ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    2jae About love

    ลำดับตอนที่ #16 : shouldn't have

    • อัปเดตล่าสุด 14 มิ.ย. 58








    #1 - https://m.youtube.com/watch?v=TqyaN6hL8GI
     
    #2 - https://m.youtube.com/watch?v=kdtSa7SlB8U
     
     
    แปลต่างกันเฉยๆค่ะ
     
     
     
     
     
     
    "พี่แจบอมฮะ วันนี้.."
    "เดี๋ยวพี่ไปส่งนะ ยองแจ"
     
    ยองแจส่งยิ้มกว้างกลับไป รู้สึกดีใจที่จะได้กลับบ้านกับอีกคน แถมไปส่งถึงบ้านเลยนะ อยากตะโกนให้โลกรู้
     
     
     
    กะก็ พี่แจบอมอ่ะ
     
     
     
    เป็นหนุ่มฮอตประจำโรงเรียนเลยนะ
     
     
    ละแล้ว แบบ
     
     
    แบบว่าพักนี้มันดูเหมือนจะมีอะไรดีๆระหว่างเราสองคนเลย
     
     
     
    แต่ไม่หรอก ยองแจ หยุดคิดเข้าข้างตัวเองได้แล้ว
     
     
     
     
    "ยองแจ"
    "คระ ครับ!!!!"
    "ยืนคิดอะไรอยู่ หื้ม? พี่เรียกตั้งหลายครั้งแล้วนะ"
    "ขอโทษครับ"
    "ขอโทษทำไม" อิมแจบอมยิ้มขำ แล้วขยี้หัวยองแจจนหัวยุ่งไปหมด
     
     
    "งื้ออออ พี่แจบอม!!" ยองแจค้อนกลับไป อิมแจบอมยิ่งหัวเราะหนักเข้าไปอีก
     
     
    "ไป กลับบ้าน เย็นมากแล้ว" อิมแจบอมบอกแล้วดึงมือคนตัวเล็กให้ไปเดินข้างๆ
     
     
     
    ยองแจกลั้นยิ้มจนปวดแก้มไปหมด
     
     
     
    "อ่า ขอโทษนะ" อิมแจบอมปล่อยมือออก แล้วหันมาขอโทษ
     
     
    ยองแจยิ้มแหะๆกลับไป
     
     
     
    เสียดายจังแหะ
     
     
     
     
     
    "มือยองแจนุ่มนี่นา" แจบอมก้มลงมากระซิบเบาๆที่ข้างหู ยองแจเกือบเขินแล้วเชียว
     
     
    "ไอ่เด็กอ้วน"
     
     
    ปึก
     
     
     
    โดนยองแจทุบเข้าให้
     
     
     
     
     
    "ถึงบ้านแล้ว อย่าลืมทำการบ้านด้วยนะ รู้มั้ย ถ้าอาทิตย์นี้ขยันทำการบ้าน อ่านหนังสือ พี่จะพาไปเลี้ยงไอติมนะ"
    "ไอติม!!!! ครับ!!!! ผมจะตั้งใจอ่าน พี่แจบอมอย่าลืมสัญญานะ"
     
    คนตัวสูงดึงยองแจเข้าไปกอดอย่างหมั่นเขี้ยว แล้วพูดว่า
     
     
     
    "ฝันดีนะ ไอ่ตัวแสบบบบบ"
     
     
     
     
    {
     
    ฉันได้แต่สงสัยจนนอนไม่หลับ
    ทำไมเธอถึงทำอย่างนั้น
    ถึงแม้ว่ามันจะดูน่าสงสาร ฉันก็อยากจะถาม
    ฉันเป็นอะไรสำหรับเธอ? 
     
    }
     
     
     
    ยองแจกอดหมอนข้างแล้วก็กลิ้งไปกลิ้งมา นอนคิดถึงเมื่อตอนเย็น ความจริงมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกนะ ที่พี่แจบอมชอบทำแบบนี้
     
     
    แต่ไม่มีครั้งไหนที่ยองแจจะมั่นใจว่าพี่แจบอมชอบยองแจหรอกนะ
     
     
     
    ไม่รู้สิ
     
     
    ตึ้ง!
     
    เสียงเตือนโปรแกรมแชทดังขึ้น ยองแจพลิกตัวแล้วเอื้อมไปหยิบมือถือตรงหัวเตียง
     
     
    ดิ้นมาซะไกลเลย
     
     
     
    'deff jb:นอนรึยังเนี่ย?'
     
     
     
    ยองแจยิ้มเต็มแก้มแล้วกดเลื่อนเพื่อจะตอบอีกคน
     
     
     
    choiyj:นอนแล้ว (อีโมจินอนหลับ)
    deff jb:กวนนักนะ เดี๋ยวตีให้เลย
    choiyj:ผมล้อเล่น อย่าโกรธผมเลยน้าาา (สติ๊กเกอร์ร้องไห้)
    deff jb:55555 จะโกรธลงได้ยังไง ไอ่เด็กแสบของพี่
     
     
     
    ยองแจกัดริมฝีปากล่างแล้วหลับตาปี๋ เล่นกับหัวใจคนอื่นแบบนี้ได้ยังไงกันเนี่ย
     
     
     
     
    deff jb:ฝันดีนะครับ พรุ่งนี้เจอกัน ฝันถึงพี่ด้วยก็ดี555555 (อีโมแลบลิ้น)
    choiyj:ฝันถึงพี่แจบอมหรอ งั้นคงไม่ใช่ฝันดีแหงเลย55555
    deff jb:เดี๋ยวเถอะ (สติ๊กเกอร์แมวโมโห)
    deff jb:ไปนอนเดี๋ยวนี้เลย
    choiyj:ฮ่าๆๆๆ พรุ่งนี้เจอกันฮะ
     
     
     
    {
     
    นานานานานานานานา
    ฉันคิดไปคนเดียวงั้นหรอ
    นานานานานานานานา
    ฉันหมายถึง แต่เธอ...
     
    }
     
     
     
    กว่ายองแจจะนอนหลับได้ ก็ปาไปตีสอง วันนี้เลยเดินสะโหรสะเหรมาโรงเรียน
     
     
    "ไง บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเล่นเกมส์ดึกๆ" เสียงนุ่มทุ้มดังข้างหู ทำเอายองแจหายง่วงเลย
     
    "พะพี่แจบอม"
     
    อิมแจบอมยิ้มแล้วเอาแขนพาดลงบนไหล่ยองแจ ขณะเดินขึ้นห้องเพื่อไปวางกระเป๋า
     
     
     
    "ยองแจกินข้าวมารึยัง?"
    ยองแจส่ายหัวเป็นคำตอบ ยองแจไม่กินข้าวมาจากบ้านหรอก เพราะยองแจรู้ ว่าพี่แจบอมชอบมากินข้าวเช้าที่โรงเรียนมากกว่า
     
    "เจอกันข้างล่างเลยนะ" อิมแจบอมพูดแล้วิ่งขึ้นไปด้านบน
     
     
    ยองแจอยู่ม.4 ห้องอยู่ชั้นสามของตึก แต่พี่แจบอมอยู่ม.5 ห้องอยู่ชั้นห้า
     
     
     
    "ป่ะ กินข้าววววว" อิมแจบอมพูดแล้วก็ล็อคคออีกคนเข้ามาใกล้
    "พี่หิวแล้ว" แล้วส่งยิ้มกลับมา
     
     
     
    ยองแจประทับใจ ที่พี่แจบอมหล่อ
     
     
     
    มันเปลี่ยนเป็นชอบตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
     
     
     
    ยิ่งมายิ้มใกล้ๆแบบนี้ //ตายองแจพร่าไปหมด
     
     
    ก็ยิ่งชอบมากขึ้นไปทุกที
     
     
     
    "แจบอม" เสียงหวานใสทักคนข้างๆยองแจ 
    "ว่าไง ซูจี" คนตัวสูงทักกลับ ยองแจไม่ชอบรอยยิ้มของพี่ซูจีอะไรนั่นเลย มันแปลกๆยังไม่รู้
     
     
    "พ่อหนุ่มฮอตมาควงหนุ่มจิ้มลิ้มแบบนี้ เดี๋ยวก็เป็นข่าวหรอก" ซูจีพูดแล้วหัวเราะขึ้นเบาๆ ผู้หญิงผิวขาว หน้าตาสวย หุ่นดีแบบที่ผู้ชายหลายๆคนชอบ
     
    "บ้า ยองแจเป็นน้องคนสนิทเฉยๆเหอะ" อิมแจบอมปล่อยมือจากไหล่ของอีกคน
    "และอีกอย่าง ฉันจะนอกใจเธอได้ยังไง"
     
     
     
    {
     
    ฉันเข้าใจแล้ว เข้าใจแล้วจริงๆ
    มีแค่ฉันคนเดียวที่รู้สึกดี ส่วนเธอคงไม่ได้คิดแบบนั้น
    มองย้อนกลับไปเธอก็เป็นแบบนั้น
    มีแค่ฉันที่ไม่รู้ และคิดไปคนเดียว
     
    }
     
     
    "วันนี้ผมจะไปเล่นเกมส์บ้านเพื่อน พี่แจบอมไม่ต้องไปส่งนะ" ยองแจพูดขึ้นระหว่างกินข้าวเช้าที่โรงอาหาร ยองแจรู้สึกไม่ดี ยิ่งพี่แจบอมทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังเหมือนเดิม ยองแจยิ่งอยากร้องไห้
     
     
     
    "อ้าว เฮ้ เป็นอะไรรึเปล่า งอนอะไรพี่?" อิมแจบอมมองรุ่นน้องตรงหน้าแล้วขมวดคิ้ว แล้วนึกว่า ตัวเองทำอะไรให้อีกคนไม่พอใจหรือเปล่า น้ำเสียงกับหน้านิ่งๆแบบที่ไม่ค่อยเห็น
    "เปล่าฮะ ผมแค่ไม่อยากให้พี่ไปส่งแล้ว"
     
     
     
    "เฮ้ อย่าพึ่งไป" อิมแจบอมวิ่งมาตัดหน้าขวางยองแจไว้
    "เห้ย นายเป็นอะไรไป พี่ทำอะไรผิดรึเปล่า?" ยองแจส่ายหัว แต่ไม่ยอมสบตา
    "ยองแจยาาาา มีอะไรไหนบอกพี่หน่อยสิคนดี"
    "อุ๊ป คิก ฮ่าๆๆๆๆ เปล่าฮะ ผมล้อเล่นเฉยๆ"
    "ย่าห์!!! หลอกพี่หรอไอ่ตัวแสบ มานี่เลยนะ"
     
     
    พอวิ่งหนีอิมแจบอมพ้น ก็แอบขึ้นมาแอบบนห้อง พอดีกับเสียงออดเข้าแถวขึ้นพอดี
     
     
     
    ยองแจขอโดดเข้าแถวสักวันแล้วกันนะ
     
     
     
     
    ครืด~
     
    แรงสั่นในกระเป๋ากางเกงขยับอยู่สองสามที ใครส่งอะไรมานะ
     
     
     
    'deff jb:ไอ่ตัวแสบ ทำไมไม่ลงมาเข้าแถว'
    'deff jb:sent you a sticker'
     
    ยองแจปล่อยมันไว้แบบนั้น
    แค่แกล้งว่าไม่เป็นไร ก็เหนื่อยจะแย่แล้ว
     
     
    พี่แจบอมเป็นคนอัธยาศัยดี เล่นกับคนนู้นคนนี้เป็นเรื่องปกติ แถมโสดอีกตังหาก ใครจะไม่อยากเล่นด้วยก็บ้าแล้ว
     
     
     
    {
     
    ไม่จำเป็นต้องไปส่งฉันที่บ้าน
    เธอไม่ควรจะกอดฉัน
    คำพูดเหล่านั้นมันทำให้ฉันใจเต้นไปทั้งคืน
    เธอไม่ควรพูดแบบนั้น
    ไม่ควรเลย....
     
    }
     
     
     
    "พี่ไปแล้วน้า เข้าบ้านไปได้แล้ว"
     
     
     
    สุดท้ายก็เหมือนเดิมจนได้
     
     
    "กลับดีๆนะฮะ.."
    "ย่าห์ ชเวยองแจ ไม่ได้เป็นอะไรจริงๆใช่มั้ย"
    "สงสัย ผมคงไม่ค่อยสบายมั้งครับ" ยองแจส่งยิ้มบางๆกลับไป
    "ไหน.." อิมแจบอมโน้มลงมา ใช้หน้าผากชนลงมาที่หน้าผากขาวเบาๆ
     
     
    "ตัวก็ไม่ร้อนนี่ แต่กินยาไว้หน่อยก็ดีนะ" อิมแจบอมพูดขึ้นหลังจากผละออกไป แล้วดึงคนตัวเล็กเข้าไปกอด
     
    "อย่าป่วยเลยนะ พี่เป็นห่วง"
     
     
     
     
     
    ยองแจนั่งกอดหมอนข้างอยู่บนเตียง คิดถึงเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมา ก็ทำเอาใจเต้นผิดจังหวะไปหมด
     
     
    "เห้อออออ"
     
     
    เสียงเรียกเข้าดังขึ้น ยองแจควานโทรศัพท์ข้างตัวแล้วกดรับแบบไม่ได้ดูว่าใครโทรมา
     
     
     
    'ฮัลโหล'
     
     
    พะพี่แจบอม
     
     
     
    "อ่าาาา ครับบบบ"
    'ทำอะไรอยู่'
    "ก็นั่งเฉยๆครับ ไม่ได้ทำอะไร"
    'กินข้าวรึยัง กินยาด้วยรึเปล่า?'
    "กินแล้วครับ กินหมดแล้ว" แน่นอนว่ายาไม่ได้กินหรอก เพราะมันรักษาอาการปวดใจไม่ได้สักหน่อย ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ตอนนี้กลับยิ้มไม่หยุด
     
     
     
     
    'พี่ว่าพี่จะออกไปเซเว่นหน่อย ถ้ายังไงคุยกับพี่ก่อนได้มั้ย ถ้ายองแจยังไม่ง่วง'
    "อ่า ได้ครับ"
     
     
     
     
     
    'คิมบับที่นี่น่ากินเนอะ เราไม่ได้มากินกันต้องนาน'
    "ฮะๆ ใช่พี่พ่นออกมาทางจมูกรึเปล่า"
    'ย่าห์ ชเวยองแจ จำได้แต่เรื่องแบบนี้หรอไง'
     
     
     
     
     
    'ขอบคุณที่คุยเป็นเพื่อนนะ พี่ถึงบ้านละ'
    "ขอบคุณทำไม พี่แจบอม ผมเต็มใจเสมอแหละ เอารางวัลเป็นไอติมอย่างที่สัญญาก็พอ"
    'ได้เลยยยย ไอ่ตัวแสบ พี่จะเลี้ยงให้พุงกางเลย'
    "พี่แจบอมฮะ.."
    'หื้มมมม ว่าไง?'
    "อ่ออออ เปล่าฮะ ฝันดีนะฮะ"
    'ฮ่าๆๆๆ ฝันดีครับ'
     
     
     
     
    ฮู่ววววว
     
     
     
    เราจะพูดอะไรวะ
     
     
     
    {
     
    เธอเอาแต่เงียบไป เหมือนคนขี้ขลาด
    และฉันคงโง่เองที่คิดว่าเธอจะกลับมา
    สายตาที่เธอเคยมองฉัน
    ฉันเอาแต่คิดถึงมันตลอด
    ไม่เคยรู้เลยว่ามันไม่ได้เป็นแบบนั้น
     
    }
     
     
    "ยองแจยาาาา ตื่นได้แล้ว"
     
     
    ยองแจได้ยินเสียงคุ้นๆเรียกชื่อตัวเอง เลยพยายามเปิดเปลือกตาขึ้น ภาพที่ยองแจเห็นคืออิมแจบอมกำลังยิ้มอยู่
     
     
    ฝันหวานแบบนี้เลยหรอ
    แล้วจะอยากตื่นได้ยังไง
     
     
    ยองแจดึงอีกคนลงมากอด ไหนๆตัวจริงก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว ในฝันก็ขอกอดหน่อยแล้วกัน
     
     
    "ยองแจ ย่าห์ จะทำแบบนี้จริงๆใช่มั้ย"
    "อื้มม" ยองแจตอบอย่างหงุดหงิด พี่แจบอมในฝันนี่พูดมากเหมือนตัวจริงเลยแหะ
     
    แจบอมสอดแขนเข้าไปให้อีกคนหนุน ยองแจกอดอีกคนไว้หลวมๆ แล้วหลับไปอีกครั้ง ใบหน้าเปื้อนยิ้มทั้งๆที่หลับตา น่าเอ็นดูน้อยซะที่ไหน
     
     
     
    อยู่แบบนี้ สักพักแล้วกัน
     
     
     
    "ยองแจ สายแล้วนะ เดี๋ยวก็ไม่ได้กินไอติมกันพอดี" อิมแจบอมตัดสินใจปลุกอีกคนอีกครั้ง ชเวยองแจฝันดีอะไรขนาดนั้นกัน อิมแจบอมมองหน้าอีกคนอย่างเอ็นดู ใช้มืออีกข้างยืดหน้าเจ้าตัวแสบซะ
     
     
     แก้มใสๆน่าหอมซะให้เข็ด
     
     
     
    "โอ๊ยๆๆๆๆๆ" ยองแจร้องเสียงหลง ทำไมเจ็บแก้มก็ไม่รู้ เลยรีบลืมตาตื่นขึ้นมา เจออีกคนนอนยิ้มอยู่ข้างๆ
     
     
    "เห้ย!!!! พี่แจบอม!!!!" ยองแจเด้งตัวลุกขึ้นอย่างตกใจ แจบอมมองกลับมาพลางลุกขึ้นบ้างแล้วพูดว่า
    "อะไร ตกใจอะไร พี่มาตั้งนานแล้วเหอะ แถมนายก็กอดพี่ซะแน่นจนปวดตัวไปหมดแล้วเนี่ย" ยองแจหน้าแดงก่ำ
     
     
    ตายๆๆๆ ชเวยองแจ!!!
     
     
    "ฮ่าๆๆๆไปอาบน้ำได้แล้วววว ดูสิน้ำลายยืดด้วย" พูดเสร็จก็ทำหน้าตายี้แล้วชี้มาที่ยองแจ
     
     
    ยองแจตาโตรีบเอามือเช็ดปากใหญ่
     
     
     
    "โกหกผมนี่!!!!"
     
     
    อิมแจบอมหัวเราะลั่นแล้วเดินออกจากห้องไป ยองแจรีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำ
     
     
     
     
    ก็วันนี้มีนัดกับพี่แจบอมนี่นา
     
     
     
     
    "ฮ่าๆๆๆๆ ไอติมเลอะหมดแล้ว" อิมแจบอมยื่นนิ้วมาปาดแก้มใส แล้วเลียไอศครีมที่เปลี่ยนมาเปื้อนที่นิ้ว
     
     
     
    ตึกตัก ตึกตัก
     
     
     
    "พี่แจบอมฮะ ผมถามอะไรหน่อยได้มั้ย?"
    "ได้สิ อะไรอ่ะ" อีกคนตอบแต่ยังก้มหน้าก้มตากินไอศครีมของตัวเองต่อ
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    "พี่แจบอม คิดยังไงกับผมหรอฮะ?"
     
     
     
     
    {
     
    เมื่อเวลานั้นมาถึง
    ฉันจะพูดออกไป
     
    }
     
     
     
     
    "............"
    "..............."
     
    ความเงียบโรยตัวขึ้น อิมแจบอมวางช้อน แล้วเงยหน้าขึ้นมองยองแจ
     
     
     
     
    "ยองแจเป็นน้องที่น่ารักของพี่ไง"
     
     
     
     
    "................"
    "........."
    "แค่นั้นเองหรอฮะ?" ยองแจน้ำตาคลอในหน่วยตา มันล้นจนหน้าอีกคนบิดเบี้ยว
     
     
     
     
    "พี่อาจจะเอ็นดูยองแจมากไป เลยทำอะไรให้ยองแจเข้าใจผิดว่าพี่ชอบ พี่ก็ไม่รู้นะ จะพูดไงดี"
    "............"
     
     
     
    "ยองแจไม่ผิดหรอก พี่ผิดเอง ที่ทำอะไรไม่ได้สนว่ายองแจจะโอเครึเปล่า พี่ว่าระหว่างเรา มันไม่น่าเป็นไปได้"
     
    "................"
     
     
     
    {
     
    ฉันยังคงเจ็บปวดจนนอนไม่หลับ
    เธอไม่ต้องส่งข้อความมาหาฉันหรอก ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่
     
    }
     
     
     
     
     
     
     
    "แต่พี่ว่า ลองคบกันดูก็ได้นะ พี่ชอบอยู่ด้วย นายน่ารักดี"
     
     
     
    {
     
    เหมือนวันที่เธอมาส่งฉัน
    กลับมากอดฉันอย่างอบอุ่น
    กับคำพูดที่ทำให้ฉันใจเต้นทั้งคืน
    ทำให้ใจฉันเต้นแรงอีกครั้ง ทำให้ฉันหวั่นไหวอีกครั้ง
     
     
    เธอไม่ควรบอกว่าฉันน่ารัก
    เธอไม่ควรจะทำแบบนั้น
     
    }
     
     
     
     
     
     
     
    end.
     
     
     
    กี้ดดดด555555
    สรุปนกมั้ยคะ มึนตัวเอง
    โฮวววว เพลงน่ารักมากกกก แต่ความหมายตรงข้ามเลย แนะนำมากเลยค่ะ ต้องลองฟังดู
     
     
    ขอบคุณทั้งสองลิ้งค์เลยนะคะ สำหรับคำแปล
    คือชอบการคำไหนก็เอามาลงค่ะ เลยลงใช้มากกว่าหนึ่งคลิป55555555
     
     
    ขอบคุณทุกๆคอมเม้นเหมือนเดิมนะคะ
    คนติดแท็ค คนที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ
    หวังว่ามันจะทำให้ยิ้มบ้างนะคะ;-;
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×