คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ุยายเอย ่าามำ ่ารำโยย้าย
สะเอวแสนอ่อน อรร่วาย วิิรยิ่ลาย ที่นประิษ์
สอเนรมำ แสำมันลับ ม้อยเนรับ ่าสวยสุพิศ ฯ
“รำุยายพราหม์[1] สวยมา ูท่าทานวยนาอ่อน้อย ามริๆ ไม่รู้แน็พูถูไหม แ่เห็นแล้วรู้สึอย่านั้นเลย่ะ”
น้าัวเายับมาระิบระาบเบาๆ ปัวิรึเอียหน้าไปใล้ พยัรับเล็น้อยพร้อมอบรับ
“รับ”
“เป็นารรำอัวพระ แ่น้อที่รำเป็นผู้หิหน้าาสวยเียว ยับที็ูแ็แร แ่เอวอ่อน สะโพแอ่น มืออ่อนรีรายสวยมา”
เ้าัวยัมไม่หยุปาแม้ารแสุยายพราหม์บนเวทีะบลไปแล้ว และ็ไ้รับเสียปรบมือื่นม้อพื้นที่ทำารแส
“เยูมา่อนเหรอรับ”
ายหนุ่มถามลับเสียเบาไม่แพ้ันเพราะำลัะมีารแสอื่น่อ ทำให้บทสนทนายืยาวูไม่่อยเหมาะสมนั
“เปล่า่ะ แน็ไม่เยู ฟัาที่เาบรรยายสั้นๆ ่อนแส็เลยรู้สึว่า น้อเาถ่ายทอวามเป็นพราหม์หนุ่มน้อยรำไ้เหมาะมา่ะ”
นฟัเพียพยัหน้า่อนะหันไปสนใารแสุ่อมาเพราะุยายพราหม์เป็นารแสแร ึ่ารแสนี้เป็นารแสนาศิลป์ประำปีอนัศึษาั้นปีที่สี่ และัานันน้อสาวอเา็ทำารแส้วยเ่นัน โยเปิให้บุลภายนอเ้าม้วยเพื่อเป็นารส่เสริมสนับสนุนารอนุรัษ์ศิลปวันธรรมอไทย
ปัวิรเป็นัวแทนอที่บ้านมาให้ำลัใน้อสาว ึวนแฟนสาวอัวเอมา้วย ึ่อีฝ่ายเพิ่เรียนบลับมาา่าประเทศ็เลยสนใ
แม้ลอทั้ารแสะเป็นรำทั้หม ทว่า็นับว่าเพลิเพลินและอิ่มเอมไม่น้อยทีเียว ายหนุ่มรอรับน้อสาวลับบ้านพร้อมัน เาเินเ้าไปหาัานัน ในมือถืออไม้่อโพร้อมับแฟนสาวเาะแนและมีอไม้มา้วยอี่อ
น้อสาวเายืนอยู่ับพิมพ์ปราและผู้หิอีนที่หันหลั ทั้สามนรูปร่าเท่าัน ัวเล็อรรอ้อนแอ้น ผมถูเ็บรวบึเหมือนันทำใหู้ไม่แ่านั เมื่อเาเ้าไปถึัานัน็ยิ้มว้า ่อนะไหว้ทัทายผู้หิ้าๆ เา
“พี่ปั”
หิสาวที่หันหลัอยู่หันมามอเาทว่าายหนุ่มไม่ไ้สัเนั เพราะพิมพ์ปรา็ยมือไหว้อย่านอบน้อมเหมือนทุรั้ เารับไหว้นที่เหมือนน้อสาวอีน้วยวามเอ็นู่อนะยื่นอไม้ให้ัานัน
“สำหรับน้อ้อย นารำนเ่อพี่”
ปัวิรเอ่ยแล้วรับอไม้อี่อาแฟนสาวมาส่ให้พิมพ์ปรา วามริเาถือนเียวไ้แ่อีฝ่ายอยาถือ้วย เพราะวแนเาแ่ปล่อยให้เาถือ่ออไม้เ็มสอมือออะูแปลๆ
“ส่วนนี่ อปรา เ่มารับ”
ายหนุ่มมอย่าริใเพราะพิมพ์ปราเอ็รำไ้สวยมาในสายาอเา
พิมพ์ปราไหว้อบุแล้วรับอไม้ไป ทว่าสอสาวลับมอาันแล้วมอไปอี้าน ปัวิรึมอาม และนึึ้นมาไ้ว่าบรรยาาศอบลเพราะสอนไ้รับอไม้และำม ส่วนสาวอีนลับไม่ไ้รับวามสนใ
“เอ่อ สอไปรอปรารม้านั่รโน้นนะ”
เ้าอวหน้าสวยน่ารัพูับเพื่อนแล้วโบมือเบาๆ พร้อมยิ้มบา
“บ๊ายบาย๊ะ้อย ไว้เอัน”
“เอ๊ย เี๋ยวสิสอ”
ัานันรั้เพื่อนเอาไว้
“พี่ปั ำสอไ้ไหมะ”
น้อสาวเอ่ยถามึ่ายหนุ่ม็มอหิสาวอีนอยู่ เมื่อเธอหันมามอแล้วยมือไหว้ เาึรับไหว้
“รับ ำไ้”
ปัวิรพอำไ้ว่าน้อสาวเาับพิมพ์ปรามีเพื่อนสนิทอีนที่อยู่ับพิมพ์ปราลอใน่วานศพอยายันทร์ ถึอนนั้นะไม่่อยมีเวลาใส่ใเ้าโรหน้าหา็พอนึออเลาๆ
“แล้ว็พี่แน็แฟนพี่ปั”
อีฝ่ายไหว้แฟนเาามำแนะนำอัานัน
“้ออโทษ้วยนะรับ พอีพี่ไม่รู้ว่ามีเพื่อนอยู่ับน้อ้อยอีน”
ายหนุ่มออัวเพราะเาไม่มีอไม้ิมือมาสำหรับเธอ
สาวหน้าใสไร้เรื่อสำอายิ้มรับราวไม่ใส่ในั
“็ุไม่รู้ริๆ นี่ะ แล้วเรา็ไม่ไ้รู้ัันถึับ้อมายินีอะไรับสอ”
าลมโำลับมอเาโยไม่หลบหลี บ่บอว่าเป็นนล้าแสออและริใ านั้น็อัวแยไปรอพิมพ์ปราที่ม้านั่
ปัวิรมอามร่าบาอรรไล่เลี่ยับน้อสาวอเา วหน้าสวยน่ารัยัิาเพราะรู้สึุ้น ทว่าไม่ใ่เพราะเยเอันเมื่อหลายปี่อน แล้ว็ไ้ยินเสียแฟนอนพึมพำ
“อ๋อ นที่รำุยายพราหม์”
[1] ุยายพราหม์ เป็นารร่ายรำที่ามอัวละรพระเป็นารแสุหนึ่ในบทละรเบิโร เรื่อพระเศเสียาบทพระรานิพนธ์ในพระบาทสมเ็พระมุเล้าเ้าอยู่หัว ึ่ทรพระรานิพนธ์ึ้นาำนานอเทพเ้าโยพระนาราย์แปลเป็นพราหม์น้อยไปเฝ้าพระอิศวรและพระอุมามีลีลาท่ารำอัวพระที่มีลัษะอวามเป็นหนุ่มน้อยที่มีวามามและท่าที่นวยนารีรายแ่ส่าาม แ่โบราารรำุยายพราหม์ัแสเพาะในารแสเบิโรเท่านั้นไม่นิยมนำออมาแสรำเี่ยว แ่ในปัุบันารรำุยายพราหม์เป็นที่นิยมึทำให้พบเห็นไ้ในโอาสาน่าๆ โยทั่วไป ที่มา: cuycay.blogspot.com
==========================
มาแล้ว้า เรื่อราวนารำอีหนึ่สาวอเรา
เปิเรื่อ้วยารย้อนลับไปอนที่สาวๆ ำลัะเรียนบ
่อานี้ 'สอ' ับ 'ุปั' ะเป็นยัไ่อไปน้าาา^^
==========================
*แ้เพิ่มเิม่า ไร์ั้ใรีอัป 'เพลิภูหมอ' เรื่อแร อเนารำ ให้ไ้อ่านันอีรอบ
เพราะอัปมาหลายปีแล้ว ึ่บานอาะยัไม่เยอ่านนะะ
โยะรีอัป 70% ่อนปิบาอน เหมือนับเรื่อนี้นะะ สนใสามารถามไ้่า
ส่วน 'ใ้เาบุษบา' เพิ่วาายเมื่อปีที่แล้ว หายัไม่เยอ่าน ลออ่านัวอย่าที่ไร์อัปไ้้า
ทั้สอเรื่อารันีวามน่าสสารอนาเอ และวามร้ายาน่าหมั่นไส้อพระเอไ้แบบัเ็มเลย่า^^
==========================
ิาม่าวสารนิยายเรื่อใหม่ เมาท์ เมน์ เรื่อนิยายไ้ที่เพ เพียพิ นะ๊ะ
ความคิดเห็น