รักนะนายสุดหล่อ

ลำดับตอนที่ #5 : รักเธอ

"เอ้าน้ำของเธอ" เสียงฮิบาริดังขึ้น

"ขอบใจนะฮิบาริ"

"ไม่เป็นไร" ฮิบาริพูดแล้วยิ้มบางๆให้ฉัน

"อุ๊ยเธอดูคู่สามีภรรยานั่นสิ๊น่ารักเนอะ" เสียงคนเดินผ่านมา

"อ่อเราไม่ใช่คู่สามีภรรยาคับ" เสียงฮิบาริเอ่ยปฎิเสธ

"ใช่ค่ะเรายังเรียนอยู่นะค่ะ" ฉันพูดแทรกขึ้น

"อุ๊ยงั้นพวกน้าต้องขอโทษด้วยนะจ๊ะ"

"ไม่เป็นไรคับ/ค่ะ" ฉันกับฮิบาริเอ่ยพร้อมกัน

"อ่ะพูดพร้อมกันเลย" เสียงฉันเอ่ยขึ้นเมื่อพูดพร้อมกันจบ

"กินทาโกะยากิไหมคาเนะ" เสียงฮิบาริเอ่ยขึ้น

"อื้มกินสิ๊" ฉันพูดตอบรับคำของฮิบาริ

"ลุงทาโกะยากิ20เยน" เสียงฮิบาริสั่งทาโกะยากิ

"โหพูดดังมาก" เสียงฉันพูดเบาๆ

"เอ้าได้แล้ว" ฮิบาริเอ่ยขึ้น

"อุ๊ยน่ากินจัง" อื้อหือ เห็นแล้วน้ำลายไหล   ฮี่ ๆ มาดนางเอกหายหมด ฮี่ ๆ

"เป็นไงอร่อยไหม?" ฮิบาริเอ่ยขึ้น

"อื้ม อร่อย" ฉันคาบทาโกะยากินแร้วพูดตอบฮิบาริ

"คาเนะเวลาจะพูดอ่ะกินให้หมดก่อนสิ๊" ฮิบาริพูดพลางอมยิ้ม

"อุ๊ยขอโทษจ้า" อ๊ากกกบึ้มมมม เขิน ๆ  ๆ ๆ

"ไม่เป็นไร ฮ่า ๆ"

"ขำไรอะ" ฉันมองหน้าฮิบาริด้วยสีหน้าสงสัยสุด ๆ  แบบเนี้ยยย o_O

"เปล่าๆ" ฮิบาริยังคงปฎิเสธ

"ไม่เชื่ออ่ะ"

"ไม่มีจริงๆ ฮ่า ๆ" ฮิบาริยังคงจำ

"งอลอ่าไม่บอก" ฉันหันหน้าหนีฮิบาริ

"โอ๋ ๆอย่างอล ๆ"

"ชิไม่บอกอ่ะ"

"อ่ะก็ได้" ฮิบาริพูดคำนี้ไปฉันยิ้มแฉ่ง

"ขำเธอไง"

"O_O ขำฉัน" ฉันทำหน้าเหวอเลยเมื่อรู้ว่าเขาขำฉัน

"ใช่ตอนที่กินทาโกะยากิไง" ฮิบาริพูดแล้วอมยิ้มใส่ฉัน

"อ๊ายยคนบ้ามาขำฉันนนน  >//<"  ฉันพูดจบไม่รอช้าวิ่งไล่เขาอยู่ -...-