ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Couple
"..........." ความเงียบคือคำตอบที่มาร์คได้กลับมา พี่ใหญ่เลยรู้ว่า ความเงียบคือการเซย์โน
"โอเค งั้นพี่ไปคนเดียวก็ได้" มาร์คลอบถอนหายใจเบาๆ ความจริงไปคนเดียวก็ดี สบายๆ อยากดูอะไรก็เเวะ ไม่ต้องมานั่งเกรงใจกันเท่าไหร่
แต่อีกใจนึง
มาร์คอยากมีเพื่อนไปช่วยดูช่วยเลือกมากกว่า
ไม่เป็นไร ไปคนเดียวก็ได้
"ผมไปด้วยก็ได้ฮะพี่มาร์ค" เสียงมักเน่ตัวโตพูดขึ้น
"ถ้ายูคยอมไม่อยากไปก็ไม่เป็นไรนะ" มาร์คอยากตบปากตัวเอง ทั้งๆที่ใจก็อยากได้คนไปด้วย ยิ่งกับยูคยอม มาร์คยิ่งชอบ
เวลาอยู่ด้วยกัน มันสบายใจดี
"ไปพี่ ผมอยากไปดูของเหมือนกันฮะ" คิมยูคยอมส่งรอยยิ้มพร้อมดวงตาพระจันทร์เสี้ยวกลับมา
"นายจะดูอะไรอ่ะ" มาร์คถามขึ้นระหว่างที่กำลังเดินออกจากหอเพื่อไปซื้อของที่อยากได้
"แล้วพี่มาร์คล่ะ" ยูคยอมไม่ตอบ แต่ตั้งคำถามกลับไปแทน
"พี่จะไปดูแว่นกับรองเท้าสักหน่อย" ร่างบางตอบกลับไป พลางนึกถึงของที่จะซื้อ เพราะหาข้อมูล แถมระบุสีมาแล้วด้วยซ้ำ
"เหมือนผมเลย เพราะงั้น พี่จะดูอะไร ผมก็ดูอันนั้นแหละ" ร่างสูงตอบกลับมา เป็นคำตอบที่ทำให้คนฟังยิ้ม คิมยูคยอมแค่มาเป็นเพื่อนแหงๆ มันไม่ได้วางแผนจะซื้ออะไรด้วยซ้ำ มาร์คเชื่อแบบนั้น
"คยอม เดี๋ยวพี่ขอแวะนี่แปบ" ร่างบางบอกอีกคน พลางชี้ไปที่ร้านรองเท้าร้านนึง
"สวัสดีครับ สนใจเป็นรุ่นไหนครับ" พนักงานร้านต้อนรับอย่างดี เพราะทั้งสองเป็นดารา แถมที่ร้านก็อบรมพนักงานมาแบบนี้อยู่แล้ว
"ผมขอลองรุ่นxxx ไซส์x หน่อยครับ"
"รอสักครู่นะครับ" พนักงานหายไปหลังร้านเพื่อดูรุ่นรองเท้าให้ว่ายังพอมีเหลืออยู่รึเปล่า เพราะรุ่นนี้พึ่งออกมาไม่นาน คนแห่มาซื้อกันยกใหญ่
มาร์คลองใส่แล้วยืนดูกระจก หลังจากที่ลองสวมรองเท้าแล้ว โดยที่ยูคยอมยืนดูอยู่ไม่ห่าง
"คยอม นายว่ามันสวยป่ะ" ร่างบางแอบโน้มตัวไปกระซิบหูคนตัวสูงกว่าเพื่อขอความเห็น
"พี่ใส่อะไรก็เหมาะทั้งนั้นแหละ" ยูคยอมโค้งตัวลงมากระซิบกลับ
ตึกตัก ตึกตัก
มันก็เป็นปกตินะ ที่มาร์คโดนชม
แต่พอไอ่เด็กนี่ชมทีไร ทำเอามาร์คหน้าร้อน แถมหัวใจยังเต้นผิดจังหวะตลอดเลย
"พี่ครับ เอาคู่นี้" ร่างบางหันไปยื่นรองเท้าให้พนักงาน
"นายจะเอาอะไรรึเปล่า" ร่างบางหันมาถามอีกคน เพราะเหมือนเห็นสนใจรองเท้าอยู่คู่นึง
พี่ครับ เอาแบบเดียวกันแต่เป็นสีดำคู่นึงด้วยนะครับ" ร่างสูงตะโกนบอกพนักงานว่าจะเอารองเท้าแบบเดียวกับอีกคน แต่ไซส์ กับสีที่ต่างกัน มาร์คสีขาว ยูคยอมสีดำ
"เมื่อกี้เห็นดูอีกคู่นึงอยู่ไม่ใช่หรอ" คนตัวเล็กพูดขึ้นหลังจากที่ซื้อรองเท้าเสร็จ แล้วกำลังจะเดินไปร้านแว่นตาต่อ มาร์คเป็นคนทำอะไรมีแผนอยู่ละ
"ผมดูเฉยๆ ผมชอบคู่นี้แหละ มันสวยดี" ร่างบางหน้าร้อนวูบ เพราะตอนที่อีกคนพูดว่าชอบ สายตามันแปลกๆ แถมยังจ้องมาทางมาร์คอีกตังหาก
ขอบคุณอะไรก็ตามทีที่ทำให้มาถึงร้านแว่นพอดี
"สวัสดีครับ สอบถามได้ครับ" พนักงานทักทายขึ้นทันทีที่ทั้งคู่เข้ามาในร้าน และไม่เดินตามลูกค้าแบบเสียมารยาท
"พี่ครับขอลองอันนี้" มาร์คบอกพนักงานหนุ่มที่ยืนอยู่ห่างไปประมาณสามเมตร พนักหนุ่มเดินตรงเข้ามา หยิบแว่นออกจากตู้โชว์ให้ลูกค้าลอง
ถึงจุดนี้ มาร์คจะไม่ถามยูคยอมละ ว่าดีไม่ดี เดี๋ยวมาร์คได้อกแตกตายในที่สาธารณะพอดี
"พี่ครับเอาอันนี้ ยูคยอมไม่เอาอะไรใช่มั๊ย?"
"พี่มีแบบคล้ายๆกัน แต่ตรงขาแว่นลายน้อยกว่านี้รึเปล่าครับ" ร่างสูงหันไปถามพนักงาน ถึงแบบแว่นที่ตามหา
มาร์ครู้สึกว่ามันคล้ายกับที่มาร์คจะซื้อมากกกกกกกก ซะจนอดแซวไม่ได้
"ย่าห์!!! ไอ่เด็กมีปัญหา นายซื้อตามพี่อีกแล้วนะ" อีกแล้วนี่คืออีกแล้วจริงๆ หลายต่อหลายครั้งมาก ที่มาร์คกับยูคยอมมีของคู่กัน แหวนบ้างล่ะ หมอนหนุนคอบ้างล่ะ
มาร์คแกล้งหันไปค้อนใส่ ความจริงก็ไม่ได้โกรธจริงจังหรอก ทำเล่นๆไปงั้น แต่ดูคำตอบมันสิ ทำเอาคิ้วกระตุกเลย
"ผมเปล่าซื้อตามพี่เลย พี่รสนิยมดีขนาดนั้น?"
ดูดิ ดูปากมัน เดี๋ยวปั๊ดโกรธจังจริง แต่พอมาร์คมาคิดดู มาร์ครู้สึกว่าที่สบายใจเวลาอยู่กับยูคยอม อาจเพราะรสนิยมคล้ายๆกันก็เป็นได้
ไหนๆ ไอ่เด็กนี่ก็ทำตัวน่ารักโดยการมาซื้อของเป็นเพื่อนแล้ว มาร์คโกรธแฟนตัวเองไม่ลงหรอก
ยูคยอมคิดขอโทษอีกคนอยู่ในใจ นี่โกหกเป็นเรื่องเป็นราวเลยนะ
ยูคยอมไม่ได้ชอบสไตล์พี่มาร์คขนาดนั้นนะ ก็พอได้ แต่ไม่ค่อยใช่สไตล์คิมยูคยอมตามปกติเท่าไหร่
แต่
ยูคยอมชอบพี่มาร์คนี่
ยูคยอมก็แค่อยากมีของคู่กับอีกคนเป็นธรรมดา
ก็คนเป็นแฟนกันนี่นา
end.
ยูคมาร์คมาบ่อย ทูแจนี่ตัน ฮืออออออ
ขอบคุณทุกคอมเม้นมากๆๆๆๆเลยนะคะ ดีใจมากกก
งือออ สัญญาว่าจะพยายามมม
end.
ยูคมาร์คมาบ่อย ทูแจนี่ตัน ฮืออออออ
ขอบคุณทุกคอมเม้นมากๆๆๆๆเลยนะคะ ดีใจมากกก
งือออ สัญญาว่าจะพยายามมม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น