คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ก่อนวันสิ้นโลก
บนห้องนั่งเล่นแขวนไว้ด้วย ไก่ เป็ด ห่าน ตากแห้ง ไส้กรอกบางส่วนก็แขวนไว้ด้านบน เหมือนธงเล็กๆที่ห้อยตามงานเทศกาล ...
ไม่กี่วันที่ผ่านมามีเสียงสว่านเจาะทุกวัน มาถึงช่วงนี้ก็เป็นกลิ่นทำอาหาร ชั้นที่ 16 เปลี่ยนสไตล์เร็วไปไหม?
แรงงานหลายคนที่ทำงานตกแต่งบนชานในชั้น 14 ได้กลิ่นอาหาร คนหนึ่งพูดว่า “เมื่อวานเป็นแพนเค้ก วันนี้เป็นกลิ่นอะไร?”
“ข้าวเกรียบ! ยายของฉันเคยทำ อร่อยกว่าที่ขายในห้างอีก”
“นายว่าครอบครัวนี้ทำงานอะไร? สมัยนี้ยังสามารถทำอาหารกินเองทุกวันได้?”
“บางทีอาจจะขายอาหารกลางวัน?”
“ขายข้าวเกรียบเนี่ยนะ?”
“แต่ฉันไม่ได้กลิ่นทำอาหารอะไรเลยนะ”
“ใครพูดน่ะ? เมื่อวานไม่ได้อยู่ที่นั่น?”
“นายยังไม่เข้าใจประเด็น 5:30 ตอนเย็น มีคนตั้งใจทำอาหารเย็นกินเองที่บ้าน!”
คีบข้าวเกรียบแผ่นสุดท้ายขึ้นจากหม้อมาสะเด็ดน้ำมันอย่างอารมณ์ดี งานของวันนี้เสร็จเรียบร้อย!
มองดูข้าวสารและแป้งหมี่ที่ลดลงอย่างน้อยกว่าครึ่ง หลัวซวินตอนนี้มีความสุขมาก อาหารจำนวนมากไม่ได้จัดเก็บให้ดี โดยเฉพาะในบ้านหลังนี้ที่มีพืชผักจำนวนมาก ถ้าหากว่าดินที่ขุดมามีแมลงปนเข้ามาด้วย จะต้องเผชิญหายนะอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะรีบจัดการล่วงหน้าก่อนที่มันจะเกิดขึ้น
ภายในห้องครัวมีเตาแก๊สแต่ยังไม่ได้ติดตั้งเครื่องดูดควัน หลัวซวินจึงติดตั้งพัดลมระบายอากาศแทน เนื่องจากพลังงานมีจำกัด โดยเฉพาะในวันสิ้นโลก เขาไม่มีทางจ่ายไฟฟ้านอกจากที่จำเป็น
เช่นเดียวกับตู้แช่เข็งสามตู้ในบ้าน ตู้หนึ่งเป็นแนวตั้ง อีกสองตู้เป็นแนวนอนขนาดใหญ่ ทั้งสามเป็นแบบใหม่ที่ความจุมากแต่ประหยัดพลังงาน ตอนนี้เปิดใช้แค่ตู้เดียว ข้างในเต็มไปด้วยของที่ซื้อมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ตช่วงนี้ ซึ่งเป็นเนื้อสัตว์หลากหลายประเภท
หลอดไฟทั้งหมดในบ้านเปลี่ยนมาใช้แบบหลอดประหยัดไฟ เทียนก็ซื้อมาจำนวนมาก เช่นเดียวกับแอลกอฮอล์และอื่นๆที่ให้แสงสว่าง
กลับมาที่ห้องนั่งเล่นเมื่อเจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมาเห็นหลัวซวินก็ส่ายหางเล็กๆของมันอย่างร่าเริง ตะกายเท้าขึ้นจะปีนขาของหลัวซวิน อยากให้กอด อยากขึ้นไปสูงๆ
อุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้น ขณะนวดคางให้มันเขาก็นอนลงบนโซฟาอย่างอ้อยอิ่ง
ร่างกายเต็มไปด้วยกลิ่นควันอาหาร แต่หลัวซวินตอนนี้เหนื่อยมาก ขี้เกียจเกินกว่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้า อย่างไรเสียในบ้านก็มีแค่เขากับเจ้าตัวเล็ก ไม่ต้องพูดถึงตัวเขาเอง เจ้าตัวเล็กก็ไม่รังเกียจหรอก เป็นครั้งแรกเลยที่ทำตัวขี้เกียจ
มองขึ้นไป เคาะตู้ปลาข้างโซฟาสองที มีปลาอยู่นิดหน่อย กุ้งอีกไม่กี่ตัว พวกมันไม่ใช่ปลาและกุ้งสวยงาม แต่เป็นปลาและกุ้งที่เขาซื้อติดมือมาจากการไปตลาดช่วงก่อน เป็นตัวเล็กๆ หลัวซวินไม่รู้ว่าสามารถเลี้ยงให้โตได้ไหม แต่ตอนอยู่ในตลาดพวกมันก็ดูมีชีวิตอยู่ เขาไม่รู้จะซื้ออะไรดีก็เลยซื้อพวกมันติดมือกลับมา
ปลาและกุ้งมีขนาดตัวเล็กมากไม่รู้ว่าเป็นพันธุ์อะไร สองวันหลังซื้อมาก็ตายไปเสียครึ่ง และที่เหลือก็ค่อยๆทยอยตายตามกันไป จนกระทั่งตอนนี้เหลือปลาอยู่สี่ตัว กุ้งสามตัว
ข้างหน้าต่างชานบ้านหลังปรับปรุงมีกระบอกแก้วเล็กๆตั้งอยู่ ข้างในมีนกกระทาแปดตัว สำหรับบรรพบุรุษตัวเล็กๆพวกนี้หลัวซวินไปตลาดเฉพาะซื้อหนอนนกเก็บไว้ในอีกโหลแก้ว อย่างไรเสียเจ้าสิ่งนี้มันเลี้ยงง่ายมาก แค่กรุดินใส่ใบผักอีกนิดหน่อยพวกมันก็มีชีวิตอยู่ได้ สำหรับนกกระทาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะออกไข่ แต่หลัวซวินค่อนข้างคาดหวัง
มองไปรอบๆห้องแล้วแหงนมองไส้กรอก ไก่ และเป็ดที่แขวนอยู่ด้านบน หลัวซวินหยิบไทรศัพท์มือถือขึ้นมา ท่องอินเตอร์เน็ตแบบไม่มีจุดหมาย
เหลือเงินสดอยู่ 2,080 หยวน หลัวซวินตั้งใจว่าสักวันหนึ่งก่อนวันสิ้นโลกจะออกไปซื้อพวกขนมพร้อมทาน แต่ระหว่างนี้… …นอกจากทำอาหารแห้งทุกวัน หยอกเจ้าตัวเล็ก ก็ดูเหมือนไม่มีอะไรอื่นให้ทำ…
เหลือเวลาอีกไม่ถึง 10 วันโลกจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ไม่รู้ว่าผู้คนมากมายแค่ไหนต้องตายในหายนะครั้งนี้... ...
นิ้วพิมพ์คำว่า 'จุดจบ' ตามจิตใต้สำนึก ดวงตาของหลัวซวินมองผลการค้นหา
วันที่ 22 พฤศจิกายน มีกระทู้หนึ่งตั้งหัวข้อว่า “สอนเทคนิคในบ้านวันสิ้นโลก” ได้ถูกเผยแพร่บนกระดานสนทนา
เจ้าของกระทู้ทุ่มเทมาก อย่างที่บางคนคงจะรู้ดีว่าเนื้อหาเริ่มต้นจากมาตรการป้องกัน ตามมาด้วยการสอนวิธีดัดแปลงของในบ้านเพื่อให้ได้น้ำสะอาด วิธีใช้ของที่มีอยู่ในบ้านมาทำอาหาร เอาของเบ็ดเตล็ดมาปลูกพืชผัก และอื่นๆอีกมากมาย ดึงดูดผู้คนจำนวนมากให้มาเข้าดู
เพราะว่ามันอัพเดตอยู่ตลอดเวลา และเมื่อเจ้าของกระทู้คิดอะไรขึ้นมาได้ก็จะกลับไปแก้ไขเนื้อหาบางส่วน ทำให้คนที่มาไม่ทันเนื้อหานั้นมีความสุขมาก
และเพราะว่ากระทู้นี้ไม่มีคำทำนาย แพร่ข่าวลือ หรือบอกว่าต้องไปซื้ออะไร แต่เป็นการสอนให้เอาของที่มีอยู่ในบ้านมาดัดแปลง สอนวิธีการแปลงสภาพสิ่งของ DIY และผู้ดูแลกระดานสนทนาก็เอากระทู้นี้ขึ้น TOP
อย่างไรเสียหลายๆสิ่งเอาไปใช้ที่บ้านได้จริงๆ แม้ทุกคนคิดว่าวันสิ้นโลกจะไม่เกิดขึ้น แต่ลองทำตามเนื้อหาในกระทู้ ถั่ว กระเทียม แตงกวา มะเขือเทศปลูกเองที่บ้านได้ มีอะไรไม่ดีล่ะ? ต่อให้ไม่กิน พืชสีเขียววางไว้ข้างคอมพิวเตอร์ก็สามารถช่วยลดรังสีได้!
การปลูกผักกินเองที่บ้านเป็นที่นิยมอย่างเงียบๆมานานแล้วในสังคมปัจจุบัน ของที่ซื้อมาจากข้างนอกเต็มไปด้วยสิ่งที่ไม่ดีต่อสุขภาพ ไม่ปลอดภัย แม่บ้านว่างงานจำนวนมากเป็นพวกแรกที่กลายเป็นแฟนคลับ และในปัจจุบันด้วยคำว่า "วันสิ้นโลก" ก็ได้ดึงดูดบรรดาโอตาคุให้มารวมตัวกัน
กระทู้มีผู้คนจำนวนมากโพสต์ถามเจ้าของกระทู้ และได้รับคำตอบอย่างเป็นมิตร ดึงดูดคนที่มีประสบการณ์ปลูกผักที่บ้านให้มาสนใจมากขึ้น
มองความคิดเห็นที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ในใจของหลัวซินก็เกิดความเสียดายเล็กๆ ถ้าหากกระทู้นี้ไม่ตั้งช้าเกินไป? ถ้าตั้งเร็วกว่านี้... ...อาจจะสามารถช่วยผู้คนได้มากขึ้นใช่ไหม?
ไม่ มันยังไม่สาย…
หลังจากโพสต์เนื้อหาที่คิดไว้ของวันนี้ หลัวซวินก็ถอนหายใจ ลูบเจ้าตัวเล็กที่เอาเล็บเท้าสี่ข้างเกาะหน้าอกของเขาหลับ ทุกคนที่สนใจหัวข้อนี้เป็นธรรมดาที่จะเอาบางอย่างไปทดลองทำดูตามเนื้อหาที่เขาได้โพสต์ไว้ จะมากหรือน้อยก็ถือว่าได้เตรียมความพร้อมแล้ว
เหล่าคนที่ไม่สนใจ กลัวว่าแม้กระทั่งผู้คนได้ยินว่าพรุ่งนี้เป็นวันสิ้นโลกก็ยังคงไม่มีปฏิกิริยาใดๆ
อย่างไรเสียถ้าไม่เคยประสบเหตุด้วยตนเองมาก่อนก็ไม่มีใครเชื่อเมื่อได้ยินข่าวนี้หรอก กระทั่งตัวเขาเองแม้จะรู้วันที่แน่นอนของวันสิ้นโลก แต่ตราบที่ยังไม่ถึงวันที่ 28 พฤศจิกายน ก็อยากจะเชื่อว่าอดีตทั้งหมดนั่นไม่มีอะไรมากไปกว่าแค่ฝันไป
สุดท้ายเมื่อดูเวลาบนโทรศัพท์มือถือ 11 นาฬิกาของวันที่ 26 พฤศจิกายน พรุ่งนี้เขาจะออกไปข้างนอกอีกครั้ง วันมะรืนนี้... …วันสิ้นโลกจะมาถึง
วันที่ 27 พฤศจิกายนเวลา 2 ทุ่ม เจ้าของกระทู้บอกว่าเวลาดังกล่าวนี้เขาจะโพสต์ข้อความเป็นครั้งสุดท้าย
ผู้คนจำนวนมากที่เข้ามาในกระทู้เป็นพวกแรกๆกด F5 ตลอดเวลา รอดูว่ากระทู้เทคนิคในบ้านนี้จะมีโพสต์อะไรใหม่ออกมา ช่วงนี้มีหลายคนกำลังพยายามใช้วัสดุในบ้านปลูกพืชบางอย่าง กลุ่มคนที่มีความพยายามสูงถึงกับทำชุดปฎิบัติการกลั่น cos ออกมา
ดูเหมือนคนส่วนใหญ่ตั้งแต่จบจากโรงเรียน ก็ไม่ได้สานต่อลงมือทำกิจกรรมจากบทเรียนที่ได้ทำการทดลองฟิสิกส์และเคมี
สองทุ่มตรง ข้อความใหม่ปรากฏขึ้น ผู้คนจำนวนไม่น้อยยังไม่ทันอ่านเนื้อหาก็รีบคอมเม้นต์จองพื้นที่ไว้ก่อนแล้ว จากนั้นจึงค่อยเลื่อนลงมาอ่านเนื้อหา
เนื้อหาบนนั้นทำให้ผู้คนประหลาดใจมาก
บ้านเศษไม้:
วันนี้เจ้าของกระทู้จะโพสต์ข้อความเป็นครั้งสุดท้าย กลางคืนวันที่ 27 พฤศจิกายน หลังเวลาเที่ยงคืน – นั่นคือ วันที่ 28 พฤศจิกายน วันสิ้นโลกจะมาถึง
เจ้าของกระทู้ขอแนะนำว่า: ถ้าหากอยู่บ้านร่วมกับคนอื่น ในกรณีที่สภาพเอื้ออำนวย จะดีที่สุดถ้าแต่ละคนอยู่คนเดียวในแต่ละห้อง และปิดประตูห้องให้ดีๆ เพราะว่าซอมบี้ไม่สามารถบิดกลอนเปิดประตูเองได้
ถ้าเลี้ยงสัตว์ไว้ในบ้าน ให้ดีที่สุดคือเอาพวกมันใส่ไว้ในกรงหรือห้องที่แยกต่างหาก เพราะเมื่อมันกลายเป็นซอมบี้ ความอันตรายของพวกมันเกินกว่าที่คุณจะจินตนาการได้
สหายทุกท่านที่อ่านข้อความนี้ โปรดเก็บสะสมน้ำไว้ให้มากที่สุด เพราะเจ้าของกระทู้ไม่สามารถบอกเวลาที่ชัดเจนได้ว่าแหล่งน้ำจะปนเปื้อนเชื้อไวรัสเมื่อไหร่ การเก็บน้ำไม่ได้มีค่าใช้จ่ายอะไร ทุกคนสามารถทำให้วันพรุ่งนี้เป็นวันเก็บน้ำแห่งชาติวันหนึ่ง
เรื่องที่ต้องใส่ใจอื่นๆได้โพสต์อธิบายไว้ในกระทู้มากเท่าที่เป็นไปได้แล้ว ถ้าหากว่าที่บ้านไม่ได้เตรียมของที่โพสต์เอาไว้ ยา หรืออาหาร ทุกคนใช้มาตรการฉุกเฉินที่ได้กล่าวมาก่อนหน้านี้ก็น่าจะสามารถปักหลักรอทีมช่วยเหลือได้
เชื่อว่าพวกเขาจะต้องมาช่วยอย่างแน่นอน เพราะว่านี่คือบ้านที่พวกเราอาศัยอยู่ร่วมกัน
ปล. เจ้าของกระทู้หวังเป็นอย่างยิ่งว่าคำทำนายนี้จะผิดพลาด และยังมีวันพรุ่งนี้รออยู่ ไม่มีใครต้องเผชิญกับความเสียหาย
ข้อความใหม่ทำให้ผู้คนประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพวกเขาก็เกิดความคิดที่ว่า "ใช่จริงๆด้วย" ตามมา
มันเป็นเรื่องที่หลายคนเดาได้ว่าเจ้าของกระทู้จะไม่เล่นมุก "เริ่มจากหย่อนเบ็ด แล้วก็ปล่อยฟ้าผ่าลงมา" นี้เหรอ? มุกนี้เจอได้ทุกที่ในโลกออนไลน์ทุกวันนี้ โดยเฉพาะพวกวันสิ้นโลก กระทู้ที่เน้นคำทำนายไม่ใช่เรื่องแปลก
ดังนั้นก่อนที่เจ้าของกระทู้จะเริ่มสอนเทคนิคแต่ละอย่างเหล่าคนฉลาดในใจก็สงสัย จนกระทั่งข้อความสุดท้ายนี้ เพียงทำให้ผู้คนรู้สึกว่ามันปกติ - ปลาติดเบ็ด อย่างที่คาด
เป็นผลให้คนฉลาดเหล่านี้ถกประเด็นกันหลังจากนั้นอีกสักครู่หนึ่ง จนกระทั่ง 20:21 น. ข้อความล่าสุดก็ถูกลบ
28 พฤศจิกายน 0:00 น.
ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มอย่างเงียบงัน แต่ไม่มีใครสังเกต แม้ว่าจะมีคนเห็นท้องฟ้าเป็นสีแดง แต่เพราะว่าในตัวเมืองท้องฟ้ายามค่ำคืนมีสีสันไม่ใช่เรื่องแปลก คนส่วนใหญ่จึงไม่เอะใจว่ามีสิ่งแปลกใหม่กำลังเกิดขึ้น
หลัวซวินยืนอยู่ที่หน้าต่างห้องนอน ด้านล่างชั้นหนึ่งเจ้าตัวเล็กถูกขังอยู่ในกรง ตอนนี้มันหลับอยู่ในอ้อมกอดของตุ๊กตาหมาใหญ่ ปลาและกุ้งไม่แต่ละตัวถูกแยกไว้ในขวดพลาสติกแต่ละขวด
นกกระทาตัวเล็กๆเองแต่ละตัวก็ถูกแยกไว้ในขวดพลาสติกตัดครึ่ง
พวกไส้เดือนดิน หนอนนก ชนิดเดียวกันวางแยกไว้ด้วยกัน แม้แต่ที่ชานบ้าน กระถางดอกไม้ ชั้นวาง ก็ถูกย้ายให้อยู่ในระยะปลอดภัย
คืนนี้… …ท้องฟ้าสีแดงเหมือนเดิม บรรยากาศชวนหดหู่เหมือนเดิม... ...
ท้องฟ้าสีแดงค่อยๆปรากฏจุดแสงสีเขียวไปยังทุกทิศทุกทาง เหมือนกับเกล็ดหิมะที่ค่อยๆร่วงลงมาอย่างช้าๆ
หลัวซวินจ้องมองท้องฟ้าอย่างเหม่อลอย จากนั้นกลับไปที่เตียงเงียบๆ ทิ้งตัวลงนอน
เมื่อก่อนเขาไม่กลายเป็นซอมบี้ และไม่มีความสามารถพิเศษ
ตอนนี้เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าตัวเองจะมีความสามารถพิเศษ แค่อยากตื่นมาแล้วไม่กลายเป็นซอมบี้ก็พอ…
ความคิดเห็น