ข้อมูล(ไม่)ทั่วไปในนิทานพื้นบ้าน-วรรณคดี

ลำดับตอนที่ #27 : ทรานส์ฟอร์เมอร์ชุดใหญ่จาก ปัญญาสชาดก เรื่อง โสนันทกุมาร

จาก ทรานส์ฟอร์เมอร์ชุดใหญ่จาก ปัญญาสชาดก เรื่อง โสนันทกุมาร

(ตัดตอนเฉพาะส่วน) ลำดับนั้น นางปทุมวดีจึงกระทำสัตย์อธิษฐานว่า ข้าพเจ้ามิได้เป็นรากษสและมิได้เคี้ยวกินอสุภะ ด้วยความสัตย์นี้

    ขอให้ที่นี้จงเกิด(กลาย)เป็นสวน เต็มไปด้วยพรรณไม้ย่อมๆพร้อมไปด้วยดอกและผล ผู้ใดใจบาปลิ้มรสเป็นขม ผู้ใดมีบุญ(ใจเป็นกุศล)ลิ้มรสเป็นโอชะ

    ร่างกายข้าพเจ้า จงกลายเป็น ศาลาอาศัย

    มือและเท้าทั้ง ๒ จงกลายเป็น เสาศาลา(๔ เสา)

    พื้นท้องและนาภี จงกลายเป็น พื้นกระดาน

    หลังและคอ จงกลายเป็น ช่อฟ้า

    ซี่โครงและกระดูก จงกลายเป็น กลอน

    กระโหลกศีรษะ จงกลายเป็น หลังคาหน้าต่างป้องกันลม

    เส้นผมและเส้นขน จงกลายเป็น หญ้าปกคลุมหลังคา(น่าจะคล้ายมุงจาก)

    เนื้อหนังและเส้นเอ็น จงกลายเป็น ฝาป้องกันอันตราย

    หูทั้ง ๒ จงกลายเป็น ลูกนกแขกเต้าตัว ๑

    ดวงตาทั้ง ๒ จงกลายเป็น แม่นกแขกเต้าตัว ๑

นี่คือ สูตรคร่าวๆของการแปลงกายเป็นสถานที่(หนังจีนชอบใช้)

ภายหลังความจริงทั้งหลายได้กระจ่างแจ้งแล้ว พระเจ้าธรรมมธุรราช จึงมีพระประสงค์ต้องการเชิญตัวนางปทุมาวดีผู้เป็นลูกสะใภ้กลับคืนราชฐาน จึงปรึกษากับ๒นกแขกเต้าประจำศาลานั้น นกแขกเต้าจึงแถลงไขว่า หากพระองค์ทรงต้องการเชิญนางกลับสู่ราชฐานไซร้ ขอทรงให้จัดแต่งเครื่องปูลาดอาสนะและทรงจัดเครื่องอาภรณ์ทั้งหลายไว้ พระราชาจึงมีรับสั่งปฏิบัติตามนกแขกเต้าว่าทุกคำ แล้วจึงรับสั่งในศาลานั้นขอให้เนางปทุมาวดีจงอดโทษแก่พระองค์ด้วย และขอให้นางกลับคืนสู่ราชฐานพร้อมพระองค์

ในกาลนั้น ศาลาใหญ่ นกแขกเต้าคู่แม่ลูก และสวนทั้งหลายก็อันตรธานไปสิ้น นางปทุมาวดีปรากฏขึ้นอยู่บนอาสนะที่ได้จัดปูลาดไว้นั้นแล้วฯ