FIC : THE LAST LOVE {HunHan}

ลำดับตอนที่ #2 : - TWO 100% -

-TWO-

 

หลังจากอาทิตย์ก่อนที่มีนัดรวมตัวกันแน่นอนว่าเซฮุนได้ถูกเลือกให้เข้าประกวดเดือนของคณะ ร่างบางรีบวิ่งไปดูที่บอร์ดกิจกรรมว่ามีใครติดบ้างแล้วเซฮุนของเขา(?)จะติดไหมนะ..


' โอ เซฮุน ' เห้ยได้เป็นเดือนคณะจริงๆด้วยว่ะ เมื่อร่าบางให้ไปดูที่บอร์ดรวมก็พบว่า..

เดือนปี 1 : อันดับ 1 คิม จงอิน         
              อันดับ 2 โอ เซฮุน
              อันดับ 3 ปาร์ค ชานยอล

นี่ก็ติดอีก สุดยอดอ่ะ แต่พลันสายตาของร่างบางก็หันไปเจอชื่อของตัวเองติดอยู่บนบอร์ดข้างๆด้วย


เดือน(หน้าหวาน)ปี1 : อันดับ 1 ลู่ หาน
                            อันดับ 2 พยอน แบคฮยอน
                            อันดับ 3 โด คยองซู



ชื่อผมไปติดอยู่ในนั้นได้ไงอะ พอคิดดูดีๆแล้วหัวข้อ เดือน(หน้าหวาน)ปี1 มันไม่มีอยู่ในหัวข้อที่รุ่นพี่ในคณะบอกเลยนี่ 

"เห้ย หลบๆไอ้ลู่ ขอดูหน่อยดิ " ไม่ทันไรแม่.งก็มาสะละ ไวไปนะ

"...."

"เห้ย มึงก็ติดนี่.. เดือนหน้าหวาน อั่ยย่ะ หน้ามึงหวานตรงไหนว่ะขอดูใกล้ๆหน่อยดิ " ร่างสูงโน้มใบหน้าลงมาใกล้ ใกล้มากๆปากนี่แทบจะประกบจูบกันอยู่แล้ว

"ถอยออกไปเลย กูออกจะแมน คนคัดแม่.งตาบอดปะวะ หน้าวงหน้าหวานอะไร ไร้สาระ " ผมรีบบอกปัดก่อนจะถอยตัวออกมาให้ห่างจากเขาเล็กน้อย 



ทำไมใจเต้นแรงขนาดนี้เนี่ย .... บ้าเอ้ย !! 

" เห้ย งั้นไปฉลองกันเนื่องในโอกาสติดเดือนมหาลัยป่ะๆ  โอเคตกลงไปนะ เย้เฮท "

พูดเองเออเองนะเซฮุนไม่รอคำตอบจากลู่หานเลย ในขณะที่ลู่หานกำลังนึกบ่นในใจอยู่นั้นร่างสุงที่เดินมาด้วยกันก็ใช้แขนโอบไหล่ลู่หานแล้วเดินไปพร้อมๆกันจนลู่หานแอบใจเต้นแรงไม่ได้แต่ระหว่างทางนั้นมีรุ่นพี่ในคณะวิ่งมาบอกว่ามีอีกหัวข้อนึงที่ไม่ได้บอกคือประกวดคู่จิ้นแน่นอนว่าวิ่งมาบอกพวกผมแบบนี้คงไม่...

" พี่ส่งใครไปอ่ะ อย่าบอกนะว่าผมกับ..." ไม่ทันที่เซฮุนจะพูดจบรุ่นพี่ก็พูดตอบทันที

"ใช่ พี่ส่งแกกับลู่หานไปนะ รอดูผลพรุ่งนี้ได้เลย " แล้วรุ่นพี่คนนั้นก็รีบวิ่งหายไป คำตอบที่รุ่นพี่คนนั้นบอกมาทำให้หัวใจของลู่หานเต้นแรงเข้าไปใหญ่ แต่ลู่หานก็คิดว่ามันคงเป็นไปไม่ได้แน่นอนที่พวกเขาจะต้องไปติดอยู่ในคู่จิ้นนั้นด้วย







+หอ+




"มึงว่า..เราจะติดคู่จิ้นนั่นป่ะว่ะ" เซฮุนที่เพิ่งเดินตามเข้ามาในห้องก็เอ่ยถาม

" ไม่หรอก ถ้าเป็นงั้นคงฮาเลยล่ะ" ผมแมนนะ ผมแมน จะให้ไปติดคู่จิ้นก็แปลกเกินไปล่ะ จริงมั๊ยค๊าบบ (ไรท์:ไม่จริงค่ะไม่จริง ><)

"..."

"เออ รีบแต่งตัวเหอะ ฉลองเสร็จจะได้รีบกลับพรุ่งนี้มีเรียนแต่เช้านะเว้ย"

"งั้นไปวันอื่นดีกว่า ไปแปปเดียวมันจะไปสนุกอะไรล่ะ " เซฮุนที่ทำท่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าในตอนแรกกลับเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้แล้วเดินไปล้มตัวนอนกับเตียงที่แสนจะนุ่ม(?)ของเขาเอง

"วันไหนล่ะ" 

"วันศุกร์ดิ เสาร์-อาทิตย์จะได้พักยาวเผื่อแฮงก์" 

ทั้งคู่คุยกันเกี่ยวกับเรื่องที่เจอในวันนี้หลายๆเรื่องจนเซฮุนที่เป็นคนชวนคุยตอนแรกกลับเป็นคนหลับก่อนสะงั้นน่ะ นอนไม่ห่มผ้าแบบนี้เดี๋ยวก็หนาวแถมจะโดนยุงกัดอีกต่างหากลู่หานจึงเดินไปดึงผ้าห่มที่อยู่ปลายเตียงขึ้นมาห่มให้เซฮุนก่อนจะ...




" ฝันดีนะ .. เซฮุน ^^ " แค่คิดว่าได้ทำแบบนี้ให้เซฮุนเรื่อยๆก็ดีแล้วล่ะ ถ้าหวังจะเป็นแฟนด้วยคงจะยาก..






วันต่อมา...




เอ๊ะ ! ทำไมนักศึกษาพวกนั้นมุงดูอะไรกันอยู่นะ ไม่ใช่แค่มองประกาศธรรมดาแต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมกับเซฮุนกำลังโดนจ้องมองจากสายตาหลายๆคู่ที่อยู่บริเวณนั้น

"ซะ เซฮุน ทำไมเขามองเราแบบนั้นอ่ะ " เสี่ยวลู่สงสัยๆ บอกเสี่ยวลู่ที

" ประกาศคู่จิ้นไง" 

"ห๊ะ!!/ห๊ะ !!" เห้ยลืมสนิทเลยแต่มันเป็นไปไม่ได้น่าา..

ว่าแล้วร่างสูงและร่างบางก็รีบเดินฝ่าฝูงคนจำนวนมากเพื่อเข้าไปดูยังป้ายประกาศนั่น พยายามแทรกแล้วแทรกอีก เบียดแล้วเบียดอีก กว่าจะเข้าถึงบอร์ดประกาศเล่นเอาทั้งคู่เหนื่อยเลยทีเดียว สายตาของทั้งคู่จดจ้องไปยังแผ่นกระดาษใบหนึ่งที่ถูกแปะไว้เลื่อนสายตาดูเรื่อยๆจนทั้งคู่ตกใจเมื่อเห็นชื่อของกันและกันติดอยู่ในใบประกาศนั้นและมีรูปของทั้งคู่ติดอยู่ด้วย


ประกาศ คู่จิ้นปี1

อันดับที่ 1 เซฮุน+ลู่หาน

อันดับที่ 2 ชานยอล+แบคฮยอน

อันดับที่ 3 จงอิน+คยองซู




"เห้ย!!//เห้ย!!" เป็นไปได้ไงวะ ตาฝาดแน่เลย เสี่ยวลู่ตาฝาดๆ 

ลู่หานและเซฮุนต่างมองหน้ากันแบบงงๆไหนบอกว่าไม่น่าติดไงทำไมกลายเป็นแบบนี้ล๊า ทั้งๆที่เสี่ยวลู่มั่นใจขนาดนั้นว่าต้องไม่ติดแน่ๆ และเมื่อมองดูดีๆอีกครั้งก็ทำให้ลู่หานต้องใจเต้นแรงอีกครั้ง..  เมื่อลู่หานไม่ได้ตาฝาดอย่างที่คิด


---------------------------


หลังจากวันนั้นผมกับเขาก็สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆจนมีอยู่วันนึงผมแน่ใจแล้วว่าผมชอบเขาจริงๆแต่ยิ่งสนิทก็ยิ่งไม่มีอะไรที่ต้องปิดบังกัน สำหรับเซฮุนแล้วเขาคิดว่าผมเป็นเพื่อนสนิทที่สุดที่มีเรื่องอะไรก็มักจะมาบอกผมทุกอย่าง ปรึกษากันทุกเรื่องโดยเฉพาะเรื่องความรักของเซฮุน...


"ไอ้ลู่..กูชอบคริสตัลว่ะ"

"มึง..........ก็ไปจีบเขาดิ ไม่เห็นยากเลย" ผมรู้สึกว่าหัวใจของผมตอนนี้มันแทบจะแตกสลายไปทันที เซฮุน..นายกำลังทำให้ใจฉันเจ็บอยู่นะ

"เออว่ะ ใกล้วาเลนไทน์แล้วด้วย กูว่าจะไปบอกชอบเขาวันนั้นเลยดีป่ะวะ"

"อือ..ตามแต่มึงอะ มีอะไรให้ช่วยบอกกูนะ" 



ผมแค่พูดไปตามบทละครน้ำเน่าๆเรื่องนึง ใจจริงก็ไม่ได้อยากจะช่วยแต่ถ้ามันเป็นความสุขของเซฮุนผมก็จะทำมันถึงแม้ว่าใจของผมจะเจ็บ จะบอบช้ำแค่ไหน ผมยอม...


-1วันก่อนวาเลนไทน์-

"ลู่ๆ ช่วยไรกูหน่อยดิ"

"ว่า?"

"มึงว่าเวลาขอผู้หญิงคบหรือดูใจกัน เขาทำกันยังไงว่ะ"

"แค่ดอกกุหลาบยื่นให้แล้วก็บอกความในใจไปก็คงพอแล้วล่ะมั้ง"

"งั้นมึงช่วยหากุหลาบให้กูหน่อยดิ ขอบใจนะ"


อ่าว!เห้ยไม่รอคำตอบกูอีกแล้ว เห้ออ เรามันคงไม่มีสิทธิ์เกินคำว่าเพื่อนแล้วสินะ ถ้าบอกไปใจนึงผมก็กลัวจะเสียเขาไปแต่ถ้าอยู่แบบนี้แล้วยังได้คุยได้เจอหน้ากันได้รู้ทุกๆเรื่องของเขา ผมก็คงต้องเจ็บไปอีกนาน..

.
.
.
.

23.00น

ผมเพิ่งกลับมาถึงหอหลังจากที่ต้องออกไปสั่งดอกไม้ให้เซฮุนและหาอะไรกินก่อนกลับเข้าหอ ผมควรจะดีใจทีไ่ด้เห็นเขามีความสุขกับคนที่เขารักแต่ทำไมผมรู้สึกว่าผมไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เลย วันที่เซฮุนจะบอกชอบคริสตัล มันทำให้ใจหายยังไม่รู้ เรื่องนี้มันทำให้ผมนอนไม่หลับเลยแหะ TT

"นอนไม่หลับหรอ?"

!!! (นึกว่าหลับไปแล้วสะอีก)

"อืม"

"..."

เมื่อไม่มีเสียงตอบกลับจากอีกคนผมเลยคิดว่าเพราะผมทำให้เขานอนไม่หลับด้วยรึป่าว ผมเลยพยายามข่มตานอนถึงแม้ว่าจะนอนไม่หลับก็เถอะ

"ฉันจะนอนแล้วล่ะ นายนอนเถอะเซฮุน"

"..."


ผมเอื้อมไปปิดโคมไฟเล็กๆบนหัวนอนก่อนจะค่อยๆปิดเปลือกตาลงช้าๆจนสนิท ผมเกือบจะหลับอยู่แล้วเชียวถ้าไม่มีใครบางคนมาทำให้ผมเขินจนนอนไม่หลับอีก...


"ฝันดีนะ" มันไม่ได้มีแค่คำพูดแต่ผมรู้สึกถึงมือใหญ่ๆกำลังลูบหัวของผมอยู่


 อ๊ากก ..เขากำลังทำให้ผมเขินอยู่นะ.. 


 

[100%]

เย้เฮท! ตอนที่2ครบ100%แล้วน๊า
นั่งพิมพ์จนปวดคอ TT เพื่อคนที่ติดตามอยู่ไรท์ยอม

ช่วยสนับสนุนฟิคนี้หน่อยนะ อยู่กับไรท์ไปนานๆนะ <3
-------------------------------

เม้นหน่อยนะ 
v
v
v
v