตึก  !!   ปังงงงงง!!!

    "อู๊ยยยยอ่ะไรกันฮิบาริเปิดประตูอย่างกับเห็นโจรแน่ะ" ฉันปิดหูอย่างสนิทพร้อมกับบ่นไส่เขา

    "แหะ ๆ โทษทีน๊ะคาเนะคอยนานไหม?"  เขาถามด้วยสีหน้าสงสัย

    "ไม่อ่ะไม่นานหรอกจ้า" ฉันตอบเขาพร้อมลอยยิ้มของฉัน

    "จริงนะ" ฮิบาริยังคงสงสัยฉันต่อ

    "จริงจ้า ^__^"  ฉันตอบด้วยลอยยิ้มเช่นเดิม

    "ป่ะฉันจะพาเธอไปส่งที่บ้านนะ"

    "อื้มขอบใจจ้า"

    "มีของแค่นี้ใช่ไหม?" ฮิบาริถามฉันแล้วก็ยกของฉันออกจากห้องของเขา

    "อื้มจ้า"

    "ฮิบารินี้เป็นคนดีมากๆเลยนะ"

    "เฮ้ยจู่ ๆนึกอ่ะไรขึ้นมาถึงมาชมผม"  ฮิบาริทำท่าตกใจมากๆ

    "โหยพูดแค่นี้ทำท่าอย่างกะเห็นผี" 

    "อึ๊ยอย่าพูดถึงมันนะ" ฮิบาริพูดด้วยท่าทางสั่นเทา

    "อ่ะฮ้ากลัวผีเหรอO_o"

    "จะบ้าเหรอใครกลัวผี" ฮิบาริหลบสายตาฉันทันทีเมื่อฉันจ้องตาเขา

    "ฮันแน่!! อ่ะใครอยู่ข้างหลังนายน่ะ" ฮี่ ๆแกล้งสะหน่อย

    "เฮ้ยไหนๆ" ฮิบาริหน้าซีดและหันซ้ายขวาใหญ่เลย

    "ว๊ายนายกลัวผีจริงๆด้วย"

    "อึ๊ยอย่าเอาไปบอกใครเชียวน๊า" ฮิบาริทำตาอ้อนวอนไส่ฉัน

    "อื้ม ๆก๊อได้"







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×