รักนะนายสุดหล่อ

ลำดับตอนที่ #6 : รักเธอ2

"ฮ่า ๆ แน่จริงมาจับให้ได้ซิ" โอ๊ะ! ไปๆ มา ๆ กลายเป็นวิ่งไล่จับไปสะละ

"หยุดน๊า  >,,,<" 

"ยอมยังคาเนะ" ฮิบาริตะโกนขึ้น

"ม๊ายยยยมีทางยอมมมมม"

"งั้นกะวิ่งต่อไป ฮ่า ๆ"

"แฮ่กๆ หยุดน่ะ แฮ่กๆ" ตอนนี้ฉันหอบกินแล้วค่ะท่านผู้อ่าน

"อ้าว ๆเหนื่อยแล้วเหรอ" ฮิบาริเอ่ยขึ้น

"ชิไม่ได้เหนื่อยย๊ะ" ฉันทำหน้าบูดไส่ฮิบาริ

"เหรอ"

"อื้มมม (-_-)" ฉันรีบหลบสายตาฮิบาริทันที

"เหนื่อยก็บอกมาเหอะ"

"กรี๊ดไม่ได้เหนื่อยน่ะ" พอพูดจบไม่รอช้า วิ่งต่อ!!

"เอ้าเฮ้ยยังวิ่งไหวยุหรอเนี้ยย!!" ฮิบาริทำหน้าเอ๋อ

"ใช่ย๊ะฉันอึดน๊ะ" ฉันพูดไปวิ่งไป

"เหรองั้นเหนื่อยเมื่อไหร่บอกนะ" ฮิบาริพูดไปวิ่งไปเช่นกัน

"แฮ่กๆ ไม่ไหวแล้ว" ฉันพูดจบก็หลับไป

"คาเนะ...." อื้มมเสียงใครน๊ะมากวนเวลานอน

"ยัยบ้าคาเนะ" ใครแว๊ะปลุกอยู่ได้ลำคาน

"โว้ยยยยคนกำลังนอนกวนจริงโว้ยยยย!!" เสียงฉันเอ่ยขึ้น

"อ้าวไรว๊าคนอุสาห์ช่วย!!" ฮิบาริพูดเสียงค่อย

"อ้าวฮิบาริเองเหรอ" ฉันเริ่มรู้สึกตัว