ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
* อธิบายนิส *
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เอาชื่อจริงๆของชาวต้นกล้าพลังงานมาดัดแปลง (และมาจากจินตนาการอันล้ำเลิศของต้นกล้าสีน้ำเงินด้วย) ถ้าเข้ามาอ่านแล้วเจอ "อ้าวเฮ้ย เอามาจากชื่อเรานี่หว่า" อย่าได้ตกใจไปเพราะต้นกล้าสีน้ำเงินไม่ได้ขออนุญาตใครทั้งสิ้น ทั้งพี่ๆต้นกล้า เพื่อนๆต้นกล้า น้องๆต้นกล้า แม้กระทั้ง ภูตน้อยพลังงาน เหอๆ เรียกว่าเอามาแต่งโดย (พละการ) ก็ได้ เขียนถูกไม๊เนี่ยเรา(- -') เอาเถอะๆ ยังไงๆ ต้นกล้าสีน้ำเงินก็ต้องขออนุญาต พี่ๆต้นกล้า เพื่อนๆต้นกล้า น้องๆต้นกล้า รวมทั้ง ภูตน้อยพลังงานไว้นะที่นี้ด้วยนะ และต้องขออนุญาต รุ่นพี่ต้นกล้าพลังงานรุ่นที่แล้วด้วยนะค่ะ
น้อยคนที่จะรู้จักต้นกล้าสีน้ำเงินนะ แต่ก็ดีแล้ว มันจะทำให้มีคนมาว่าต้นกล้าสีน้ำเงินได้น้อยลง (ซึ่งก็เป็นเรื่องดีย่างหาที่สุดมิได้) ถ้ามีคนรู้เยอะว่าต้นกล้าสีน้ำเงินเอามาเรื่องราวของพวกเค้ามาแต่งเติม เพิ่มสีสันอย่างงี้ มีหวัง เหอะๆ เละเป็นโจ๊กแน่ อย่างไรก็ตาม ใครที่มีแนวคิด หรือตัวละครดีๆอย่าเก็บไว้คนเดียว นำมาบอกกันได้ที่นี่ จะเป็นพระคุณอย่างสูง
โอเคๆ... ผู้อ่านอย่าเพิ่งเบื่อไปซะก่อนหล่ะ ที่ ต.ก.น.(ต้นกล้าสีน้ำเงิน) มันยาวไง เลยย่อมันซะ(- -) อ่ะ ต่อๆ ที่ ต.ก.น. แพร่มเรื่องอะไรก็ไม่รู้ตั้งนานนมกาเล ก็อย่างนี้แหละน้า คนมันเก็บกดมานาน แต่อยากจะบอกไว้อย่างนึงนะ เรื่องนี้ไม่ได้พิมพ์เก็บไว้เหมือนเรื่องอื่นๆ เพราะฉะนั้น มันอาจจะอัพช้า หรือ ขลุกขลักซักเล็กน้อยอย่าว่ากัน - - อ่า... เอาหล่ะ ในที่สุดท่านผู้อ่านก็ได้อ่านเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องจบแล้ว ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ถึงแม้จะมีบางท่าน หาวแล้วหาวอีก หรืออาจจะหลับไปซักงีบก็ไม่เป็นไร เราก็ยังถือว่า ท่านเป็นผู้ที่มีความสามารถในการอ่าน ที่เราได้คัดเลือกไว้ ขอให้ท่านจงประสบกับความสุขกันทั้วหน้า สวัสดี (-/|-)
-------------------------------------------------------
ตัวละคร (จะอ่านหรือไม่ก็ได้นะ เพราะ ต.ก.น.เองก็ไม่ชอบอ่าน มันทำให้เรื่องไม่สนุก แต่ที่ต้องพิมพ์เพราะแต่งสดไง เดี๋ยวจำไม่ได้)
1. ชื่อ - โอวาคัส
เพศ - ชาย
นิสัย - เป็นผู้นำที่ดี สนุกสนานตลอดเวลา(เน้น ตลอดเวลา)อารมณ์ดี แต่บางทีก็สุขุม ชอบปล่อยมุขฮาๆ พูดอะไรเน่าๆ กวนๆ
เมือง - ทินน์เตอร์ เป็นเมืองแห่งความสนุกสนาน และเสียงหัวเราะ ในขณะเดียวกัน ถ้ามีข้าศึกเข้ามาก็สู้ไม่ถอย ผู้คนของเมืองนี้ออกจะ แปลกประหลาดอยู่ซักหน่อย และมีลักษณะเฉพาะตัว แต่แคว้นที่เขามานั้นมีชื่อว่า ลาส์
สีผม - สีแดงเพลิง
สีตา - สีฟ้าน้ำทะเล (ซึ่งเป็นปกติของผู้คนเมืองนี้อยู่แล้ว) จะเปลี่ยนเป็นสีม่วงเวลาโกรธ (สีที่เปลี่ยนไม่เหมือนกันนะ แต่ละคน)
อาวุธ - ผ้าพันคอที่ใส่ตลอดเวลา มันจะสามารถเปลี่ยนสภาพเป็นมีดสั้นได้ เมื่อปาออกไปแล้ว จะสามารถเรียกกลับมาได้
การแต่งกาย - เซอมากๆ เหมือนขอทาน และจะมีผ้าพันคอ ประมาณว่า เป็นคนติดดิน ไม่อยากให้คนอื่นรู้ฐานะที่แท้จริง
จุดอ่อน - ไม่เก่งเรื่องอุปกรณ์สื่อสารหรือการสื่อสารใดๆทั้งสิ้น / เมื่อมีใครพูดถึงเมืองของตนเองในทางที่ไม่ดีหรือลบหลู่ จะโกรธมาก /อยู่ในที่ชื้นแฉะไม่ได้นาน / อยากมีน้องสาวมากๆ ทำให้โดนผู้หญิงหลอกได้ (เป็นบางครั้ง)
ชอบ - เสียงดนตรี / ร้องเพลง / ความอบอุ่น / เครื่องดนตรีที่เรียกว่า บายอซ เป็นเครื่องดนตรีพื้นเมือง ของเมือง ทินท์เตอร์ จะมีเสียงคล้ายกับไวโอลินผสมกับซึง (- -' มันไปด้วยกันได้มากเลยนะนั้น )
ไม่ชอบ - ความอึดอัด / ความชื้นแฉะ
สัตว์เลี้ยง - ไม่มี
อายุ - 17
ความสามารถ - ถ้าเมื่อใดที่เขาร้องเพลง น้ำเเข็งที่อยู่ในรัศมี 2000 เมตรจะละลาย (ซึ่งเป็นเหตุที่เขาได้ถูกเรียกตัวมา) / มีความแม่นยำในการกะระยะสูง
ของติดตัว - ผ้าพันคอ / พัดประจำตระกูล /
อดีต - ก่อนที่โอวาคัสจะถูกเรียกตัวมา เขาเป็นลูกชายของเจ้าครองแคว้นเล็ก ๆ ในเมือง ครอบครัวของเขาไม่ได้ร่ำรวย (ถึงแม้จะเป็นเจ้าครองแคว้นก็เถอะ) แต่ครอบครัวของเขาก็มีความสุขและอบอุ่นดี
โอวาคัสมีพี่ชายหนึ่งคนที่อายุห่างกันหลายปี ทำให้เขามีเพื่อนสนิทเป็นลูกของชาวบ้านที่อยู่ในแคว้นของเขาเยอะมาก ตอนเด็กๆ เขามักจะฝึกหัดเล่น บายอซ อยู่เป็นประจำ เพราะเขาเคยเห็น ชายผู้หนึ่งนั่งเล่นเครื่องดนตรีชนิดนี้อยู่ที่ใต้ต้น วาร์ ในหมู่บ้าน เป็นเสียงที่ไพเราะเสนาะหูเป็นอย่างมาก ทำให้เขามีความรู้สึกชอบเครื่องดนตรีชนิดนี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ร่องรอย - มีรอยประทับตราของแคว้นอยู่ที่หัวไหล่ซ้าย เพื่อเป็นเครื่องหมายว่าชายผู้นี้เป็นคนของแคว้นใดในเมืองทินท์เตอร์
อื่นๆ - ด้วยความที่โอวาคัสอยากมีน้องสาวมาก ทำให้มองผู้หญิงที่หลงรักเขาเป็นน้องไปซะหมด เขาจึงไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนซักที ทั้งๆที่รูปร่างหน้าตาของเขาไม่ได้ขี้ริ้วขี้แหล่เลย ด้วยความแปลกประหลาดในการร้องเพลงของโอวาคัส เมื่อใดที่เขาร้องเพลง ทุกคนจะรีบบอกให้เขาหยุดทันที เพราะถ้าเขาร้อง น้ำแข็งในแม่น้ำจะละลายและล้นเอ่อเข้าท่วมที่พักทันที
-------------------------------------------------------------
2. ชื่อ - มาเคเลีย
เพศ - หญิง
นิสัย - ใจร้อน ขี้น้อยใจ เจ้าเล่ห์ ชอบวางแผน(ที่ไม่ค่อยจะเป็นแผน) พูดมากและพูดได้ทุกสถานะการณ์(พูดเร็วด้วย) เอาแต่ใจตนเองบ้างบางครั้ง ชอบท่องเที่ยว เป็นคนที่ซุ่มซ่ามมากๆ (ด้วยความซุ่มซ่ามนี่หล่ะ ทำให้แผนที่วางไว้ล่ม) ชอบทำตัวเองให้คนอื่นหัวเราะ เพื่อปิดปังความรู้สึกที่แท้จริง
เมือง - เพลนเทียร์ทรีน เรียกได้ว่าเมืองนี้แทบจะเป็นเมืองของภูติต้นไม้ เพราะทุกแคว้นในเมืองนี้มีแต่ต้นไม้ จึงทำให้มีภูติมาอาศัยอยู่ จนมากกว่ามนุษย์ซะอีก(มนุษย์ยิ่งมีน้อยๆอยู่) แม้แต่บ้านหรือสถานสิ่งก่อสร้างต่างๆ ยังสร้างอยู่บนต้นไม้ เมืองนี้มีทั้งหมด 4 แคว้นเล้กๆ แต่เธอมาจากตัวเมืองหลวงเลย ยามเช้าตรู่ ภูติเหล่านั้นจะออกมาร้องเพลงเพื่อต้อนรับแสงสว่าง นับว่าเมืองนี้เป็นเมืองที่หน้าอยู่เมืองนึงทีเดียว
สีตา - สีเขียวใบไม้ จะกลายเป็นสีน้ำตาล(เหมือนใบไม้แห้ง)เวลาเธอร้องให้
สีผม - สีชมพูขุ่นเหมือนไข่มุข เวลาปล่อยจะยาวลากพื้น แต่เธอจะไม่ปล่อยให้ใครเห็นเป็นอันขาด เพราะเป็นกฎของชาวภูติ ชาวภูติมีความเชื่อบ้าๆบอๆ(ที่ไม่จริงเลย)ว่าถ้าปล่อยผมให้คนอื่นเห็นนอกจากคนในครอบครัวแล้ว จะทำให้บินไม่ได้(แต่มาเคเลียก็ดันเชื่อแฮะ)
อาวุธ - แหวนของชาวภูติ เดิมทีเป็นแหวนของคุณยาย ตอนแรกมาเคเลียเองก็ยังไม่รู้พลังที่มีอยู่ในแหวน จนกระทั้งวันหนึ่ง เธอนั่งมองแหวนอยู่และสังเกตุเห็นว่า ภายในของอัญมณีบริเวณหัวแหวน มีแผ่นกระดาษอยู่(มันย่อขนาดอยู่อ่ะนะ) เมื่อเปิดออกกระดาษแผ่นนั้นจึงขยายใหญ่ขึ้น แต่ตัวอักษรดันเป็นภาษาของชาวภูติซะหนิ เธอจึงให้เพื่อนที่เป็นชาวภูติอ่านให้ฟัง ปรากฎว่า เป็นเวทย์มนต์เก่าแก่ของชาวภูติสมัยก่อน เธอจึงฝึกหัดจนชำนาน ความสามารถนี้จึงมีแค่เธอกับเพื่อนเท่านั้นที่รู้
การแต่งกาย - ใส่เสื้อเชิตสีขาวแขนสั้น(จะต้องตัดผ้าออกบริเวณหลังเพื่อให้ปีกโผล่ออกมาได้) กระโปรงยาวสีเขียวอ่อน
จุดอ่อน - เป็นคนที่ชอบรับคำท้าคนอื่นโดยไม่ได้คิดก่อน ประเภทแกล้งท้าอะไรพวกนี้เธอรับหมด(- -^) / ใช้อาวุธอื่นไม่เป็นเลย ใช้เป็นแต่เวทย์ของภูติเท่านั้น
ชอบ - พืชสมุนไพร / อัญมณีประเภท ราไนท์ เป็นอัญมณีที่มีค่ามาก ซึ่งมีอยู่ที่เมืองเพลนเทียร์ทรีนที่เดียวเท่านั้น จึงทำให้ผู้คนชอบทำของปลอมออกจำหน่าย ซึ่งจะมีแต่ชาวภูติเท่านั้นที่รู้ว่าชิ้นไหนจริง(ก็ชาวภูติเป็นผู้นำมานี่นา ไม่รู้ให้มันรู้ไป)
ไม่ชอบ - ความมืด / การถูกปลุก (เป็นคนขี้เซามากๆ เวลานอนไม่อยากนอน พอนอนแล้วไม่อยากตื่น)
สัตว์เลี้ยง - ความจริงแล้วไม่เชิงเป็นสัตว์เลี้ยงของเธอเองหรอก มันเป็นสัตว์เลี้ยงของเพื่อน เพื่อนของเธอให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อหลายปีมาแล้ว มาเคเลียจึงตั้งชื่อมันว่า เมรโย เมรโยเป็นนกที่มีปีกข้างเดียว แต่สามารถบินได้ว่องไวมาก มันมีขนาดเล็กเพียงกำมือของผู้เป็นเจ้าของเท่านั้น มาเคเลียใส่ปลอกสีเงินสลักชื่อของมันกับให้ที่เท้าข้างขวา ด้วยความที่เมรโยเป็นนกภูติ มันจึงมีเกราะป้องกันตัวเอง และสามารถสื่อสารกับมนุษย์ได้ (แต่เป็นภาษาของชาวภูตินะ) ทำให้มีแต่ภูติและมาเคเลียเท่านั้นที่ฟังออก มันคิดว่า เมื่อมันสามารถพูดได้แล้วมันก็จะพูดให้คุ้มค่าที่สุด เมรโยจึงพูดไม่หยุดและบ่นๆๆตลอดเวลา
อายุ - 14
ความสามารถ - มาเคเลียสามารถควบคุมธาตุดินได้ เธอสื่อสารกับดินรู้เรื่อง(เป็นเหตุที่เธอถูกเรียกตัวมา) / เธอบินได้ ด้วยปีกของชาวภูติที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด (เธอเป็นลูกครึ่ง)
ของติดตัว - แหวนที่เธอใส่ / จี้ห้อยคอรูปปีกใบไม้
อดีต - มาเคเลียเป็นเจ้าหญิงรัชทายาทองค์แรกของเมือง เพลนเทียร์ทรีน (พ่อของเธอเป็นเจ้าเมือง ไม่ใช่เจ้าครองแคว้น) เธอเป็นลูกครึ่งระหว่าง ภูติ(แม่) - มนุษย์(พ่อ) มาเคเลียมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อ โพโดเลีย มาเคเลียรักน้องสาวมาก เพราะตอนที่แม่ของเธอเสียชีวิต แม่ได้ฝากโพโดเลียไว้กับเธอ แต่เธอดันรักการท่องเที่ยวในที่ต่างๆมากกว่าน้องซะได้
สมัยเด็กๆมาเคเลียชอบเดินไปที่น้ำตกที่เป็นตัวกั้นระหว่างแคว้น และชอบบินทั้งๆที่ปีกยังไม่แข็งแรงข้ามลำธาร ทำให้เธอตกน้ำบ่อยครั้ง นัสคา ลูกชายของแคว้น อิโชพ์ ในเมืองของเธอที่ชอบมาว่ายน้ำเป็นประจำเห็นเข้า จึงช่วยดึงให้เธอขึ้นมาจากน้ำ ในตอนนั้นเองเขาสังเกตุเห็นปีกที่หลังของเธอ เมื่อมาเคเลียฟื้น นัสคาจึงถามเรื่องราวของเธอ และได้นัดเจอกันที่น้ำตกแห่งนี้เสมอๆ นัสคาจึงถือได้ว่าเป็นเพื่อนคนแรกที่สำคัญต่อชีวิตของมาเคเลียมาก
ร่องรอย - เธอไม่มีร่องรอยอะไรที่ร่างกายมากนัก มีแค่รอยใบไม้พิษที่ข้อมือขวา
อื่นๆ - ในห้องของมาเคเลียจะแบ่งเป็นสองส่วน เมื่อเดินเข้าห้องมาจะเจอส่วนแรก เป็นส่วนที่เธอช่อบมาก เพราะที่นั่นเต็มไปด้วยกองหนังสือกระจัดกระจายอยู่เต็มห้อง เหลือทางเดินเพียงไม่ถึงเมตร เวลาใครจะเดินเข้ามาต้องระวังเป็นพิเศษ ไม่งั้นกองหนังสือจะล้มทับเอาง่ายๆ
เคยมีคนงานในบ้าน ถามมาเคเลียว่า "กองหนังสือสูงท่วมหัวขนาดนี้ แล้วเวลาอ่านทำยังไง" เธอตอบว่า "ก็หยิบเข้าไปอ่านในห้องไง เพราะถ้าให้อ่านในนี้คงเป็นไปไม่ได้ ที่จะเดินยังแทบไม่มีเล้ย พออ่านเสร็จก็เอาออกมาเก็บ(หรือเรียกง่ายๆว่าวางไว้จะดีกว่า) ถ้าเล่มไหนอยู่สูงมากๆก็บินขึ้นไปเอา ไม่เห็นยากเลย"
มาเคเลียชอบอ่านหนังสือมาก ถ้าเธอไปเจอหนังสือวางขายที่ไหนเธอจะต้องรีบตรงเข้าไปทันที บางทีเข้าไปอ่านเฉยๆก็มี ไม่ยอมซื้อ
ท่าที่มาเคเลียชอบบินมากที่สุด คือบินตีลังกา เวลาเธอจะลงมากินข้าว เธอมักจะลงมาด้วยท่านี้เสมอ เธอมักจะเห็นชาวภูติบินเเบบนี้บ่อยๆ ทำให้เธออยากจะบินขึ้นมาบ้าง มาเคเลียจึงให้เพื่อนของเธอที่เป็นภูติสอนให้ ตอนแรกๆเล่นเอาเธอแทบคอหัก เพราะยังทรงตัวไม่ได้นัก เมื่อฝึกมาเรื่อยๆก็ดีขึ้น จนปัจจุบันนี้ทุกคนในบ้านไม่ตกใจกับท่าของเธอแล้ว ตอนแรกที่เห็นเธอบินอย่างงี้ลงมาทุกคนตกใจกันแทบแย่
เพื่อนๆมักจะล้อเธอเสมอว่าเธออ้วน แต่มาเคเลียบอกว่า"อ้วนแต่ก็มีความสุขแล้วกัน"ทั้งๆที่มาเคเลียไม่ได้ผอมมาก แต่ก็ไม่ได้อ้วนมาก ออกแนวท้วมๆ แต่ไม่ถึงขนาดท้วมขั้นสุดท้ายนะ
---------------------------------------------------------
3. ชื่อ - พาเรียส
เพศ - หญิง
นิสัย - ใจเย็น(ร้อนเป็นบางครั้ง) พูดจานุ่มนวลน่าฟัง(ซึ่งเป็นเสน่ห์ของเธอ) ฉลาด(แกมโกง) รักอิสระ ขี้เล่น เข้ากับคนง่าย อ่อนโยน (เหมือนนางสาวไทยไงก็ไม่รู้แฮะ)
เมือง - ฟลาวเออร์ เมืองนี้เป็นเมืองพี่เมืองน้องกับเมืองเพลนเทียร์ทรีน เพราะเมืองนี้เป็นเมืองของดอกไม้ ทุกๆตารางนิ้วในเมืองจะมีดอกไม้ แม้แต่บนหลังคาบ้าน เมืองนี้เป็นเมืองที่ไม่มีแคว้น เพราะเป็นเมืองเล็กๆที่อยู่ค่อนไปทางเหนือ ใกล้กับเมืองเพลนทียร์ทรีน
สีตา - สีชมพูตามดอกพาเรียส ตาของเธอสามารถเปลี่ยนสีได้สองสี ตามใจของเธอ นั่นคือสีชมพูและสีเหลืองอมม่วง
สีผม - สีเหมือนสีของตา และจะเปลี่ยนสีตามสีตา
อาวุธ - ดอกพาเรียส ดอกพาเรียสเป็นดอกไม้พิษ ภายในดอกจะมี
------------------------------
คิดม่ายยยออก
ความคิดเห็น