คู่มือภาคสนาม ป่าหิมพานต์ - พฤกษศาสตร์

ลำดับตอนที่ #1 : กำเนิดแดนหิมพานต์

  การเกิดและดับของจักรวาลทั้งหลายไม่อาจหาจุดเริ่มต้นปฐมแรกเริ่มในการเกิดและจุดจบอวสานได้ เนื่องด้วยว่าการเกิด-ดับของจักรวาลเป็นวงจรไม่รู้จบ หมุนเวียนเปลี่ยนผ่านวาระแห่งการเกิดดับมานับครั้งไม่ถ้วนเป็นเวลาเนิ่นนานจนเกินจะนับ จึงเรียกได้ว่า เป็นวัฏฏะแห่งการเกิดดับอันหาที่สุดมิได้ ฯ

  แดนหิมพานต์ ถือกำเนิดขึ้น เมื่อดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ กลุ่มนักษัตรทั้งหลาย ถูกหลอมรวมก่อตัวขึ้นปรากฏเป็นรูปดาวแล้ว เมื่อ กลางคืน-กลางวัน กึ่งเดือน-เดือนหนึ่ง ฤดู ปี ได้ปรากฏขึ้นตามลำดับ ในวันที่ปรากฏพระจันทร์พระอาทิตย์ขึ้นนั่นเอง ภูเขาสิเนรุ ภูเขาจักรวาล และภูเขาหิมพานต์ก็ปรากฏขึ้น ปรากฏการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในวันเพ็ญเดือน๔  ไม่ก่อนไม่หลัง ฯ

  อนึ่ง รากศัพท์ดั้งเดิมของคำว่า หิมพานต์ คือคำว่า หิมวันต์ มาจากคำว่า เหม ซึ่งแปลว่า ทอง ผสมกับคำว่า วันตะ ซึ่งแปลว่า คายแล้ว ดังนั้น ดินแดนหิมวันต์ จึงมีความหมายว่า ดินแดนอันคายแล้วซึ่งสีทอง หรือก็คือ ดินแดนซึ่งเปล่งประกายสีทองออกมานั่นเอง ฯ

  ดินแดนหิมพานต์ มีอาณาบริเวณกว้างขวาง กล่าวคือ มีเนื้อที่ราว ๓,๐๐๐ โยชน์ มีขุนเขารายล้อมเป็นวงรอบอยู่ ๗ ชั้น โดยไล่จากชั้นนอกสุดเข้าไปถึงชั้นในสุดได้ ดังนี้

๑. จูฬกาฬ - ทิวเขาดำอ่อน

๒. มหากาฬ - ทิวเขาดำเข้ม

๓. นาคปลิเวฏฐนา -  ทิวเขาอันห่อหุ้มรักษาเหล่านาค เป็นสถานที่เหล่านาคีมารวมตัวกันในฤดูฝนเพื่อคลอดลูก(ปาลิ+เวฐน)

๔. จันทคัพพะ,จันทคัพภะ - ทิวเขาอันมีท้องที่สีแสงจันทรา(ขึ้น๑๕ค่ำ)

(จันทสัมภระ ก็เรียก)

๕. สุริยคัพพะ,สุริยคัพภะ - ทิวเขาอันมีท้องที่สีแสงสุริยา

(สุริยสัมภระ ก็เรียก)

๖. สุวัณณปัสสะ - ทิวเขาอันเปล่งสีทองออกมา

๗. หิมวันตะ - ทิวเขาอันคายแล้วซึ่งสีทอง

  อนึ่ง เทือกเขาทั้ง ๗ ชั้นนี้ แต่ละชั้นของเทือกเขาประกอบด้วยยอด ๑๒,๐๐๐ ยอด สิริรวมยอดเขาทั้งหมดจากเทือกเขาทั้ง ๗ ชั้น ได้เป็นจำนวน ๘๔,๐๐๐ ยอด (ไม่นับรวมยอดเขาขนาเล็กซึ่งมีอยู่ในเทือกเขาแต่ละชั้นอีกเป็นจำนวนมากมายเกินจะนับ) นอกจากนี้ ในหลายจุดก็มีหมอกหนาบดบังทัศนวิสัย ดังนั้นการลำดับจับทิศทางในการสำรวจสถานที่ต่างๆ ตามเทือกเขาแต่ละชั้น จึงเป็นไปได้ยากยิ่ง

  ลักษณะทางภูมิศาสตร์ของแดนหิมพานต์ในอาณาเขตขุนเขาทั้ง ๗ ชั้นนี้ มีด้วยกัน ๓ รูปแบบ คืิอ

๑. เป็นพื้นที่อันไปได้ยาก ขรุขระ ไม่เป็นสถานที่เที่ยวไปของทั้งของหมู่สัตว์ และหมู่มนุษย์

๒. เป็นพื้นที่อันไปได้ยาก ขรุขระ เป็นสถานที่เที่ยวของหมู่สัตว์เท่านั้น ไม่ใช่ของหมู่มนุษย์

๓. เป็นพื้นที่อันน่ารื่นรมย์ ราบเรียบ เป็นสถานที่เที่ยวไปของทั้งของหมู่สัตว์ทั้งของหมู่มนุษย์