คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : เสียงกริ่งโรงเรียนครั้งสุดท้าย : กลับมาเป็นปกติ
เสียงกริ่งโรงเรียนครั้งสุดท้าย : กลับมาเป็นปกติ
หลังจากที่เจนั้นอุ้มจักรมาตลอดทางและมีเก๋ตามหลัง โดยไม่แคร์สายตาคนอื่นใด จักรเริ่มเอาหัวมุดลงไปในเสื้อนักเรียน โดยไม่พยายามมองอะไรทั้งสิ้น จนกว่าจะถึงห้องวิทยาศาสตร์
(โดยย้อนกลับมาใช้เวลา 25 นาที เช่นกัน)
เจเปิดประตูดัง “ ปัง! ” จนทำให้ดอกเตอร์ที่หลับตรงโต๊ะครูและรออยู่นั้นสะดุดตื่นขึ้นมาทันที โดยที่พร้อมกับปาดน้ำลายไปด้วย
“ ดอกเตอร์!! ของเสร็จยัง ”
ดอกเตอร์ที่น้ำลายคาปาอยู่นั้นตอบไปว่า “ เช็กแย้ว (เสร็จแล้ว) ”
พร้อมกับเอาหลักฐานคือ สิ่งประดิษฐ์ใหม่ของเธอที่อยู่ให้โต๊ะ มันคล้ายๆกับไมโครเวฟ ให้เจได้ยลชมพร้อมกับอธิบายการใช้เจ้าเครื่องนี้
“ ก่อนอื่น ขอเลือดของพวกเธอทั้ง 2 คน” และหยิบที่เจาะเลือด
เจ จึงวางจักร ให้ยืนเอง ก่อนที่ทั้ง 2 จะยื่นนิ้วมือมาให้ดอกเตอร์ซี เจาะเลือด ดอกเตอร์ซีก็เจาะเลือด ใส่ขวดใบเล็กพร้อมแปะชื่อของเจและจักร คนละแก้ว ก่อนจะนำเข้าไปใส่ตู้ไมโครเวฟ ทั้งใดนั้นก็เกิดประกายแสงแปปหนึ่ง ก่อนที่ดอกเตอร์จะเปิดออกมาพร้อมกับควันขโมง
“แค่กๆ ดอกเตอร์ซี..มันจะใช้ได้จริงอีกหรือเปล่า อย่าให้เหมือนเครื่องนั้นนะ ” จักรพูด
“ ไม่มีปัญหาแน่นอน ” ดอกเตอร์ยิ้มแฉ่ง
“ เอาล่ะ ทั้งคู่ดื่มแก้วที่มีชื่อตัวเองซะ!! ”
“ ฮ่ะ ! ให้ดื่มเลือด !! ” ทั้งคู่ตะโกน
“ เรื่องรสชาติ ไม่มีปัญหา ปรุงแต่งเรียบร้อย ”
ทั้งคู่ได้ยินอย่างนั้น เลยยอมกลั้นใจยอมดื่มเพื่อให้กลับร่างเดิม เอาเข้าจริงรสชาติมันออกหวานเหมือนกับนมเย็น แล้วดอกเตอร์ก็พูดว่า
“ เอาล่ะ กลับไปได้แล้ว แล้วรอวันพรุ่งนี้ ”
ทุกคนก็แยกย้ายกลับห้องไปเรียน แล้วกลับบ้านกันโดยที่ต่างฝ่ายต่างเตรียมเสื้อผ้า โดยไม่ได้ใส่ทันที คืนนั้น หลังจากกินเข้าไป ทั้ง เจมินี่และจักรพงศ์รู้สึกร้อนวูบวาบก่อนจะเหมือนแบบเดิมเป๊ะ เมื่อทั้งคู่ตื่นมาในยามเช้า แล้วส่องกระจก ทั้ง2คนนั้น ก็พูดขึ้นมาเลยว่า
“ ในที่สุด !! ” แต่เจมีพูดทิ้งท้ายว่า
“ แต่ยังไงก็ยังอยากอยู่ในร่างนั้นเหมือนเดิมแหะ... ”
( วันนี้ )
เก๋ลองสังเกตท่าทางของเจ เมื่อเดินเข้ามา ปรากฏว่า เธอถีบประตูและหน้าเธอไม่ยิ้ม หอบของรุงรัง แล้วเธอก็รับรู้ได้เลยว่า นี่คือเจมินี่ตัวจริง!
“ ในที่สุด ก็ได้กลับร่างสักทีเนอะ เจ ”
เจมินี่ “ นั่นนะสิ แต่ยังไง...”
“ มีอะไรเหรอ เจ ”
“ แค่คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ใน 1 สัปดาห์นี้นะ มันดูราวกับฝันเลย ”
“ นั้นสิเนอะ ”
“ และฉันก็อดคิดถึงนายจักรไม่ได้ด้วยสิ... ”
เก๋ เมื่อได้ยินคำพูดนั้นออกจากปากของเจมินี่ เธอทำท่าตกใจแต่ก็ตั้งสติไว้ได้ก่อนแล้วคิดว่า “ อย่างเจเนี่ยนะ จะตกหลุมรัก มะ..มะ.ไม่น่าเชื่อเอาเสียเลย ” แล้วก็กลั้นขำไว้ แต่ก็กัดฟันพูดออกโดยไม่เกรงกลัวว่า
“ ชอบจักรงั้นเหรอ ? ”
เจเอง เมื่อได้ยินว่าเพื่อนพูดว่าอะไร เธอถึงกับหน้าแดงแปร๊ด ก่อนจะพูดว่า
“ บะ..บ้าน่า!! ฉันแค่คิดถึง ไม่ได้ชอบสักหน่อย ”
“ แค่อยู่ด้วยกันแค่ 1 อาทิตย์ ก็ชอบกันเสียแล้วเหรอ? ”
“ ก็บอกแล้วไง ว่าแค่คิดถึง! ” แล้วก็ทุบเก๋
แต่สิ่งที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋าของเจ คือ ขนมหวาน ที่เจเกลียดหนักหนา ถ้าเธอเกลียดขนมนัก เธอจะเอามาทำไม ก็มีแค่ 2 สิ่งคือ เอาให้เก๋กับพิม แต่เธอไม่มีทีท่าว่าเธอจะให้พวกเขา ก็มีแค่สิ่งเดียว
“ เรียกฉัน อุ๊บ!! ” จักรก่อนที่จะได้พูดอะไรก็โดนกล่องขนมป๊อกกี้ปาเข้าใส่หน้าเต็มๆ
“ ฉันชอบนาย! ได้ยินไหม ฉันชอบนาย ! ” แล้ววิ่งหนีปล่อยให้จักรล้มลงไปงงกับคำพูดของเธอด้วย
ดูท่าว่าวันที่แสนปกติของจักรคงจะไม่มีอีกแล้วล่ะ
คนเขียน แต่งจบแบบเบลอสุดๆ..
ความคิดเห็น