คู่มือภาคสนาม ป่าหิมพานต์ - พฤกษศาสตร์

ลำดับตอนที่ #4 : วิวัฒนาการของพืชสมุนไพร

 

  พืชที่มีคุณสมบัติเป็น "สมุนไพร" ในแดนหิมพานต์นี้ คือ กลุ่มพืชที่วิวัฒนาการขึ้นในยุคของเหล่ามหาฤๅษีจากอดีตกาล ด้วยการดูดซับกลิ่นไอจากฌานสมาบัติของเหล่าฤๅษี นักสิทธ์ วิทยาธร ฯลฯ เข้าไปโดยตรง พืชเหล่านี้จึงมีการกลายพันธุ์เพราะดูดซับรังสีจากจิตของเหล่าผู้บำเพ็ญเหล่านั้น พืชพันธุ์ไม้เหล่านี้จึงได้ชื่อว่า "สมุนไพร" และแม้ว่าพืชที่ได้ดูดซับไอฌานสมาบัติเหล่านี้เข้าไปจะล้มหายตายจากไปหมดแล้ว แต่อานุภาพจากอำนาจฌานสมาบัติที่อยู่ในสมุนไพรเหล่านี้จะยังสืบทอดผ่านไปยังทายาทรุ่นหลังของสมุนไพรเหล่านี้ต่อไปโดยไม่มีการสูญหาย แต่คุณฤทธิ์ของสมุนไพรรุ่นทายาทเหล่านี้จะเจือจางลงไปมาก ในการนำสมุนไพรเหล่านี้มาปรุงยา จึงมีความจำเป็นต้องใช้บทสวดวิทยาคมบางบทเพื่อกระตุ้นปลุกอานุภาพของพืชสมุนไพรเหล่านี้ในการ"หุงยา"ไปจนเสร็จพิธี ฯ

  พืชสมุนไพรในแดนหิมพานต์นี้ ถูกสร้างขึ้นโดยเจตนาของเหล่าผู้มีฤทธิ์เพื่อจุดประสงค์ในการรักษาโดยเฉพาะ ซึ่งวิธีการสร้างนั้นก็มีหลากหลาย แต่วิธีที่นิยมมากที่สุด คือการใช้ "วาจาสิทธิ์" แผ่รังสีกระตุ้นให้พืชเหล่านั้นกลายพันธุ์ตามเจตจำนงแห่งจิตของผู้สร้างโดยเฉพาะ ฯ

  ส่วนเกินของรังสีที่แผ่ออกมาจากการสร้างเหล่าสมุนไพรนี้จะตกค้างหลงเหลืออยู่ในดิน น้ำ และอากาศ ทำให้เหล่าพืชโอสถได้ดูดซับเป็นพลังงานต่อไป ตามที่ได้กล่าวไว้ในบทก่อน ฯ