คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : OS : III
"อนอะไร หืม?" เสียทุ้มัอยู่้าหู พร้อมับอ้อมอที่มาา้านหลั
มูลอเลียอยู่ที่แ้มใสไม่ห่า มือเล็ๆันใบหน้าหล่อเหลาที่เหมือนสัว์โลล้านปีออไปให้ไล
เายัไม่มีอารม์ะเล่นอนนี้
แ่เาสู้แรอีนไ้ที่ไหน
อ้อมอที่รัแรึ้น ไหนะมือีที่ับแนอฮยอนอไว้ทั้สอ้าอี
ทำเอานัวเล็ยับไปไหนไม่ไ้
"เห้อออออ ื่นใ"
นัวให่ว่าพูบหลัามู สูวามหอมบนแ้มนิ่มหลาย่อหลายรั้
"ไหนูสิ ินอะไรอยู่รึเปล่า
ทำไมไม่พูอะไรเลยน้า" บยอนเลื่อนใบหน้าเ้ามาใล้
นฮยอนอเอ้อเป็นฝ่ายหันหนี อ้อมอถูลายออ ฮยอนอแอบใเสีย
ะไม่้ออีหน่อยเหรอไ
แ่แล้วฮยอนอลับ้อในร้อเสียหล
เพราะเาถูผลัให้นอนลบนเียที่นั่อยู่ในอนแร บยอนรีบนั่ร่อมทับอีนเอาไว้
ลิ้นเรียวเลียริมฝีปา สายาเ้าเล่ห์ำลัมอนใ้ร่าอย่าหยอล้อ
พ่อ นี่ไม่ใ่เวลามาิเรทนะว้อยยยยยย
นำลัิมาอยู่ มันะบลแบบนี้ไม่ไ้!!!!
"เี๊ยวววววว!" ฮยอนอะโนัลั่น
หลัาบยอนโน้มลมาูบที่ลำอาว นัวเล็ิ้นสุแรในอ้อมอ
แ่เอวเล็ที่ถูายาวๆหนีบอยู่ ็ทำให้ไม่สามารถทำอะไรไ้อย่าใิ
"ว่าไ เห็นเียบ
นึว่าะเียบไ้ลอะอี" เสียพูัิริมฝีปา
เลว! ี้แล้!
"ว่าแ่บอไ้รึยัรับ ว่าอนอะไร หืม?"
ะอนที่พู ็ยัไม่หยุระมูบไปทั่วอี
หมวามอทนแล้วนะว้อยยยยยยยย!!!!
โป๊
"โอ๊ย!" บยอนร้อออมา เนื่อาโนเ้าัวเล็โหัวเ้าให้
"ถ้ายัไม่ปล่อย ะโรธริๆแล้วนะ"
สิ้นเสียพูอเวฮยอนอ เา็ไ้ถูปล่อยให้เป็นอิสระ
"นี่ บอ่อนเร็วว่าอนอะไร
เียบแบบนี้เราไม่รู้หรอรับ วันๆนึเธออนั้ี่รอบ"
"ใรี้อน!!!
พูให้มันีๆนะว้อย!!" ฮยอนอหันไปโวย เาไม่ใ่นี้อนสัหน่อย
ถ้าะโทษ็โทษที่ัวเอี้แล้เถอะ
ไอ่นนิสัยเสีย!
"ั้นอูบนไม่ี้อนหน่อย"
มือสอ้าอบยอนล็อหน้าฮยอนอเอาไว้ ่อนะูบลมาแรๆที่ริมฝีปา
"อื้อ!!!!"
"แหะๆ หวานั"
นั่นแหละ หลัานั้น็โนทุบไปนับรั้ไม่ถ้วน
"เราอถามอะไรุหน่อย"
ฮยอนอพูึ้นหลัาเียบอยู่นาน
"ถามมาเลย เราอบเธอไ้ทั้ีวิ"
"ริั" หลัสิ้นเสียุ
บยอน็ยมือทั้สอ้าแสวามำนน
"ุเหนื่อยมั้ย?"
"เรื่ออะไร"
บยอนมอไปยันที่ทำหน้า๋อย
"เรื่อเรา"
"เธอ? ทำไมเรา้อเหนื่อย้วย
ไม่เห็นเ้าใ" บยอนลูบหัวทุยๆรหน้า ถ้าะมีเรื่อที่เหนื่อย
เป็นเรื่อที่เ้าัวน่ารัเินไป
"เราี้อน"
"ไหนใร ใรี้อน
ไม่เห็นมีแถวนี้เลย" บยอนแล้มอไปรอบๆ
แ่ฮยอนอลับยสอมือึ้นล็อหน้าอบยอนเอาไว้ไม่ให้หันไปไหน
"ุอย่าพึ่เล่น"
"เราี้อน"
"เรา้อไ้"
"เราี้หว"
"อันนั้นเรา็เป็น"
"เราไม่พอใเลยเวลานอื่นมายุ่ับุ"
"เธอไม่รู้ว่าเราัารใรไปแล้วบ้า
ฮ่าๆๆๆ"
"เรานิสัยไม่ี"
"เธอิไปเอ"
"เราื้อ"
"เราะปราบเธอเอ"
"เราไม่น่ารั"
"เธอิผิแล้ว ไม่ใ่เธอแล้วะใร"
"เนี่ย เลิสปอยเราไ้แล้ว"
"เราไม่ไ้สปอยเธอสัหน่อย เราทำเพราะเราอยาทำ
ถ้าอันไหนที่เราว่ามันเินไป เราบอเธออยู่แล้ว ไม่้อเป็นห่ว"
"ร้อไห้ทำไมอ่ะ"
"บ้าเหรอ ใรร้อไห้!!! มั่ว!!!"
บยอนหัวเราะัลั่น เาแล้แหย่ไปั้นแหละ ถึแม้ว่าวาเล็ๆะมีน้ำาลออยู่็เถอะ
"โอเ ั้นเราอูบหน่อย"
"ไม่ว้อยยยย มาูบอะไรนั!!"
ฝ่ามือเล็ๆันหน้าผาบยอนนหน้าหาย
"ั้นเธอูบเรา็ไ้"
"เป็นวามิที่ี"
ฮยอนอยิ้มหวานะพู แนเล็โอบรอบลำอยาว ่อนะแนบริมฝีปาลมาูบเบาๆ
ร้ายนั
บยอนเอียศีรษะเล็น้อย มือียึ้นประอแ้มนุ่มนิ่ม
่อนะับริมฝีปาสีสวยที่มีรสาิและสัมผัสเหมือนลูพี
ฮยอนอไม่น้ำาล ไม่ใ่เ้ ไม่ใ่าราเมลเฟรปปูิโน่อร้านาแฟยี่ห้อั
แ่ทำไมฮยอนอถึหวานนึ็ไม่รู้....
บยอนทั้บเบีย ทัู้ึริมฝีปาน่ารัหลาย่อหลายรั้
นไม่อยาะิว่าถ้าเาผละออ มันะแ้ำแ่ไหน
แ่ะให้ทำยัไ ในเมื่อมีออบอยู่รหน้า
ใรมันอใไหว็เรื่ออเา
แ่ไม่ใ่ับบยอนแน่ๆ
‘รั’
‘ที่สุเลยล่ะรับ ุแฟน : )’
end.
แ่เพราะแ้บน่ะ 55555555555555555555555555555555
วามริ็เหมือนไม่มีโมเม้นในวีไลฟ์เท่าไหร่ แ่เรา็หานเอแล้ว ฮื่อออออ
ทำไมพวหนูถึูแปล เวลาอยู่้วยันล่ะะ ฮือออออออ ราวหน้าไม่เอาแบบนี้แล้วนะะ
ใพี่ไม่ี5555555555555555
อบไม่อบ ิม อมเม้นมาไ้เลยนะะ เราอยารู้ อยารับฟั่ะ
อบุที่สนในะะ เย่
ความคิดเห็น