คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ปากไม่ตรงกับใจ
บ้านถูกแปลงสภาพโดยหลัวซวิน ทางเข้าด้านหน้าของห้องพักที่เคยมีขนาดใหญ่ได้กลายเป็นช่องเล็กๆ ถ้าอยากจะเข้าไปในห้องนั่งเล่นก็ต้องผ่านประตูอีกบาน นี่ก็เพื่อความปลอดภัย หลังวันสิ้นโลกถ้ามีใครเข้ามาที่ประตูก็จะเห็นประตูอีกบาน ถึงเปิดประตูพวกเขาก็ไม่เห็นหรอกว่าข้างในเป็นยังไง
ในขณะที่เขานั่งอยู่ในโถงทางเข้าเล็กๆเพื่อเปลี่ยนรองเท้า เสียงครางน่าสงสารก็ดังมาจากห้องนั่งเล่น หนึ่งครั้ง สองครั้้ง สามครั้ง ... ...ร้องจนเขาปวดตับ
"ฮึ่ม! แกกล้าส่งเสียงน่าสงสารนั่นอีกครั้งไหม!"
หลัวซวินโกรธจนหน้าแดง เดินย้อนกลับไปที่ห้องนั่งเล่น เปิดกรงหิ้วหลังคอเจ้าตัวเล็กขึ้น แต่ไม่กล้าออกแรงมากจึงยื่นหน้าไปคุยกับมันแทน "แกอยากออกไปข้างนอกกับฉันเหรอ!"
"ฮะ ฮะ ฮะ ... " แลบลิ้นเล็กๆออกมาครึ่งหนึ่ง แกว่งแปรงหางเล็กๆไปมาเร็วขึ้น
"ข้างนอกอากาศเย็น แกอายุเท่าไหร่เชียว? อยู่บ้านอย่างซื่อสัตย์ซะ เชื่อฟังน่ะ เข้าใจไหม?"
"ชัวะชัวะชัวะ" หางเล็กๆยังคงแกว่งไปมา
ก้มลงเอาเจ้าตัวเล็กใส่ในกรง
"วู... ..." เสียงน่าสงสารเปล่งขึ้นอีกครั้ง หางเล็กขนาดเท่าดินสอห่อเหี่ยวลงตามไปด้วย
หลัวซวินฝืนอดกลั้นตนเองจนเส้นเอ็นพอง มือตบหัวเจ้าตัวเล็กเบาๆ น้ำเสียงผ่อนคลาย: "เดี๋ยวฉันก็กลับมา จะเอาของดีมาฝากแกด้วย ดีไหม? อยู่บ้านเชื่อฟังคำสั่ง อย่าเห่า" ถ้าสภาพอากาศเอื้ออำนวย บางทีหลัวซวินอาจจะอุ้มเจ้าตัวเล็กนิสัยเสียหน้าไม่อายนี่ออกไปข้างนอกจริงๆ
เจ้าตัวเล็กมีขนาดเล็กเกินไป สองวันนี้อากาศก็เย็นมาก... ...
เจ้าตัวเล็กอาจจะฉลาดมากจริงๆ รู้ว่าไม่ว่าจะก่อกวนอย่างไรหลัวซวินก็ไม่พามันออกไปข้างนอก จึงยอมกลับมานอนบนเบาะเล็กหนาของมันแต่โดยดี ดวงตาคู่โตมองมาที่หลัวซวินอย่างน่าสงสาร แต่ไม่ส่งเสียงร้องอีก
ถอนหายใจ หลัวซวินรู้สึกลึกๆเหมือนว่าได้ซื้อความยุ่งยากใหญ่หลวงกลับมา ถ้าหากเจ้าตัวเล็กไม่กลายพันธุ์ เมื่อมันโตขึ้น ในโลกที่ภายนอกเต็มไปด้วยซอมบี้ เขาจะพามันออกไปเดินเล่นได้ยังไง?!
เปลี่ยนรองเท้า เปิดประตู หลัวซวินถอนหายใจพลางเดินไปยังลิฟต์ เมื่อลงไปถึงชั้นแรกก็เห็นประกาศติดไว้ที่หน้าประตู
มันพิมพ์ไว้ว่า วันที่ 10 ธันวาคม สำนักงานชุมชนจะแปะตารางการเปลี่ยนแปลงค่าน้ำ ไฟฟ้า แก๊ส เทียบก่อนและหลังวันปีใหม่ที่หน้าประตู จึงมาแจ้งให้ทราบ
ในเขตนี้บ้านยังไม่เปิดให้อยู่อาศัยอย่างเป็นทางการ ดังนั้นค่าน้ำ ไฟฟ้า แก๊ส จึงเป็นอัตราชั่วคราว กล่าวคือ - ไม่ว่าจะใช้ไปเท่าไหร่ ก็ไม่จำเป็นต้องจ่ายทุกเดือน! ดังนั้นเมื่ออัตราชัดเจน ก็ต้องจ่ายค่าน้ำ ไฟฟ้า แก๊ส ให้บริษัทให้ครบถ้วน
หลัวซวินอ่านเนื้อหาข้างต้นทวนซ้ำจนมั่นใจแล้วส่ายหัวถอนหายใจเดินออกไปตามทางเดิน - ประหยัดเงินโดยสมบูรณ์
เนื่องจากชุมชนยังไม่เสร็จสิ้นสมบูรณ์ ดังนั้นเมื่อเร็วๆนี้จึงมีเหตุน้ำหยุดไหลเป็นครั้งคราว ใช้เวลาสองวันน้ำถึงจะกลับมาดีอีกครั้งด้วยการทำงานของอุปกรณ์สำรอง
เมื่อขับรถจินเปยมือสองกลับมายังชุมชนหงจิ้งอีกครั้ง มันคือการซื้อของครั้งสุดท้ายของหลัวซวินก่อนวันสิ้นโลกจะมาถึง
(TN: จินเปย หรือ Gold Cup ที่หลัวซวินไม่เรียกมันว่ารถบรรทุกเพราะมันคือยี่ห้อรถบรรทุกเล็ก สามารถดัดแปลงส่วนพ่วงหลังเป็นรถตู้ก็ได้ หรือทำเป็นรถกระบะก็ได้)
หลายวันที่ผ่านมา เขาเริ่มจากการไปที่ตลาดเกษตร ซื้อข้าวบรรจุถุงสุญญากาศ แป้ง น้ำมัน ธัญพืช และอาหารอื่นๆ แล้วขับรถไปเกือบทั่วทั้งเขตตะวันตกเฉียงใต้เพื่อซื้อยาจากร้านขายยาทุกขนาด
ยานั้นสะดวกมากในการสั่งซื้อออนไลน์ โดยเฉพาะยาบางชนิดที่มีความต้องการซื้อโดยทั่วไป
แม้ว่าหลัวซุนจะสั่งซื้อทางออนไลน์มาแล้วบ้างเช่นชุดปฐมพยาบาล แต่จำพวกยาแก้อักเสบ ยาแก้ไข้ หรือยาบางตัวก็ต้องไปซื้อจากร้านขายยาเอง
ทุกครั้งที่ไปร้านขายยา เขาซื้อยามากสุดก็เพียงสองกล่องเท่านั้น แต่ไม่ต้องห่วงว่าร้านขายยาจะมีไม่พอ! เขตตะวันตกเฉียงใต้มีร้ายขายยาน้อยใหญ่นับร้อยๆร้าน ยังต้องกังวลว่าเขาจะสามารถวิ่งรอกซื้อได้มากแค่ไหน?
หลังวันสิ้นโลกในบรรดาสิ่งจำเป็นทั้งหมด การซื้อยาเป็นสิ่งที่ยากลำบากที่สุด ยาสามัญที่ใช้ทั่วไปบางชนิด หลัวซวินต้องใช้เวลาเก็บเงินอยู่นานจึงจะซื้อได้
การซื้อยานี้อย่าได้ทำโดยโจ่งแจ้ง เคยมีครั้งหนึ่งที่ยาถูกกวาดซื้อจำนวนมากในคราวเดียวกว่า 20,000 หยวน จนเป็นข่าว – โชคดีที่เมือง A มีขนาดใหญ่พอ ถ้าเงินไม่พอ เขาก็เตรียมจะใช้วิธีเดิมคือการขับรถรอบเมืองรวบรวมยา!
หิ้วถุงเล็กถุงใหญ่เข้ามาในบ้าน
เจ้าตัวเล็กวิ่งไปมาอย่างยินดีบนพื้นรอบบ้าน วันนี้เจ้านายกลับเร็ว! กลับรังก่อนเวลา! - ตั้งแต่วันที่มันพยายามขอออกจากบ้านแต่ถูกปฏิเสธ หลังหลัวซวินกลับมามันก็เพิ่มความใส่ใจขึ้นอีกระดับ
"อย่าวิ่งวุ่น ข้างบนมองไม่เห็น เดี๋ยวก็เผลอเหยียบหรอก!" หลัวซวินยกเท้าขึ้น เจ้าตัวเล็กกลิ้งหลุนหลุนบนพื้นสี่ขาชี้ฟ้า หลัวซวินวางถุงใส่ดินถุงสุดท้ายลงบนพื้น ถอนหายใจยาว
มองห้องนั่งเล่นที่เต็มไปด้วยข้าวของ ในใจของหลัวซวินเกิดความรู้สึกว่า – มีของมากเกินไป อันไหนต้องจัดไว้ที่ไหนนะ?
ห้องยังจัดไม่เรียบร้อยและยังไม่เคยทำความสะอาด!
ก่อนหน้านี้หลัวซวินสั่งซื้อของจากอินเตอร์เน็ตให้มาส่งที่บ้าน เช่น ถังเก็บน้ำขนาดใหญ่ กล่อง ตู้ปลา และสิ่งอื่นๆหลังประมาณการ สิ่งเหล่านี้ถ้าไม่จัดการให้ดีจะไม่มีแม้แต่ที่วางเท้าในบ้าน
โชคดีที่เมื่อเอามาใส่กล่องกองรวมกันแล้วใช้พื้นที่ไม่มาก และเป็นการสำรองกล่องเก็บของด้วย
พับแขนเสื้อขึ้น เจ้าตัวเล็กกัดชายขากางเกงที่เท้าของเขาดึงไปมาอย่างร่าเริงไม่ยอมปล่อย หลัวซวินก็รู้สึกเต็มไปด้วยพลังอีกครั้ง
ถุงดินที่ขุดมา ถุงไม้ที่ผ่าทุบแล้ว จากที่วางบนพื้นระเบียงก็เอาไปกองไว้ด้านข้างชั่วคราว
ข้าว แป้ง ธัญพืช น้ำมัน ทั้งหมดเก็บไว้ในห้องครัว และกองบนพื้นนอกห้องครัว
ห้องเก็บของที่อยู่ติดกับห้องครัวใช้เป็นเรือนเพาะชำ ด้วยอุณหภูมิที่สูงกว่าภายนอกสามารถปลูกพืชใช้แสงน้อยและทดลองเพาะเห็ดบางชนิดได้ ที่ชานบ้านปลูกพวกผลไม้เป็นหลัก พื้นที่ที่เหลือใช้เป็นห้องปฏิบัติการ พวกอุปกรณ์เครื่องมือช่างถูกเก็บไว้ที่นี่
ห้องนั่งเล่นใช้เป็นห้องเก็บของ ตู้เย็นสามเครื่องที่หลัวซวินซื้อกลับมาก็ตั้งไว้ในห้องนั่งเล่น นอกจากนี้ไมโครเวฟ เตาไฟฟ้า โม่หินขนาดเล็ก เครื่องสีไฟฟ้า เครื่องบดเนื้อแบบใช้มือ เครื่องผลิตไส้กรอกแบบใช้มือ อุปกรณ์กลั่น ถังพลาสติก ตะกร้าพลาสติก และอื่นๆ กระสอบข้าวและกล่องบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจำนวนมาก ทั้งหมดนี้กองซ้อนกันอยู่ ซึ่งแต่เดิมใช้พื้นที่ไม่น้อยเลย
ห้องนอนเล็กบนชั้นสองเต็มไปด้วยอาหารสำเร็จรูป ข้าวที่บรรจุในถุงสุญญากาศ แป้ง ธัญพืชหลากหลายชนิด ถังที่่บรรจุน้ำมันกินได้เต็มถัง ถุงเมล็ดพืชหลายหลายชนิดที่ปิดผนึกแน่น นอกจากนี้ยังมีท่อ PVC สำรอง และถ่านจำนวนมาก
ห้องนอนใหญ่บนชั้นสองนอกจากชุดชั้นวางของ เตียงขนาดใหญ่ที่สุด ตู้ข้างเตียง โต๊ะเขียนหนังสือขนาดเล็ก แล็บท็อป ยังมีกล่องยาหลากหลายชนิด
ในตู้เสื้อผ้านอกจากเสื้อผ้าสำรองสำหรับสี่ฤดูจำนวนมาก ชุดเครื่องนอนสำรอง ยังมีของที่สั่งซื้อจากอินเตอร์เน็ต เช่นผ้าเนื้อทนทาน ผ้าฝ้าย - ทั้งหมดอัดแน่นในถุงเพื่อประหยัดพื้นที่ที่สุด
ของพวกนี้อย่างไรก็มีประโยชน์ หลัวซวินจำได้ว่าในปีที่สามหรือสี่หลังวันสิ้นโลกทางค่ายได้ดำเนินการโรงงานสิ่งทอขึ้นมาอีกครั้ง ในเวลานั้น ฝ้าย ปอ และพืชอื่นๆได้กลายพันธุ์ขนานใหญ่ วัตถุดิบหายากมาก ผู้คนทั้งหลายในค่ายจึงกลับไปอยู่ในสถานการณ์ "เด็กบ้านเดียวกันสวมกางเกงตัวเดียวกัน"
นอกจากนี้ด้านหลังบันไดยังวางเต็มไปด้วยถังน้ำมันเบนซินและดีเซลจำนวนมาก ของพวกนี้หลัวซวินค่อยๆทยอยซื้อกลับมา ในภายหลังทุกสิ่งจะถูกจำกัดจำนวนการซื้อ และหลังจากนี้เขาวางแผนจะ่ไม่เข้าร่วมทีมค้นหา ความต้องการใช้น้ำมันเบนซินจึงไม่ได้มากอะไร แต่ยังไงก็ต้องเก็บสำรองไว้บ้าง
และสุดท้าย ระเบียงชั้นสอง ที่ระเบียงจัดวาง PVC ไว้บนชั้นเป็นอย่างดี บางส่วนใช้ได้ปลูกพืชแล้ว แต่ว่าส่วนใหญ่เป็นของสำรอง
นอกจากชั้นวางพวกนี้ ตลอดขอบของระเบียงวางไว้ด้วยตะกร้าพลาสติกเล็กๆเจาะรูที่หลัวซวินรอให้ฤดูใบไม้ผลิครั้งหน้ามาถึงจะได้ปลูกพืชลงไป
ตรงกลางระเบียงมีเตาบาบีคิวตั้งอยู่ เตาไฟเป็นทรงกลม และมีฝาครอบตะแกรงเหล็ก ทำให้ใส่ถ่านน้อยกว่่า เมื่อวางของที่ต้องการย่างบนตะแกรงแล้วปิดฝา ความร้อนจากไฟถ่านก็จะอยู่แต่ในเตาทำให้สุกเร็วกว่าเปิดฝา ถ้าหากไฟฟ้าที่บ้านไม่พอใช้ หรือต้องเจอกับเมฆปกคลุมท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง หลัวซวินก็พร้อมจะใช้เตาถ่าน ถ้าถ่านใกล้หมดก็ใช้ไม้เผาแทนได้
กว่าสิ่งต่างๆจะเรียบร้อยดี ก็เข้าสู่กลางเดือนพฤศจิกายนแล้ว
วันนี้ในตอนรุ่งเช้า หลัวซวินเปิดก๊อก - เริ่มทำการเก็บน้ำ
ไม่นานมานี้หลัวซวินให้คนมาติดตั้งเครื่องทำความร้อนระบบน้ำจากพลังงานแสงอาทิตย์ที่บนดาดฟ้า นอกจากนี้เขายังแอบติดถังเก็บน้ำขนาดไม่เล็กเพิ่มอีกสองถังไว้ที่ดาดฟ้าด้วย ถ้าเป็นเวลาปกติ สำนักงานชุมชนคงเอาถังเก็บน้ำทั้งสองออกในเดือนธันวาคม ไม่ต้องพูดถึงเรื่องน้ำหนัก แค่เรื่องที่ดาดฟ้าคือพื้นที่สาธารณะ ไม่สามารถใช้งานโดยไม่ได้รับอนุญาติได้
ที่ทำได้ตอนนี้… …ถ้าวันสิ้นโลกไม่มาถึง สำหรับคนที่แอบขโมยใช้อย่างหลัวซวิน สำนักงานชุมชนย่อมต้องย้ายถังเก็บน้ำออกไป แต่ถ้าวันสิ้นโลกมาถึง นี่คือสิ่งที่ทำให้รอดชีวิต!
ในห้องครัว บนคอนโซล บนพื้น ในตู้ เกือบทุกที่เต็มไปด้วยสิ่งที่มีสีสัน หลัวซวินพับแขนเสื้ออย่างมีความสุข มือเต็มไปด้วยแป้ง รู้สึกตื่นเต้นที่ได้ใกล้ชิดแป้งขนาดนี้! กี่ปีมาแล้วที่เขาเหรอไม่ได้ทำอาหารจากแป้ง? ดูเหมือนชีวิตก่อนจะไม่เคยทำนะ!
ก่อนวันสิ้นโลกจะมาถึง เขาซื้ออาหารกินตลอด นอกจากต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เขาก็ทำได้แค่ไขทอดกับไข่กวน
หลังวันสิ้นโลกชีวิตเขาก็เปลี่ยนแปลง ต้องเรียนรู้ที่จะทำอาหารเอง เนื่องจากคนธรรมดาไม่สามารถซื้อข้าวซื้อแป้งได้ แม้อยากแต่ก็ไม่มีโอกาส
ตอนนี้มีวัตถุดิบมากมายอยู่ตรงหน้า ถ้าไม่ฉวยโอกาสจากน้ำและไฟฟ้าตอนนี้ แล้วจะไปทำตอนไหน?
เจ้าตัวเล็กขยับจมูกขณะนอนหลับ หัวใหญ่วางทับบนอุ้งเท้าเล็ก มันเพิ่งกินเสร็จ แม้ว่านมผงจะไม่อร่อยเท่านมของหม่าม๊า แต่ที่นี่ไม่มีพี่น้องมาแย่งอาหารของมัน!
กลิ่นข้าวสาลีลอยมาพร้อมเสียงฮัมเพลงของเจ้านาย … ทำให้รู้สึกสบายเป็นอย่างมาก แม้ว่าจะไม่มีพี่ชายน้องสาวเบียดกันนอนหลับในอ้อมกอดของหม่าม๊า แต่ในวัันก่อนเจ้านายซื้อหมาตัวใหญ่กลับมาให้มัน! ขนกำมะหยี่! สามารถเบียดเข้าไปในอ้อมกอดแทนได้!
ความคิดเห็น