2jae About love

ลำดับตอนที่ #5 : Out of date -2-

     นั่นใครมาทำอะไรแถวล็อกเกอร์อิมแจบอมวะ ร่างสูงบางได้แต่หยีตาพลางเดินเช้าไปใกล้ขึ้นทุกที

     "น้องยองแจ น้องยองแจรึเปล่า" ร่างตรงหน้ามาร์คต้วน สะดุ้งเฮือก พลางหันกลับมา หัวเราะเเหะเเหะสองที ก่อนจะกลับหลังหัน เตรียมตัววิ่ง แต่ใบหน้าสวยรู้ทันซะก่อน จึงคว้าเเขนคนตรงหน้าไว้ได้

 

     "พะพะพี่มาร์ค อย่าบอกพี่แจบอมเลยนะครับ" คนตรงหน้าดูลุกลี้ลุกลนอย่างเปิดเผย ความจริงก็พอจะรู้ว่าน้องยองแจชอบอิมแจบอม เพราะแฟนเค้าที่เป็นเพื่อนสนิทน้องยองแจบอกมา แต่ไม่ยักกะรู้ ว่าเป็นคนเดียวกับที่เอาขนมมาให้ทุกเช้า

     "เป็นน้องยองแจเองหรอเนี่ย" คนหน้าสวยยิ้มกลับไปให้ด้วยความเอ็นดู น้องยองแจเป็นเด็กน่ารัก ทั้งนิสัย ทั้งหน้าตา แต่น้องชอบเอาหน้าม้ายาวๆมาปิดหน้าตลอด ไหนจะเเว่นเลนส์หนานั่นอีก คนอื่นเลยมองน้องแปลกๆกันหมด แต่ถ้าน้องยองแจจีบเพื่อนเค้าก็ดีนะ อีกอย่างแจบอมมันก็ดูสนใจไม่น้อย

ร่างบางตรงหน้ายกมือไหว้ปลกๆ จนคนเป็นพี่อดขำไม่ได้ น้องยองแจน่ารักจริงๆนี่


 

     "มาร์ค มึงมาทำอะไรหน้าล็อคเกอร์กู ห๊ะ มึงแอบมาเอาขนมกูอีกแล้วหรอ" เสียงอิมแจบอมดังอยู่ด้านหลังมาร์คต้วน ร่างตรงหน้ามาร์คนิ่งสนิทแถมหน้าซีดจนอดสงสารไม่ได้ เรื่องแบบนี้ขึ้นอยู่กะคนสองคน มาร์คจะไม่ยุ่ง

     "ป่าว กูเจอน้องที่รู้จักพอดี เลยชวนคุย ว่าแต่ทำไมวันนี้มึงมาเช้าจัง" ร่างบางพยายามให้คนตรงหน้าเชื่อใจ ว่าเค้าจะไม่ยื่นมือเข้าไป หรือแกล้งอะไรน้อง

     "กูก็มาปกติ"

     "อ่อหรอออออ เอออออนี่ น้องยองแจ เพื่อนยูคยอม" ร่างบางลากคนด้านหลังมาอยู่ตรงหน้าอิมแจบอม จากปลายหางตา เค้าแอบเห็นน้องสะดุ้งอีกแล้วเหอะตอนเค้าจับลากมา พี่ไม่ยุ่ง พี่แนะนำตามมารยาท ตามปกติ ฮิฮิ

     "อ่อ สวัสดี ยินดีที่ได้รู้จักนะ เพื่อนแฟนไอ่มาร์ค อ้าวววว น้องคนนั้นนี่"

หลังอิมแจบอมพูดเสร็จ มาร์คต้วนก็หันขวับกับไปหายองแจทันที เห้ยยยยย รู้จักกันเเล้วหรอวะ

     "วันนั้นหายไปไวจัง แล้วนี่เจ็บตรงไหนรึเปล่า" สายตาคมกวาดตามองทุกส่วนของร่างข้างตัวมาร์ค แต่ก่อนที่มือจะยื่นมาสำรวจด้วย ก็โดนมาร์คสะกัดไว้ก่อน

     "เห้ยยยย มึงรู้จักน้องยองแจละหรอ" ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยคำถาม มองสลับไปทางแจบอมที ยองแจที

     "วันนั้นกูเดินชนน้องที่โรงอาหาร กูไม่ได้รู้เลยว่าน้องปลอดภัยรึเปล่าเพราะไอ่แจ็ค แม่งพูด เรื่องเดือน เดือนๆ อยู่ได้" สายตาคมบ่งบอกถึงความไม่พอใจ จนยองแจกลัวว่า ถ้าอิมแจบอมรู้ว่าคนที่คุยอยู่ด้วย เป็นคนที่ทำตัวน่ารังเกียจ คอยตาม คอยมอง คอยซื้อขนมมาฝากทุกเช้าแบบนี้ อิมแจบอมจะรู้สึกแบบนี้ด้วยรึเปล่า

     "ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ เอ่ออออ ผมขอตัวก่อนละกัน สวัสดีครับ พี่มาร์ค สวัสดีครับ พะพะพี่แจบอม" คนตรงหน้าพูดพลางโค้งตัวลงเก้าสิบองศาอย่างรวดเร็ว โค้งเสร็จก็เดินจากไปจนเป็นห่วงว่าขาน้องจะพันกันรึเปล่า

 

     "มึง น้องเค้าทำไมดูเชยๆวะ กูอยากจะจับตัดผมให้รู้แล้วรู้รอด" มาร์คต้วนได้แต่คิดว่า ถึงแม้อิมแจบอมจะเป็นคนตรงๆแต่ก็รู้กาละเทศะพอ ที่จะไม่พูดต่อหน้า น้องยองแจคงเสียใจ ถ้าได้ยิน ที่แจบอมพูดแบบนั้นไม่ได้เพราะอิมแจบอมขี้เม้าท์ แต่มันเป็นโรคต้องเห็นทุกอย่างเพอร์เฟค อะไรที่น่ารำคาญหรือรกหูรกตา แม่งบ่นจนมาร์คกับแจ็คสันหูชามาแล้ว

     "เฮโลววววว มายด์เฟรน วันนี้ขนมเป็นอะไรวะ" ร่างหนากระโดดล็อคคอเพื่อนทั้งสอง ตัวก็โคตรหนัก มาร์คเริ่มเข้าใจอิมแจบอมว่ารำคาญแจ็คสันทำไมก็วันนี้




tbc.



ไรท์กุมขมับแน่นมากค่ะ55555555
เครียดดดดด อย่าพึ่งเบื่อเรานะคะ พลีสสสสสสสสส
ขอบคุณทุกกำลังใจน้า
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นเลยค่ะ
อิ้อิ้ จะพยาพยามให้มากขึ้นๆนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ