รักนะนายสุดหล่อ

ลำดับตอนที่ #1 : พบกันครั้งแรก

ณ  โรงเรียนเชจูโรงเรียนชื่อดังเป็นใคร ใครก็อยากเข้าเรียนที่นี้กันทั่งนั่น   โรงเรียนนี้มีอนุบาลถึงมหาลัย      นักเรียนมีมากกว่า 1หมื่นคน

โรงเรียนนี้มี เดือน และ ดาว      ชื่อของ เดือน มีนามว่า   มิชูริ   ฮิบาริ    ดาว   มีนามว่า คาโนบิ  คาเนะ    (มาอ่านกันเลยดีก่า)




"ขอโทษนะฉันไม่คิดจะคบใครตอนนี้" เสียงของหญิงสาวเอ่ยขึ้น

"ไม่เป็นไรคับ" เสียงชายหนุ่มเอ่ยขึ้น . . .  .  ใบหน้าของเขาแดงช้ำ ^///^

"ไงคาเนะไม่คิดจะคบใครมั่งเหรอ" เสียงเพื่อนสนิทของฉันดังขึ้น

"ไม่อ่ะฉันไม่อยากมีแฟน" ฉันพูดกับเพื่อนสนิทของฉันอย่างหน้าตาเฉย

"ไม่อยากมีแฟนขนานนั่นเชียว" เพื่อนสนิทถามฉันอีกครั่ง

"ใช่ทำไมเหรอ" ฉันตอบยัยเพื่อนสนิทแบบงงๆ

"คาโนบิ คาเนะ มีคนเรียกไปพบหลังโรงเรียน" เสียงชายหนุ่มในห้องเอ่ยขึ้น

"อือ ๆ รู้แล้ว" หนอยยยเรียกอ่ะไรนักหนาเนี้ยยยยยย  ><"

"อ่อ คบกับผมได้ไหมคับ" ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาวที่เขามาบอกรักด้วยอาการหน้าแดง

"ขอโทษนะฉันไม่คิดจะคบใคร" หญิงสาวได้ปฎิเสธออกไปด้วยสีหน้าเฉย ๆ

ตึก ตึก ตึก    . . . . . เสียงสาวเดินขึ้นชั้นเรียน

"เฮ้ย หลบไป" เสียงสายหนุ่มหน้าหล่อะพูดขึ้น

"เอ๋ ว๊ายยยยย "  คงรู้กันแล้วใช่ไหมค่ะ ว่าเกิดอ่ะไรขึ้น

"อูยยย ตาบ้าวิ่งมาได้ไม่ดูตาม้าตาเรือเรยยยย" ฉันบ่นไปพลางเอามือจับหัวไป

"ไม่หลบเองอ่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยขัดขึ้นพลางเอามือจับก้น

"ฮิบาริ หยุดเดียวนี้นะ" เสียงหญิงสาววัย25เอ่ยขึ้น

"อึ๊ยซวยล่ะ" ชายหนุ่มพูดแล้วรีบลุกตัวขึ้นทันที

"เฮ้นายจะไปไหน" หญิงสาวตะโกนเรียกชายหนุ่มหน้าหล่อทีวิ่งออกไปไกลแล้ว

"หนีคุณครูอ่ะสิ๊" ชายหนุ่มหันหน้ามาตะโกนแล้วหันหน้ากลับไปวิ่งอย่างเอาเป็นเอาตาย

"ว๊ายคาเนะไปโดนอะไรมา" เสียงเพื่อนสนิทของฉันดังขึ้น

"ชนกับผู้ชายตรงบรรไดอ่ะดิ๊"

"แล้วไปทำอีท่าไหนละถึงไปชนได้" เพื่อนสนิทถามฉันขึ้นอีกครั้ง

"เดินอยู่ดี ๆ มีอีตาบ้าที่ไหนไม่รู้วิ่งลงมาแล้วชนตู๊ม" ฉันระบายอารมโกรธใส่ยัยเพื่อนสนิทของฉัน

"อือแล้วหน้าตาเขาเป็นแบบไหน" เพื่อนสนิทของฉันถามขึ้นอีกครั้ง

"ก็หล่อดีอ่ะได้ยินคุณครูพูดว่าฮิบาริด้วย" พอฉันพูดจบยัยเพื่อนสนิทก็ทำตาแวววาวออกมาแล้วพูดขึ้นว่า

"นั่นมั่นเดือน ร.ร. ของเรานี้" ยัยเพื่อนสนิทของฉันพูดขึ้นด้วยสีหน้าดีใจแบบสุด ๆ  แบบเนี้ยย   O///O

"แล้วเกี่ยวไรกับฉันละ" ฉันถามยัยเพื่อนสนิทออกไป

"อ้าวเธอไม่ชอบเขาเหรอ" ยัยเพื่อนสนิทถามฉันแบบ งง ๆ

"เอ้าจะให้ฉันปิ๊งภายในวันเดียวรึไง ฉันยังไม่รู้จักเขาเลยนะ" ฉันตะหวาดยัยเพื่อนสนิทออกไปด้วยความโมโห

"เออก็จิงของเธอ" ยัยเพื่อนสนิทของฉันพูดขึ้น

"ใช่ไหมล่ะ"

ติ๊งต่อง ติ๊ง    . . . .  เสียงพักกินข้าวดังขึ้น

"อ้าวคาเนะไปกินข้าวกัน" ยัยเพื่อนสนิทเอ่ยขึ้น

"อือ ๆ  ไปรอเลย เดียวตามไป" ฉันบอกยัยเพื่อนสนิท

"โอเค ไว ๆ น๊ะ "

"จ๊ะ" พอตอบยัยเพื่อนสนิทเสร็จฉันก็หลับไป

"ยัยคาเนะทำไมมาช้าหยังงี้"

"โทษทีเผลอหลับไปน่ะ"  ฉันพูดจบฉันก็นั่งเก้าอี้ประจำของฉัน

"เอ้านี้ของโปรดเธอ"

"ใจจ๊ะ"

"เอ่อเธอใช่ คาโนบิ คาเนะหรือป่าว" เสียงชายหนุ่มดังขึ้นข้าง ๆฉัน

"ใช่ค่ะ มีไรหรอค่ะ"

"ผมฮิบารินะ"

"อ้าวนายคนที่ชนฉันนี้" ฉันพูดด้วยกินไปด้วย

"ขอโทษนะที่ชนคุณ"ชายหนุ่มนามฮิบาริเอ่ยขึ้น

"ไม่เป็นไรค่ะไม่ถือสา"

"งั้นผมไปแล้วนะ"พอชายหนุ่มนามฮิบาริพูดจบฉันก็ซดบะหมี่ของโปรดอย่างเมามัน

"เฮ้ออิ่มจัง"

"กว่าจะกินเสร็จนะ" ยัยเพื่อนสนิทพูดพลางทำหน้าเซงๆ

"ฉันกินเร็วแล้วนะยะ"

"เร็วตรงไหนยะ" ฉันทะเลาะกับเพื่อนสนิทของฉันอย่างเมามันมากตอนนี้

"เร็วยะ"

"ไม่ยะ"

"โอเคฉันแพ้เร็วกะเร็ว" ฮ่า ๆในที่สุดเพื่อนสนิทก็แพ้ฉัน ฮ่า ๆ ^0^

"งั้นเดินเล่นกัน"พอเพื่อนสนิทฉันยอมแพ้ฉันกะได้ชวนเพื่อนสนิทของฉันไปเดินเล่น

"อื้ม"

"อ้าวคาเนะมาเดินเล่นเหรอ"เสียงฮิบาริดังขึ้น

"อือ มาเดินเล่นย่อยอาหาร"

"เดินด้วยได้ไหม"

"ได้สิ๊ไม่มีใครห้ามนิ" ฉันพูดพลางสาวเท้าเดินอย่างเดียว

"แล้วคาเนะไม่มีแฟนเหรอ" ฮิบาริเอิ่ยขึ้น

"ไม่อยากมีแฟนเฉยๆ" ฉันตอบด้วยสีหน้าเฉยๆ

"เหรอ" ฮิบาริทำสีหน้ากวนนิส ๆ  ใส่ฉัน

"แล้วนายจะถามทำไม" ฉันพูดพลางทำสีหน้าหงุดหงิด

"ป่าวแค่สนใจเฉยๆ" คำพูดของเขาทำให้ฉันใจเต้นแรง >o< (หัวใจบ้าจะเต้นทำไมนะ)

"อ่ะเหรอ" ฉันตอบแบบกวนTeen สุด ๆ

"อือ"